สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 603 สาวใช้ตัวแสบ 507

ตอนที่ 603 สาวใช้ตัวแสบ 507
เซี่ยชีหรั่นก็รู้ว่าเธอมีวิธีนี้ วิธีนี้เธอสามารถใช้ได้ทุกที่ วันนี้เธอหลบไปด้วยวิธีนี้ ต่อไปเธอจะใช้วิธีนี้อย่างนับไม่ถ้วนแน่
เธอขับไล่เธอให้ออกจากวิลล่าให้ได้ จะทำให้ชื่อเสียงของเธอเสียหายให้ได้ถึงจะยอม
“คุณส้ง ฉันยืนอยู่ที่นี่มาตลาดไม่ขยับ คุณคิดว่าคุณเรียกแบบนี้ คุณเย่จะเชื่อคำพูดขอคุณไหม？”เซี่ยชีหรั่นมองส้งหลิงหลิงด้วยความใจเย็น
ครั้งนี้ส้งหลิงหลิงหวงแหนลูกของเธอ ล้มก็ล้มแล้ว แต่ก็ล้มลงอย่างช้าๆ
โกรธนี้ของโม่เสี่ยวหนง แต่เดิมเธอยังอยากรอให้ตอนส้งหลิงหลิงออกมา เธอผลักเธอลงบนตู้กระจกเตี้ยอย่างแรง
สุดท้ายเธอก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วบรรลุเป้าหมาย เธอกับเซี่ยชีหรั่นกลับโดนผลกระทบ
“　คุณส้ง！ คุณรีบลุกขึ้นมา ！ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า？”หลิวเสี่ยวเจียวเดินมาประคองส้งหลิงหลิง ส้งหลิงหลิงกลับนั่งอยู่บนพื้นไม่ขยับ ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา
“โอ้ย ฉันเจ็บท้อง เจ็บมากเลย！เซี่ยชีหรั่น เธอใจร้ายมาก เธอลงมือกับลูกของฉันได้ยังไง ？เธอมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้างไหม？ ฉันขอร้องเธอปล่อยฉันไปเถอะ ฉันรู้ว่าฉันทำผิด ถ้าเธอไม่อยากให้เย่เชินหลินอยู่กับฉัน เธอบอกเขาตรงๆก็ได้ เธอไม่จำเป็นต้องมาลงมืออะไรกับเด็กที่น่าสงสาร เธอเป็นลูกสาวของเสนาธิการหลี่ฉันไม่กล้าทำอะไรเธอ ตอนนี้ฉันก็รู้แล้ว เธอปล่อยฉันไปได้ไหม หรือเธอโหดเหี้ยมหน่อย และผลักฉันแรง ๆ และกำจัดเด็กคนนี้ไป เมื่อเด็กจากไป ฉันสามารถตายใจไป และเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้！”
ส้งหลิงหลิงพูดแบบนี้ที พูดแบบนั้นที น้ำตายิ่งอยู่ยิ่งไหลแรง ถ้าคนที่ไม่รู้เรื่อง ต้องหวั่นไหวกับคำพูดที่เธอพูด
“น่าเสียดายที่ในบรรดาผู้คนไม่กี่คนในที่เกิดเหตุการณ์นี้ พ่อบ้านรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และจะไม่เห็นใจเธอเลย เซี่ยชีหรั่นและโม่เสี่ยวหนงเห็นเธอแสดง นอกจากโกรธก็มีแต่โกรธ หลิวเสี่ยวเจียวก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอวิ่งมาที่ห้องแต่งตัวเห็นได้ชัดว่ามาใส่ร้ายเพื่อสร้างปัญหา สาวใช้ทั้งสองที่มาใหม่ ไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น
ในเมื่อเธอมีความปรารถนานี้ ให้ฉันช่วยเธอเถอะ！” เสียงผู้ชายดังขึ้นที่ประตูและทุกคนก็มองไปที่ประตูด้วยความพร้อมเพรียงกัน โม่เสี่ยวจุนกำลังเดินเข้าไปข้างในด้วยใบหน้าที่มืดมน
“อย่า เสี่ยวจุน นายอย่าใจร้อน เธอพูดยังไงก็เป็นลูกสาวของรองประธานส้ง เราทำเกินไปไม่ได้นะ”ไห่ฉิงฉิงปลอบอยู่ข้างๆ โม่เสี่ยวจุนสะบัดมือของเธอออก เดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว
พอส้งหลิงหลิงเห็นเขาก็ตกใจจนสีหน้าแย่ เธอไม่ลืมว่าครั้งก่อนเขาพาเธอออกไป และวางเธอลงบนเตียงผ่าตัด ถ้าคนของหัวหน้าจงไม่มาปรากฏตัวในเวลานั้น ลูกของเธอก็คงจะหายไปตั้งแต่แรกแล้ว
ดังนั้นเธอรู้ มีเสี่ยวจุนไม่ล้อเล่น เพื่อเซี่ยชีหรั่นเขาบ้าคลั่งเหมือนหมา ไม่กลัวตายเลย
“เซี่ยชีหรั่น ！เธอหมายความว่าไง？เธอคงไม่ใช่หาพวกนะ ？”ส้งหลิงหลิงถามเซี่ยชีหรั่นด้วยความตัวสั่น สีหน้าของเซี่ยชีหรั่นก็เปลี่ยนไป
เธอเดินขึ้นมาไม่กี่ก้าว อยากมาบังทางทางโม่เสี่ยวจุน พูดว่า ：“เสี่ยวจุน นายมาได้ไง ？อย่ามาทำมั่ว！”
โม่เสี่ยวจุนมองไปที่เสื้อผ้าของเซี่ยชีหรั่น เหมือนกับชุดของผู้หญิงคนอื่น ๆ ดูเหมือนว่าเธอทำงานเป็นสาวใช้ที่นี่จริงๆ
ตอนดูเสื้อผ้าของเซี่ยชีหรั่น เขาไม่รู้ว่าเจ็บปวดมากแค่ไหน
เซี่ยชีหรั่นเป็นคนอะไร ถึงแม้เขาตาย ก็ไม่ยอมให้เธอต้องมารับความรู้สึกแบบนี้ เขาไม่สนใจว่าเย่เชินหลินจะมีเหตุผลมากมายแค่ไหน กี่เหตุผลก็ตามเขาจะไม่ควรปล่อยให้ผู้หญิงต้องทนทุกข์กับเขา
เขาก็ไม่เชื่อว่าเย่เชินหลินอยากไล่เซี่ยชีหรั่น ไล่ไม่ออก
“หลบไป ！เธออยากอยู่กับเย่เชินหลินมากไม่ใช่เหรอ？ เป็นคนใช้ให้เขาก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ？ ตอนนี้ผู้หญิงที่ควรตายกับลูกที่ควรตายของเธออยู่ระหว่างพวกเธอสองคนไม่ใช่เหรอ？ ฉันเป็นพี่ชายของเธอ ฉันช่วยเธอล้างอุปสรรคนี้เอง ต่อไปเธอกับเขาก็จะมีความสุขด้วยกัน อยู่กับเขาตลอดไป！” โม่เสี่ยวจุนพูดจบอย่างเย็นชา ผลักเซี่ยชีหรั่นออกและเดินไปหาส้งหลิงหลิงที่ลุกขึ้นจากพื้นด้วยความลำบากใจ
“ใช่！ พี่เสี่ยวจุน กำจัดลูกของเธอซะ ขอแค่ลูกของเธออยู่ก็เป็นความเจ็บปวดของพี่สาวฉันไปตลอดชีวิต พี่เขยไม่ชอบเด็กคนนี้ หายไปก็หายไปเหอะ！” โม่เสี่ยวหนงพูดอยู่ข้างหลัง
“พ่อบ้าน ！พ่อบ้าน ！นายรีบ……ไปเรียกคนมาสิ！นายไม่เห็นเหรอว่าเขากำลังจะฆ่าคน？ เร็ว！”เสียงของส้งหลิงหลิงเปลี่ยนไปมองไปที่พ่อบ้านราวกับขอความช่วยเหลือ
โทษที่ปกติเธอทำอะไรเด็ดขาดเกินไป ตอนนี้พ่อบ้านเกลียดเธอยังไม่ทันเลย จะไปฟังคำสั่งของเธออย่างง่ายได้ยังไง
แน่นอน เขาก็ยังต้องทำแบบนี้ ปากบอกว่า ครับ ：“ผมรีบไปเรียกคนมา รีบเรียกเดี๋ยวนี้”เท้าของเขากลับไม่ขยับ
ถึงแม้เมื่อก่อนพ่อบ้านรู้สึกว่าโม่เสี่ยวหนงไม่ใช่อะไรดี แต่วันนี้ที่เธอพูดมีเหตุผลจริงๆ ถ้าเด็กอยู่ นั่นคืออุปสรรคที่เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นไปตลอดชีวิต ตอนนี้มีคนมาแก้อุปสรรคให้พวกเขาแล้วมันคงดีไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว
“พ่อบ้าน รีบไปเรียกคน！ อย่าให้เขาทำอะไร！” เซี่ยชีหรั่นพูดกับพ่อบ้านด้วยความรีบร้อน แล้วหันไปวิ่งไปหาโม่เสี่ยวจุน
พ่อบ้านลังเลสักพัก ค่อยหยิบโทรศัพท์ค่อยๆโทรออกไป
เขาสามารถโทรโดยตรงด้วยชุดหูฟัง โทรด้วยโทรศัพท์มือถือ สามารถชะลอเวลาได้ ให้โอกาสโม่เสี่ยวจุน
“　พวกเขาไม่รับ ดูแล้วฉันต้องไปเรียกเอง พวกเธอดูแลความปลอดภัยของคุณส้งด้วย อย่าให้เธอได้รับบาดเจ็บ ”พ่อบ้านแค่แกล้งสั่ง แล้วค่อยๆเดินออกมาจากห้องแต่งตัว
แม้ว่าเขาจะออกคำสั่งเชิงสัญลักษณ์ แต่ในใจของหลิวเสี่ยวเจียวที่ดูถูกส้งหลิงหลิงมาตลอดก็ไม่อยากช่วยส้งหลิงหลิง เธอแค่พูดกล่อมอยู่ข้างๆ ว่า：“คุณอย่าเข้ามานะ อย่าทำร้ายคุณส้ง”
ส่วนสาวใช้สองคนที่มาใหม่ มาก่อนหน้านี้หลินต้าฮุยได้สั่งไว้แล้ว ไม่ว่าเย่เชินหลินสั่งงานอะไรให้พวกเธอนั้นก็เป็นแค่หน้างานของพวกเธอ งานที่แท้จริงของพวกเธอคือปกป้องความปลอดภัยของเซี่ยชีหรั่น ดังนั้นเซี่ยชีหรั่นไม่เป็นอะไร พวกเธอทั้งสองก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไร
ไห่ฉิงฉิงก็แค่กล่อมคำนึง เธอเห็นด้วยกับโม่เสี่ยวจุนจับส้งหลิงหลิงตั้งแต่แรกแล้ว ตอนนี้จะไปห้ามเขาได้ยังไง
เธอทุ่มออกไปตั้งนานแล้ว รักผู้ชายคนนี้ เธออยากได้ที่เขาคิด กังวลสิ่งที่เขากังวล
แม้ว่าตระกูลส้งและตระกูลไห่จะเผชิญหน้ากับเรื่องนี้อย่างดุร้าย ไม่เข้ากัน เธอก็ไม่สนใจ
โม่เสี่ยวหนงวิ่งตามมาข้างหลัง ลากเซี่ยชีหรั่นไว้ ไม่ให้เธอไปห้ามโม่เสี่ยวจุน
“พี่ เวลานี้พี่จะใจอ่อนไม่ได้ ให้พี่เสี่ยวจุนจัดการเธอ！”
“ปล่อยฉัน เสี่ยวหนง！” เซี่ยชีหรั่นดิ้นรนอย่างแรง กลับไม่มีแรงเยอะกว่าโม่เสี่ยวหนง
โม่เสี่ยวหนงมาถึงหน้าส้งหลิงหลิง จับแขนของเธอ กำหมัดแน่น ต่อมา เขาก็ต่อยลงท้องของเธอ ไม่ต้องไปโรงพยาบาลอีก
โม่เสี่ยวจุนโตขนาดนี้ เพื่อเซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าชกต่อยมากี่ครั้ง ไม่เคยมืออ่อนให้สักครั้ง
ครั้งนี้ เผชิญกับคนท้องที่น้ำตาเต็มใบหน้า ถ้าจะบอกใจของเขาอ่อน นั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอน
“　เสี่ยวจุน ！ปล่อยเธอ！ ขอร้อง ฉันขอร้อง ！เสี่ยวจุน อย่าทำแบบนี้” เซี่ยชีหรั่นใจร้อนจนน้ำตาไหลออกมา หมัดของโม่เสี่ยวจุนหยุดลงกลางอากาศพร้อมกับร้องขอซ้ำ ๆ และไม่มีทางลงมือจริงๆ
ทางนี้ส้งหลิงหลิงก็ขอร้องเขา ：“ฉันตกลงนาย ฉันตกลงเซี่ยชีหรั่น จะไม่อยู่ขั้นกลางของเธอกับเย่เชินหลินอีก นายปล่อยฉัน ฉันผิดแล้ว ขอแค่นายปล่อยลูกของฉัน ให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฉันรับปาก รับปาก จะไม่ให้เด็กมากระทบต่อพวกเขาอีก ฉันจะออกไปจากตระกูลเย่ ฉันจะออกไปจากตระกูลเย่จริงๆ ไปไกลๆ ให้เย่เชินหลินหาไม่เจออีกต่อไป ”ส้งหลิงหลิงร้องไห้ไปด้วยและพูดไปด้วย น้ำเสียงเร็วมาก ความกลัวในสายตาของเธอโกหกใครไม่ได้
“　ไม่รู้สึกว่าสายไปหน่อยเหรอ ？”โม่เสี่ยวจุนมองเธอย่างเยือกเย็น
“เธอควรคิดได้ว่าจะมีวันนี้ ครั้งที่แล้วเธอหนีไปได้ ให้หมอเธอเธอไม่เอา ตอนนี้ดันจะให้ฉันลงมือผ่าตัดให้เธอ ถ้าเธอเลือดไหลเยอะเกินไปแล้วตาย อย่ามาโทษฉันนะ แต่ว่าฉันจะตายพร้อมกับเธอ หนึ่งชีวิตแทนหนึ่งชีวิต เธอไม่มีอะไรที่เสียเปรียบ ”โม่เสี่ยวจุนพูดเสร็จ หันไปมองเซี่ยชีหรั่น
เขารู้วิธีที่หยาบคายแบบนี้ ส้งหลิงหลิงไม่รอดแน่ๆ
บ้านหลินมี ร.ป.ภเยอะขนาดนั้น เขาก็หนีไม่รอดแน่ เร็วมากเขาก็จะติดคุก โดนกฎหมายจัดการ เขายังอยากมองเซี่ยชีหรั่นอีกครั้ง และมองไห่ฉิงฉิงอีกครั้ง
ส้งหลิงหลิงมองออกความเด็ดขาดของเขา ในเวลาเดียวกันก็ขอร้องเขาไม่หยุด เธออยากลองหนี แต่นี่ยิ่งทำให้โม่เสี่ยวจุนโกรธเข้าไปใหญ่
ตาของเขาแดง มือที่จับแขนของส้งหลิงหลิงก็แรงขึ้น จากนั้นเอามืออีกข้างไปบีบคอของเธอไว้
“　ยังขยับไหม ？”เขาถามด้วยความกัดฟัน
“อย่า ！เสี่ยวจุน ！ปล่อยเธอเถอะ ได้ไหม ？ฉันขอร้องนาย！ ส้งหลิงหลิงตายไม่เป็นอะไร ฉันเสียนายไปไม่ได้ เสี่ยวจุน นายต้องรู้ ครั้งที่แล้วฉันรู้ว่านายตาย ฉันเสียใจแค่ไหน ถ้านายตายเพื่อนฉัน ฉันจะอยู่ยังไง นายอย่าโง่ ！ปล่อยเธอ！ ปล่อยเธอ ฉันไปกับนาย ฉันไปจากที่นี่ ได้ไหม？”
เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าสิ่งที่โม่เสี่ยวจุนโกรธที่สุดคือเธอไม่สนศักดิ์ศรีจะอยู่กับเย่เชินหลินให้ได้ เธออยากจะอดทนตลอดไป แม้ว่าเธอจะไม่สบายใจ แต่เธอก็จะอดทนต่อไป
แต่ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วนถ้าโม่เสี่ยวจุนทำสำเร็จจริงๆเขาตาย เธอไม่สามารถสละชีวิตของเขาเพื่อความรักของเธอได้
โม่เสี่ยวจุนไม่สนใจคำพูดของเซี่ยชีหรั่น เขามองไปที่ไห่ฉิงฉิงด้วยความเสียใจ
“ฉิงฉิง ขอโทษ ฉันบอกว่าฉันจะดูแลเธอไปตลอดชีวิต ตอนนี้ฉันอาจจะทำตามคำสาบานไม่ได้แล้ว ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม ไห่ฉิงฉิงเห็นได้ชัดถึงความไม่อยากในดวงตาของเขา
มีเขาคำนี้ เธอไห่ฉิงฉิงก็พอใจมากแล้ว
“ไว้วางใจแล้วทำเถอะ ！”ไห่ฉิงฉิงพูด เธอจะหาวิธีปกป้องเขา แม้ว่าจะปกป้องไม่ได้ เขาตายไปเธอก็แค่ตายตามเขา เธอไม่สามารถเฝ้าดูเขากังวลของเซี่ยชีหรั่นได้ตลอดทั้งวัน เธอทนดูไม่ได้
“โอเค！”โม่เสี่ยวจุนพูดคำที่ดุเดือด กำหมัดขึ้นมา ไม่รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นไปเอาแรงมาจากไหน สะบัดโม่เสี่ยวหนงออกอย่างรุนแรงและรีบวิ่งไปข้างหน้าโม่เสี่ยวจุน
“เสี่ยวจุน ！ถ้านายกล้าทำร้ายเธอ ฉันกล้ารับปากแน่ นายเกิดเรื่องอะไรที่ร้ายแรง ฉันก็จะไม่อยู่ต่อแน่ นายปล่อยเธอ ขอแค่นายปล่อยเธอ ฉันจะไปจากที่นี่กับนาย”