สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 687 สาวใช้ตัวแสบ 591

ตอนที่ 687 สาวใช้ตัวแสบ 591
ลูกสาวของเขา เขาก็เป็นคนช่วยชีวิตเอง อย่างนี้จะทำให้พวกเขารู้สึกดีขึ้น ยังทำให้เซี่ยชีหรั่นซาบซึ้งเขา
เขาก็มีความอดทนเกินไป ไม่รู้ว่าถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นเซี่ยชีหรั่นจริงๆ เธอคงถูกส้งซูหาวข่มขืนแล้ว
ในตอนนี้เซี่ยชีหรั่นพิงในอ้อมแขนของเย่เชินหลิน ฟังที่เขาพูดกับเธออย่างอ่อนโยน
เย่เชินหลินไปห้างสรรพสินค้านั้นตั้งนานแล้ว เขาแอบไปลับๆ เพราะที่เขาไปห้างก็เพื่อเซี่ยชีหรั่น จัดการให้หลินหลิงซื้อกิจการ ดังนั้นเขาสามารถเข้าไปทางพนักงานได้ ไม่มีใครรู้ร่องรอยเขา
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกแปลกใจ เธอรู้จักกับผู้จัดการห้างสรรพสินค้าของพวกเขาหรอ? เธอไม่ได้คิดมาก รู้ว่าทั้งหมดนี้เย่เชินหลินกับไห่ลี่หมินเป็นคนจัดการ เธอให้ความร่วมมืออย่างดี
และในตอนนั้นเธอรู้สึกกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับไห่ลี่หมิน การที่เขาบอกว่าจะมีส่วนร่วมในการกระทำดังกล่าวก็เสี่ยงเช่นกัน
ถูกนำพาไป เดินไปจนถึงหน้าประตูห้องทำงานของห้างสรรพสินค้า เซี่ยชีหรั่นยกมือยังไม่ทันเคาะประตู ประตูก็ถูกเปิดออกจากข้างใน ตามด้วยเธอถูกกอดจากด้านใน ร่างถูกดันไปที่ประตู
ผู้ชายคนนั้นที่เธอคุ้นเคย เธอถูกจูบลงบนริมฝีปากในขณะที่เธออุทานตกใจ เธอพึ่งเปิดปากลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากเล็ก ๆ ของเธออย่างไม่ใส่ใจ
เธอลืมตาขึ้นและมองดูใบหน้าหล่อเหลาของชายอันเป็นที่รักของเธอที่อยู่ตรงหน้าแผ่ขยายออกไปไม่จำกัด
เธอรู้สึกประหลาดใจและมีความสุขเธอจูบเขากลับอย่างดุเดือด นัยน์ตาคลอไปด้วยน้ำตา
รูปลักษณ์ที่เล็กของเธอน่ารักจริงๆหัวใจของเย่เชินหลินแน่นขึ้นและการเคลื่อนไหวบนริมฝีปากของเธอก็ดุเดือดมากขึ้น มันเป็นช่วงต้นฤดูร้อน เสื้อผ้าของเซี่ยชีหรั่นก็บางตามธรรมชาติ เขาจูบเธอและมือใหญ่ก็ลูบด้านนอกของเสื้อผ้าของเธอ
คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอเขาเร็วขนาดนี้ เขากำลังจูบเธอ เซี่ยชีหรั่นหลับตาลง ใช้หัวใจสัมผัสถึงความคลั่งแล้วลืมความรู้สึกของเขาที่จูบเธอ
ใช่ ตัวเธอเองก็ลืมความรู้สึกแล้ว ทุกครั้งที่เขาจูบเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะถูกดูดออกซิเจนไปหมดแล้วและร่างกายของเธอก็รู้สึกอ่อนนุ่มนอกจากจะคล้อยตามแล้ว เธอก็ทำได้แค่คล้อยตามเท่านั้น
เธอยืนเขย่งปลายเท้าและลิ้นอันหอมกรุ่นของเธอก็ริเริ่มที่จะพันกันและแลกลิ้นกับเขา
เขาคิดถึงเธอแล้ว จริงๆแยกจากแค่วันสองวัน เขาก็คิดถึงเธอมาก เธอก็เช่นกัน
เดิมทีเขาแค่อยากให้เธอประหลาดใจ ไม่ได้วางแผนจะให้เธอยังไง เพียงแค่อยากจูบเธอเท่านั้น
คิดไม่ถึงว่าไอ้ตัวเล็กจะตอบกลับร้อนแรงขนาดนี้ ทำให้เขายิ่งจูบยิ่งหยุดไม่ได้
เมื่อมือใหญ่ของเขารูดซิปกระโปรงของเซี่ยชีหรั่นออก เซี่ยชีหรั่นถึงรู้สึกตัวว่าที่นี่คือห้องทำงานห้างสรรพสินค้า นี่ต้องไม่ใช่สถานที่ห้องทำงานปกติของเย่เชินหลิน
ถ้าหากมีคนโผล่เข้ามา เห็นฉากที่พวกเขากำลังมีอะไรกัน เธอคงจะอายตาย
เซี่ยชีหรั่นขยับแล้วผลักเย่เชินหลินออก ใบหน้าเล็กๆแดงก่ำราวกับหยดเลือดนานแล้ว
“คุณ! คุณนี่มันร้ายกาจ คุณจะทำอะไร?” เธอกรีดร้อง แต่มันกลับทำให้เย่เชินหลินรู้สึกร้อนรนมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
“คุณว่าไงล่ะ คุณว่าผมอยากทำอะไร?”
คนนี้คือโรคจิต! ไอ้โรคจิต! เซี่ยชีหรั่นกัดฟันคิด
“พอแล้ว ถือว่าฉันกลัวคุณแล้ว พวกเรามาคุยกันดีไหม อยู่ที่นี่ ฉัน…ไม่ได้” เซี่ยชีหรั่นใช้เสียงต่ำ แทบจะขอร้องเขาแล้ว
เย่บางคนได้แต่ต้องฝืนใจไว้ที่จะทำเธอ จับเธอไว้ในอ้อมแขน เดินสองก้าวแล้ววางลงบนโซฟาแล้วพูดอย่างงี่เง่า “โอเคอย่ายั่วยวนผม ฉันจะไม่ทำคุณ พวกเราพูดคุยกัน”
“อืม ฉันรับประกันจะไม่ยั่วยวน” เซี่ยชีหรั่นตอบอย่างซื่อตรง แต่ด้วยใบหน้าอย่างนี้ของเธอกลับเหมือนกำลังยั่วยวนเขา ยังพูดว่าไม่ยั่วยวนหรอ
เย่เชินหลินหลบสายตา ไม่ไปมองปากแดงเล็กๆที่ถูกเขาจูบจนบวม เขาพูดกับเธอโดนมองที่จมูกเธอ
“คุณลืมแล้ว ห้างสรรพสินค้านี้ถูกบริษัทฝู้ซื่อกรุ๊ปซื้อกิจการแล้ว เพราะฉะนั้นผมถึงมาอยู่ที่นี่”
เซี่ยชีหรั่นถึงจะนึกได้ เมื่อตอนที่เธอตามหาแม่ เย่เชินหลินเคยสัญญากับเธอจริงๆ จะซื้อกิจการของห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่หลายแห่งไว้
“หลิน คุณกับไห่ลี่หมินทำอะไรกันแน่? เขาจะมีอันตรายไหม?” ความคิดของเซี่ยชีหรั่นหันกลับมาที่ไห่ลี่หมินอย่างรวดเร็ว คิดถึงตอนที่มอบหมายงานให้เธอตอนนั้น การแสดงออกที่เคร่งขรึมของเขานั้น ตอนนี้เธอรู้สึกว่าต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแน่
“ยัยโง่ หากเขามีอันตราย ผมจะมีกะจิตกะใจมาจูบคุณที่นี่หรอ? เขาไม่เคยเจออุปสรรคมากมาย ไม่ใช่ว่าไม่เคยถูกลักพาตัว คุณไม่ต้องสนใจหรอก ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้น ให้พูดอีกเขาก็ไม่ใช่เป้าหมาย คุณต่างหาก”
“ใครจะทำร้ายฉัน?” เซี่ยชีหรั่นอดไม่ได้ที่จะถาม
“ไม่ต้องสนใจ เรื่องพวกนี้ให้ผมจัดการ คุณไม่ต้องกลุ้มใจ ผมอยู่นี่ ก็รู้เรื่องสถานการณ์ฝั่งนู้นหมด จัดการนัดตำรวจล่วงหน้าไว้เยอะแล้ว คนอื่นไม่มีพลาด”
แน่นอน ยกเว้นคุณหนูที่จัดการให้เป็นพิเศษ
เขารู้ว่าส้งซูหาวเป็นคนยังไง เขาจะไม่เอาชีวิตของผู้หญิงง่ายๆ เขาคิดแต่ว่าจะพยายามทำร้ายผู้หญิงทุกวิถีทาง
หลังจากที่เขาทำสำเร็จ อันดับแรกที่ต้องทำคือข่มขืน ข่มขืนเสร็จ เขาถึงจะคิดวิธีอื่น เย่เชินหลินจะไม่ให้โอกาสเขาก่ออาชญากรรมกับผู้หญิงคนนั้น
“คุณวางใจ พวกเราจะไม่ให้คุณมีอันตราย แต่ว่าพวกเขาจะต้องพูดข่มขู่คุณแน่ คุณไม่ต้องกลัว ไม่ต้องรอให้เขาลงมือ ตำรวจก็ควบคุมพวกเขาได้แล้ว” ตอนนี้หลินหลิงได้พูดกับคุณหนูคนนั้น
ครั้งนี้ให้คุณหนูไป ค่าตอบแทนสองแสน เธอขายร่างกายกี่ครั้งถึงทำเงินได้มากขนาดนี้?
คุณหนูยิ้มอย่างไม่มีเหตุผลพูดว่า “เพื่อเงินพวกนี้ แม้ว่าพวกเขาจะมาหาฉันจริงๆก็โอเคฉันไปรับแขกเกือบสามสิบคนได้เกือบทั้งวัน ”
หลินหลิงได้ฟัง ก็ขมวดคิ้วขึ้นมา เธออยากจะเกลี้ยกล่อมให้ผู้หญิงคนนั้นทะนุถนอมร่างกายตัวเองจริงๆ น่าเสียดายที่ทุกคนมีทางเลือกของตัวเอง สำหรับบางคนที่ถูกบังคับให้ทำตามเส้นทางนี้ กลัวว่าคงจะไม่สนใจเรื่องร่างกายถูกทำร้ายนานแล้ว
มองนัยน์ตาที่ดำโตของผู้หญิงคนนั้น เดิมหลินหลิงไม่อยากพูดมาก แต่สุดท้ายก็อดไม่ได้
“ฉันไปพูดกับเจ้านายก่อน ค่อยเพิ่มให้คุณห้าแสน เงินพวกนี้คุณซื้อบ้านทำธุรกิจก็พอแล้ว จากนี้ก็อย่าทำพวกนี้อีก”
แน่นอนต้องสำนึกบุญคุณและขอบคุณอย่างมาก แต่ความรู้สึกในใจหลินหลิงกลับซับซ้อนมาก
ผู้หญิงด้วยกัน เพราะอะไรทำไมบางคนเพื่อความบริสุทธิ์ถึงกับฆ่าตัวตาย บางคนกลับไม่สนใจเลย
ในใจเธอ ผู้หญิงทุกคนควรรักและทะนุถนอมร่างกายตัวเอง ไม่ใช่ความรัก ต้องไม่ชิงสุกก่อนห่าม
แม้ว่าเย่เชินหลินจะบอกว่าตำรวจกำลังดักซุ่มอยู่ เซี่ยชีหรั่นก็ยังคงกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับไห่ลี่หมินกับตัวแทนคนนั้น เธอรู้ว่าเมื่อเริ่มแล้วจะไม่มีการหันหลังกลับ เธอจะกังวลแค่ไหนเธอก็ไม่สามารถแทรกแซงการกระทำของพวกเขาได้
เธออยู่ในห้องทำงานของห้างสรรพสินค้าค้ากับเย่เชินหลินนั่งเรียงอยู่บนโซฟา รอข่าวคราวอย่างตึงเครียด
เวลาผ่านไปไม่นาน โทรศัพท์ของเย่เชินหลินก็ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาให้เซี่ยชีหรั่นดู หน้าจอแสดงตัวอักษรหนึ่งตัว ไห่
“ตอนนี้วางใจแล้วสินะ? เขาโทรศัพท์มาเอง พิสูจน์ได้ว่าจัดการเรื่องทั้งหมดสำเร็จแล้ว”
“คุณรีบรับสิ!” เซี่ยชีหรั่นพูดอย่างรีบร้อน
คือไห่ลี่หมินโทรมา ถ้าอีกฝ่ายควบคุมเขาและใช้โทรศัพท์มือถือข่มขู่แบล็กเมล์เขาล่ะ? เซี่ยชีหรั่นคิด เธอกังวลและลืมที่จะวิเคราะห์ ถ้าเป็นการขู่กรรโชกอีกฝ่ายควรโทรหาตระกูลไห่
เย่เชินหลินขยี้ผมของเซี่ยชีหรั่น ต่อมาถามไห่ลี่หมินอย่างเย็นชา “นายยังไม่ตายใช่ไหม? ทำเอาผู้หญิงของฉันเป็นห่วงจนจะตายแล้ว”
คำพูดนี้…หยาบจริงๆ
ไห่ลี่หมินที่อยู่ฝั่งนู้นยิ้มอย่างนิ่งๆ
“เย่เชินหลินยังไม่ตาย ผมยังไม่ได้ครอบครองภรรยาของเขา ผมจะตายไวได้อย่างไร”
เย่เชินหลินรู้ว่าไอ้คนนี้จะพูดอะไร เขาก็จะทำให้เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเขาคุยกับไห่ลี่หมินอยู่ แล้วก็กดเปิดลำโพง
เซี่ยชีหรั่นได้ยินไห่ลี่หมินพูดแบบนี้ หน้าก็แดงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
“ได้ยินสิ่งที่เดรัจฉานอะไรแล้วใช่มั้ย?” เย่เชินหลินตั้งใจถาม ไห่ลี่หมินรีบกระแอมในลำคออย่างรีบร้อนและพูดอย่างเคร่งขรึม ส้งซูหาวเพิ่งถูกตำรวจจับไป เด็กคนนั้นกังวลมาก หลักฐานทั้งหมดก็ทิ้งไว้
หลักฐานทั้งหมด…….แน่นอนว่าเย่เชินหลินต้องเข้าใจหลักฐานในนี้ชี้ถึงอะไร ให้เขากังวล ให้เขามั่ว ให้เขาได้ลงมือตามอำเภอใจกับผู้หญิงของเขา นี่มันหาเรื่องเอง!
เดิมส้งซูหาวอยากลงมือกับเธอ! เซี่ยชีหรั่นได้ยินชื่อนี้ นึกถึงเหตุการณ์ที่เธอผ่านมาสองครั้ง อดไม่ไหวที่จะตัวสั่น
การเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนของเธอก็อยู่ในสายตาของเขา เขาโอบไหล่ของเธอและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เขาต้องการให้เธอรู้สึกสบายใจและรู้สึกปลอดภัยได้ทุกเมื่อ ให้ผู้ชายของเขากำลังปกป้องเธออยู่
“รู้แล้ว คุณไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม?” เย่เชินหลินเก็บสีหน้าล้อเล่น ถามไห่ลี่หมินอย่างเข้มขรึม
“ใช่ จัดการพวกคนเหล่านั้น ไม่มีทางที่จะได้รับบาดเจ็บน่า ผมไม่เป็นไร อย่ามัวยืดยาดอยู่น่า ใช่แล้ว แล้วคุณจะทำอย่างไรต่อไป? ผมคิดว่าประธานจงจะส่งใครมาสักคน ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะต้องการช่วยชีวิตชีหรั่น แต่น่าเสียดายที่เขามาช้าไปก้าว”
ระหว่างทางเขาช่วยคนที่ถูกลักพาตัวไว้ก่อน หากเขาอยากช่วยจริงๆ ไม่ลงมือตั้งนานแล้วหรอ?
เย่เชินหลินได้ยินประธานจงสามคำนี้ สีหน้ามืดขึ้นอย่างชัดเจน
ดูเหมือนว่าจิ้งจอกเฒ่ายังคงไม่ล้มเลิกความคิดที่จะขอให้จงหยุนซางแต่งงานกับเขา ทั้งหมดนี้เขาโหดร้ายมาก ที่จะให้ลูกสาวแท้ๆของเขายอมเสี่ยงอันตรายเช่นนี้
สำหรับคนขี้โกงที่ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นมนุษย์ เขาจะไม่หลงเหลือความเมตตาเลย
แต่ว่าจะพูดยังไงเขาก็เป็นพ่อของเซี่ยชีหรั่น เขารู้ว่าเขาเย็นชาไม่มีความรู้สึก แต่เซี่ยชีหรั่นไม่ใช่ ดังนั้นเขาตั้งใจจะไม่ให้เซี่ยชีหรั่นรู้เรื่องที่เขากับพ่อสู้กันเรื่องจงหวีฉวน
เซี่ยชีหรั่นกดปุ่มลำโพงอีกครั้ง จากนั้นพูดกับไห่ลี่หมินว่า “ประธานจงอยากให้คุณพาเซี่ยชีหรั่นไปพบเขา และ ยังต้องนัดเจอทั้งสองฝั่งเพื่อไปดูตัว เรื่องนี้ผมว่ายกเลิกไปเลยดีกว่า คืนนี้ผมจะพาเธอกลับบ้านพักตากอากาศของผม จากนี้ ผมยังต้องทำให้ทุกคนบนโลกนี้รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงของผมเย่เชินหลิน พรุ่งนี้ผมไปบ้านคุณ ไปขอโทษลุงไห่กับคุณป้า”