สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 657 สาวใช้ตัวแสบ 561

ตอนที่ 657 สาวใช้ตัวแสบ 561
“เชินหลิน เธอจะกลับมาได้เมื่อไร หลิงหลิงไม่มีลูกแล้วต้องยากที่จะรับได้ในช่วงเวลาหนึ่งอย่างแน่นอน คาดว่าเธอเห็นเราไม่ทอดทิ้งเธอ ในใจก็จะรู้สึกดีขึ้นมาหน่อย เธอสามารถที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนที่เป็นบิดาคนหนึ่งหรือไม่ ถือเสียว่าลุงขอร้องเธอ มาช่วยลุงปลอบเธอหน่อยเถอะ ได้ยินมาว่าหลังจากแท้ง ภาวะซึมเศร้าสามารถทำให้หญิงสาวพังทลายลงได้นะ ลุงเป็นบิดาของเธอ ลุงสงสารและเป็นห่วงเธอจริงๆ”
“ครับ คุณลุงส้ง ผมจะรีบกลับไปให้เร็ว รู้ผลแล้ว คุณลุงจะต้องบอกผมในทันทีนะครับ! ผมยังคงหวังว่าจะสามารถรักษาลูกของผมเอาไว้ได้!” เย่เชินหลินเอ่ยอย่างตั้งใจจนจบ ถึงได้วางสายโทรศัพท์ด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก
คนอื่นที่เหลือล้วนมองมาที่เขา โดยเฉพาะเซี่ยชีหรั่นที่บนใบหน้าเต็มไปด้วยความเป็นห่วง
“หลิน เด็กเป็นอะไรหรือคะ” เธอถามอย่างร้อนใจ
แน่นอนว่าตัวเธอเองไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อลูกของส้งหลิงหลิง แต่นั่นก็เป็นลูกของเย่เชินหลินนะ เธอกลัวว่าเด็กจะเป็นอะไรแล้วเย่เชินหลินจะเป็นทุกข์ เขาเป็นทุกข์ ใจของเธอก็รู้สึกไม่ดีไปด้วย
“ไม่มีอะไรหรอก ทานข้าวเถอะ” อารมณ์ของเย่เชินหลินเยือกเย็น ทั้งแต่ต้นจนจบมีเพียงแค่คิ้วที่ขมวดเท่านั้น
ไห่ลี่หมินที่ได้รับข่าวจากจงหยุนซางก็นึกว่าเรื่องนี้จะไม่มีการหักเปลี่ยนใดๆแล้ว
สาเหตุที่เย่เชินหลินสงบนิ่งได้ขนาดนี้ เขาสามารถอธิบายได้เพียงแค่ว่า เขาไม่สนใจไยดีเด็กคนนี้ สำหรับเขาแล้ว ในใจคงจะหวังว่าไม่มีเด็กคนนี้สินะ
“จะไม่มีอะไรได้อย่างไรกันคะ เมื่อสักครู่คุณพูดอยู่ชัดๆว่าต้องการรักษาเด็กเอาไว้หลิน ถ้าหากว่าคุณเป็นกังวลใจก็รีบกลับไปเถอะค่ะ ไม่ต้องสนใจฉัน” เซี่ยชีหรั่นพูดเสียงเบา เย่เชินหลินยกริมฝีปากยิ้มไม่แยแสชั่วครู่
“เด็กโง่ ผมบอกแล้วว่าไม่มีอะไรก็คือไม่มีอะไร เด็กจะสามารถรักษาเอาไว้ได้หรือไม่ก็ต้องดูโชคชะตาของส้งหลิงหลิง ผมไม่ได้ขาดแคลนลูกคนนี้ คุณน่าจะรู้ว่า ผมหวังว่าลูกของผมจะมีคุณเป็นคนให้กำเนิดมากกว่า” คำพูดของเย่เชินหลินทำให้ใบหน้าของเซี่ยชีหรั่นแดงระเรื่อ เธออ้าปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง ไห่ลี่หมินก็เอ่ยต่อว่า “ชีหรั่น เชินหลินพูดถูก ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณก็รู้ว่าส้งหลิงหลิงเป็นคนแบบไหน เด็กไม่มีแล้ว ผมว่าล้วนเป็นเรื่องดีต่อตัวเด็กและผู้ใหญ่นะ”
หลินหลิงที่ฟังอย่างเงียบๆอยู่ก็รู้สึกขึ้นมาว่าโชคดีที่ตัวเธอเองกินยาคุมกำเนิด ไม่อย่างนั้นตั้งครรภ์ลูกของไห่ลี่หมินขึ้นมา เกรงว่าเขาก็คงจะพูดแบบนี้เช่นกัน คงจะนึกว่าเธอใช้การตั้งครรภ์ลูกของเขาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายสินะ
เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร ถ้าให้ความเห็นกันอย่างยุติธรรมแล้วล่ะก็ เธอไหนเลยจะหวังว่ามีเด็กคนนั้นมาเป็นตัวคั่นกลางระหว่างคนสองคนกัน
ถ้าหากว่าส้งหลิงหลิงเกิดเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ บางทีอาจจะเป็นเพราะฟ้าลิขิต
ในสมองมีความคิดแบบนี้พาดผ่าน เซี่ยชีหรั่นอดไม่ได้ที่จะตำหนิตัวเอง เด็กที่ใกล้จะเกิดแล้วกลับสูญเสียชีวิตไปทั้งอย่างนี้ มันโหดร้ายเกินไปหรือไม่
“ชีหรั่น อย่าโง่ไปหน่อยเลย เดิมเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ เด็กจะมีหรือไม่มี ล้วนไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถควบคุมได้” ไห่ลี่หมินมองออกถึงความคิดของเซี่ยชีหรั่นก็เอ่ยปลอบเธออย่างสงสารไปหนึ่งประโยค
หลินหลิงรู้สึกอิจฉาเซี่ยชีหรั่นขึ้นมากะทันหัน เธอช่างมีความสุขเสียจริง ชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยมที่สุดในมณฑลตงเจียงที่นั่งอยู่ตรงนี้ล้วนรักเธอ ล้วนยินยอมทุ่มเทเพื่อเธออย่างไร้ความเห็นแก่ตัว
ส้งหลิงหลิงหลับสนิทอยู่ในห้องผ่าตัด
หลายชั่วโมงต่อมา เธอก็ถูกเข็นออกมา บนร่างถูกคลุมด้วยผ้าห่มผืนหนาๆ สีหน้าขาวซีดจนเกือบจะไร้สีเลือด
“หลิงหลิง” รองประธานส้งเอ่ยเรียกคำหนึ่ง คุณหมอที่ออกมาจากห้องผ่าตัดถอดผ้าปิดปากออก เอ่ยพูดเสียงเรียบว่า “ยาชายังไม่หมด การผ่าตัดทั้งหมดเป็นไปอย่างราบรื่น และจะไม่ส่งผลกระทบต่อการให้กำเนิดของเธอในภายหลัง”
“แล้วทำไมท้องยังคงใหญ่ขนาดนี้ล่ะ” รองประธานส้งถาม คุณหมอกวาดตามองเขาอย่างเฉยเมยครั้งหนึ่ง ยังคงเอ่ยพูดเสียงเรียบเช่นเคย “แน่นอนว่าต้องใหญ่ขนาดนี้แหละ ท้องของคนท้องคนหนึ่งมีน้ำหนัก15-20กิโลกรัม เด็กมีน้ำหนักเพียงแค่กี่กิโล เพิ่งจะเอาเด็กออกมา แน่นอนว่ายังต้องใช้เวลาสักพักหนึ่งกว่าท้องจะกลับสู่สภาพเดิม นี่เป็นเรื่องปกติ”
รองประธานส้งก็ไม่อาจทนมองท้องของส้งหลิงหลิงต่อไปได้ เด็กไม่มีแล้ว
เขาในตอนนี้เป็นกังวลว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นมาแล้วจะโวยวายเป็นบ้า เพียงแต่เขานั้นเตรียมความคิดไว้เรียบร้อยแล้ว
ถ้าหากหลังทำแท้งแล้วเธอมีอาการซึมเศร้ามากก็จะส่งเธอไปยังแผนกจิตเวช
“คุณพ่อ คุณพ่อกลับไปเถอะ ถ้าหากดึกกว่านี้ ซูหาวกับคุณแม่จะโทรหาคุณพ่ออีกนะคะ หนูจะอยู่ที่นี่ดูแลพี่สาวเอง คุณพ่อกลับไปพูดสถานการณ์ของพี่สาวกับคุณแม่ก่อนเถอะค่ะ เกรงว่าเธอจะรับไม่ได้ในช่วงเวลาหนึ่ง” เซียวเสี่ยวลี่พูดอย่างเอาใจใส่
รองประธานส้งพยักหน้า เอ่ยกับเธอว่า “หลิงหลิงจะต้องโทษพ่ออย่างแน่นอน พ่ออยู่ที่นี่ เธอตื่นขึ้นมาจะต้องไม่สามารถสงบเงียบได้ พ่อไปแล้ว ถ้าหากว่าเธอยังโวยวายเสียงดัง ลูกก็ประสานกับทางโรงพยาบาลสักหน่อยว่าให้ย้ายไปแผนกจิตเวช”
“หนูรู้ค่ะ คุณพ่อ คุณพ่อกลับไปอย่างวางใจเถอะค่ะ หนูจะพยายามพูดกับพี่สาวของหนูอย่างสุดความสามารถ หนูคิดว่านี่กลายเป็นเรื่องจริงแล้ว เธอจะสามารถคิดได้เองค่ะ”
เซียวเสี่ยวลี่เอ่ยจบ ผู้ช่วยทำแท้งที่อยู่ด้านหลังคุณหมอก็เดินมาถึงเบื้องหน้าพวกเขา ในมือถือถุงพลาสติกใสอยู่ถุงหนึ่ง ด้านในใส่เศษเลือดเนื้อที่มองไม่ชัดเจนเอาไว้กองหนึ่ง
ผู้ช่วยทำแท้งยกถุงพลาสติกในมือขึ้นแล้วเอ่ยกับรองประธานส้งว่า “นี่คือเด็กในครรภ์และรก คุณจะเก็บเอาไว้หรือไม่”
รองประธานส้งมองครู่หนึ่งก็รู้สึกอยากอาเจียนขึ้นมาในทันที เขารีบโบกมือไปมาแล้วเอ่ยว่า “เอาไปให้พ้นๆ จัดการทิ้งไปเสียเถอะ ใครจะต้องการสิ่งเหล่านี้ไปทำอะไรกัน”