สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 579 สาวใช้ตัวแสบ 483

ตอนที่ 579 สาวใช้ตัวแสบ 483
เย่เชินหลินบีบคางของเซี่ยชีหรั่นอย่างรุนแรงและถามเธอว่า “ทำไมคุณถึงได้มาแตะต้องลูกผม ถ้าเด็กเป็นอะไรไป ผมจะไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”
หลังจากพูดจบ เขาก็สลัดเซี่ยชีหรั่นและสั่งให้การ์ดของเซี่ยชีหรั่น
“เฝ้าเธอไว้อย่างใกล้ชิดและรายงานที่อยู่ของเธอให้ฉันทราบตลอดเวลา ถ้าเด็กมีปัญหาฉันจะไปพบเธอโดยเร็วที่สุด! ผู้หญิงเลว! ฉันไม่เคยคิดว่าเธอจะร้ายกาจขนาดนี้!”
เซี่ยชีหรั่นมองไปที่ด้วยความชะงัก ไม่อยากเชื่อว่าเขาเชื่อจริงๆว่าเธอทำอะไรลูกเขา
“หลิน ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณคิดว่าฉันตั้งใจจริงๆงั้นเหรอ?” เซี่ยชีหรั่นถามเย่เชินหลินอย่างร้อนรน ทำเพียงแค่มองไปที่เธออย่างเย็นชาและถามว่า “ถ้าคุณไม่ได้ทำ แล้วจะใคร? ทำไมคุณต้องมาหาเธอ ได้รับอนุญาตจากผมรึยัง คุณเกลียดเธอ เกลียดที่เธอท้องลูกผม ดังนั้นคุณเลยทำร้ายจิตใจเธอ เซี่ยชีหรั่นนะเซี่ยชีหรั่น ผมมองคุณผิดไป คุณไปซะ อย่าให้ผมเห็นหน้าคุณอีก!”
หลังจากพูดอย่างดุดัน เย่เชินหลินก็หันไปมองที่หัวของส้งหลิงหลิงด้วยความกังวลและถามเบาๆ “ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ คุณไม่รู้หรือว่าเธอจะทำให้คุณลำบาก ทำไมคุณไม่หลบ?”
ส้งหลิงหลิงมีความสุขมาก เธอแทบจะกลั้นมุมปากของเธอไว้และพูดเบาๆว่า “หลิน ไม่เป็นไรค่ะ”
“คุณรู้ได้ไงว่าไม่เป็นไร ไปตรวจที่โรงพยาบาลสักหน่อยจะได้รู้ว่าลูกก็โอเค” เย่เชินหลินเป็นเหมือนคนรักของเธอ ใบหน้าเครียดมองไปที่ท้องของส้งหลิงหลิง เขามองแบบนั้นและไม่หันไม่มองเซี่ยชีหรั่นอีก
เซี่ยชีหรั่นตกตะลึงอยู่ที่เดิม ไม่สามารถขยับได้ เธอมองดูพวกเขาไปไกลขึ้น น้ำตาไหลและดวงตาค่อยๆพร่ามัว
เหมือนภาพที่เธอเห็นครั้งล่าสุดในโรงพยาบาล เธอเห็นพวกเขาด้วยตาของเธอเองและเห็นความสนใจของเย่เชินหลินที่มีต่อเด็กๆ
ไม่มีการเปรียบเทียบครั้งที่แล้วพฤติกรรมของเขา ครั้งนี้เป็นการบอกเธออย่างชัดเจนว่าเด็กคนนั้นสำคัญกว่าเธอเซี่ยชีหรั่น
เขาบอกว่าให้การ์ดที่เขาจัดให้ติดตามเธออย่างใกล้ชิด ถ้าเด็กมีปัญหาเขาจะมาหาเธอเพื่อคิดบัญชีโดยเร็วที่สุด
เมื่อส้งหลิงหลิงถามเธอว่าเย่เชินหลินจะเชื่อใคร เธอมั่นใจมากว่าเขาจะเชื่อเธอ เธอจะเชื่อเธอและเขาจะไม่สงสัยเลย
เธอมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ลูกของส้งหลิงหลิงต้องลำบาก? ถ้าเธอไม่ได้รักเขาเย่เชินหลิน ทำไมเธอถึงมาที่ส้งหลิงหลิงเพื่ออะไร?
ใครยินดีที่จะรับลูกของคนอื่นและถือว่าเด็กคนนั้นเป็นของเธอเอง ถ้าเธอไม่รักเย่เชินหลิน เธอจะทำได้ไหม?
เธอใจดีขนาดนี้แล้ว แต่กลับถูกเย่เชินหลินเหยียบย่ำ
เย่เชินหลิน!
ตอนที่กำลังเอ่ยชื่อนี้ใน หน้าอกของเธอรู้สึกเหมือนถูกขุดด้วยมีด
เธอยืนอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน พวกเขาทั้งหมดเดินจากไป เธอยังไม่ได้สติกลับมา เย่เชินหลินยังคงดูเย็นชาในความทรงจำของเธอ และภาพนั้นเหมือนคมดาบที่ทิ่มแทงเธออย่างดุเดือดไม่แสดงความเมตตา
เซี่ยชีหรั่น เธอประเมินตำแหน่งตัวเองในใจเขาสูงเกินไปแล้ว?
เธออวดดีเกินไปที่มาที่นี่
โง่อะไรอย่างนี้!
เซี่ยชีหรั่นเช็ดน้ำตาและพูดกับตัวเองว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไร การรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนตอนนี้ดีกว่ามารู้ทีหลัง เธอน่าจะรู้สึกโชคดี
“คุณนายเย่ คุณอยากกลับบ้านมั้ย” คนขับรถเซี่ยชีหรั่นเบาๆ พวกเขาก็ทนไม่ได้จริงๆ
ถ้ารู้แบบนี้ทีแรก พวกเขาน่าจะหยุดเธอ
ผู้หญิงสองคนล็อกประตูอยู่ในห้องและไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาเชื่อว่าเซี่ยชีหรั่น นายหญิงของพวกเขาจะไม่ทำอะไรที่ทำร้ายคนอื่น
“กลับไปเหรอ” กลับไปไหนล่ะ? เซี่ยชีหรั่นรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ในเวลานี้เธอยังไม่อยากเชื่อว่าเย่เชินหลินไม่ไว้ใจเธอจริงๆและคิดว่าเธอจงใจทำร้ายส้งหลิงหลิง
“คุณนายเย่ อย่าเสียใจเลยครับ จากมุมมองของเราคุณเย่คงต้องสับสนอยู่ถึงได้พูดอะไรรุนแรงกับคุณ เราทุกคนเชื่อว่าคุณที่จิตใจดีจะไม่ทำร้ายคนหรอก”
แม้ว่าพวกเขาจะเชื่อเธอ แต่เซี่ยชีหรั่นก็ไม่เชื่อ เซี่ยชีหรั่นจะไม่เศร้าได้อย่างไร?
เธอมองไปข้างหน้าอย่างเศร้าๆ อีกครั้งแล้วกระซิบว่า “ฉันจะกลับบ้าน รบกวนด้วยนะคะ”
“คุณนายเย่ เชิญครับ!”
ภายใต้การคุ้มครองของคนขับรถและการ์ด เซี่ยชีหรั่นเดินไปที่ตรอกและขึ้นรถ เธอถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือตลอดทาง
มันเป็นการกระทำของจิตใต้สำนึกที่เธอทำเมื่อเธอไม่สบายใจและจิตใจของเธอก็ยังคงคิดถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ความโกรธของเย่เชินหลินหาได้ยาก เมื่อเขามองไปที่เธอ เขาอยากจะกินเธอจริงๆ
เย่เชินหลินไม่ได้อยู่ในรถคันเดียวกับส้งหลิงหลิง แต่เขาก็ตามไปที่โรงพยาบาลด้วยและสีหน้าของเขาก็เย็นชาผิดปกติเมื่ออยู่ในรถ เขาพลิกโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าและมองดูรูปถ่ายในโทรศัพท์ต่อไป
เมื่อส้งหลิงหลิงถูกส่งตัวไปตรวจ หลินต้าฮุยกระซิบกับเขาตรงทางเดิน: “คุณเย่ คุณส้งแค่ช้ำ ผมไม่คิดว่าคุณนายเย่เป็นคนทำ”
“ต้องให้นายบอกรึไง?” เย่เชินหลินถามเขาอย่างเย็นชา
“แล้วทำไมคุณพูดแบบนั้น เธอต้องเสียใจมากแน่ๆ อย่าว่าแต่เธอเศร้าเลย ผมเองก็รู้สึกว่าคุณดูน่ากลัวมาก ผมคิดว่าคุณคิดว่าเธอเป็นคนทำจริงๆ เธอใสซื่อขนาดนั้น จะไปแยกออกได้ยังไงว่าคุณตั้งใจหรือไม่ตั้งใจพูดแบบนั้น? ผมว่าที่เธอมาที่นี่ก็เพื่อคุณทั้งนั้น แถมยังตั้งใจรับเด็กคนนั้นเป็นลูกอีก”
เย่เชินหลินขมวดคิ้วและเงียบ
ทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าผู้หญิงของเขากำลังเสียใจ เขาเต็มใจที่จะทำร้ายจิตใจเขามากขนาดนี้ที่ไหน?
ระหว่างทางมาที่นี่ วันนี้เขาพบว่ารถที่เขาขี่อยู่เฉยๆก็มีปัญหาแม้ว่ามันจะไม่ใช่ปัญหาร้ายแรงอะไร แต่ก็เพียงพอที่จะแจ้งเตือนเขาได้
มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากในตระกูลเย่ ทุกคนดูน่าเชื่อถือและภักดี แต่ใครจะรู้ว่าใจคนที่จริงแล้วเป็นยังไง?
เขาทำให้ประธานจงอับอายเมื่อไม่นานมานี้และเริ่มรวบรวมหลักฐานเพิ่มเติมจากตระกูลส้ง สุนัขจิ้งจอกเฒ่าทั้งสองจะไม่สังเกตเห็นสิ่งที่เขาทำหรือ?
การกระทำเล็กๆน้อยๆในวันนี้คือการเตือนเขาว่ามีคนแอบซุ่มอยู่ข้างๆ
พวกเขาต้องการบอกเขาว่าอย่าขยับ ถ้าพวกเขาต้องการชีวิตเขาเพียงไม่กี่นาทีก็ทำได้
สถานการณ์นี้ทำให้เขารู้สึกกดดันขึ้นมาทันที ถ้าเขาอยู่คนเดียวเขาจะไม่กลัวสิ่งนี้ แต่เขามีพ่อแม่และเซี่ยชีหรั่นอยู่เคียงข้าง นั่นคือคนที่เขาห่วงใยมากที่สุดและต้องการการปกป้องจากเขามากที่สุด
เธอไปหาส้งหลิงหลิงในวันนี้ เพราะเธอต้องการยอมรับความจริงว่าเธอท้อง เธอต้องการใช้การกระทำเพื่อให้เย่เชินหลินรู้ว่าเธอรักเขา รักเขาทุกอย่างและยอมรับทุกอย่างเกี่ยวกับเขา
เขารู้สึกเต็มตื้นแต่ก็กดดันเช่นเดียวกัน
เธอดื้อมาก เขาจะผลักเธอกลับไปได้อย่างไรถ้าเขาไม่ได้จงใจแสดงท่าทีโหดร้าย?
แต่ผู้หญิงของเขาฉลาดมาตลอด แม้ว่าเขาจะพูดจารุนแรงเธอก็ยังรู้ว่าเขาเป็นคนขี้แกล้ง ดังนั้นหากเซี่ยชีหรั่นปลอดภัย เขาก็สามารถทำสิ่งที่โหดร้ายได้อย่างสมบูรณ์เท่านั้น
“หลินต้าฮุย ถ้าส้งหลิงหลิงมีปัญหาในครั้งนี้ เธอจะนอนพักในโรงพยาบาลสักพัก ถ้าปัญหาไม่ร้ายแรงอย่าทิ้งไว้ที่เดิมหลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว”
หลังจากส้งหลิงหลิงกลับมา เธอได้เปลี่ยนที่พักไปสองหรือสามแห่งแล้ว เธออาศัยอยู่ในที่พักอาศัยของเย่เชินหลินเกือบทั้งหมดในเขตเมือง แล้วเธอจะไปที่ไหนต่อไป?
ขณะที่หลินต้าฮุยกำลังพิจารณาเรื่องนี้ เย่เชินหลินกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ให้เธอพักกับฉันในวิลล่า”
“อะไรนะคุณเย่ คุณบ้าหรือเปล่า” หลังจากนั้นหลินต้าฮุยก็พูดตรงไปตรงมาและตอนนี้เขาก็หมดคำจะพูดกับเจ้านายของเขาโดยสิ้นเชิง
รู้ดีว่าส้งหลิงหลิงทำเรื่องบ้าๆนี่ การให้เธอไปอยู่ในวิลล่าด้วยจะไม่หมายถึงว่าเธอประสบความสำเร็จงั้นเหรอ
เดี๋ยวก่อน… มันไม่ถูกต้อง แม้ว่าเจ้านายของเขาจะบ้า แต่เขาก็ไม่มีทางจะญาติดีกับส้งหลิงหลิงหรอก เขาเข้าใจแล้ว ที่เขาทำแบบนี้ต้องมีบางอย่างที่เขาพูดไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้
เย่เชินหลินมีจุดประสงค์อย่างแน่นอนเขาต้องการให้ทุกคนรวมทั้งเซี่ยชีหรั่นเชื่อว่าเขายอมรับเด็กคนนี้และเขาไม่ชอบเซี่ยชีหรั่น
ด้วยวิธีนี้เซี่ยชีหรั่นจึงจะปลอดภัย
ในช่วงเวลานี้บุคคลที่อันตรายที่สุดคือเซี่ยชีหรั่น เขาน่ะไม่เป็นไร เขาน่ะยังพอเป็นกังฟู หลายคนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
แต่เซี่ยชีหรั่นอ่อนแอมากและไม่มีอำนาจในต่อสู้ แล้วเธอจะมาอยู่ในน้ำโคลนได้อย่างไร?
รองประธานส้งต้องตระหนักว่าเขาจะโหดเหี้ยม มีคำพูดที่ว่าสุนัขจนตรอกพวกเขาต้องการที่จะโต้กลับและพวกเขาจะคาดเดาไม่ได้จริงๆ!
“ผมขอโทษครับ คุณเย่ ผมพลาดไปแล้ว” หลินต้าฮุยขอโทษด้วยเสียงต่ำและเย่เชินหลินก็เอื้อมมือไปหยุดเขา
“นายรู้ว่าฉันคิดอะไรและทำทุกอย่างราวกับว่ามันเป็นเรื่องจริง นายถือเป็นคนของฉัน และบางครั้งการกระทำของนายก็น่าเชื่อกว่าฉันเข้าใจไหม”
หลินต้าฮุยติดตามเย่เชินหลินมาหลายปีแล้ว เขาไม่ได้โง่ เช่นเดียวกับเซี่ยชีหรั่น ที่ถูกเย่เชินหลินหลอกมาระยะหนึ่งแล้ว
ในเวลานี้สมองของเขามีสติเต็มที่ ย่อมเข้าใจความหมายของคำพูดของเย่เชินหลิน
ใช่ เขาเป็นคนของเย่เชินหลิน เย่เชินหลินมีท่าทีเย็นชาต่อเซี่ยชีหรั่น และคนอื่นๆจะคิดว่าเขาตั้งใจเย็นชากับเธอ แต่ถ้าคนรอบตัวเขากระตือรือร้นเกี่ยวกับเซี่ยชีหรั่น คนนอกจะรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขายังดีอยู่
จากมุมนี้ สิ่งที่ลูกน้องทำจะมีความสำคัญมากกว่าและเป็นพื้นฐานสำคัญที่บุคคลภายนอกจะตัดสินความสัมพันธ์ของพวกเขา
“ผมเข้าใจแล้วคุณเย่ ก่อนที่คุณจะออกคำสั่งอีกครั้ง ผมจะไม่สนใจคุณนายเย่อีก และจะไม่ฟังคำสั่งของเธออีกต่อไป”
“นี่มันไม่ถูกต้อง” เย่เชินหลินขมวดคิ้ว หลินต้าฮุยกล่าวทันทีด้วยใบหน้าที่จริงจัง “ผมจะเรียกเธอว่าคุณเซี่ยจากนี้ไป”
อือ” เย่เชินหลินส่งเสียง จากนั้นมองไปที่ประตูห้องตรวจด้วยสายตาที่เศร้าหมอง
ส้งหลิงหลิง ถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่ยอมแพ้ คิดว่าจะประสบความสำเร็จด้วยเรื่องแค่นี้หรือ ? คิดจริงๆว่าไม่มีใครสามารถเทียบเคียงความฉลาดของคุณ