สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 592 สาวใช้ตัวแสบ 496

ตอนที่ 592 สาวใช้ตัวแสบ 496
เซี่ยชีหรั่นก้มหน้า ไม่มองเธอ เธออยากจะหัวเราะอย่างไรก็ปล่อยเธอหัวเราะไป มันก็เป็นแค่ชั่วคราว ใครได้หัวเราะเป็นคนสุดท้าย ถึงจะเป็นผู้ชนะ เธอพูดกับตัวเอง
ส้งหลิงหลิงไม่ได้พูดอะไร เดินไปข้างหน้า เดินผ่านหน้าฟางลี่น่า ฟางลี่น่ามองดูเธออย่างคาดหวัง ดวงตาแสดงออกอย่างชัดเจนว่า คุณส้ง ให้ฉันเป็นผู้ติดตามคุณได้ไหม ฉันยินดีที่จะทำให้ดีที่สุด
ถึงแม้ฟางลี่น่าจะเป็นคนไม่ฉลาด แต่คำคมยังกินใจเธอได้ บางคำพูดที่เธอพูดออกมายังทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเธอใจจืดใจดำเหลือเกิน แต่ถ้าฟางลี่น่าเป็นคนพูด ความรู้สึกก็จะไม่เหมือนกัน
เธอชำเลืองมองฟางลี่น่า แล้วพูดกับเย่เชินหลินเบาๆว่า “เชินหลิน คุณดูสิตอนนี้ท้องฉันก็ใหญ่ขึ้นทุกวัน ต้องการคนดูแล เสี่ยวเจียวคนเดียวก็ไม่ค่อยจะไหว เมื่อก่อนลี่น่าอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ พวกเราก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ฉันคิดว่า สามารถให้เธอมาช่วยดูแลฉันได้ไหม”
ดวงตาของฟางลี่น่าสว่างขึ้นทันที เธอคิดว่าขอแค่เธอมีโอกาสได้ติดตามส้งหลิงหลิง เธอก็จะเหมือนปลาได้น้ำ
ส้งหลิงหลิงไม่เหมือนเซี่ยชีหรั่น จะไม่ผูกขาดกับเย่เชินหลิน ต่อไปในอนาคตเธอก็จะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับคุณชาย
อีกอย่าง ลูกในท้องของส้งหลิงหลิงยังเป็นของเย่เชินหลินด้วย ก็เท่ากับว่าเป็นคุณชายน้อย เธอดูแลตั้งแต่อยู่ในท้อง ตระกูลเย่ก็ต้องไม่ลืมบุญคุณนี้ ก็จะให้เธออยู่ที่นี่อีกยาวนาน และอาจจะตอบแทนเธออย่างดีด้วย
เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้วเล็กน้อย เข้าใจว่านี่เป็นการอวบอำนาจของเธอ คิดจะยืมมือของฟางลี่น่ามารับมือกับเธอ
เมื่อก่อนเย่เชินหลินก็เคยใช้วิธีนี้ ดังนั้นเธอคิดว่าเย่เชินหลินจะต้องรู้ถึงแผนการของส้งหลิงหลิง
หลิน คุณเห็นด้วยไหม
ถึงแม้เขาจะไม่เห็นด้วย แต่เขาก็จะหาเหตุผลเพื่อเห็นด้วย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่สบาย ก็จะอดทนต่อไป
ส้งหลิงหลิงรู้ว่าเย่เชินหลินจะต้องตามใจเธอ ดังนั้นสิ่งที่เธอขอ เธอแทบไม่ต้องสงสัยเลย เย่เชินหลินจะต้องเห็นด้วยแน่นอน
เธอยิ้มรอคำตอบของเย่เชินหลิน เย่เชินหลินหยุดเดินแล้วมองไปที่สาวใช้ทุกคน สุดท้ายสายตาก็หยุดอยู่ที่ใบหน้าของฟางลี่น่า
เขาเดินกลับอย่างสง่างาม ยืนอยู่ตรงหน้าของฟางลี่น่า ถามเธอด้วยเสียงต่ำ “คุณส้งบอกว่าอยากให้คุณไปดูแลเธอ คุณยินดีไหม”
ส้งหลิงหลิงรู้สึกว่าการที่เย่เชินหลินพูดประโยคของเธอซ้ำอีกหนึ่งรอบ แสดงถึงการให้เกียรติเธอ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกพึงพอใจและมีความสุขมากขึ้น

“ฉันยินดี คุณชาย ฉันยินดีมาก ลูกของคุณส้งก็คือลูกหลายของตระกูลเย่ มีโอกาสได้ดูแลคุณชายน้อยของตระกูลเย่ เป็นเกียรติสำหรับคนอย่างฟางลี่น่ามาก” ฟางลี่น่าคิดว่าการตอบรับแบบทันทีอย่างรวดเร็วนั้นเป็นที่สุดของความจริงใจ เพื่อแสดงความภักดี เธอพูดเร็วมาก บนใบหน้าของเธอตื่นเต้นเล็กน้อย

เย่เชินหลินมองเธอเบา ๆ จ้องมองประมาณสองสามวินาทีไม่พูดอะไร ฟางลี่น่ากังวลเล็กน้อย เธอกังวลแล้วเน้นย้ำอีกครั้ง “คุณชาย ท่านคงไม่ได้สงสัยในความภักดีของฉันใช่ไหม ฉันภักดีต่อท่านมาก ดังนั้นฉันหวังว่าจะได้ช่วยท่านดูแลคุณส้ง อีกอย่าง ฉันสนิทกับคุณส้งมากกว่าสาวใช้คนอื่นๆ ฉันเหมาะสมที่สุดที่จะดูแลเธอ ใช่ไหมคุณส้ง”

เธอมองไปที่ส่งหลิงหลิงเพื่อขอความช่วยเหลือ ส้งหลิงหลิงยิ้มอย่างอ่อนโยน เดินมาตบมือเธอเบาๆ พูดว่า “ขอบคุณมาก น่าน่า คุณยินดีจะดูแลฉัน ฉันดีใจมาก”

หลังจากนั้นเธอก็มองไปที่เย่เชินหลิน รอเย่เชินหลินพยักหน้า

ใบหน้าของเย่เชินหลินจริงจังขึ้นทันที เขาจ้องฟางลี่น่าอีกครั้ง พูดอย่างเย็นชา “คุณมีใจเช่นนี้ ดีมาก แต่ว่า…..” เขาตั้งใจหยุดพูด แล้วหันไปพูดกับส้งหลิงหลิงว่า “หลิงหลิงคุณเห็นแล้วใช่ไหม เธอเป็นคนใจร้อนเกินไป ฉันว่าไม่เหมาะสมที่จะดูแลลูกของเรา ลูกคนนี้เป็นลูกคนแรกของฉัน ฉันให้ความสำคัญมาก ไม่อยากให้มีข้อบกพร่องใดๆทั้งนั้น ฉันจะให้คนที่ไว้ใจได้ดูแล ไม่ต้องกังวลนะ ส่วนนี้ฉันได้เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เมื่อวานคุณเข้ามา ฉันก็สั่งให้หลินต้าฮุยไปจัดหาสาวใช้มาหนึ่งกลุ่ม ฉันจะเป็นคนเลือกสาวใช้ที่ดีที่สุดให้คุณสองคนด้วยตัวฉันเองเลย คนในนี้นอกจากหลิวเสี่ยวเจียว ฉันไม่เห็นด้วย พวกเราไปเดินเล่นกันเถอะหลิงหลิง” พูดจบเขาก็เดินนำไป

รอยยิ้มของส้งหลิงหลิงแข็งอยู่บนใบหน้า เซี่ยชีหรั่นถอนหายใจยาวๆในใจ

หลิน ไม่เสียแรงที่เป็นหลินของฉัน ไม่ยอมปล่อยให้เธอประสบความสำเร็จ

โม่เสี่ยวหนงก็ดีใจ เธอรู้ว่าฟางดีน่าไม่ใช่คนดีอะไร ถ้าคนแซ่ส้งกับคนแซ่ฟางร่วมมือกัน การจะสู้กับผู้หญิงชั่วสองคนนั้นก็จะเพิ่มความยากขึ้นแน่ๆ

เมื่อคืนเธอได้สืบค้นวิธีที่จะทำให้ส้งหลิงหลิงแท้ง แต่ไม่พบสิ่งใดในGoogleเลย วิธีทำแท้ง เป็นพวกยาขับเลือด การขูดมดลูก ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

แต่เธอก็คิดว่า จะให้เธอแท้ง ก็ต้องกินพวกของที่มีพิษ หรือหกล้มอะไรประมาณนี้น่าจะได้

เธอแค่ไม่มีโอกาสเลย ส่วนนี้เป็นเรื่องที่ยาก เธอต้องคิดหาวิธี

สิ่งที่เย่เชินหลินพูดก็ทำให้เธอนึกขึ้นได้ รอเย่เชินหลินเดินมาหาเธอ เธอเรียกเบาๆ “คุณเย่”

“อืม” เย่เชินหลินหยุดเดิน เสียงฮึดฮัดแสดงความไม่พอใจ

เซี่ยชีหรั่นเดาออกว่าโม่เสี่ยวหนงจะพูดอะไร คิดจะเอื้อมมือไปดึงเธอ โม่เสี่ยวหนงแอบหลบออกเล็กน้อย

“คุณเย่ เหมือนท่านจะลืมไปว่า ตอนนี้ฉันก็เป็นสาวใช้ของที่นี่ ท่านรู้ ฉันเป็นคนขี้ตกใจ ไม่ใจร้อนเหมือนฟางลี่น่า ถ้าฉันได้ดูแลคุณส้ง รับรองว่าจะดูแลได้เป็นอย่างดีแน่นอน”

เย่เชินหลินไม่แสดงสีหน้าเปลี่ยนแปลงอะไรเลย เขามองโม่เสี่ยวหนงหลายรอบ เขามีแผนของเขาในใจ

ส้งหลิงหลิงอุ้มท้องใหญ่ของเธอเดินเข้ามา เมื่อวานเธอเพิ่งด่าว่าพ่อแม่ของโม่เสี่ยวหนง เธอรู้ดีว่าโม่เสี่ยวหนงจะต้องไม่คิดดีกับเธอแน่นอน

เธอกำลังจะพูดว่าไม่ต้องการให้โม่เสี่ยวหนงมาดูแล เย่เชินหลินเหมือนมีแผนการแล้วพูดว่า “ถ้าคุณไม่พูดฉันคงจะลืมไปแล้ว ๆ ได้ยินมาว่าตอนคุณไปเรียนหนังสือแรกๆคุณเคยทำงานนอกเวลาในบ้านของหญิงตั้งครรภ์เป็นระยะเวลาหนึ่ง และยังได้รับการอบรมโดยตรง เช่นนี้ มาดูแลลูกของฉัน ฉันก็ไว้ใจ”

“เชินหลิน” ส้งหลิงหลิงแสดงน้ำเสียงที่ไม่พอใจเรียก เย่เชินหลินมองส้งหลิงหลิงด้วยความอ่อนโยน ยิ้มเบาๆ

“ทำไมเหรอ คุณกลัวว่าเธอจะทำร้ายคุณเหรอ คุณไม่รู้จักเสี่ยวหนง เธอรู้อะไรควรไม่ควร อีกอย่าง เธอก็ไม่กล้าหรอก ลูกในท้องของคุณเป็นของฉัน เธอรู้ดีว่าถ้าทำร้ายคุณ ฉันก็จะไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ถูกไหม เสี่ยวหนง” เย่เชินหลินถาม โม่เสี่ยวหนงพยักหน้า “ใช่ใช่ใช่ คุณเย่ ฉันคงไม่กล้าทำร้ายคุณส้งแน่นอน เด็กเป็นลูกหลายของตระกูลเย่ ใครจะไปกล้าทำร้าย”

ส้งหลิงหลิงอยากจะอ้อนขอ เย่เชินหลินพูดเสียงต่ำ “ตกลงตามนี้ เสี่ยวหนง คุณกับหลิวเสี่ยวเจียวช่วยกันดูแลคุณส้ง”

เขาพูดว่าตามนี้ ส้งหลิงหลิงคงไม่หักหน้าเขาต่อหน้าคนมากมาย เธอรู้สึกหงุดหงิด แต่ก็ต้องอดทน

เธอรู้ว่าเย่เชินหลินไม่ได้จริงใจกับเธอมากเท่าไหร่ เขาก็แค่อยากจะทำให้เห็นว่าเขาจริงใจมากแค่ไหน ทำให้คนอื่นจับผิดเขาไม่ได้

เขาจัดการเช่นนี้ แม้ไม่ได้ตั้งใจให้โม่เสี่ยวหนงมาทำร้ายลูกของเขา แต่ก็อยากให้ส้งหลิงหลิงรู้สึกอึดอัด

คราวนี้โม่เสี่ยวหนงได้ใจแล้ว เธอดูแลส้งหลิงหลิง ทำให้มีโอกาสลงมือแล้ว แน่นอนเธอคงไม่โง่ทำให้ใครจับได้ ทำแล้วก็จะเป็นการสร้างภาระให้คนรอบข้าง ยังมีเวลาอีกสองเดือน เธอเชื่อว่า จะต้องมีโอกาสดีๆบ้าง

เย่เชินหลินยิ้มให้ส้งหลิงหลิงอย่างอ่อนโยน พูดปลอบใจด้วยเสียงเบาๆ “ยังไม่ไว้ใจเหรอ ไม่ได้มีแค่เธอสองคนที่ดูแลคุณ ถ้าคนที่หลินต้าฮุยจัดหามามาถึงแล้ว ฉันยังจะเลือกมาอีกสองคนเพื่อมาดูแลคุณอีก”

นี่เป็นท่าทีที่มีทั้งจริงและเท็จปนกันไป ทำให้ส้งหลิงหลิงรู้สึกสบายใจขึ้นบ้างเล็กน้อย เธอยิ้มให้เย่เชินหลินอย่างหวาน พูดอย่างมีเหตุผล “ไม่หรอก คนที่คุณเลือกให้ฉันจะไม่ไว้ใจได้อย่างไร ลูกเป็นของพวกเรา ใช่ของฉันคนเดียวเสียเมื่อไหร่ คุณก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกอยู่แล้ว”

“คุณมีเหตุผลมากกว่าเมื่อก่อน” เย่เชินหลินชื่นชมเธออย่างอ่อนโยน โอบไหล่ของส้งหลิงหลิงแล้วเดินออกไป

ครั้งนี้หลิวเสี่ยวเจียวรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย จุดประสงค์ของเย่เชินหลินคืออะไร ถ้าชอบส้งหลิงหลิงจริงแล้วต้องการขับไล่เซี่ยชีหรั่น แล้วทำไมเขาถึงยอมให้โม่เสี่ยวหนงมาดูแลส้งหลิงหลิงด้วย อย่างไรก็ตามโม่เสี่ยวหนงก็เป็นน้องสาวของเซี่ยชีหรั่น เขาไม่เป็นกังวลว่าโม่เสี่ยวหนงจะแอบทำร้ายส้งหลิงหลิงเหรอ

เซี่ยชีหรั่นก็กำลังสงสัยเรื่องนี้อยู่ โม่เสี่ยวหนงมีความตั้งใจชัดเจน ถ้าเช่นนั้นจุดประสงค์ของเย่เชินหลินคืออะไร ในเวลานี้แม้แต่เธอก็คิดไม่ออก

หลังจากเย่เชินหลินกับส้งหลิงหลิงไปแล้ว ในฐานะที่โม่เสี่ยวหนงเป็นคนดูแลเธอ ก็ต้องตามไปด้วย เธอรู้ว่าเซี่ยชีหรั่นจะพูดกับเธอ เตือนเธออย่าทำอะไรเด็กในท้อง เธอไม่อยากให้เธอมีโอกาส ดังนั้นจึงรีบตามพวกเขาไป

หลิวเสี่ยวเจียวก็ตามไปด้วย หลังจากพวกเขาไปแล้ว พ่อบ้านก็เริ่มแบ่งหน้าที่ในวันนี้ให้ทุกคน

“ชีหรั่น คุณก็ทำหน้าที่เดิม แค่ดูแลเรื่องเสื้อผ้าของคุณเย่ก็พอ”　　

“ได้ พ่อบ้าน” เซี่ยชีหรั่นตอบรับเบาๆ

เธอตอบรับเช่นนี้ พ่อบ้านรู้สึกเกรงๆ เขาอยากจะบอกเธอว่าไม่ต้องพูดเช่นนี้กับเขาก็ได้ นึกถึงเป้าหมายของเย่เชินหลิน เขาจึงกลั้นไว้ก่อน

ตอนอาหารเช้า โม่เสี่ยวหนงและหลิวเสี่ยวเจียวคอยดูแลอยู่หลังส้งหลิงหลิง หลังเย่เชินหลินเป็นสาวใช้ที่มาใหม่

“คุณส้ง ท่านดื่มนมมากๆหน่อยนะ นมมีแคลเซียมสูง ดีสำหรับทารกในครรภ์” โม่เสี่ยวหนงเสิร์ฟพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ไม่ผิดหวังที่อุตส่าห์เรียนการแสดงมา ใครก็ตามที่เห็น ก็จะรู้สึกว่าเธอดูแลส้งหลิงหลิงด้วยความจริงใจและภักดี

ส้งหลิงหลิงเห็นว่าเธอเป็นคนเทนมให้ บ่นในใจเล็กน้อย ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าโม่เสี่ยวหนงจะไม่กล้าทำร้ายเธออย่างโจ่งแจ้ง แต่เธอเป็นน้องสาวของเซี่ยชีหรั่น แค่เธอเห็นเธอ ก็รู้สึกไม่ชอบ

โม่เสี่ยวหนงก็ทำเป็นไม่รู้ว่าเธอไม่ชอบ เธอยิ่งไม่ชอบ เธอก็ยิ่งไปอยู่ใกล้ๆเธอ เพื่อส่งผลต่อการอยากทานอาหารของเธอ

ต่อหน้าเย่เชินหลิน ส้งหลิงหลิงเก็บความรู้สึกได้เร็วมาก เธอพยักหน้าแล้วยิ้ม พูดว่า “ขอบคุณที่ดูแล ฉันทำเองดีกว่า เด็กต้องการเห็นการพึ่งพาตนเองของแม่ ก็จะยิ่งดี”

“เกรงว่าจะไม่ได้ นี่เป็นลูกของคุณเย่ คุณเย่สูงส่งขนาดนี้ คุณชายน้อยก็ต้องสูงส่ง จำเป็นต้องมีคนคอยดูแล” โม่เสี่ยวหนงพูดอย่างจริงจัง เย่เชินหลินมองอย่างเฉยเมย ไม่พูดอะไรสักคำ

ทุกคนกำลังทานอาหารเช้า หลินต้าฮุยพาผู้หญิงมาด้วยสองสามคน

เย่เชินหลินมองผู้หญิงสองสามคนนี้หนึ่งรอบ สวมชุดกระโปรงเหมือนกันหมด ดูแล้วก็เหมือนกับสาวใช้ธรรมดาทั่วไป