สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 864 สาวใช้ตัวแสบ 768

ตอนที่ 864 สาวใช้ตัวแสบ 768
ผ่านไปประมาณยี่สิบนาที มือถือของเธอดังขึ้นอีกรอบ เนื่องจากสถานที่ที่พักอาศัยของพวกเขาลึกลับมากเกินไป คนนนอกจะหาเจอได้ยาก หลี่เหอไท้จึงต้องโทรหาเธอเพื่อถามพิกัดที่แน่นอน
“คุณรออยู่ที่หน้าโรงแรมฮิลตัน องครักษ์ของฉันจะไปรับคุณหลังจากสิบนาที” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูดอย่างดีใจ
“ได้ ” หลี่เหอไท้ตอบอย่างง่ายดาย
เขาอยู่หน้าโรงแรมแล้ว เขาหรี่ตามองไปด้านในสักพัก สีหน้าเต็มไปด้วยความลำบากใจ
สิ่งที่ควรทำก็ทำแล้ว หวังว่าความสามารถบอดี้การ์ดของเขาสามารถปกป้องเซี่ยชีหรั่นได้
ฉันจะพยายามกลับมาให้เร็ว ชีหรั่น ไม่ต้องห่วง เธอแค่นอนพักผ่อนให้ดีก็พอ
เวลาที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยมาพอดีมาก ไม่เกินสิบนาทีและไม่น้อยกว่า รถของพวกเขาก็อยู่หน้าโรงแรมฮิลตันแล้ว
หลี่เหอไท้ขึ้นรถ องครักษ์ของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยดึงผ้าม่านพิเศษบนรถลง ทำให้เขาไม่รู้ว่าจุดหมายอยู่ที่ไหน
นี่เขายังคำนึงถึงความปลอดภัยของเจ้าหญิง เขาให้ความร่วมมืออย่างเงียบเงียบ และไม่พูดอะไรมากหรือถามคำถามอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ
จากเดิมใช้เวลาเพียงสิบนาทีจากโรงแรมฮิลตันไปยังสถานที่ที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพักอยู่ เพื่อไม่ให้หลี่เหอไท้รู้ พวกเขาใช้เวลาวนไปวนมายี่สิบนาทีจึงจะมาถึง
ก่อนที่จะขับรถเข้าไปในที่พัก องครักษ์ที่นั่งเคียงข้างกับหลี่เหอไท้พูดกับเขาเป็นภาษาอังกฤษ: “ขออภัย เพื่อความปลอดภัยของเจ้าหญิง เราต้องปิดตาของคุณ”
“ไม่มีปัญหา”
องครักษ์หยิบผ้าปิดตาสีดำออกมาสวมบนศีรษะของหลี่เหอไท้ และด้านหน้าของเขาก็มืดสนิทไปหมด
เขาหลับตาลง จากนั้นรถก็หยุด และเขาก็เดินไประยะหนึ่ง เหมือนจะเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งแล้ว
“องค์หญิง คุณหลี่ถึงแล้ว ” หลี่เหอไท้ได้ยินองครักษ์พูด
“เชิญเขาเข้ามาเถอะ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูด จากนั้นองครักษ์เปิดประตูออกและนำผ้าบนหัวของเขาออกในเวลาเดียวกัน
“คุณหลี่ เชิญครับ ” องครักษ์พูดจบ หลี่เหอไท้ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว จากนั้นองครักษ์ก็รีบปิดประตูลง
ใช้เวลาหนึ่งหรือสองวินาทีในการปรับให้เข้ากับแสงอีกครั้ง หลังจากนั้นหลี่เหอไท้ก็ได้ยินเสียงดนตรีเบาเบาในห้อง จากนั้นเขาก็มองไปข้างหน้าและเห็นเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเต้นรำอยู่ภายใต้แสงไฟที่คลุมเครือ
การเต้นรำของเธอมีเสน่ห์มาก ซึ่งจงใจที่จะยั่วยวนเขา
“องค์หญิง !” หลี่เหอไท้เรียกแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหา
แขนที่อ่อนนุ่มของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยวางอยู่บนไหล่ของเขา และร่างที่สง่างามของเธอก็แนบชิดกับร่างกายของเขา
ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนก่อนแล้ว หลี่เหอไท้รู้สึกรังเกียจกับพฤติกรรมของเธอเล็กน้อย และเขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับร่างกายของเธอมากนัก
“ไม่ได้เจอกันนาน ไม่ต้องรีบ คืนนี้ฉันต้องการความโรแมนติก”เขาพูดข้างหูเธอ
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยยินยอม เพื่อให้หลุนต๋าปู้กับคนอื่นอื่นได้เวลามากขึ้น ถ้าเขายิ่งช้าจะยิ่งดี
ทั้งสองเต้นรำสักพัก แม้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอยากดึงเวลาไว้ อย่างไรก็ตามการที่หลี่เหอไท้ยั่วยวนที่เอวของเธอ จึงทำให้เธอรู้สึกอดทนไม่ได้แล้ว
ไม่ว่านิ้วเรียวของเขาจะไปที่ส่วนไหนของร่างกายที่บอบบางของเธอ เธอก็รู้สึกชาไปหมดและอดไม่ได้ที่อยากจะเข้าหาเขา
ทุกครั้งที่เธอจะเข้าใกล้ เขาก็จะออกห่างเล็กน้อย ความทรมานของตัณหาแข็งแกร่งขึ้น
“องค์หญิง ….” หลี่เหอไท้เรียกอย่างเบาเสียง เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยยิ้มอย่างมีเสน่ห์และกล่าวว่า: “เมื่อมีเพียงเราสองคน ฉันชอบที่จะได้ยินคุณเรียกฉันว่าที่รัก”
“ที่รัก ” หลี่เหอไท้เข้าใกล้หูของเธอ พูดด้วยลมหายใจที่ร้อน ร่างกายของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยสั่นเล็กน้อยจากนั้นก็เข้าใกล้เขามากขึ้น
จู่จู่หลี่เหอไท้ก็กระชับแขนของเขาและกอดเธอ ยังไม่ทันได้เริ่มอย่างเป็นทางการ หัวใจของเธอก็หลงใหลไปหมด
ผู้ชายคนนี้ ทำไมจังหวะดีเช่นนี้ เพียงแค่การล้อเล่น ก็ทำให้เธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดของความปรารถนา
“ บอกฉันสิ พี่ชายของเธออยากจะทำอะไรกับน้องสาวฉัน ? หื้ม ? แค่อยากจะให้อ้อยอิ่งสักพักหรืออยากให้น้องสาวของฉันเป็นเจ้าหญิงของเขา? ถ้าเป็นอย่างหลัง ฉันจะไม่คัดค้าน ”
แน่นอนว่าหลี่เหอไท้รู้ว่าเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยขอให้เขามาที่นี่ เพื่อจะลงมือกับเซี่ยชีหรั่น ซึ่งเขาก็ไม่เชื่อในสิ่งที่เธอจะบอกเขาจริง
ถ้าเขาไม่มาคืนนี้ พวกเขาจะไม่หยุดแค่นั้น เขายังคาดเดาได้ว่าพวกเขาจะลงมือในคืนนี้ ซึ่งป้องกันได้ง่าย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะเสี่ยง
เพราะเขาไม่สนใจร่างกายของเธอ จึงต้องหาประเด็นคอยดึงเวลาไว้
“เจ้าหญิง ? ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยหัวเราะแล้วพูด : “ คุณไม่เคยได้ยินหรอ ? เจ้าหญิงของพี่ชายของฉันเป็นผู้ที่กำหนดไว้แล้ว เธอคือเจ้าหญิงประเทศเยว่ไลประเทศเพื่อนบ้านของเรา ”
เจ้าหญิงวิกตอเรียองค์นี้เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเป็นคนแนะนำให้กับพี่ชายของเธอเอง โดยไม่มีเหตุผลอื่นใดเหตุผลหลักคือเจ้าหญิงเป็นคนที่เงียบสงบ และไม่มีความคิดที่ไม่ดี และจะไม่ยึดบัลลังก์กับเจ้าชายหย่าหลุน
แม้ว่าฝานหลาย และเยว่ไลจะเป็นประเทศเพื่อนบ้าน แต่วัฒนธรรมของพวกเขาก็แตกต่างกันมากวัฒนธรรมของประเทศเยว่ไลค่อนข้างเป็นแบบดั้งเดิม ฝานหลายไม่ชอบแต่งงานกับผู้หญิงที่เปิดกว้างเหมือนกับประเทศของพวกเขา พวกเธอชอบผู้หญิงแบบดั้งเดิม ซึ่งเอื้อต่อความมั่นคงของพระราชอำนาจ
หลี่เหอไท้ไม่สนใจว่าเจ้าชายหย่าหลุนต้องการแต่งงานกับใคร เขารู้ดีว่าเซี่ยชีหรั่นไม่เคยพิจารณาเจ้าชายหย่าหลุน
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เธอให้เขาอย่ายั่วโมโหน้องสาวของฉัน การลงทุนของบริษัทหลี่ซื่อในฝานหลายยังอยู่ระหว่างการตรวจสอบ ฉันไม่ต้องการให้กระทบกับการลงทุนเหล่านี้เพราะเรื่องส่วนตัวบางอย่างของตัวเอง ” หลี่เหอไท้ดูจริงจัง และรอยยิ้มที่หยิ่งผยองบนใบหน้าของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็ดูแข็งกระด้างไปชั่วขณะ
ถ้าเธออยากได้บัลลังก์ ยังต้องให้พ่อทำให้เศรษฐกิจของฝานหลายพัฒนา เศรษฐกิจประเทศฝานหลายไม่ได้ดีอยู่แล้ว เนื่องจากความจำกัดของอาณาเขต โชคดีที่อาศัยใกล้ชายทะเล และมีรายได้จากการท่องเที่ยวที่แน่นอน
ถ้าอยากพัฒนาขึ้นมาจริงๆ ก็ต้องใช้การลงทุนที่ยิ่งใหญ่ เธอได้รับประกันกับพ่อเรื่องการลงทุนของบริษัทหลี่ซื่อร้อยเปอร์เซ็นต์
เธอลังเลจริงๆ หากเธอหยุดการกระทำในคืนนี้ … เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็ยังทำไม่ได้ ถ้าหลี่เหอไท้ยอมทิ้งการลงทุนเพราะเซี่ยชีหรั่นจริงๆ เธอยังสามารถขู่เขาด้วยความปลอดภัยของเธอได้ในอนาคตและปล่อยให้เขาพิจารณาการลงทุนใหม่ได้
โอกาสในคืนนี้หายาก เธอพลาดไม่ได้
“เรื่องส่วนตัวที่คุณบอกเกี่ยวกับเซี่ยชีหรั่นใช่ไหม ? ตอนที่คุณรับปากจะมา ฉันก็ได้เตือนพี่ชายของฉันแล้ว ให้เขายอมปล่อยเธอไป พี่ชายฉันไม่ใช่คนชอบผู้หญิงนาน คืนนี้เขาตกลงจะกลับประเทศแล้ว ส่วนนี้คุณไว้ใจได้ เขาไม่มีทางทำอะไรกับเธอแล้ว นอกจากเซี่ยชีหรั่นจะริเริ่มเอง ”
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยอธิบาย หลี่เหอไท้ฟังอย่างสงบ จากนั้นมุมปากก็โค้งขึ้นมา พูด : “ งั้นหรอ ? ฉันคงต้องขอบคุณเธอดีดีแล้ว ”
จบการสนทนา เขาหมุนเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยเป็นรอบวงกลม จากนั้นก็กดเธอลงบนเตียงเมื่อเธอรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย และหัวใจเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยก็สั่นทันที
เขาไม่อ่อนโยนและสง่างามอีกต่อไป ดวงตาของเขาแสดงสีแห่งการพิชิต เขายื่นมือใหญ่ออก และฉีกชุดนอนบางบางของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยที่ไม่สามารถจะบางกว่านี้แล้ว
เขาไม่มองหน้าเธออีกต่อไป แต่เปลี่ยนไปมองร่างกายที่ดูข่าวนุ่มของเธอ
แรงของหลี่เหอไท้เยอะมาก หลังจากออกกำลังกายเป็นเวลานานกับเธอ เขาจึงบอกว่าจะไปอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำแล้วหลี่เหอไท้ได้หยิบสิ่งลึกลับขนาดเล็กที่ติดอยู่บนแขนของเขาในห้องน้ำ และตบมันลงบนมือของเขา เมื่อเขาออกไปเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยยังคงมองเขาอย่างยั่วยวน และเห็นได้ชัดว่าเธอต้องการต่อสู้อีกครั้ง
เขาเบื่อนานแล้ว
“ที่รัก เหนื่อยไหม ? ” หลี่เหอไท้ถามอย่างอ่อนโยน
“ไม่เหนื่อย ถึงตอนเช้าฉันก็ไม่มีปัญหา ” เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยพูดอย่างมั่นใจ
“ได้ เธอนอนราบ ฉันอยากจะกอดรัดเธออีกครั้ง ”
เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยนอนราบอย่างเชื่อฟัง หลี่เหอไท้ยื่นมือออกมาสัมผัสใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยนและลูบคางของเธอทีละน้อย …
เธอรู้สึกสบายใจและค่อยๆรู้สึกง่วงเล็กน้อย
“ทำไมอยากนอนแล้วหรอ ? ฝีมือนวดของฉันดีขนาดนั้นเลยหรอ ? ” หลี่เหอไท้ยิ้ม เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยยิ้มแล้วพูด : “ รู้สึกง่วงแล้วเล็กน้อย ”
“ไม่นอนสิ เรามาเริ่มใหม่กัน ” เขาพูดและมือใหญ่ของเขาก็ปิดทับหน้าอกของเธออีกครั้ง เธอจึงจมลงสู่ความฝันโดยไม่รู้ตัว
เมื่อเห็นเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยหลับสนิท หลี่เหอไท้จึงลุกขึ้นเพื่อล้างมือให้สะอาด เขามองเธอด้วยความเย็นชา จากนั้นหยิบกางเกงที่พื้นขึ้นมาใส่แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อส่งข้อความถึงลูกน้อง
เขาถามลูกน้อง ว่าคนฝานหลายเริ่มลงมือหรือยัง เซี่ยชีหรั่นเป็นยังไงบ้าง
อีกฝ่ายตอบข้อความอย่างเร็ว พวกเขารอ แต่ไม่เห็นคนของฝานหลาย
การคาดเดาของเขาต้องไม่มีผิด ตั้งแต่ที่เจ้าหญิงหย่าฮุ่ยรีบบังคับให้เขามา และยังตั้งใจดึงเวลาให้นาน เธอต้องสั่งคนลงมือกับเซี่ยชีหรั่นแน่นอน
หลังจากเขาครุ่นคิดในไม่กี่วินาที จึงส่งข้อความหาลูกน้องต่อ : คอยระมัดระวังอยู่ตลอดเวลา บางทีแผนของพวกเขายังไม่ได้เริ่ม มีอะไรคอยรายงานฉัน ต้องรับประกันความปลอดภัยของเซี่ยชีหรั่น
เขาเก็บมือถือ เขาสวมเสื้อให้เรียบร้อยและนั่งลงบนโซฟาห้องของเจ้าหญิงหย่าฮุ่ย รอคอยอย่างสงบ
ด้านนอกมีองครักษ์เยอะมาก เขาไม่สามารถที่จากไปได้ ถ้าดึงดันจะออกไป เขาก็อาจจะโดนควบคุมตัวได้ มากกว่านั้นคือเขาอาจจะโดนกล่าวร้ายว่าเขาทำร้ายเจ้าหญิงตอนกลางคืนหรืออะไรสักอย่าง
ปริมาณยาที่เขาใช้กับเจ้าหญิงหย่าฮุ่ยนั้นเบามาก หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาเธอจะไม่มีความรู้สึกใดใดชัดเจน จะคิดเพียงว่าเธอเหนื่อยมากแล้วหลับไป
ผ่านไปแบบนี้ทั้งคืน เขาก็ไม่ได้รับข้อความอะไร ฟ้าใกล้จะสว่าง ลูกน้องของเขาก็พึ่งส่งข้อความมา :คุณหลี่ พวกเขาไม่ได้ลงมือ
เขาตอบกลับอีก : ทำตามแผนเดิมเถอะ
เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าคืนที่เธอนอนหลับสนิทเป็นพิเศษ ตั้งแต่เธอออกจากเย่เชินหลิน เธอก็ไม่เคยนอนหลับสนิทขนาดนี้. และเธอก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาเลยในระหว่างการนอน
เธอลืมตาขึ้น มองเพดานของโรงแรมฮิลตัน รู้สึกว่าแม้แต่ฝันก็ยังไม่ได้ฝัน
มันแปลกมากจริงๆ ที่ผ่านมาไม่ว่าเธอจะตื่นหรือหลับเธอก็ไม่สามารถลืมเงาของเย่เชินหลินได้ เธอนอนหลับสนิทได้อย่างไรในเมื่อคืนนี้?
เธออยากจะตื่นนอน แต่รู้สึกว่าร่างกายหมดแรงไปทั้งตัว ดูเหมือนว่าจะไม่ได้คืนกำลังกายที่นอนหลับสนิทมา แต่เหมือนคืนความเหนื่อยล้าตลอดหลายวันที่ผ่านมาไว้ในวันนี้