สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 674 สาวใช้ตัวแสบ 578

ตอนที่ 674 สาวใช้ตัวแสบ 578
เหมือนเขาจะลืมไปว่า ถ้าคนอื่นยินยอมก็ถือว่ารังแก
บางครั้งบางอย่างก็เป็นสัญชาตญาณ เพียงแค่บางคนชอบแก้ตัวสำหรับสัญชาตญาณที่อธิบายไม่ได้นี้ ก็เหมือนไห่ลี่หมินในตอนนี้
เขาไม่สามารถอธิบายปฏิกิริยาในร่างกายของเขาได้ เขาทำได้แค่บอกกับตัวเองว่า เขาแค่ต้องการพิสูจน์เสน่ห์ความเป็นชายของตัวเอง เพียงแค่พิชิต
หลินหลิงถูกไห่ลี่หมินกดลงบนเตียงโดยไม่มีความระแวงใด ๆ มือใหญ่ๆของเขาทำตามสัญชาตญาณเพื่อค้นหาความสมบูรณ์ของเธอ
เมื่อมือของเขาปกปิดสถานที่อันอ่อนนุ่มของเธอ หลินหลิงสะดุ้งและมีสติขึ้นมา
โอ้พระเจ้า เธอกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ดูสิ สิ่งที่เขาอยากจะทำกับเธอ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับความรักเลย เขาพุ่งเข้ามาเพราะร่างกายของเธอ
รับไม่ได้จริงๆ
ไห่ลี่หมินตอนนี้มันถูกควบคุมโดยความปรารถนา หลังจากจูบปากของเธอสักพักก็เริ่มจูบไล่ลงตามลำคอ
“คุณปล่อยฉัน ไห่ลี่หมิน ถ้าคุณกล้าทำอะไรฉัน ฉันจะฟ้องคุณ” หลินหลิงกรีดร้อง ออกแรงผลักเขาออก
น้ำเสียงของเธอเย็นชามาก ทำให้ไห่ลี่หมินตื่นขึ้นมาจากการสูญเสียการควบคุม
แน่นอนว่าเธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ ตราบใดที่เขาไม่ยอมขยับร่างกายออก เธอก็จะไม่สามารถผลักออกได้
ดวงตาของเขาจ้องมองใบหน้าของเธอ ใบหน้าของเธอแดงมาก และเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง
ดูท่า เธอไม่เต็มใจจริงๆ
ไห่ลี่หมินก็ลุกขึ้นทันที กล่าวอย่างหงุดหงิด “จัดเสื้อหน่อย เสื้อไม่ค่อยเรียบร้อย”
เขาก็ไม่รู้ว่าทำอะไรลงไป ทั้งๆที่ตั้งใจจะมาเจรจากับเธอ ถ้าเธอยินดี เขาก็จะคบเธออย่างจริงจัง
ทำไมเรื่องถึงกลายเป็นเช่นนี้ได้ ยังไม่ได้เจรจาอะไรเลย ก็จูบคนอื่นแล้ว ยังจะทับลงแล้วลูบจับอีก
ทำเช่นแล้วถ้าคนอื่นสามารถสัมผัสถึงความจริงใจของคุณสิแปลก ต้องคิดว่าเขาเป็นสัตว์ร้ายอีกครั้งแน่นอน
ทำให้เสียเพื่อนโดยไม่ตั้งใจ เขามีลักษณะแบบเดียวกับสัตว์ร้ายเย่เชินหลินโดยไม่รู้ตัว
หลินหลิงจ้องมองไห่ลี่หมินด้วยความโกรธ รีบจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย โดยเฉพาะผม ดึงผมอย่างโมโห
“คุณไห่ ฉันได้พูดอย่างชัดเจนแล้ว คนที่ฉันแอบชื่นชมคือคุณเย่ ต่อไปโปรดเคารพตัวเองด้วย” หลินหลิงพูดจบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา หันหลังแล้วออกไป เดินถึงประตู ก็ได้ยินไห่ลี่หมินพูดว่า “รอก่อน ส่วนของคุณ คุณก็พูดแล้ว ส่วนของฉัน ฉันยังไม่ได้พูดเลย”
ในที่สุดหลินหลิงก็หยุดเดิน ตื่นมาเช้านี้เธอก็ทั้งโกรธและโมโห จริงๆแล้วอารมณ์นี้ เธอโกรธตัวเธอเอง
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอไม่ยอมห้ามตัวเองไม่ให้ดื่มมาก แล้วเขาจะมีโอกาสใกล้ชิดกับเธออีกครั้งได้อย่างไร
“คุณรู้ว่าคนที่ฉันแอบชื่นชมคือเซี่ยชีหรั่น ฉันก็รู้ว่าในใจคุณก็แอบชื่นชมเย่เชินหลินเช่นกัน แต่คุณและฉันก็เข้าใจดี ความสัมพันธ์ของพวกเขาลึกซึ้งมาก ไม่สามารถแยกออกจากกันได้ ฉันหมายถึง ในเมื่อฉันก็ทำสิ่งที่ไม่ให้เกียรติต่อคุณแล้ว ถ้าเช่นนั้นพวกเราก็ลองมาคบกันดูไหม ถ้าฉันบอกว่าฉันชอบคุณ ก็จะเห็นได้ชัดว่าฉันไม่ซื่อสัตย์ ดังนั้นฉันจะไม่พูดเช่นนั้น คนอย่างฉันมีบางอย่างที่สู้เย่เชินหลินไม่ได้ สำหรับความรู้สึก ฉันก็เป็นคนจริงจังมากพอสมควร ถ้าคุณยินดี ฉันจะปฏิบัติต่อคุณด้วยใจจริง ฉันจะพยายามชอบคุณให้ได้ ทำให้คุณพอใจในทุกๆด้าน　”　
ท่าทางของไห่ลี่หมินดูจริงใจมาก คำพูดของเขาก็ดูซื่อสัตย์มาก แต่ในบางครั้งผู้หญิงก็ต้องการฟังคำโกหกบ้าง
ถ้าเขาสามารถพูดว่า ฉันชอบคุณหลินหลิง ฉันมีความรู้สึกที่ดีต่อคุณ บางทีเธออาจจะยอมฟัง ก็จะรับข้อเสนอของเขาได้
ประโยคที่เขาจะพยายามชอบเธอ ทำให้ความนับถือตนเองของเธอรู้สึกเจ็บปวดมาก
“ขอบคุณ คุณไม่จำเป็นต้องเสียสละทั้งชีวิตของคุณเพื่อรับผิดชอบกับการจูบเล็กน้อยนี้ ฉันก็ไม่ได้สง่างามเหมือนที่คุณคิด ออกจากเมืองนี้ ฉันก็สามารถลืมทุกอย่างได้แล้ว”
ไห่ลี่หมินคิดว่าสิ่งที่ตนเองพูดไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่หลินหลิงกลับตอบกลับเช่นนี้ คิ้วของเขาขมวดแน่นขึ้น
“สำหรับคุณแล้ว การจูบเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเหรอ” เขาถามอย่างเย็นชา
พูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร บ่งบอกว่าเธอมักจะทำเช่นนี้กับผู้ชายบ่อยๆเหรอ ดังนั้นจึงถือเป็นเรื่องเล็ก เขาติดว่าเขาสามารถทำให้เธอรู้สึกภาคภูมิใจได้มากขนาดนี้ เธอโอเค ใจกว้างขนาดนี้
เขาไห่ลี่หมินเข้าข้างตัวเอง คิดไปเองว่าคนอื่นมีใจให้
หลินหลิงรู้สึกเจ็บปวดในใจ สำหรับเธอแล้ว การจูบจะถือเป็นเรื่องเล็กๆได้อย่างไร เธอโตป่านนี้ ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย
แต่เธอไม่ต้องการยอมรับ เธอไม่ต้องการให้เขารับผิดชอบเธอ
เขาแค่คิดว่าเขาจูบเธอและสัมผัสเธอ ก็เลยจะขอลองกับเธอ เมื่อเขารู้ว่าคืนนั้นเขาทำให้เธอเสียบริสุทธิ์แล้ว เขาจะทำอย่างไร คงจะสั่งให้เธอแต่งงานกับเขาแล้วสิ
เธอรู้ว่าคนเหล่านี้พวกเขามีวิธีที่โหดร้าย ถ้าเธอก็เป็นแค่ผู้ช่วยตัวเล็กๆคนหนึ่ง แล้วเขาคิดที่จะบังคับเธอให้แต่งงานกับเขา ก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร
โชคดีที่เธอไม่ได้เป็นแค่ผู้ช่วยตัวเล็กๆคนหนึ่ง เธอไม่เคยรู้สึกว่าการได้เป็นผู้หญิงของคนคนนั้นจะมีอะไรดี เธอหวังอยากได้แค่ครอบครัวที่สมบูรณ์
“คุณคิดว่าการที่คุณเป็นลูกสาวของฉันเป็นความอัปยศหรือ ถ้ามีคนรังแกคุณขึ้นมา คุณก็จะเข้าใจเอง การมีพ่อเช่นนี้ถือว่ามีบุญมากแค่ไหนแล้ว” เธอจำได้ว่ามีครั้งหนึ่งที่เธอขัดแย้งกับพ่อ นี่คือคำพูดที่พ่อพูดคำเธอด้วยความโกรธ
เธอยิ้มอย่างขมขื่น คิดในใจ ไม่แน่ฉันอาจจะมีวันนั้นวันที่ถูกคนอื่นรังแก คุณในฐานะพ่อก็คงจะออกมาปกป้องอยู่มั้ง
ถ้าพ่อของเธอต้องออกหน้าเอง รับรองว่าไห่ลี่หมินคงจะไม่กล้าทำอะไรเธอแน่นอน
แน่นอนเธอก็แค่คิด เธอก็ไม่เคยยอมรับพ่ออยู่แล้ว ก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา ถ้าพ่อของเธอออกมาวุ่นวายกับเรื่องแต่งงานของเธอ เธอจะต้องต่อต้านเขาแน่นอน
เธอเกร็งหลัง หันกลับไป มองไห่ลี่หมินด้วยความเย็นชา พูดเบาๆ “มันเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย คุณไห่ คุณคงจะไม่ไร้เดียงสาจนต้องรับผิดชอบต่อการจูบแค่ครั้งเดียวมั้ง รู้สึกชั่วคราวความหุนหันพลันแล่นความชื่นชมหรือการระบายความเหงาเช่นนี้มีทั่วไป นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของฉันเสียหน่อย ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยสนุกในสังคมมาก่อน คนที่ขึ้นเตียงกับฉันพวกนั้นเขาก็ไม่ได้มารับผิดชอบอะไรฉันเช่นกัน แต่คุณแค่สัมผัสฉันแค่ไม่กี่ทีก็ต้องมารับผิดชอบต่อฉันแล้ว ดูไม่ยุติธรรมเลย”
บ้าจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะไม่รักตัวเองขนาดนี้ ไห่ลี่หมินโกรธจนกำหมัดแน่น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอยากจะชกเธอหนึ่งหมัดหรือว่าอยากจะไปชกพวกผู้ชายที่หน้าไม่อายที่ขึ้นเตียงกับเธอดี
เห็นเขาเป็นแบบนี้ หลินหลิงมีความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยายได้ส่งผ่านเข้ามาในใจ
นี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเหรอ เธอต้องการใช้ชีวิตแบบสบายๆของเธอ จะต้องไม่กลับไปคิดถึงเธอกับผู้ชายที่ชื่อไห่ลี่หมินคนนี้ว่าเคยมีความสัมพันธ์ต่อกันอีก
“ลาก่อน”
พูดอย่างไร้ความรู้สึกจนจบ หลินหลิงก็หันหลังแล้วเดินออกไปประตูไป ปล่อยให้ไห่ลี่หมินบึ้งตึงอยู่คนเดียว
เขาเป็นผู้ชาย เขาจะมาเครียดทำไม ผู้ชายชอบแบบเล่นๆกับผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ผู้หญิงไม่ต้องการให้รับผิดชอบ นั่นไม่ใช่เรื่องดีเหรอ แม้ว่าเขาจะบอกตัวเองอย่างนั้นก็ตาม พอนึกถึงความรู้สึกตอนจูบกัน คิดถึงหลินหลิงพูดกับเขาเมื่อคืนนี้ว่า เธอเกลียดเขาด้วยรูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์ เขาพบว่าเขารู้สึกประทับใจเล็กน้อย
ไห่ลี่หมิน หน้าที่ดูแลดอกไม้ของคุณยังไม่จบ ไม่ควรจะคิดถึงผู้หญิงอีกคนนะ ยังคงเป็นผู้หญิงที่ชอบความสง่างาม
หลินหลิงไปเคาะประตูของเย่เชินหลิน เธอไม่ต้องการอยู่ในเมืองต่อไปแม้แต่วินาทีเดียว
เธอยกมือขึ้น ยังไม่ทันได้เคาะ เย่เชินหลินในมือถือโทรศัพท์แล้วเดินออกมา สีหน้าของเขาจริงจังมาก พูดด้วยเสียงต่ำว่า “ฮัลโหล”
“คุณเย่ รองประธานส้งอยู่หน้าประตู บอกว่าจะขอเจอลูกสาวของเขา เขาไม่ได้มาคนเดียว ยังพาผู้อำนวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยจังหวัดมาด้วย ขับรถตำรวจมาสองสามคัน ประมาณว่าคุณไม่ยอมให้เขาเจอลูกสาว กักขังเธออย่างผิดกฎหมาย”
จิ้งจอกเฒ่า เย่เชินหลินกัดฟันแล้วด่าว่าในใจ
ไร้ยางอายจริงๆ ไม่เคยสนใจลูกสาวเลย ร่วมมือกับประธานจงจัดการลูกในท้องของลูกสาว ตอนนี้กลับมารู้สึกเป็นกังวล และจะต้องเจอลูกสาวของเขาให้ได้ ขอให้ลูกสาวของเขาทำเพื่อตระกูลส้ง เขาก็ไม่คิดพิจารณาว่าลูกสาวของเขายังเป็นสตรีมีครรภ์อยู่หรือ
ครั้งแรกที่เย่เชินหลินรู้สึกว่าส้งหลิงหลิงก็เป็นคนน่าสงสารเช่นกัน บุคลิกภาพของเธอถูกหล่อหลอมโดยพ่อของเธอ
“คุณเอาโทรศัพท์ไปให้ส้งหลิงหลิง” เย่เชินหลินสั่งด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ
หลินหลิงดูออกว่าเย่เชินหลินมีเรื่องปวดหัวที่ต้องไปจัดการ เรื่องของเธอเองไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา เธอจะไม่สร้างปัญหาเพิ่มให้เขาเด็ดขาด
เธอเดินออกไปอย่างเงียบ ๆ รอเย่เชินหลินทำธุระให้เสร็จ
พ่อบ้านไปบนชั้นสอง ไปเคาะประตูของส้งหลิงหลิง เมื่อคืนเธอนอนหลับไม่เต็มที่ ตอนนี้กำลังหลับอยู่
“คุณเย่โทรมา คุณส้ง” พ่อบ้านอย่างเย็นชา พอได้ยินคุณเย่สองคำนี้ ส้งหลิงหลิงรีบตื่นขึ้นมาทันที
เธอลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ประตู เปิดประตูแล้วรับโทรศัพท์ไป พูดอย่างอ่อนหวาน “เชินหลิน ทำไมโทรหาฉันแต่เช้าเลย ได้รับสายของคุณฉันดีใจมาก”
“หลิงหลิง พ่อของคุณพาผู้อำนวยการหลิวฝ่ายรักษาความปลอดภัยจังหวัดมารอพบคุณที่ด้านนอกวิลล่า ถ้าไม่ได้พบคุณ พวกเขาจะคิดว่าฉันขังคุณไว้จริงๆ ตำรวจจะต้องรีบไปที่วิลล่าและพาคุณออกไป คุณลองคิดดูนะ ตอนนี้คุณจะกลับไปกับพ่อของคุณ หรือคุณจะอยู่บ้านของฉันต่อไป”
เย่เชินหลินรู้ว่าส้งหลิงหลิงจะต้องเลือกทางไหน เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว เขาจำเป็นต้องให้เธอออกหน้าเองแล้ว ไม่เช่นนั้นรองประธานส้งจะไม่มีทางยอมวางมือ
“เชินหลิน ไม่เห็นต้องพูดเลย ฉันจะต้องอยู่ที่ตระกูลเย่สิ เพราะลูกเป็นของตระกูลเย่ ฉันเป็นผู้หญิงของคุณเย่เชินหลิน นอกจากที่นี่ ฉันจะไม่ยอมไปที่ไหน คุณต้องการให้ฉันไปคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง ใช่ไหม ตกลง ฉันไปคุยเอง”
ส้งหลิงหลิงไม่เคยโง่ และเข้าใจความหมายของเย่เชินหลิน เธอก็รู้ว่าถ้าเธอไม่ไปคุยให้รู้เรื่อง พ่อของเธอก็จะไม่ยอมวางมือแน่นอน
เธอเข้าใจพ่อของเธอ อย่างน้อยก็คงมาเพื่อขอโทษเธอ กลัวว่าเธออยู่ในวิลล่าจะไม่ได้เจอเขา และกลัวว่าเธอไม่อยากเจอเขา
เธอคิดถึงตอนที่พ่อไม่สนใจความเป็นความตายของเธอ จะเอาเด็กออกโดยไม่บอกเธอสักคำ เธอก็เกลียดมาก
“ทำให้คุณก็ลำบากแล้ว ฉันก็กำลังจะกลับไปทันที คุณไม่ได้ตัวคนเดียว”เย่เชินหลินพูดอย่างอ่อนโยน ได้ยินประโยคนี้ของเขา ส้งหลิงหลิงรู้สึกราวกับว่ามีความมั่นใจขึ้นทันที
เขาบอกว่าเธอไม่ใช่ตัวคนเดียว เขาจะกลับไปอยู่เป็นเพื่อนเธอ
จะมากหรือน้อยเขาก็ต้องรู้สึกรักเธอบ้าง อย่างน้อยก็อยู่ด้วยกันมานาน มีเรื่องบนเตียงเช่นนั้นตั้งหลายครั้ง ความพัวพันของร่างกายจะไม่ปะปนกับอารมณ์บ้างได้อย่างไร