ตอนที่517 สาวใช้ตัวแสบ 421
คราวนี้ส้งหลิงหลิงไม่กล้าขัดขืนแล้ว เธอสำรวจสภาพรอบๆ มีคนเยอะมากแต่ก็ยังดูสับสนวุ่นวาย
เธอคิดว่า ถ้าไม่ใช่เย่เชินหลินพาตัวเธอมา เย่เชินหลินก็คงช่วยเธอเอง ดังนั้นเธอจึงพยายามสงบนิ่ง
ผ่านไปสักพัก คนของโม่เสี่ยวจุนก็เริ่มพ่ายแพ้ต่อคนชุดดำ ถูกล้มไปเจ็ดแปดคน
โม่เสี่ยวจุนชัดมีดออกมา แล้วจ่อไปที่ท้องของส้งหลิงหลิง ปลายมีดเกือบจะแทงท้องเธอจนต้องร้องลั่นแล้วส่ายหัวรัวๆ
“ถอยไป! นี่เป็นผู้หญิงของเจ้านายแก ในท้องเธอคือลูกของนายแก ถ้าพวกแกกล้าขยับแม้แต่นิดเดียว ฉันจะแทงท้องเธอ!” โม่เสี่ยวจุนตาแดงก่ำเป็น น้ำเสียงดุดัน
แน่นอนว่าคนชุดดำหันไปทางหมายเลขหนึ่ง หมายเลขหนึ่งทำมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนถอย
ไม่ต้องโทรไปถามบอสก็รู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเกี่ยวข้องกับบอสอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นคงไม่ให้พวกเขามาคุ้มครองเธอ
ส้งหลิงหลิงมองคนพวกนั้นถอยหลังกลับไปก็ยิ่งกลัว เด็กในท้องเป็นเพราะว่าเหตุการณ์วุ่นวายข้างนอกจึงดิ้นไม่หยุดคล้ายว่ารู้ความรู้สึกของแม่
โม่เสี่ยวจุนและคนสองคนนั้นพาส้งหลิงหลิงขึ้นรถตู้ที่จอดขวางรถมินิบัส สั่งให้คนขับเร่งความเร็วไปยังโรงพยาบาลแม่และเด็กในเมือง
บนรถนั้น พอส้งหลิงหลิงได้ยินคำว่าโรงพยาบาลแม่และเด็กก็พลันตกใจ
เธอเริ่มขัดขืน โม่เสี่ยวจุนจึงเอ่ยสั่งเสียงเย็นเยียบว่า “ถ้าเธอยังกล้าขัดขืน ฉันจะผ่าด้วยตัวเอง ถ้าเธออยากตายพร้อมเด็กละก็ หรือจะให้แค่ลูกของเธอคนเดียว?”
ส้งหลิงหลิงส่ายหน้า แต่กลับหยุดยั้งอะไรไม่ได้
เวลานี้ หลินต้าฮุยที่เร่งกลับมาก็ได้รับโทรศัพท์จากหมายเลขหนึ่ง แจ้งว่าเมื่อครู่พวกเขาถูกโจมตีและเธอถูกพาตัวออกไป พวกเขาไม่กล้าตามไป
“รอคำสั่งอยู่ที่เดิม!” หลังหลินต้าฮุยเอ่ยสั่งจบ เขาก็โทรหาเย่เชินหลิน เอ่ยรายงานว่า “ส้งหลิงหลิงถูกจับตัวไป พวกเขาไม่กล้าตามไป”
เย่เชินหลินพอได้ยินเสียงไห่ฉิงฉิงร้องขอความช่วยเหลือ ก็เดาทันทีว่าอาจเป็นแผนของไห่ฉิงฉิงกับไห่ลี่หมิน
แต่เขาก็ยังไม่แน่ใจจึงสั่งหลินต้าฮุยว่าให้หมายเลขห้าส่งคนและเงินมา เขาจะพาคนชุดดำแปดคนกลับไป
สุดท้ายก็ช้าไปหนึ่งก้าว คนถูกพาตัวไปจนได้
ไม่นานส้งหลิงหลิงก็ถูกพาตัวมายังโรงพยาบาล แล้วถูกพาตัวไปยังห้องผ่าตัด…
ขณะที่อยู่บนเตียงส้งหลิงหลิงก็พยายามขัดขืน โม่เสี่ยวจุนไม่สามารถเข้าห้องผ่าตัดได้จึงทำได้เพียงรอด้านนอกอย่างร้อนใจ
การผ่าตัดครั้งนี้ สูตินรีแพทย์แจ้งว่าอาจจะต้องใช้เวลาหนึ่งถึงสองชั่วโมง จะต้องเตรียมตัวทำความสะอาดแล้วค่อยฉีดยาชา ขั้นตอนเหล่านี้ไม่สามารถเร่งรัดได้ ไม่เช่นนั้นอาจเกิดการติดเชื้อหลังผ่าตัด
จุดประสงค์ของโม่เสี่ยวจุนคือต้องการให้เด็กหายไป เขาไม่ได้ต้องการชีวิตของส้งหลิงหลิง
“รีบจัดการเถอะครับ! ช้าไปกว่านี้เดี๋ยวจะเกิดเรื่องยุ่งยากขึ้น” โม่เสี่ยวจุนเอ่ยกับหมออย่างระวัง
แพทย์เจ้าของไข้รู้ดีตอนที่คุยกับไห่ฉิงฉิงแล้ว เธอรับปากว่าจะทำให้เต็มที่
หลังจากส้งหลิงหลิงถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัดก็เริ่มทำการฆ่าเชื้อ เธอพยายามดิ้นรนขัดขืนแต่หมอจัดการให้พยาบาลสองสามคนจับเธอไว้แต่ก็เป็นไปด้วยความยากลำบาก
โม่เสี่ยวจุนได้ยินเสียงกรีดร้องของส้งหลิงหลิงในห้องผ่าตัด อยากเข้าไปอุดปากเธอ
เวลานี้ คนของประธานจงก็โทรรายงานเขาว่า “ท่านประธานครับ คนของเรารีบทำเวลา แต่ผู้หญิงคนนั้นกลับถูกพาตัวไปแล้ว มีคนสะกดรอยตาม รู้ว่าพวกเขาพาเธอไปที่โรงพยาบาลแม่และเด็ก ท่านว่าตอนนี้…”
“รีบไปที่โรงพยาบาลแล้วพาตัวเธอออกมาสิ ยังต้องถามอีกรึไง?” ประธานจงออกคำสั่ง คิดว่าเขาควรต้องเปลี่ยนคนเพราะจัดการงานไม่ได้เรื่อง ปล่อยให้คนอื่นคว้าโอกาสไปได้อย่างไร? เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ!
“จำไว้ให้ดี ใช้คนกลุ่มหนึ่งดึงความสนใจ สนอีกกลุ่มไปช่วยเธอ! ถ้ากล้าทำงานพลาดอีกละก็ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก!”
ประธานจงสั่งอย่างเด็ดขาด พวกเขารับคำ
สมองของเย่เชินหลินครุ่นคิดด้วยความไวและสงบ ไห่ฉิงฉิงทำเรื่องนี้มีจุดประสงค์กับโม่เสี่ยวจุนเพื่อให้ลูกในท้องส้งหลิงหลิงหายไป โม่เสี่ยวจุนเคยเตือนเขา แต่เขาประเมินโม่เสี่ยวจุนต่ำไป ในเมื่อต้องการให้เด็กหายไป ตามที่เขาเข้าใจไห่ฉิงฉิง เธอเป็นคนจิตใจดี ไม่น่าทำเกินกว่าสิ่งที่ต้องการ งั้นก็เป็นไปได้ว่าคงวางแผนพาส้งหลิงหลิงไปผ่าตัด พวกเขารู้ดีว่าไม่นานเขาจะหาส้งหลิงหลิงเจอแน่ ดังนั้นการผ่าตัดคงต้องรีบทำทันที
จากการคิดวิเคราะห์ของเย่เชินหลิน หนึ่งนาทีหลังจากนั้นก็สั่งหลินต้าฮุยว่า “ส่งคนออกไป พวกเขาน่าจะพาส้งหลิงหลิงไปผ่าตัด ตรวจสอบทุกโรงพยาบาลที่ทำการผ่าตัดคลอด เร็วเข้า! ฉันจะรีบพาคนกลับไปในเมือง ถ้าเจอแล้วให้รีบบอกฉัน!”
“ครับ คุณเย่ ผมจะรีบพาคนไปจัดการ!” หลินต้าฮุยวางสายแล้วก็ส่งคนออกไป
โรงพยาบาลทั่วทั้งตงเจียงมีนับไม่ถ้วน แม้คนของหลินต้าฮุยจะมีไม่น้อย แต่ส่งออกไปตามหาทุกโรงพยาบาลก็เหลืออยู่ไม่กี่คน
นอกห้องผ่าตัดโม่เสี่ยวจุนได้ยินเสียงส้งหลิงหลิงกรีดร้องอยู่ด้านในในใจก็พลันร้อนเป็นไฟ เขาคิดว่าเป็นเช่นนี้ต่อไปคนของเย่เชินหลินคงตามมาเจอเข้าจนได้
แต่จะให้เฝ้าอยู่ที่นี่ก็ไม่ใช่ทางเลือก เขาต้องป้องกันทางที่เลวร้ายที่สุด
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรไปถามว่ามีใครได้รับบาดเจ็บหรือไม่ ทั้งยังสั่งให้คนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บมารวมตัวกันที่โรงพยาบาล สมมติว่ามีใครมาถามถึงก็ให้กั้นไว้ พยายามรักษาความสงบในโรงพยาบาลไม่ให้รบกวนคนอื่น
คนที่หลินต้าฮุยจัดการสามารถเข้าไปสอบถามได้ทีละคน ในขณะที่คนของประธานจงมีเป้าหมายแล้ว
คนของประธานจงมีไม่น้อย พวกเขาตามคนของโม่เสี่ยวจุนไป สองคนตามอยู่ไม่ห่าง
ตอนนี้ทำการฆ่าเชื้อให้ส้งหลิงหลิงเรียบร้อย กำลังจะเริ่มทายาชา
“อย่านะ! ไม่อยากมีชีวิตกันแล้วใช่มั้ย? ไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร? ฉันคือส้งหลิงหลิงลูกสาวของรองประธานจง พวกแกเป็นแค่หมอในแผนกสูติ กล้าดียังไงมาผ่าให้ฉัน ฉันจะกำจัดพวกแกทั้งโคตรเลย!” ส้งหลิงหลิงด่าทอไม่หยุด แต่ทุกคนไม่ได้นำพา
หมอเจ้าของไข้เมื่อก่อนติดหนี้บุญคุณตระกูลไห่ไว้ รวมถึงสามีของเธอก็ได้รับการช่วยเหลือจากพ่อของไห่ลี่หมินช่วยฝากงานให้ ส่วนลูกสาวของเธอก็ได้รับการดูแลจากตระกูลไห่ เธอรู้สึกขอบคุณตระกูลไห่อย่างสุดซึ้ง ที่เธอไม่เคยต้องตอบแทนอะไรเลย
ยิ่งไปกว่านั้นเธอได้ยินไห่ฉิงฉิงเคยพูดถึงความเป็นมาของเรื่องนี้ แถมยังไม่ชอบส้งหลิงหลิงอีก
ในฐานะหมอ การเอาเด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวออกแถมยังเป็นลูกที่แม่ไม่ได้ยินยอมให้ผ่าออกในใจเธอย่อมไม่ยอม แต่ในเมื่อรับปากแล้ว เธอก็ต้องรีบจัดการ
“ฉันรู้แค่ว่าถ้าเธอร้องอีกคำ ฉันจะรีบเรียกวิสัญญีแพทย์มา หลังจากชาแล้วเธอจะร้องไม่ออกสักแอะ” หมอสูติเอ่ยอย่างเย็นชา
ในเวลานี้เอง ที่หน้าห้องผ่าตัดมีเสียงดังลอดเข้ามา เนื่องจากเป็นโรงพยาบาล แม้การต่อสู้ไม่รุนแรงแต่คนที่มาก็จัดการโม่เสี่ยวจุนและลูกน้องอีกสองคนไว้เรียบร้อยแล้ว ส่วนคนที่เหลือก็กรูกันเข้ามาในห้อง
หมอที่กำลังทายาชาอยู่ชะงักไปเพราะคนทั้งหลายที่เข้ามา
ครู่เดียว หมอเจ้าของไข้เองก็ถูกคุมตัวไว้ ส้งหลิงหลิงที่เปลือยท่อนล่างถูกคลุมด้วยผ้าคลุมเตียงผู้ป่วย
เวลานี้ส้งหลิงหลิงโกรธจนลืมอาย หนึ่งในนั้นยังอุตส่าห์ใส่ใจปิดท่อนล่างให้เธอ เธอจึงรีบคลุมท้องของเธอ
“ขอบคุณค่ะ! ขอบคุณ!” ไม่ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร คนของเย่เชินหลินก็ดี คนอื่นก็ดี แค่ไม่ใช่คนที่จะมาผ่าเธอ เธอก็เหมือนได้รับความช่วยเหลือแล้ว!
เหตุการณ์ในคืนนี้ทำให้ส้งหลิงหลิงหวาดกลัว การที่เธอช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ทำให้เธอแทบเป็นบ้า
ยังดีที่สุดท้ายเธอก็ถูกช่วยออกมา เธอแทบไม่กล้าหายใจเสียงดัง
“คุณเย่ คนชุดดำรายงานมาว่าน่าจะอยู่ที่โรงพยาบาลแม่และเด็ก เพิ่งจัดการหน้าห้องไปเมื่อครู่”
จัดการ? ดูท่าน่าจะเป็นคนของจงหวีฉวน
“คนที่ไปมีกี่คน? มีใครพาส้งหลิงหลิงกลับมาได้มั้ย?” เย่เชินหลินถาม
ตอนนี้เขาอยู่ห่างจากที่นั่นประมาณสิบนาที คำนวณดูแล้ว คนที่ล่วงหน้าไปก่อนน่าจะถึงที่หมายแล้ว
“อีกฝ่ายมีเยอะกว่า ประมาณยี่สิบกว่าคน พวกเรามีแค่สองสามคนเท่านั้น คงช่วยมาไม่ได้” หลินต้าฮุยบอกตามจริง
“เอางี้ ยังไม่ต้องช่วยเธอออกมา ให้ตามไปเงียบๆ ขอแค่ให้รู้ว่าไปที่ไหนก็พอ! อย่าให้คลาดกัน!”
“ครับ คุณเย่!”
ด้วยความรอบคอบ เย่เชินหลินรีบโทรหาไห่ลี่หมิน เอ่ยตรงไปตรงมาว่า “นายไปร่วมมือกับฉิงฉิงแล้วก็โม่เสี่ยวจุนหลอกฉันได้ยังไง?”
ไห่ลี่หมินที่ได้รับสายจากโม่เสี่ยวจุนและไห่ฉิงฉิงว่าจับตัวเธอมาได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องหลอกเขาเย่เชินหลินอีก เอ่ยปากตามตรงว่า
“ขอโทษนะ เชินหลิน ฉันรู้ว่าไม่ดีที่หลอกนาย แต่เรื่องนี้ฉันเห็นด้วยกับฉิงฉิงและเสี่ยวจุน ทั้งหมดก็เพื่อนาย”
“กลับมาแล้วฉันจะคิดบัญชีกับนาย!” เย่เชินหลินเอ่ยจบก็วางสาย เอ่ยกับคนขับว่า “กลับวิลล่า”
ส้งหลิงหลิงถูกจงหวีฉวนจับตัวไป ดังนั้นจุดประสงค์เดียวก็คือใช้ลูกนื้องมาทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเซี่ยชีหรั่น มองจากมุมนี้แล้ว ส้งหลิงหลิงมีประโยชน์ เขาต้องดูแลเธอและเด็กในท้องให้ดี
