สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 688 สาวใช้ตัวแสบ 592

ตอนที่ 688 สาวใช้ตัวแสบ 592　　
เย่เชินหลินไม่ต้องการให้เซี่ยชีหรั่นกลับมา ที่สำคัญเพราะตระกูลส้ง ตอนนี้รองประธานส้งถูกกล่าวหาสองคดี หลังจากการตรวจสอบระยะหนึ่งเขาจะเข้าสู่ขั้นตอนการพิจารณาคดีและจากนั้นเขาจะถูกตัดสินโทษ
ส้งซูหาวกับเซียวเสี่ยวลี่ก็ถูกจับแล้ว เขาจะจับตามอง ไม่ให้พวกเขาถูกปล่อยออกมาได้
เรื่องนี้จบลงอย่างสมบูรณ์ เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้หญิงของเขาอยู่ข้างนอกต้องทนทุกข์ ได้รับความเสี่ยงแม้แต่น้อย
“อย่างนี้ก็ดี ผมขี้เกียจรับมือกับเขาวนไปวนมาแล้ว” ไห่ลี่หมินพูดจบก็วางสาย
ที่จริงในใจเขารู้สึกเศร้าโศกเล็กน้อย งานปกป้องดอกไม้ก็จบลงแล้ว จากนี้เขาอาจไม่มีโอกาสได้เจอเซี่ยชีหรั่นตามลำพังอีก
ไอ้เย่เชินหลินนั่นมีช่วงเวลาที่แยกจากกัน ทุกๆวันแทบรอไม่ไหวที่จะเก็บเธอไว้ในกระเป๋า
“ที่รัก กลับบ้านกับผมเถอะ กลับบ้านของพวกเรา จากนี้ไปเราไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องที่ต้องแยกจากกันแล้ว!” เย่เชินหลินมองเซี่ยชีหรั่นด้วยความรักที่ลึกซึ้ง
ในที่สุดคำพูดที่เซี่ยชีหรั่นรอก็มาถึง น้ำตากลั้นไม่ไหวไหลค่อยๆพรากออกมา
“โง่!” เย่เชินหลินถอนหายใจจูบที่น้ำตาของเซี่ยชีหรั่นเบาๆ
เขาให้เธอรอนานเกินไปแล้ว ความละอายใจที่อยู่ภายในใจนั้นพูดออกมาก็พูดไม่หมด
อารมณ์ทั้งหมดจับเป็นก้อนอยู่ในจูบของเขา จูบของเขานั้นระมัดระวัง ค่อยๆดูดซับน้ำตาของเธอทีละน้อย
“หลิน! คุณพูดว่า พวกเราจะไม่แยกจากกันจริงๆ ไม่แยกจากกันตลอดไปหรอ?” เซี่ยชีหรั่นเงยศีรษะมองเย่เชินหลิน ทั้งๆที่น้ำตาถูกเขาจูบแห้งหมดแล้ว
“ไม่แล้ว หลังจากนี้ผมเดินไปไหนจะพาคุณไปด้วย พวกเราจะไม่แยกจากกัน24ชั่วโมง” เย่เชินหลินรับปากด้วยเสียงต่ำ
“แต่ว่า ลูกของส้งหลิงหลิงยังไม่เกิดนะ ถ้าฉันกลับไปที่บ้านพักตากอากาศ เธอจะต้องได้สะเทือนใจแน่ๆ” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างเป็นกังวล
ในเมื่อเขาพูดว่าจะให้เธอกลับไป แน่นอนต้องจัดการไว้เรียบร้อย
เขามองใบหน้าเซี่ยชีหรั่นที่ใสซื่อ ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมายจนไม่อาจอธิบายได้ ผู้หญิงของเขาเป็นคนที่มีเมตตาที่สุดในโลก
ส้งหลิงหลิงมักจะอยากได้ผู้ชายของเธอ แอบอุ้มลูกของผู้ชายเธอ หลายครั้งที่คิดจะใส่ร้ายเธอ แต่ครั้งนี้เธอกลับกลัวว่าเขาจะได้รับความสะเทือนใจ
บางทีเขาอาจจะรักเธอ เพราะเธอเป็นคนที่ไม่เห็นแก่ตัวก็ได้
เธอไม่เห็นแก่ตัว เขาต้องไม่ทำให้เธอได้รับความลำบากใจแล้ว
“บ้านพักตากอากาศเป็นสถานที่ที่เราสองคนจะใช้ชีวิต ผมจัดการให้เขาไปรอคลอดที่อื่น จากนี้ไม่ว่าจะเป็นเขา หรือว่าลูกของเขา จะไม่มีผลกระทบต่อชีวิตของพวกเราสองคน”
เย่เชินหลินคิดดีแล้ว แผนที่เขาวางไว้จะไม่เปลี่ยน พอเด็กคลอด เขาจะเลี้ยงลูกคนเดียว จะไม่ให้ส้งหลิงหลิงเลี้ยงเด็กคนนั้น
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกขอบคุณที่เย่เชินหลินคิดแทนเธอเช่นนี้ เขาคิดแทนเธอมากขนาดนี้ ทำงานหนักเพื่อความรักของพวกเขา แล้วเธอล่ะ? เธอรู้สึกว่าเธอแค่ซ่อนตัวจากที่ไกลๆ ไม่ได้ทำอะไรเลย
เธอรักเขา เธอควรที่จะนึกถึงเขา แบ่งเบาภาระเขา
“หลิน ฉันขอเพียงแค่ไม่แยกจากคุณก็พอ คุณคิดนะ ตั้งแต่ส้งหลิงหลิงท้องจนถึงตอนนี้ได้รับความทุกข์ตั้งเท่าไหร่ ผ่านพ้นอุปสรรคมามากมาย เธอก็ใกล้จะคลอดแล้ว คุณจัดการให้เธอไปที่อื่น จิตใจเขาจะรู้สึกอย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ตระกูลส้งล้มละลาย เพียงครู่เดียวเธอก็ตกลงมาจากที่สูง แค่นี้ก็น่าสงสารเกินพอแล้ว แม้ว่าเมื่อก่อนเธอจะเลวร้าย แต่จะเปลี่ยนเป็นดีขึ้นไม่ได้เลยหรอ ฉันเชื่อว่าจิตใจของมนุษย์เติบโตขึ้นด้วยเนื้อหนัง ตราบใดที่เราปฏิบัติต่อเธออย่างดี ยอมรับเธอและลูกของเธอ เธอจะได้สติ เธอเป็นแม่ของลูกคุณ เรื่องนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ รับปากฉัน ฉันกลับที่บ้านพักตากอากาศได้ แต่อย่าขับไล่เธอ แม้ว่าฉันจะอยู่เคียงข้างคุณในฐานะสาวใช้ แต่ฉันรู้ว่าแค่เพียงชั่วคราว ฉันไม่เป็นไรหรือว่าฉันยังไม่ต้องกลับ ฉันไปพักอยู่ที่บ้านแม่สักพัก รอเธอคลอดเสร็จ ฉันค่อยกลับมาก็ได้….”
จิตใจของเซี่ยชีหรั่น ทำให้เย่เชินหลินปลื้มปีติอย่างมากจากก้นบึ้งหัวใจ และเขาก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้รักเขามาก
เขาเชื่อว่าจะไม่มีผู้หญิงคนที่สองในโลกนี้ที่ยอมเสียสละทำเพื่อคนที่รักมากมายขนาดนี้ เย่เชินหลินรู้สึกประทับใจและกอดผู้หญิงของเขาไว้แน่น
“อย่าโง่เลย ไม่ต้องรอแล้ว ส้งหลิงหลิงเข้มแข็งกว่าที่เธอคิดเยอะ แม้ว่าเขาจะได้ยินข่าวที่พ่อถูกดำเนินคดีสองคดี ก็คงก็แค่ร้องไห้ครู่เดียวก็หาย พวกเราสองคนเริ่มต้นกันใหม่สำหรับเขาแล้วคงยากที่จะรับได้ ผมเชื่อว่าถ้าไม่มีข่าวร้ายเกี่ยวกับพ่อเขาที่ถูกดำเนินคดีสองคดี อีกอย่างผมก็ไม่อยากหลอกเขาในเมื่อจะต้องให้เขารับรู้ความจริงผมจะคุยกับเขาให้เร็วที่สุด
ปัญหานี้เย่เชินหลินได้คิดมาแล้ว ตั้งแต่ส้งหลิงหลิงท้องจนถึงตอนนี้ก็ผ่านเรื่องราวมามากมาย เธอต้องกล้าเผชิญหน้าอย่างเข้มแข็ง
เขาและเซี่ยชีหรั่นไม่ได้ตัดขาดความสัมพันธ์ ยังคงมีการติดต่อกัน และยังคงรักกัน เขาคิดว่าส้งหลิงหลิงสามารถเดาได้ไม่มากก็น้อย
เธอสามารถเผชิญได้มากมายขนาดนั้น วันนี้เผชิญหน้ากับเซี่ยชีหรั่นที่กลับมาที่บ้านพักตากอากาศ ต้องไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน
แน่นอนว่าในใจของเซี่ยชีหรั่นหวังอย่างมากที่จะอยู่กับเย่เชินหลิน เย่เชินหลินพูดมาอย่างนั้นความกังวลของเธอดูเหมือนจะน้อยลงมาก
“เขาจะรับได้จริงหรอ?” เธอถาม เย่เชินหลินพยักหน้า พูดว่า “เขารับได้ คุณเชื่อผมนะ”
“ได้ งั้นฉันกลับไปกับคุณ แต่ว่าฉันไม่โอเคที่คุณจัดการให้เขาไปอยู่ที่อื่น คุณคิดนะ แม้ว่าที่พักที่อื่นของคุณจะดี แต่ก็ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกเท่าบ้านพักตากอากาศ ประธานจงยังคงต้องการชีวิตเด็กคนนั้น เขาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศถือว่าปลอดภัยที่สุด ในบ้านพักตากอากาศมีพ่อครัว มีหมอ และมีคนรับใช้อีกมากมาย หลังจากคลอดลูกเสร็จเขาต้องอยู่เดือน นี่เป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตของผู้หญิง คุณไม่ควรปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรมต่อเขา แม้ว่าฉันไม่ชอบเขา แต่เด็กที่อยู่ในท้องเขาคือลูกคุณ หลิน ถึงจะให้เขาไป ก็รอให้เขาคลอดลูกเสร็จ ให้เด็กครบเดือนค่อยว่ากันได้ไหมนะ? นอกจากนี้อันดับแรกฉันก็อยากใช้เวลาดูแลเด็กคนนั้น ฉันรู้คุณไม่อยากให้ฉันดูแลเด็กคนนั้นให้เติบโต คุณอยากให้คนมาเลี้ยงเขา ดูแลเขา แต่เด็กควรที่จะมีแม่ คุณให้ฉันเป็นแม่เถอะ ฉันยินยอมด้วยความเต็มใจ ฉันจะปฏิบัติต่อเขาให้เหมือนเป็นลูกของฉัน คุณเชื่อฉันนะ เขาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันจะอบรมเขาให้ดี ดีกว่าที่คุณจะส่งเขาให้กับคนอื่นอย่างแน่นอน มีประโยชน์ต่อการเติบโตของเขา”
แน่นอนว่าแต่ไหนแต่ไรมาเย่เชินหลินไม่เคยคิดจะให้เซี่ยชีหรั่นเลี้ยงดูลูกของเขาที่เกิดจากผู้หญิงอื่น เขามีลูกกับคนอื่นก็ผิดต่อเธอมากพอแล้ว หากต้องให้เธอเลี้ยงดูสั่งสอน เขาว่ามันไม่ควรอย่างยิ่ง
แต่เขาก็รู้ ว่าทั้งโลกนี้ไม่มีใครสอนได้ดีเท่าเซี่ยชีหรั่น
พูดยังไงเด็กคนนั้นก็คือลูกแท้ๆ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่ต้องการให้ลูก ๆ เติบโตอย่างมีสุขภาพแข็งแรง และเติบโตขึ้นมาเป็นเสาหลักในอนาคต
ท่าทีของเซี่ยชีหรั่นในเวลานี้ตั้งใจมาก เขานั้นมองออก
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็คิดเช่นกันว่ามันไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดที่จะปล่อยให้ส้งหลิงหลิงออกจากบ้านพักตากอากาศในเวลานี้ ถ้าเขาไม่ใช่กลัวว่าเซี่ยชีหรั่นจะตกอยู่ในอันตรายข้างนอก เขาก็อยากจะรอให้ส้งหลิงหลิงคลอดลูกก่อน ดูแลบำรุงร่างกายให้พร้อมค่อยให้เธอไป อย่างนั้นเขาก็ถือว่าเป็นคนมีเมตตากรุณาแล้ว
“เรื่องเด็ก ค่อยพูดกันวันหลัง ถ้าคุณอดทนต่อไป พวกเราให้ส้งหลิงหลิงอยู่ที่นี่ชั่วคราวก่อน คุณพูดถูก ช่วงนี้แม้ว่าเขาผ่านอะไรมาเยอะ แต่ถ้าให้ออกไป พวกเขาแม่ลูกยังมีอันตราย ขอบคุณนะที่รัก!” เย่เชินหลินถอนหายใจเบาๆ จูบที่หน้าผากของเซี่ยชีหรั่นเบาๆ
เพียงแต่รอยยิ้มที่อบอุ่นของเซี่ยชีหรั่น พูดด้วยเสียงต่ำ “ใครให้คุณขอบคุณหล่ะ จากนี้ขอเพียงแค่คุณไม่พูดมั่วก็พอแล้ว!”
เจ้าตัวเล็ก จำสิ่งเหล่านั้นได้ไหมเมื่อครั้งก่อนเขาปฏิบัติกับเธอไม่ดี?
เมื่อใดก็ตามที่เขานึกถึงการกระทำชั่วร้ายทั้งหมดที่เขาเคยทำกับเธอในอดีต เขาก็เสียใจกับการกระทำภายหลังจริงๆ ถ้าเขารู้ว่าจะมีวันนั้นเขาจะรักเธอมากกว่าตัวเองเป็นหมื่นเท่า เขาจะยังปฏิบัติกับเธอแบบนั้นไหม?
แน่นอนเขาไม่แน่นอน เขาจะต้องเชิดชูเธอ โอ๋เธอ
“ไม่พูดมั่วแล้ว ต่อจากนี้ผมจะมั่วแค่บนเตียงก็พอแล้ว ดีไหม?” เขาพูดที่ข้างหูเธอ หน้าของเซี่ยชีหรั่นร้อนระอุไปหมดแล้ว ทุบไปหน้าอกที่แข็งแรงของเขาด้วยกำปั้นเล็ก ๆ อย่างไม่เต็มใจ
ทั้งสองหัวเราะกันสักพัก เซี่ยชีหรั่นดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้ และพูดกับเย่เชินหลินว่า “แย่แล้ว! ฉันลืมไปเรื่องหนึ่ง”
“เรื่องอะไร?” เย่เชินหลินก็ถูกท่าทางของเธอทำให้เขาตึงเครียด
“ฉันเคยรับปากเสี่ยวจุน บอกว่าฉันจะไปอยู่กับคุณ ไม่งั้นเขาคงลงมือกับส้งหลิงหลิงแล้ว ไม่ได้ฉันต้องไปคุยกับเขา ฉันจะไปพูดกล่อมเขาให้ยอมรับความรู้สึกของพวกเรา”
ตอนเซี่ยชีหรั่นพูดถึงโม่เสี่ยวจุน ท่าทีเหมือนแคร์มากเป็นพิเศษ เย่เชินหลินเห็นแล้ว รู้สึกเสียใจชั่วขณะ ชักสีหน้า พูดอย่างเย็นชา ” พวกเรารักกัน เกี่ยวอะไรกับเขา ตัวเขาวันๆรักใคร่กลมกลืนกับไห่ฉิงฉิงเหมือนกัน เขาไม่ใช่แฟนคุณ จำเป็นยังต้องรายงานเขาหรือไง?
เย่เชินหลินพูด ขมวดคิ้วไว้แน่น ท่าทางเหมือนกำลังจะชกโม่เสี่ยวจุน ถึงจะหายโกรธ
“ดูคุณสิ พึ่งบอกจะไม่ทำผิด พูดคำโง่อีก”เซี่ยชีหรั่นตะโกนเสียงอ้อน เขย่งเท้าหยิกที่หน้าเย่เชินหลิน
“ฉันเคยพูดกับคุณแล้วว่าเขาคือพี่ชายฉัน เป็นคนที่ฉันแคร์ที่สุด”เซี่ยชีหรั่นมอง เย่บางคนหน้าดำบึ้งตึง เธอหัวเราะแล้วพูดซ้ำ”แน่นอนเคียงคู่กับคุณล้วนเป็นคนที่ฉันแคร์ที่สุด ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เขาก็คือหวังดีต่อฉัน ถึงฉันจะไม่เห็นด้วยกับที่เขาทำกับข้าว แต่ฉันรู้ถึงน้ำใจที่เขามีต่อฉัน อีกอย่างฉันรับปากเขาแล้ว พูดคำไหนต้องเป็นคำนั้น คืนนี้ฉันกลับไปพักที่บ้านคุณแม่ พรุ่งนี้ฉันคุยกับเขาเสร็จ ค่อยกลับบ้านกับคุณ ดีมั้ยคะ?” คำอ้อนวอนของเซี่ยชีหรั่นทำให้เย่บางคน ที่หยิ่งยโสได้รับความพอใจอย่างมาก ถึงแม้จะมีความรู้สึกอคติกับผู้ชายที่ชื่อโม่เสี่ยวจุนก็ตาม โดยเฉพาะเขากับโม่เสี่ยวจุนเคียงคู่อยู่ในใจเธอเรียงอันดับ1เหมือนกัน แค่ฟังก็ ไม่พอใจ
“ไม่ดี! เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ ใครจะไปเคียงไหล่เคียงบ่ากับคนอย่างเขา”เย่เชินหลินพูดแบบนิ่งๆ
“ได้ ได้ งั้นไม่ต้องจัดอันดับ คุณอันดับหนึ่ง เขาอันดับสอง โอเคไหม?” เซี่ยชีหรั่นยิ่งแล้วพูด ในใจคิดไอ้คนนี้ ทำไมถึงเป็นเด็กน้อยแบบนี้นะ