สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 910 สาวใช้ตัวแสบ 814

ตอนที่ 910 สาวใช้ตัวแสบ 814
“ยัยบื้อ” จ้าวเหวินอิงลูบผมลูกสาว เธอก็เหมือนเธอ คำนึงถึงผู้อื่นอยู่เสมอ
คนแบบนี้ บ่อยครั้งที่คนอื่นมีความสุขแล้วตัวเองเป็นทุกข์
“แม่คะ ฉันยังมีงานบางอย่างต้องทำ แม่ไปหาพ่อเถอะค่ะ” เซี่ยชีหรั่นพูด
“ไม่ต้องไปอยู่กับเขาหรอก”
“ไปอยู่เถอะค่ะ ฉันมีงานจริงๆ ช่วงนี้ฉันมีปัญหานิดหน่อยเกี่ยวกับกิจกรรมที่วางแผนไว้ ฉันอยากคิดว่าจะจัดการกับมันยังไง ฉันอยากตรวจสอบข้อมูลในเน็ต และอยากคิดแผนแก้ไขออกมา”
“ก็ได้ งั้นลูกทำงานไป อยากให้แม่มาอยู่เป็นเพื่อนเมื่อไรก็เรียกแม่นะ”
“ค่ะ”
หลังจากส่งแม่ออกไป เซี่ยชีหรั่นก็เปิดคอมพิวเตอร์เริ่มตรวจสอบข้อมูล
เธอไม่ได้โกหกแม่ แผนกิจกรรมมีข้อผิดพลาดในการออกแบบนิดหน่อยจริงๆ มีสถานการณ์ไม่คาดคิดบางอย่างที่เธอคาดไม่ถึงล่วงหน้า
หลี่เหอไท้ก็รู้สถานการณ์นี้ เธอไปรายงานกับหลี่เหอไท้ที่บริษัทแล้ว
เขาเป็นคนที่นิ่งและสงบอยู่เสมอ ไม่ได้จริงจังกับงานเหมือนเย่เชินหลิน
เขาแค่ยิ้มและพูดกับเธอว่าไม่เป็นอะไร เพิ่งเริ่มต้นก็มักมีข้อผิดพลาดเสมอ
การให้อภัยของเขา เซี่ยชีหรั่นรู้สึกประทับใจเป็นพิเศษจริงๆ เธอคิดว่ายิ่งเป็นแบบนี้ เธอยิ่งต้องพยายามทำงานนี้ให้ดีที่สุด ต่อไปนี้ทุกแผนจะต้องไร้ข้อผิดพลาด ต้องคิดให้รอบคอบ
แม้ว่าเธอกำลังศึกษาปัญหาเรื่องงาน เธอก็ยังเผลอวางโทรศัพท์ไว้ข้างคอมพิวเตอร์ รอโทรศัพท์จากเย่เชินหลินทุกเมื่อ
ขณะที่กำลังตรวจสอบข้อมูลอยู่ ในที่สุดก็ได้ยินเสียงริงโทนคุ้นเคยที่รอคอย
กดปุ่มรับสายด้วยรอยยิ้ม เธอได้ยินเสียงเหนื่อยล้าเล็กน้อยของเย่เชินหลิน แม้ว่าเขาจะดูเหมือนผ่อนคลายมาก แต่เธอฟังออกว่าจริงๆ แล้วร่างกายเขาค่อนข้างทนไม่ไหวแล้ว
ก็ไม่แปลกใจ แผลเขายังไม่หายสนิทเลย พูดอย่างจริงจังก็คือถือว่าเป็นผู้ป่วยบาดเจ็บสาหัสอยู่ เขาที่สามารถยืนหยัดที่จะทำงาน แถมยังไปทำงานนอกสถานที่ มันคือบททดสอบยิ่งใหญ่สำหรับร่างกายเขาจริงๆ
“ที่รักชีหรั่น เป็นเด็กดีกินข้าวหรือยัง? ” เย่เชินหลินถาม เซี่ยชีหรั่นทั้งเอ็นดูและปวดใจ พูดขึ้นเสียงเบา “ฉันกินแล้ว คุณล่ะ? คุณเหนื่อยมากใช่ไหม? ฉันฟังเสียงคุณดูเหนื่อยมาก ถ้าทำงานเสร็จแล้วก็รีบไปนอนพักผ่อนนะ อย่าคุยโทรศัพท์กับฉัน”
“ไม่ชอบคุยโทรศัพท์กับฉันเหรอ?” เย่เชินหลินแสร้งทำเป็นโกรธ เซี่ยชีหรั่นรีบอธิบาย “ใช่ที่ไหนล่ะ กลัวคุณไม่สบายต่างหาก เหนื่อยจนทนไม่ไหวแล้วไหม?”
“นอนบนเตียงทนไม่ไหว หรือว่าแม้แต่คุยโทรศัพท์ก็ทนไม่ไหวเหรอ? คุณคิดว่าผู้ชายของคุณทำจากกระดาษเหรอ?” เย่เชินหลินหยอกล้ออย่างผ่อนคลาย เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงยิ้มและพูดขึ้น “ฉันกล้าที่ไหนล่ะ เจ้าชายใหญ่ของตระกูลเย่เป็นผู้ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกแล้ว ใครจะสุขภาพดีเท่าคุณล่ะ”
เขาไม่ได้กลัวเสียหน้าไหม? ชอบซูเปอร์แมนเหรอ? ตราบใดที่เขาอารมณ์ดี เธอก็จะปลอบเขา แน่นอนว่าคือความสุข
“ประโยคนี้คุณยั่วยวนฉัน” เย่เชินหลินน้ำเสียงแหบพร่านิดหน่อย น้ำเสียงทุ้มต่ำ มีความเซ็กซี่แพร่กระจายในอากาศ หัวใจเซี่ยชีหรั่นบีบแน่น
“ไม่ซีเรียส! ” เธอเอ็ดอย่างบูดบึ้ง เย่เชินหลินหัวเราะ
วันนี้งานยุ่งมาก จงหวีฉวนก็ร้ายกาจจริงๆ เรื่องที่ทำที่นี่ก็แทบจะรัดกุมแล้ว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะพบข้อบกพร่องบางอย่าง
พอเขาถึงโรงพยาบาลไปเยี่ยมคนที่บาดเจ็บ ก็ถูกล้อมด้วยสมาชิกในครอบครัว คุยกับสมาชิกในครอบครัวใช้เวลานานมาก
ไม่ว่าจะยากแค่ไหน ปัญหางานจะยุ่งยากแค่ไหน เย่เชินหลินทำงานเสร็จได้ฟังเสียงเซี่ยชีหรั่น ความเหนื่อยทั้งหมดของเขาก็หายไป
ทั้งคู่คุยกันอีกไม่กี่ประโยค เซี่ยชีหรั่นกลัวเขาเหนื่อยเลยบอกว่าเธอยังมีงานต้องทำ ทำเสียงจูบลาและวางสายไป
“ฉันกลับไปพรุ่งนี้เช้านะ” ก่อนวางสาย เย่เชินหลินพูดแบบนี้
“คุณมีงานก็อยู่ทำที่นั่น ไม่สบายก็กลับมา แต่อย่ากลับมาเพราะฉัน ยังไงฉันก็อยู่ที่นี่กับแม่หนึ่งวัน แล้วก็ไปอยู่กับแม่ที่นั่นอีกหนึ่งวัน แบบนี้ก็ดีมากแล้ว กว่าจะมีโอกาสได้อยู่เป็นเพื่อนพวกท่าน” เซี่ยชีหรั่นพูด
“รู้แล้ว หนูน้อย ไม่ได้กลับเพราะคุณ ผมก็ต้องกลับไปเหมือนกัน ในบริษัทฝู้ซื่อยังมีงานอื่นๆ มากมายต้องทำ ที่นี่มีต้าฮุยก็พอแล้ว”
หลังจากวางสายไป เซี่ยชีหรั่นก็ได้ยินมีคนเคาะประตูเธอ
“ชีหรั่น แม่เอง มีคนมาหาลูก” จ้าวเหวินอิงพูด เซี่ยชีหรั่นได้ยินแม่ตัวเองพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ ไม่รู้ทำไมเธอรู้สึกว่าเสียงแม่ตัวเองสั่นนิดหน่อย
เมื่อครู่นี้ยังดีอยู่เลย ใครมาหาเธอกันนะ ถึงทำให้เสียงแม่เธอเปลี่ยนไป?
เซี่ยชีหรั่นรีบลุกขึ้นจากเบาะหนังแท้หน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ รีบเดินไปที่ประตูทางเข้า เปิดประตูออก เห็นสีหน้าแม่ซีดเซียวยืนอยู่ตรงนั้นราวกับป่วยหนักในพริบตาเดียว
“แม่ แม่เป็นอะไร? ใครมาหาฉัน? ทำไมทำให้แม่สะเทือนใจแบบนี้? ”
แวบแรกเซี่ยชีหรั่นนึกถึงจงหวีฉวน เธอคิดว่า บางทีพ่อของเธออาจจะสร้างผลกระทบที่ยิ่งใหญ่กับแม่เธอได้ บางทีเธอกลัวว่าหลี่หมิงจุ้นรู้ว่าเธอคือลูกสาวของจงหวีฉวน? ดังนั้น……
ขณะที่กำลังคาดเดา จ้าวเหวินอิงก็ตอบเสียงเบา
“ลูกรัก ลูกทำใจดีๆ นะ อาจจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น ลูกไม่ต้องกังวล แม่จะช่วยลูกเอง” จ้าวเหวินอิงพูดสั้นๆ จบแล้วก็ดึงมือเซี่ยชีหรั่น เซี่ยชีหรั่นถึงได้รู้ว่ามือเธอก็กำลังสั่นเหมือนกัน
และคำพูดเธอทำให้เซี่ยชีหรั่นสับสน ไม่รู้ว่าเธออยากพูดอะไรกันแน่
จ้าวเหวินอิงก็ไม่พูดอะไรมากอีก และดึงมือเซี่ยชีหรั่นค่อยๆ ลงไปข้างล่าง
กลัวแม่จะสะเทือนใจเดินไม่มั่นคง เซี่ยชีหรั่นปล่อยมือแล้วเปลี่ยนไปพยุงแม่
เดินมาถึงชั้นล่าง เธอถึงได้ยินหลี่เหอไท้กำลังยืนคุยกับผู้ชายสองคนที่หน้าประตู และสีหน้าก็เคร่งขรึมเช่นกัน
“พวกคุณมีหลักฐานอะไรไหม? ถ้าไม่มีหลักฐาน เอาตัวไปตอนดึกขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องที่ดีมั้ง? ”
เอาตัวไป? 
ยังพูดหลักฐานอะไร หรือว่าคนที่มาคือตำรวจ?
เซี่ยชีหรั่นยิ่งรู้สึกงง คิดไม่ออกจริงๆ ว่าเธอทำอะไรที่ทำให้ตำรวจมาหาได้
เมื่อครู่นี้แม่บอกว่าจะช่วยเธอ หมายความว่าอย่างไร? เงินหมื่นหยวนนั่นเหรอ? เธอโดนสงสัยเรื่องติดสินบนเหรอ?
เธอไม่รู้สึกอย่างนั้น หนึ่งคือจำนวนไม่เยอะ สองคือเธอไม่ใช่คนในข้าราชการ อย่างไรก็ไม่เหมือนการรับสินบน
สีหน้าหลี่เหอไท้ไม่เคยดูจริงจังและเย็นชาขนาดนี้มาก่อน พอคนธรรมดาเห็นก็ต้องหวาดกลัวนิดหน่อย ตำรวจที่อยู่ตรงหน้ายังคงไม่ขยับไปไหน พูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “เราจะออกหมายเรียกเธอ แน่นอนว่ามีหลักฐาน ต้องไตร่ตรองให้ดีนะ เราไม่ได้ขอให้เธอเป็นพยาน แต่เธอเป็นผู้ต้องสงสัยฆาตกรรมครั้งใหญ่ ต้องมากับเราทันทีเพื่อช่วยในการสืบสวน” 
ฆ่าคน? สีหน้าเซี่ยชีหรั่นกลายเป็นซีดแล้ว สองคำนี้น่าตกใจเกินไป และคาดไม่ถึงเกินไป ทันใดนั้นฝีเท้าเธอก็แข็งทื่อ
เธอมองไปที่ตำรวจสองนายที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างอธิบายไม่ถูก ถามอย่างอึ้งๆ “พวกคุณบอกว่าฉันฆ่าใครนะคะ? ” 
หลังจากประหลาดใจในช่วงเวลาสั้นๆ เหมือนเธอจะได้สติกลับคืนมานิดหน่อย
พวกเขาเข้าใจผิดตั้งแต่แรก เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ร่างกายอ่อนแอ จะถูกสงสัยว่าเป็นฆาตกรได้อย่างไร?
เนื่องจากเธอไม่ได้ทำ เธอจะตื่นตกใจทำไม?
พอคิดแบบนี้แล้ว เธอก็หายใจลึกๆ สองที รอคำตอบพวกเขา
“ส้งเจียหลิง คุณรู้จักไหม? เรามีหลักฐานว่าคืนนี้คุณไปบ้านเธอ เธอตายแล้ว” ตำรวจกล่าวอย่างเย็นชา
“พี่ส้ง?” เซี่ยชีหรั่นกล่าวอุทาน สะเทือนใจขึ้นมาอีกครั้ง
เธอตายแล้ว สามคำนี้เหมือนค้อนอันหนักหน่วงทุบลงไปในหัวใจเซี่ยชีหรั่น
พี่ส้งเป็นคนดี ไม่เห็นแก่ตัว ดูแลคนอื่น ทำไมเธอตายง่ายๆ แบบนี้ และเธอยังกลายเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญด้วย?
เป็นไปไม่ได้อ่ะ! 
เธอได้ไปที่บ้านเธอจริงๆ ได้พูดคุยหัวเราะกับเธอและหั่นผักด้วยกัน หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้เธอยังมีชีวิตอยู่และสบายดีอยู่เลย เป็นไปไม่ได้ที่ชีวิตมนุษย์จะไม่เที่ยงขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตายง่ายๆ
“พวกคุณเข้าใจผิดหรือเปล่า? ตอนฉันไปบ้านพี่ส้ง เธอยังสบายดีอยู่เลย เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตาย ตอนนั้นเธอยังบอกฉันว่าพ่อเธอเป็นลม เธอต้องรีบไปที่บ้านพ่อเธอ ตอนแรกฉันจะกินข้าวที่บ้านเธอ……” 
“เอาล่ะ! เรื่องพวกนี้ไปพูดกับเราที่สถานีตำรวจ เราต้องทำการจดบันทึก!” ตำรวจนายหนึ่งหยุดคำพูดเซี่ยชีหรั่นอย่างรุนแรง ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวกำลังจะดึงแขนเธอ
หลี่เหอไท้ก้าวไปข้างหน้าก้าวใหญ่เพื่อหยุดเขา คำรามด้วยเสียงเย็นชา “เธอไปแน่! แต่ไม่อนุญาตให้พวกคุณปฏิบัติกับเธอลวกๆ แบบนี้! ตอนนี้พวกคุณแค่สงสัยไม่ใช่เหรอ? มีหมายจับไหม? ถ้ายังไม่มีหมายจับก็ถือว่าแค่ออกหมายเรียก รบกวนคุณช่วยสุภาพกับฉันหน่อยนะ ตระกูลหลี่มีภูมิหลังยังไง คุณไปหามาก่อนดีกว่านะ!”
หากไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย หลี่เหอไท้ไม่เคยพูดถึงตัวตนของเขาเลย
หลี่หมิงจุ้นกำลังสวมหูฟังฟังดนตรีกลองที่เขาชอบอยู่ในห้องทำงาน ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นด้านนอก
หลี่เหอไท้คำรามขนาดนี้ เขาได้ยินเสียงนิดหน่อย รีบถอดหูฟังออก
ตอนหลี่เหอไท้เด็กๆ เขาชอบตะโกนคำรามอยู่บ่อยๆ อารมณ์ร้อน แต่พอโตขึ้นก็ได้รับการสั่งสอนจากจ้าวเหวินอิงเป็นอย่างดี สุภาพมากๆ และไม่เคยตะโกนเสียงดังมาก่อน
ดูเหมือนมีเรื่องสำคัญ หลี่หมิงจุ้นรีบออกมาจากห้องทำงานก็ได้ยินเสียงตำรวจพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ตระกูลหลี่มีภูมิหลังอะไร พวกเราไม่สนใจ เราแค่รู้ว่าเจ้าชายก็ก่ออาชญากรรมได้แบบคนทั่วไป เนื่องจากเธอตกเป็นผู้ต้องสงสัยฆาตกรรมครั้งใหญ่จึงต้องร่วมมือกับเราในการสืบสวน หรือเธออยู่เหนือกฎหมายเหรอ? ” 
สถานการณ์อยู่ในทางตันมาก แม้ว่าจะตึงเครียด หลี่หมิงจุ้นที่เพิ่งออกมาจากห้องทำงานก็สงบสติอารมณ์และรับฟังสิ่งที่เกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงไม่รีบเร่งที่จะพูด
เซี่ยชีหรั่นเห็นทุกคนแข็งทื่ออยู่ตรงนี้ รู้ว่าหลี่เหอไท้ปกป้องเธออยู่ ไม่อยากให้ทุกคนโวยวายแบบนี้ต่อไป เธอพูดขึ้นเสียงเบา “ไม่เป็นไร พี่เหอไท้ ฉันจะไปกับเขา ฉันไปที่บ้านพี่ส้งจริงๆ ถ้าพี่ส้งตายจริงๆ เธอเป็นเพื่อนร่วมงานฉัน ฉันควรร่วมมือกับการสืบสวน ค้นหาความจริงของเรื่องนี้ และเอาฆาตกรตัวจริงเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม” 
คราวนี้หลี่หมิงจุ้นเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ให้ตายอย่างไรเขาก็ไม่เชื่อว่าเด็กหญิงที่อ่อนโยนและจิตใจดีอย่างเซี่ยชีหรั่นจะฆ่าใครได้