สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 86 ความเศร้าใจของรักฝ่ายเดียว 4

บทที่86 ความเศร้าใจของรักฝ่ายเดียว 4
สำหรับเธอแล้ว ชีวิตที่ยังมีชีวิตอยู่ ผู้ชายที่เธอเคยรัก ไม่ได้มีผลกระทบต่อเธอเลยสักนิดหรือ？
เธอรู้สึกเศร้าโศกแทนโม่เสี่ยวจุนมาก และในใจก็ยิ่งรู้สึกเกลียดเธอมากขึ้น
ถ้าในมือเธอมีมีด เธอจะแทงไปยังร่างเธอทันทีเลย
เธอมองไปรอบๆ อยากหาอาวุธที่สามารถลอบทำร้ายเธอ
เธอไม่ต้องรอหัวหน้าเย่มาช่วยเธอจัดการแล้ว เธอจะฆ่าเธอเพื่อแก้แค้นให้เสี่ยวจุน
หลังที่หวีซานซานจับมือกับเย่เชินหลินเสร็จเธอก็หันหัวและได้เห็นเซี่ยชีหรั่นพอดี
ตอนที่เห็นเธอ เธอเองก็ตกใจเหมือนกัน
มิน่าคนที่เธอจ้างไปฆ่าเธอหาเอไม่เจ ที่แท้เธอมาซ่อนอยู่ในนี้
ถ้าอยู่ที่อื่น เธอไม่กลัวอะไรหรอก ให้คนไปจับตัวเธอตรงๆก็ได้
แต่ที่นี่ไม่ได้ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอออกคำสั่งได้
สิ่งที่เซี่ยชีหรั่นมองเห็นล้วนไม่มีของที่ทำเป็นอาวุธได้
ไห่ลี่หมินก็สังเกตเห็นการผิดปกติของเซี่ยชีหรั่น เขาเดินไปขวางอยู่ข้างหน้าแธอ ใช้สายตาเตือนเธอว่า อย่าทำเรื่องใช้อารมณ์
ฆ่าหวีซานซานเป็นเรื่องง่าย แต่เธอเองก็จบไปเหมือนกัน เธอฆ่าลูกสาวของหัวหน้าคณะการค้าเมืองหลินเจียงไป แถมที่นี่ยังมีคนมองอยามากมาย จะหนีไปที่ไหนได้ แม้จะเป็นเย่เชินหลินก็ปกป้องเธอไม่ได้
สติของเซี่ยชีหรั่นโดนความแค้นควบคุมไป เธอรู้ผลที่ฆ่าเธอไป แต่ศัตรูก็อยู่ตรงหน้า เธอไม่อยากให้เธอมีชีวิตอยู่แม้แต่นาทีเดียว
ไห่ลี่หมินไม่ได้สนใจสายตาของคนอื่น เพราะตอนนี้ไม่มีสิ่งใดสำคัญกว่าชีวิตของเซี่ยชีหรั่น
เขาจับมือของเซี่ยชีหรั่นที่สั่นอยู่ไว้แน่น แล้วเดินไปหาหวีซานซาน
“ซานซาน เธอก็มาด้วยหรอ เมื่อกี้หลิงหลิงก็ลืมแนะนำไป ฉันมาช่วยแนะนำแล้วกัน คนนี้คือน้องสาวบุญธรรมของหลิงหลิงเซี่ยชีหรั่น น้องหรั่น คนนี้คือลูกสาวของหัวหน้าคณะการค้าของเมืองหลินเจียง หวีซานซาน”
เสียงของเขาได้ดึงดูดความสนใจของทุกคน ทุกคนต้องก็รู้สึกแปลกใจ
น้องสาวของส้งหลิงหลิงไม่ใช่ส้งหลิงหลิงมาแนะนำ ก็ไม่ใช่เย่เชินหลินมาแนะนำ กลับเป็นไห่ลี่หมินมาแนะนำ
เซี่ยชีหรั่นใช้สายตาอันเคียดแค้นจ้องไปหวีซานซาน ถ้าสายตามารถฆ่าคนได้ หวีซานซานคงตายไปหลายครั้งแล้ว
พานหยูกำมอแน่น ส้งหลิงหลิงเหลือบไปพานหยูแล้ว ต่อมาก็ยิ้มให้กับหวีซานซาน“ไอ้หยา ดูฉันสิ ฉันยุ่งจนลืมแนะนำน้องสาวไปแล้ว น้องหรั่น เธอต้องเรียกเขาว่าพี่ซานซานนะ”
เซี่ยชีหรั่นยังคงไม่แสดงอะไรใดๆ เย่เชินหลินมองไปมือของเธอและไห่ลี่หมินที่จับกันอยู่แล้วย้ายมามองใบหน้าที่ดุดันของเธอ
เขาก็นั่งอยู่ตรงนั้น รอดูเรื่องมันจะเป็นยังไงต่อ
ไห่ลี่หมินเข้าใกล้หูของเธอ และใช้นำเสียงที่มีแต่เธอได้ยินพูดว่า“ใช้ชีวิตพวกเธอสองคนไปแลกกับชีวิตเดียวของเขา มันคุ้มไหม เสี่ยวจุนอยากให้เธอใช้วิธีแบบนี้มาแก้แค้นให้เขาไหม”
คำพูดของเขาทำให้เซี่ยชีหรั่นสงบลงมา
ใช่ เธอจะตายไปแบบนี้ไม่ได้ เธอไม่เพียงแต่ให้ผู้หญิงคนนี้ชดใช้กรรมของตนเอง ยังต้องดึงพ่อของเธอลงมาด้วย
สองพ่อลูกนั้นคงฆ่าคนไปไม่น้อย เพียงฆ่าเธอคนเดียว มันน้อยไป
หวีซานซานก็ตกใจเหมือนกัน แต่เห็นไห่ลี่หมินมาช่วยพูด เลยพูดตามส้งหลิงหลิงและไห่ลี่หมินว่า“ที่แท้เป็นน้องหรั่น ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
ไห่ลี่หมินถอนหายใจแล้ว ปล่อยมือของเซี่ยชีหรั่น
คนที่ไม่รู้เรื่องเพียงแค่นึกว่าเซี่ยชีหรั่นจองหอง เธอที่เป็นแค่น้องสาวบุญธรรม กลับกล้าไปยั่วยุลูกสาวของหัวหน้าคณะการค้าของเมืองหลินเจียง
ใบหน้าของเย่เชินหลินยังคงไร้อารมณ์ เหมือนเขาไม่มีความคิดเห็นอะไรต่อเรื่องนี้
อันที่จริงเขาเองก็รู้สึกแปลกใจมาก ตั้งแต่ที่เซี่ยชีหรั่นเข้าบ้านตระกูลเย่ก็มักจะทำตัวระมัดระวัง แม้จะโดนส้งซูหาวล่วงเกิน เธอก็ยังยิ้มและบอกลากับคนของตระกูลส้งได้ เธอต้องเกลียดหวีซานซานคนนี้มากถึงเพียงใดถึงจะเสียมรรยาทถึงแบบนี้ได้
ส้งหลิงหลิงยิ้มให้กับหวีซานซานแล้วพูดว่า“เสี่ยวลี่ เธอมาช่วยประคองน้องหรั่นไปพักผ่อนเถอะ คงเป็นช่วงนี้เธอช่วยงานฉันเยอะ เลยเหนื่อยไปมาก”
ไห่ลี่หมินมองเซี่ยชีหรั่นจากไปแล้วถึงกลับมาข้างพานหยู
ท่าทีที่เนย็นชาของพานหยู เขาเองก็ไม่สนใจ
หลังผ่านเรื่องนี้ งานเลี้ยงก็ดำเนินต่อ ส้งหลิงหลิงรับมือเรื่องเหล่านี้อย่างระมัดระวัง ไม่นานงานเลี้ยงก็เริ่มคึกคักกลับเป็นแบบเดิม เพื่อปลอบใจหวีซานซาน ส้งหลิงหลิงเลยตั้งใจพูดคำที่หวานๆกับเธอ หวีซานซานก็รู้ว่าตนเองไม่มีเหตุผล แถมฐานะของส้งหลิงหลิงสูงกว่าเธอ เธอก็ไม่กล้าอารมณ์เสีใส่เธอ
หลังออกจากห้องโถง เดินมาถึงข้างนอก อากาศที่เย็นๆทำให้เซี่ยชีหรั่นมีสติขึ้นเยอะ
เธอพูดกับเซียวเสี่ยวลี่เบาๆว่า“ลำบวกเธอแล้ว เธอช่วยบอกขอโทษกับพี่หลิงหลิงแทนฉันนะ ฉันไปพักผ่อนแป๊บก็กลับมา เธอไปช่วยเขาต้อนรับแขกเลย”