สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 85 ความเศร้าใจของรักฝ่ายเดียว 3

บทที่85 ความเศร้าใจของรักฝ่ายเดียว 3
จงหยุนซางนั่งลงเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆเขา แล้วพูดอย่างจริงจัง“หลิงหลิง เรื่องที่คุณบาดเจ็บนั้นฉันขอโทษด้วย”
สีหน้าของเย่เชินหลินดูไม่น่าดูมาก
“ถ้าผู้กระทำนั้นขับเร็วหน่อย ตอนนี้เธออาจจะต้องไปพูดที่หน้าสุสานของฉันแล้ว”
คำพูดที่เย็นชาของเขาทำให้จงหยุนซางรู้สึกเจ็บปวดมาก
แต่ต่อหน้าเขา เธอไม่เคยแสดงความรักออกมา
ดูเหมือนเธอแค่อยากเป็นเพื่อนเขาเท่านั้น
“หลิงหลิง ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากหวังว่าพ่อของเราเป็นคนที่ร่วมมือกันแต่ไม่ใช้คู่แข่ง ฉันว่าคุณคงเข้าใจความหมายของฉัน ยังไงพวกท่านก็อายุมากแล้ว ฉันไม่อยากมองเห็นพวกท่านเหนื่อยใจเหนื่อยกายแบบนี้อีก ร่างกายพวกท่านต้องทนไม่ไหวแน่นอน เรามาพยายามช่วยให้พวกท่านสองคนคืนดีกัน ดีไหม”
เธอพูดอย่างจริงจัง แต่เวลามันไม่ถูก เพราะเย่เชินหลินไม่สามารถให้อภัยกับคนที่อยากฆ่าเขาได้ง่ายๆ
ท่าทีเขายังคงเย็นชา“เธออยากทำก็ไปทำเลย มันเป็นเรื่องของเธอ เรื่องของหัวหน้าเย่ฉันไม่เคยยุ่ง”
จงหยุนซางยิ้มอย่างอึดอัดแล้วลุกขึ้นมา พูดเบาว่า“งั้นคุณรักษาดีๆเลย ฉันไม่กวนแล้ว แต่ฉันก็ยังหวังว่าคุณจะพิจารณาข้อเสนอของฉันดีๆ”
เย่เชินหลินพูดว่า“งั้นฉันไม่ส่งแล้ว”
จงหยุนซางออกจากห้องของเย่เชินหลินด้วยความผิดหวัง ส้งหลิงหลิงที่ยืนอยูไม่ไกลนั้นก็เดินเข้ามาหา
“พี่หยุนซาง เรากลับห้องโถงเถอะ”
“ได้”จงหยุนซางยิ้มเบาๆออกมา
ระหว่างทางกลับไปห้องโถง จงหยุนซางคิดมานานแล้วจึงพูดกับส้งหลิงหลิงว่า“งานแต่งงานของเธอกับหลิงหลิงเป็นเรื่องมงคลของมณฑลตงเจียง ถ้าตระกูลส้ง ตระกูลเย่และตระกูลจงสามารถสามัคคีกัน งั้นก็คงไม่เพียงแต่เป็นความโชคดีกับตระกูลเรา แถมยังเป็นความโชคดีของประชาชนในมณฑลตงเจียง”
หัวใจของส้งหลิงหลิงไม่ได้กว้างใหญ่เหมือนจงหยุนซางไปเอาเรื่องประชาชนมาใส่
เธอมักจะคิดอยู่เสมอว่าสิ่งที่จงหยุนซางพูดนั้นแค่เป็นคำพูดที่ดูสวยงามเท่านั้น
แต่เธอก็รู้ดีว่าจงหยุนซางนี่คืออยากจะให้สามตระกูลนี้สนิทดีกัน ความสามารถของสามตระกูลนี้ ตระกูลส้งต่ำนิดหน่อย เธอก็ไม่อยากให้ตระกูลส้งของเธอต้องกลายเป็นเหยื่อในการต่อสู้นี้
ตอนนี้คดีของมณฑลตงเจียงกำลังกระจายอยู่ ตอนนี้เธอเป็นตัวตลกในตระกูลเย่ บางทีเธอก็กังวลอยู่ว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่
ถ้าสามารถร่วมมือกับตระกูลจงได้ ถึงเรื่องของน้องชายจะใหญ่แค่ไหนก็ออกจากมณฑลนี้ได้ เธอก็ไม่ต้องกังวลมากไป
เมื่อคิดแบบนี้แล้วเธอก็พูดอย่างจริงจังว่า“ใช่ พี่หยุนซาง ฉันก็คิดเหมือนคุณ ที่จริงฉันก็เคยพูดถึงความดีของพี่และคุณลุงจงกับหลินต้าฮุยและพ่อแม่ของเขา ฉันเชื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างสามตระกูลเราต้องใกล้ชิดมากขึ้นแน่นอน”
“งั้นฉันก็วางใจแล้ว”
เมื่องานปาร์ตี้เริ่ม เย่เชินหลินถึงปรากฏตัวด้วยการประคองของหลินต้าฮุย
พอเขานั่งลง คนทั้งหมดเข้ามาถามอาการบาดเจ็บของเขา
“ขอบใจทุกคนครับ ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว”
เพื่อแสดงความรักใคร่ ส้งหลิงหลิงก็ยืนอยู่ข้างหลังของเขา แล้วมือของวางที่ไหล่เขาเบาๆ
มีคนมาทักทายกับเย่เชินหลิน ล้วนเป็นส้งหลิงหลิงช่วยตอบ เย่เชินหลินแทบจะไม่ต้องพูดอะไรเลย
เซี่ยชีหรั่นก้มหน้ายืนอยู่ไม่ใกล้นั้น ทันใดนั้นก็มีร่างที่ใส่ชุดเดรสสีแดงมาถึงตรงหน้าของเย่เชินหลิน แล้วพูดว่า“คุณเย่ อาการของคุณเป็นยังไงบ้าง ฉันเป็นลูกสาวของหวีหงทาว หัวหน้าคณะการค้าของเมืองหลินเจียง หวีซานซาน ไม่ทราบว่าคุณยังจำฉันได้ไหม”
ชื่อนี้ทำให้มือของเซี่ยชีหรั่นสั่นขึ้น สายตาอันเต็มไปด้วยความแค้นของเธอจ้องไปใบหน้าของเธอ
ไม่ผิด ใช่เธอ！
ในงานมีคนมากมาย เธอเลยไม่ปรากฏว่าผู้หญิงเลวคนนี้ก็อยู่ในนี้
“จำได้”เย่เชินหลินยังคงเย็นชา แต่สายตากลับเหลือบไปมองใบหน้าที่ซีดขาวของเซี่ยชีหรั่น
ได้ข่าวว่าหวีซานซานเคยคบกับไห่ลี่หมิน หรือเธอเป็นเหิงถึงจะมีท่าที่ผิดปกติแบบนี้？
“เป็นเกียรติของฉันจริงๆ”หวีซานซานพูดอย่างดีใจแล้วยื่นมือไปให้เย่เชินหลิน
หวีซานซาน！
เซี่ยชีหรั่นตะโกนชื่อนี้ในใจ ดวงตาดูเหมือนมีไฟจะลุกออกมา
เธอฆ่าโม่เสี่ยวจุนไปแล้วยังมาร่วมงานปาร์ตี้อย่างมีความสุขได้！