สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 675 สาวใช้ตัวแสบ 579

ตอนที่ 675 สาวใช้ตัวแสบ 579
ดวงตาของส้งหลิงหลิงคลอไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง ดูเหมือนเธอจะเห็นความพากเพียรของเธอเกิดผลแล้วบ้าง
“ยื่นโทรศัพท์ให้พ่อบ้านหน่อย” เย่เชินหลินพูด ส้งหลิงหลิงทำตามอย่างดียื่นโทรศัพท์ให้พ่อบ้านอีกครั้ง
“พาส้งหลิงหลิงไปที่หน้าประตูวิลล่า เธอท้องใหญ่ขนาดนี้ เดินไกลขนาดนั้นคงจะเหนื่อย คุณจัดรถไปส่งเธอด้วย แล้วจัดคนช่วยดูแลเธอสักสองคน อย่าให้คนอื่นมองว่าเธออยู่ที่อย่างไม่มีความสุข”
เย่เชินหลินสั่งการ พ่อบ้านตอบรับทันที
หลังจากวางสาย เย่เชินหลินสีหน้ายังคงเคร่งเครียด ไห่ลี่หมินก็เดินออกมาจากห้อง เห็นสีหน้าของเย่เชินหลินไม่ค่อยดี รีบเดินเข้ามาถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น
“นายท่านส้งพาผู้อำนวยการหลิวฝ่ายรักษาความปลอดภัยจังหวัดมาแย่งคนที่บ้านฉัน ไห่ ถึงเวลาสำคัญแล้ว ฉันจำเป็นต้องกลับไปเดี๋ยวนี้ เธอยังไม่ตื่น คุณช่วยดูแลเธอด้วยนะ รบกวนบอกเธอให้ฉันด้วย ฉันจะคิดถึงเธอทุกวินาที อีกอย่าง คุณรู้ดี เธออาจจะมีอันตรายได้เสมอให้ความสนใจหน่อยนะ ขอร้อง”
เย่เชินหลินแสดงออกอย่างเคร่งขรึม ไห่ลี่หมินรู้ว่าเขาเชื่อใจเขามาก จึงกล้าเอาชีวิตผู้หญิงของเขามาฝากไว้ในมือเขา
“ไม่ต้องกังวล คุณสบายใจได้ หากเธอสูญเสียเส้นผมแม้แต่เส้นเดียว ฉันจะเอาชีวิตของฉันชดใช้ให้” ไห่ลี่หมินพูดด้วยเสียงต่ำ
เป็นเพียงบทสนทนาสั้น ๆ ระหว่างผู้ชายทั้งสองคนก่อนที่พวกเขาจะแยกกันไป หลินหลิงที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ ในใจมีความชื่นชมที่บอกไม่ถูก และเป็นความรู้สึกอึดอัดที่บอกไม่ถูกเช่นกัน
ส้งหลิงหลิงนั่งรถไปถึงหน้าประตูวิลล่า เห็นพ่อยืนอยู่ด้านนอกประตู กำลังมองไปข้างหน้า
“หลิงหลิง พ่อมารับลูกกลับบ้าน กลับไปกับพ่อนะ ไม่ต้องกลัวนะ ผู้อำนวยการหลิวอยู่ที่นี่ด้วย เย่เชินหลินคงไม่กล้าขัดขวาง” รองประธานส้งเดินเข้ามาหา พูดกับส้งหลิงหลิงอย่างกระตือรือร้นโดยมีประตูกั้นอยู่
ส้งหลิงหลิงสีหน้าดูเย็นชา เธอจ้องมองรองประธานส้ง ยิ้มแล้วถามด้วยความเย็นชา “พ่อ จะรับฉันกลับไปที่บ้านทำไม รับฉันกลับไปเพื่อไปทำแท้งใช่ไหม”
คำพูดของส้งหลิงหลิงทำให้รองประธานส้งรู้สึกอึดอัดมาก เขาเอามือปิดปากแล้วไอเบา ๆ เพื่อเตือนส้งหลิงหลิง “อย่าพูดไม่เรื่อย คุณไม่เห็นหรือว่าผู้อำนวยการหลิวก็อยู่ด้วย ไม่กลัวเขาจะหัวเราะเยาะหรือ”
“ฉันไม่กลัว” ส้งหลิงหลิงเงยศีรษะขึ้น
“พ่อ คุณก็รู้ว่าถ้าฉันมีลูกคนนี้แล้ว ฉันก็จะตายได้ คุณยังไม่เห็นจะสนใจความเป็นความตายของฉันเลย ร่วมมือกับประธานจงลงมือกับลูกของฉัน ในฐานะที่คุณเป็นพ่อคนหนึ่งแม้แต่ชีวิตของลูกสาวคุณก็สามารถไม่เอาได้ คุณยังไม่กลัวคนอื่นหัวเราะเยาะ แล้วฉันจะกลัวทำไม”
รองประธานส้งสีหน้ายิ่งอึดอัด เหงื่อไหลลงบนหน้าผาก ฝีปากของเขาสู้ลูกสาวของเขาไม่ได้อยู่แล้ว คราวนี้เขาได้ทำผิดต่อเธออีก ก็ยิ่งเถียงเธอไม่ไหว
“หลิงหลิง พ่อทำเพื่อลูกนะ คุณอย่าพูดไปเรื่อยสิ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับประธานจง พ่อกลัวว่าหลังจากคุณคลอดลูกคนนี้แล้วจะเสียใจ ฉันดูออกว่าเย่เชินหลินก็ไม่ได้จริงใจกับคุณ ฉันก็แค่อยากให้คุณออกจากความทุกข์นี้เร็วๆ” รองประธานส้งอธิบายด้วยเสียงเบาๆ
ส้งหลิงหลิงไม่เชื่อคำพูดของเขาอีกแล้ว เธอรู้แค่ว่าทุกคนอยากจะแย่งลูกของเธอไป ก็เหมือนต้องการชีวิตเธอ
เธอไม่รู้ว่าวัตถุประสงค์ที่แท้จริงของพ่อที่มาที่นี่เพื่ออะไร เป็นไปได้ที่เขาจะมาดำเนินการหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากประธานจงต่อให้สำเร็จ
แต่ไหนแต่ไร เขาทำทุกอย่างตามที่ประธานจงสั่ง อย่าพูดถึงครั้งนี้ที่เขาทำล้มเหลว ประธานจงคงจะปฏิบัติต่อเขาไม่ดีแน่
เขาทำเพื่อแสดงให้เห็นถึงความซื่อสัตย์ จะต้องลงมือกับเธออีกแน่ เธอไม่โง่ไปกับเขาหรอก
“ไม่ว่าคุณมาเพื่ออะไร ฉันก็จะไม่ไปกับคุณ ฉันเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลิน เด็กก็เป็นลูกของเย่เชินหลิน ฉันก็จะอยู่ที่ตระกูลเย่ ฉันบรรลุนิติภาวะแล้ว ฉันมีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะอยู่ที่ไหน คุณไม่มีสิทธิ์ขวาง ถึงแม้จะเป็นผู้อำนวยการหลิวก็ตาม ก็ไม่มีสิทธิ์เช่นกัน”
หัวข้อเอ่ยถึงผู้อำนวยการหลิว　ผู้อำนวยการหลิวก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
แต่เดิมเขาไม่ยินดีที่จะมาด้วย ทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งก็เป็นลูกชายของประธาน อีกฝ่ายก็เป็นลูกสาวของรองประธานคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัด ล้วนไม่ใช่สามัญชนทั่วไป ขัดคนใดคนหนึ่ง ก็ไม่ได้มีผลดีอะไรต่อเขาเลย
ใครบอกให้เขาทำอะไรที่เปิดเผยไม่ได้หล่ะ แล้วยังบังเอิญให้รองประธานส้งจับได้ ถึงแม้เขาไม่อยากมาก็ต้องมา
“รองประธานส้ง ฉันว่าที่หลิงหลิงพูดก็มีเหตุผล เธอก็ใกล้จะคลอดแล้ว เด็กก็เป็นของตระกูลเย่ ก็ควรจะคลอดที่ตระกูลเย่ ท้องใหญ่ขนาดนี้แล้วไม่มีเหตุผลที่จะรับกลับบ้าน คุณดูสิข้างกายเธอมีคนคอยดูแลตั้งมากมาย แสดงว่าเย่เชินหลินก็ดีกับเธอพอสมควร ฉันก็เป็นพ่อคนหนึ่ง พวกเราในฐานะที่เป็นพ่อ มีใครบ้างไม่อยากเห็นลูกๆมีชีวิตที่มีความสุข ถ้าลูกสาวมีที่พึ่งก็อย่ารั้งเลย ท่านก็ตามใจเธอแล้วกันนะ”
รองประธานส้งขมวดคิ้ว คิดในใจว่า ถ้าฉันให้เธออยู่ที่นี่ ปัญหาคือตระกูลส้งก็คงจะแย่แล้ว
เขาคิดไว้แล้ว จะต้องควบคุมส้งหลิงหลิงไว้ ถ้าเย่เชินหลินต้องการลูกก็ต้องมาหาเขา เขาก็จะสามารถยื่นข้อเสนอและข้อตกลงกับเขาได้
แน่นอนว่าต้องมีอีกหนึ่งวิธีคือให้ส้งหลิงหลิงอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเขาเชื่อมต่อและสื่อสารกับเย่เชินหลิน ดูจากสภาพตอนนี้แล้ว แทบจะเป็นไปไม่ได้แล้ว ส้งหลิงหลิงดื้อรั้น ตอนนี้โกรธเขาและคงจะไม่หายโกรธง่ายๆ
ถึงแม้จะทำเพื่อตระกูลส้ง เธอก็คงจะไม่สามารถเปลี่ยนใจได้ในทันที
ตอนนี้เขาอยากจะพูดกับเธอเรื่องเดิมพัน 　แต่ผู้อำนวยการหลิวก็อยู่ข้างๆ เขาไม่สะดวกที่จะพูด ถ้าเกิดผู้อำนวยการหลิวรู้ว่าตระกูลส้งกำลังตกอยู่ในวิกฤต ถ้าเขาไม่ตอกย้ำก็คงจะแปลกแล้ว
“ฉันจะกลับห้องแล้ว ถ้าไม่มีธุระอะไรต่อไปท่านก็ไม่ต้องมาหาฉันอีก รอเด็กคลอดแล้วงานเลี้ยงร้อยวัน พวกเราค่อยเจอกัน” ส้งหลิงหลิงพูดอย่างเย็นชา ไม่ได้ให้รองประธานส้งมีโอกาสได้พูดเลย หันหลังแล้วกลับไปเลย
คนที่ดูแลเธอพยุงแขนเธอขึ้นรถไป
รองประธานส้งมองด้วยความสิ้นหวัง และไม่สามารถทำอะไรได้เลย กระทืบเท้าด้วยความโกรธ ผู้อำนวยการหลิวเห็นผลลัพธ์นี้ รีบให้กำลังใจเขา “รองประธานส้ง ไปกันเถอะ อย่าโมโหเลย ลูกหลานก็ต้องใช้ชีวิตในแบบของเขา แล้วแต่เธอเถอะ เฮ่ย ฉันก็ทำสุดกำลังของฉันแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นเธออยู่ที่นี่อย่างมีความสุข ฉันก็จะสู้ด้วยชีวิตของฉันแล้วช่วยคุณพาเธอกลับไปแน่นอน”
รองประธานส้งถอนหายใจหนึ่งที กลับไปแบบไม่ค่อยพอใจ คิดแค่ว่ากลับไปค่อยคิดหาวิธีแล้วกัน ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ค่อยเรียกภรรยาของเขามาแล้วกัน ตระกูลส้งมาถึงเวลานี้ ทุกคนก็ต้องช่วยกัน มิฉะนั้นความพยายามหลายปีที่ผ่านมาก็จะสูญเปล่า
ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าการดำเนินการของเย่เชินหลินรวดเร็วมาก คงจะไม่มีโอกาสให้เขาอีกแล้ว
เขาเฝ้ารอวันที่จะได้อยู่กับเซี่ยชีหรั่นทุกคืนวัน นึกถึงก่อนที่เขาจะออกมาแล้วเธอพูดว่าหลินอย่าไป ในใจเขาเจ็บปวดมาก ทั้งหมดนี้เป็นเพราะรองประธานส้ง
ระหว่างทางที่กลับมา เย่เชินหลินรับสายของส้งหลิงหลิง ยืนยันกับเขา ไม่ว่ะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะไม่ขอพบเจอพ่อของเธออีก
“เชินหลิน ฉันกับลูกขอแค่มีคุณก็เพียงพอแล้ว ฉันอยากจะลืมว่าฉันแซ่ส้ง ไม่อยากจะติดต่อกับพวกเขาอีก” ส้งหลิงหลิงพูดชัดถ้อยชัดคำ
“ฉันจะปกป้องคุณกับลูกแน่นอน ดูแลลูกในท้องอย่างสบายใจเถอะ ไม่สบายตรงไหนบอกฉันได้ตลอดเวลา” เย่เชินหลินพูดสั้นๆ
เย่เชินหลินโทรออกไปอีกสาย โทรให้หลินต้าฮุย บอกเขาว่าให้รองประธานส้งส่งรายงานชื่อจริงตามลำดับของผู้อำนวยการของสำนักงานทั้งสองที่รับผิดชอบ และหลักฐานการฆาตกรรมที่เขาก่อขึ้น
งานเหล่านี้ เขาทำเสร็จตั้งนานแล้ว ตอนนี้แค่ยืนยันว่าส้งหลิงหลิงไม่ได้ติดต่อกับตระกูลส้งแล้ว จะไม่มีผลกระทบต่อเด็ก ก็ได้เวลาที่จะลงมือแล้ว
“ได้ คุณเย่ ในที่สุดพวกเราก็ทำสำเร็จแล้ว ในสามวันนี้เขาจะต้องควบคุมเป็นเท่าตัว ”
“ขอบคุณท่านมาก”
เย่เชินหลินจบการสนทนา เอนหลังพิงเบาะหลังรถและคิดสักพัก รู้สึกว่ายังไม่ควรวางใจต้องเฝ้าระวังทางประธานจงด้วย
ถ้าเขาเข้ามาแทรกแซง เรื่องก็จะยุ่งยากมากขึ้น
เขาต้องทำให้เขาไม่ว่าง จะได้ไม่มายุ่งกับเรื่องทางนี้
“หลินหลิง คุณช่วยทำธุระให้ฉันหน่อย” เขาพูดกับหลินหลิงที่นั่งข้างคนขับกำลังเหม่อลอย
“ค่ะ คุณเย่ เชิญสั่งมาได้เลย” หลินหลิงดึงสติกลับมา อย่างมืออาชีพมาก
“คุณช่วยส่งคนไปดูว่าคุณนายจงไปไหนบ้าง หาวิธีส่งข่าวให้เธอว่า ลูกของส้งหลิงหลิงยังอยู่”
“ค่ะ คุณเย่ ฉันจะรีบส่งคนไปเดี๋ยวนี้”
“อืม เหนื่อยหน่อยนะ”
เย่เชินหลินมอบหมายเสร็จ ยกมุมปากของเขาอย่างเย็นชา เขารู้ว่าคนที่จงหวีฉวนกลัวที่สุดก็คือคุณนายจง ครั้งนี้เขาคิดจะจัดการลูกในท้องของส้งหลิงหลิง สันนิษฐานว่าภรรยาของเขาก็รู้และตั้งหน้าตั้งตารอเช่นกัน
จากที่รู้จักประธานจง ทุกอย่างล้มเหลว เขาจะต้องคิดหาวิธีเพื่อลงมืออีกแน่นอน แสดงให้เห็นว่าเขาอาจจะไม่ให้ภรรยาของเขารู้
คุณนายจงเยว่มู่หลานมีนิสัยแข็งแกร่งมาก ถ้าเธอรู้ว่าสามีโกหกเธอ เธอคงจะไม่ปล่อยเขาไว้แน่
จิ้งจอกเฒ่า นี่คือการแก้ปัญหาจากรากฐาน คุณก็รออธิบายกับภรรยาคุณดีๆแล้วกัน
เย่เชินหลินทำเช่นนี้ ยังมีความตั้งใจอีกอย่างหนึ่ง จงหวีฉวนจะต้องยืนยันกับภรรยาว่าสามารถจัดการเด็กคนนี้ได้ เขาก็จะชั่งน้ำหนัก คิดว่ารองประธานส้งตกม้าไปแล้ว เขาจะแตะต้องส้งหลิงหลิง ที่ไม่มีใครคอยช่วยแล้วก็ง่ายขึ้น ดังนั้นไม่ว่าจะมองจากมุมไหน เขาก็จะไม่ช่วยเหลือรองประธานส้งอีกต่อไป
ชีหรั่นที่รัก นับแต่นี้ไป ฉันจะทำลายพวกเขาทั้งหมด ปัจจัยที่ขัดขวางเราในไม่ช้าก็จะหมดไป
……
ตอนที่เซี่ยชีหรั่นตื่นมารอบกายก็มีแต่ความว่างเปล่าเหมือนเคย เธอลุกขึ้นนั่ง ขยี้ตา ไม่อยากจะเชื่อว่าเย่เชินหลินไปแล้ว
ถ้าเขาจะไปก็ควรจะปลุกเธอก่อน
หรือว่าเขาออกไปตกปลา ไห่ลี่หมินบอกว่าพวกเขาชอบมาตกปลาที่นี่ไม่ใช่หรือ
ก็ไม่น่าจะใช่ เธอสัมผัสได้ว่าเขาไม่อยากจากเธอไปไหน เธออยู่ที่นี่ เขาก็ไม่น่าจะตกปลานะ เขาจะต้องอยู่เคียงข้างเธอสิ
กำลังคิดอยู่ ประตูก็เปิดออก ไห่ลี่หมินมาดูว่าเซี่ยชีหรั่นตื่นหรือยัง
เขากลัวว่าเธอแล้วจะวิ่งออกไปคนเดียว เหมือนที่เย่เชินหลินพูด ช่วงนี้เซี่ยชีหรั่นตกอยู่ในอันตราย ถ้าให้รองประธานส้งรู้ว่าเธอยังเป็นผู้หญิงของเย่เชินหลินอยู่ ช่วงที่จะรักษาชีวิตเช่นนี้ เขาจะต้องใช้เซี่ยชีหรั่นมาเป็นตัวประกันแน่นอน ดังนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังตลอดเวลา
“ลี่หมิน ทำไปเป็นคุณ หลินไปแล้วเหรอ” เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้วแล้วถาม
แค่เธอนึกถึงว่าเขาไปแล้ว จู่ๆในใจก็รู้สึกว่างเปล่า ราวกับว่าวิญญาณถูกพรากไปในชั่วพริบตา