สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 921 สาวใช้ตัวแสบ 825

อนที่ 921 สาวใช้ตัวแสบ 825
เย่เชินหลินมองสีหน้าท่าทางต้าเฟิ่งอยู่ตลอดเวลา เห็นสีหน้าเธอเปลี่ยนไปมาก เขาก็ไล่โจมตีอย่างมีชัย “มีคนบอกให้เธอพูดแบบนี้จะได้แก้แค้นให้ป้าเธอได้ใช่ไหม? ต้าเฟิ่ง เธอลองคิดดูนะ เธอเคยเจอเซี่ยชีหรั่นมาแล้ว เธอผอมขนาดนั้น เธอคิดว่าเธอมีแรงมากขนาดที่จะฆ่าคนได้เหรอ? เธอโดนใส่ร้ายต่างหาก”
ต้าเฟิ่งคิดอยู่นานมาก สักพักก็รู้สึกว่าเย่เชินหลินพูดถูก สักพักก็รู้สึกว่าป้าเพื่อนบ้านพูดถูก
ป้าเพื่อนบ้านเป็นคนที่เธอรู้จัก เธอรู้สึกเชื่อใจป้ามากกว่า และเย่เชินหลินก็เป็นคนกลุ่มเดียวกับเซี่ยชีหรั่น
“ฉันไม่รู้! ” ต้าเฟิ่งส่ายศีรษะ เธอสับสนมากเกินไป เธอไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรถึงจะถูกต้อง เธอเหมือนตกลงไปในกระแสน้ำวนขนาดใหญ่ รู้สึกว่าแค่ขยับก็เหมือนถูกดึงลงไปในเหวที่ไม่มีสิ้นสุด
“โอเค ไม่พูดก็ได้ ลุงไม่จำเป็นต้องพูด ลุงหาหลักฐานอื่นๆ ได้” เย่เชินหลินยื่นมือไปลูบศีรษะต้าเฟิ่ง ท่าทางเป็นห่วงของเขาทำให้ต้าเฟิ่งรู้สึกสงบทันที แน่นอนว่าเมื่อได้ยินว่าไม่ต้องพูด จิตใจเธอก็ผ่อนคลายลง
เย่เชินหลินรู้สึกว่าทางด้านเด็กต้องการเวลานิดหน่อย เขาพยายามด้านอื่นก่อนดีกว่า
“ลุง ฉันกลับบ้านได้แล้วใช่ไหม? ” ต้าเฟิ่งถามเย่เชินหลิน
“บ้านเธอไม่ปลอดภัย อยู่ที่นี่เถอะ ลุงส่งคนมาปกป้องเธอ ลุงก็ปกป้องเธอเองเหมือนกัน”
แววตาและน้ำเสียงที่เย่เชินหลินพูดทำให้ต้าเฟิ่งรู้สึกสบายใจ เธอพยักหน้า และตัดสินใจที่จะอยู่ต่อ
เธอรู้สึกเชื่อใจเย่เชินหลินแล้ว เธออยากสังเกตการณ์อีกครั้ง ถ้าเขาไว้ใจได้ เธอจะบอกความจริงกับเขา
นอกจากมองหาพยานอื่นๆ เย่เชินหลินก็มาอยู่เป็นเพื่อนต้าเฟิ่ง ไม่คุยเรื่องคดีกับเธอแล้ว แต่คุยกับเธอเรื่องอื่นๆ
ไห่ลี่หมินและหลี่เหอไท้ติดต่อเย่เชินหลินทางโทรศัพท์ทุกเมื่อ และเตรียมพร้อมไปหาหลักฐานใหม่เพื่อเซี่ยชีหรั่นทุกเมื่อ
เมื่อถึงตอนค่ำ ต้าเฟิ่งก็เริ่มพูดกับเย่เชินหลินก่อน “ลุง ฉันเชื่อลุง ฉันอยากบอกลุงว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อวาน!”
เย่เชินหลินตกใจมาก แต่ไม่กล้าแสดงออกว่าตื่นเต้นมากเกินไป กลัวว่าต้าเฟิ่งคิดว่าเขาเป็นคนโกหก
“ลุง ฉันโกหก ฉันเป็นเด็กไม่ดีใช่ไหม? ”
“ไม่ใช่หรอก ลุงรู้ว่าต้าเฟิ่งพูดโกหกเพราะอยากแก้แค้นให้ป้าเท่านั้นเอง”
“ใช่ ป้าเพื่อนบ้านบอกฉันว่า ต้องพูดว่าตอนที่เซี่ยชีหรั่นเอาเงินให้ป้าฉัน ให้ป้าฉันช่วยเธอเก็บเป็นความลับ” เย่เชินหลินเพิ่มความระแวดระวังทันที ถามเธอ “ป้าคนไหน?”
“ก็คือ……”
ต้าเฟิ่งยังพูดไม่จบก็ได้ยินเสียงรถตำรวจ จากนั้นก็มีตำรวจคนหนึ่งใช้ลำโพงตะโกนขึ้น “เย่เชินหลิน คุณถูกล้อมแล้ว ปล่อยพยานไป!”
เย่เชินหลินขมวดคิ้ว ในใจก็คิดว่าต้องเป็นไอ้แก่จงหวีฉวนแน่ๆ ที่รู้ว่าเขาเอาตัวต้าเฟิ่งมาที่นี่ ตามหาเจอได้เร็วขนาดนี้ เราลำบากแล้ว
“ป้าคนไหน? เธอรีบบอกลุงเร็วเข้า! ”
“ไม่! คนชั่วจะมาจับลุง ลุงเป็นคนชั่ว!” ในใจต้าเฟิ่งยังคงเชื่อตำรวจ เหตุการณ์นี้ทำให้เธอตัดสินใจเชื่อป้าเพื่อนบ้าน
“ฉันไม่ใช่คนเลว! เธอรีบบอกฉันเร็วๆ!” เย่เชินหลินพูดอย่างรีบร้อน เขาถามอีกครั้ง แต่ต้าเฟิ่งไม่ยอมพูดแล้ว
ตอนนี้คือช่วงเวลาวิกฤต เขาไม่สามารถให้ตำรวจจับตัวเขาไปอย่างไร้เหตุผลได้ ต้าเฟิ่งไม่พูดจริงๆ เย่เชินหลินก็ทำได้เพียงหยุดถาม
เขาเปิดประตู พูดกับต้าเฟิ่งอย่างอ่อนโยน “จู่ๆ เธอก็กลัวฉันเหรอ? ถ้าเธอเชื่อใจตำรวจก็ไปกับพวกเขาเถอะ แต่อย่ากลับบ้านนะมันอันตราย”
“ฉัน……” ขณะที่ต้าเฟิ่งลังเล ตำรวจก็เข้ามาแล้ว และนำเธอออกไป
คืนนั้นก็มีข่าวออกมาอีก ระงับการแถลงข่าวเมื่อเช้านี้ของเย่เชินหลินเอาไว้หมด ข่าวใหม่ก็คือภาพร้องไห้ของต้าเฟิ่ง
หัวข้อข่าวคือ: พยานคดีของเซี่ยชีหรั่นถูกข่มขู่
แม้ว่ายังไม่มีการคุกคามจากใครก็ตาม ผู้คนก็เดาว่าเย่เชินหลินเป็นคนทำไปโดยปริยาย
“ไอ้บ้าจงหวีฉวน! ” เย่เชินหลินกำหมัดอย่างรุนแรง ใบหน้าถอดสี
จงหวีฉวนทำแบบนี้ มันจะทำให้คดียืดเยื้อ ไม่รู้ว่าเซี่ยชีหรั่นต้องถูกกักขังนานแค่ไหน
เขาคิดว่าไปคุยกับมันดีกว่า จำเป็นต้องเผชิญหน้ากันก่อน
เย่เชินหลินนัดเจอจงหวีฉวนได้ราบรื่นมาก จงหวีฉวนทำเรื่องนี้แล้วก็รออยู่เสมอให้เย่เชินหลินมันโกรธจนตามหาเขาก่อน
เขาอยู่ในคฤหาสน์ลับแห่งหนึ่ง ยิ้มอย่างร้ายกาจ คิดจะเอาคนมาเป็นพยานบังคับเย่เชินหลินหนึ่งก้าว ทำให้เขาเข้าใจจริงๆ ว่าการพลิกคดีนี้มันไม่ง่ายขนาดนั้น
จงหวีฉวนระมัดระวังอย่างมาก ตอนเย่เชินหลินมา ขับรถไประยะหนึ่งก็ถูกจงหวีฉวนส่งรถมากันไว้ บอกว่าให้เย่เชินหลินเข้ามาได้แค่คนเดียวเท่านั้น
หลินต้าฮุยเป็นห่วงมาก เย่เชินหลินแค่ส่งสายตาให้เขา และขึ้นรถจงหวีฉวนไปคฤหาสน์จงหวีฉวน
“เชินหลินอ่า ดื่มชาสิ” หลังจากเย่เชินหลินเข้าไป ก็เห็นจงหวีฉวนเอนกายพิงพนักเก้าอี้อย่างสบายๆ และชวนเขาดื่มชาอย่างสุภาพ
มันมีอารมณ์แบบนี้ ลูกสาวมันต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ในสถานกักกัน มันไม่มีความรู้สึกผิดสักนิดเลยจริงๆ
เย่เชินหลินไม่แม้แต่จะนั่ง เขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ฉันไม่ได้มาดื่มชา”
“วัยรุ่น อย่าเพิ่งใจร้อนแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ต้องดื่มชาให้ใจเย็นก่อน ถึงจะคุยเรื่องต่างๆ ได้”
เย่เชินหลินแค่นหัวเราะ ถามเขากลับ “แกคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อคุยอะไรกับแก? คุยเรื่องที่ไม่ให้ฉันช่วยพ่อฉันจัดการแกอีกต่อไป? คุยเรื่องที่ให้ช่วยแกปีนขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้น? ”
หรือว่าไม่ใช่? เขาเป็นห่วงเซี่ยชีหรั่นขนาดนั้น ทำไมจะไม่ยอมแพ้เพื่อเธอล่ะ?
คดีนี้ เขาถามตัวเองว่าสิ่งที่ทำมันแทบไม่มีข้อบกพร่องเลย เย่เชินหลินก็น่าจะรู้และทำให้เขาโกรธ ไม่แน่เขาอาจจะให้เธอเข้าคุกจริงๆ อย่างน้อยเขาก็ขังเธอไว้ก่อนได้สักพักหนึ่ง
จงหวีฉวนแค่ยกชาขึ้นมาดื่มสองอึก ค่อยๆ พูดขึ้น “ฉันไม่มีอะไร เธอนั่งที่นี่และตั้งใจคิดว่าเธออยากคุยอะไรกับฉัน”
“ไม่ต้องคิด ฉันมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์เดียว แกสั่งให้คนปล่อยตัวเซี่ยชีหรั่นออกจากสถานกักกันเดี๋ยวนี้ และเปลี่ยนเป็นการเฝ้าระวังที่อยู่อาศัยแทน”
นี่เป็นคำขอเดียวของเขาในครั้งนี้ เขารู้ว่าจงหวีฉวนใช้ความคิดขนาดนี้ เพราะไม่ยอมให้เซี่ยชีหรั่นได้รับการปล่อยตัวเนื่องจากมีหลักฐานไม่เพียงพอในตอนนี้แน่ๆ
เขาทนไม่ได้ที่จะให้เธออยู่ในสถานกักกันต่อ ช่วงเวลาที่ไร้อิสรภาพ เขาอยากให้เธอได้ใช้ชีวิตในสภาพแวดล้อมที่สะดวกสบาย
ใกล้จะปีใหม่แล้ว เมื่อหลายๆ ครอบครัวกลับมารวมตัวกัน เธอไม่สามารถฉลองเทศกาลปีใหม่กับคนในครอบครัวได้ และไม่สามารถฉลองเทศกาลปีใหม่ในสถานที่อันมืดมิดอย่างสถานกักกันได้อย่างแน่นอน
“ตลกแล้ว! เธอทำเรื่องผิดกฎหมาย ฉันจะเล่นพรรคเล่นพวกได้ยังไง……”
“พอแล้ว! ” เย่เชินหลินคำรามใส่เขาด้วยเสียงเย็นชา
“ไม่ต้องพูดเสแสร้งต่อหน้าฉัน ขยะแขยง! จะปล่อยหรือไม่ปล่อย แกก็บอกฉันมาคำเดียว ฉันจะเตือนแกไว้นะ เป็นคนต้องเหลือทางถอยให้ตัวเองด้วย” เย่เชินหลินพูดอย่างเย็นชา
ตอนแรกจงหวีฉวนคิดว่าเย่เชินหลินจะมาขอร้องเขา เขาคิดว่าเขาบังคับมันให้ก้มศีรษะได้ ไม่คิดว่ามันจะมีท่าทีแบบนี้
จงหวีฉวนที่โกรธมากตบโต๊ะหนึ่งที พูดขึ้นเสียงดัง “ไปส่งแขก!”
“ฉันเตือนแกแล้วนะ การไม่แยกแยะผิดชอบชั่วดี แกถามหามันเองนะ” เย่เชินหลินทิ้งประโยคนี้แล้วหันตัวเดินออกไปจากประตูห้องรับแขก
“เย่เชินหลิน ดูเหมือนแกจะไม่ได้รักเซี่ยชีหรั่นจริงๆ ไม่ใช่ว่าแกไม่เข้าใจกฎหมาย แกน่าจะรู้ว่ายกคำพิพากษาให้เธอมันยากมาก แกรู้ไว้ด้วยนะตราบใดที่แกแสดงความจริงใจออกมา ฉันก็ไม่อยากทำให้ลูกสาวฉันลำบากหรอก แต่จุดมุ่งหมายฉันเด็ดเดี่ยวมาก ถ้าไม่บรรลุเป้าหมาย ถึงจะต้องเสียสละผลประโยชน์คนรอบข้างฉันก็ไม่ลังเลเหมือนกัน”
อีกนัยหนึ่งก็คือเขาเห็นเซี่ยชีหรั่นเข้าคุกได้
สีหน้าเย่เชินหลินไม่พอใจยิ่งขึ้นในชั่วขณะหนึ่ง เขาไม่ได้พูดอะไรอีก มีความคิดหนึ่งอยู่ในใจแล้ว
ตอนกลางคืน จงหวีฉวนอยู่คฤหาสน์นอกเมือง ไม่ได้กลับไป
เขารู้ว่าช่วงนี้อยู่ในช่วงวิกฤตมากที่สุด และรู้ว่าว่าต้องตื่นตัวทุกเมื่อถึงจะต่อสู้กับเย่เชินหลินได้
จงหยุนซางรู้เรื่องที่เขาทำแล้ว มาโวยวายกับเขาใหญ่โต ดังนั้นก่อนที่เรื่องนี้จะจบลง เขาจะไม่ให้จงหยุนซางจับเงาของเขาได้
ตอนกลางคืนประมาณสี่ทุ่ม จงหวีฉวนออกมาจากห้องทำงาน ออกไปข้างนอกสูดอากาศบริสุทธิ์สองที แล้วกลับเข้ามาข้างในอีกครั้ง
เขาหยิบสมุดเล่มหนึ่งออกมาจากลิ้นชัก หลังจากอ่านแผนล่าสุดทั้งหมดของตัวเองอีกรอบ แน่ใจแล้วว่าไม่มีข้อผิดพลาด เขาก็เอนหลังพิงพนักเก้าอี้พักสายตาสักครู่หนึ่ง
“เย่เชินหลิน ฉันจะดูสิแกจะทนได้นานแค่ไหน เซี่ยชีหรั่นออกมาไม่ได้ ฉันไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว แต่แกร้อนใจเหมือนมดบนหม้อไฟเลยใช่ไหมล่ะ? ” เขาได้รับสายจากผู้ช่วย รู้ว่าหลังจากที่เย่เชินหลินไปแล้ว เขาก็ไปหาพยานคนอื่นอีก
แต่พยานอื่นๆ เขาก็ให้คนไปคุ้มครองในนาม เย่เชินหลินไปหาใครก็เปล่าประโยชน์ทั้งนั้น
หลังจากจงหวีฉวนหลับตาลงอีกสักพักก็ลุกขึ้นไปนั่งหน้าโซฟา ค่อยๆ ชงชากังฮูเต๊ให้ตัวเองหนึ่งกาน้ำ
การดื่มชากังฮูเต๊เป็นงานอดิเรกของเขา บางครั้งถ้าอยากคิดอะไรอย่างมีสมาธิ เขาก็จะชงให้ตัวเองหนึ่งกาน้ำ
เขากำลังรินชาในถ้วยใบเล็ก ส่งมันเข้าปาก เย่เชินหลินก็ได้รับข้อความจากชายชุดดำ: นายท่าน วางยาพิษลงในชุดน้ำชาของมันแล้ว มันกำลังชงชา ไม่นานก็จะดื่มมัน
เย่เชินหลินหรี่ตามองนอกหน้าต่าง
แค่จงหวีฉวนดื่มชาถ้วยนั้นลงไป มันก็จะตายสนิท
แซ่จง แกทำสิ่งต่างๆ มากมายเพื่ออำนาจ ได้เคยคิดหรือเปล่าว่าถ้าแกตายไป แผนการทั้งหมดก็ไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง?
จงหวีฉวนในขณะนี้ไม่คาดคิดเลยว่าคฤหาสน์ที่แข็งแกร่งของเขาจะมีใครมาวางยาพิษเขาได้ง่ายๆ เขายกถ้วยชาขึ้นมา วางไว้ตรงหน้า หลับตาสูดกลิ่นมันอย่างลึกซึ้ง……
รู้สึกสดชื่น จงหวีฉวนยกมุมปากวาดโค้งน่าขนลุก ถ้วยชาใกล้เข้าปากเขาเรื่อยๆ
แต่ชายังไม่เข้าปาก โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ริงโทนคุ้นเคยทำให้จงหวีฉวนวางชาลงอย่างดีใจ
เย่เชินหลิน ยอมจำนนเร็วขนาดนี้ เมื่อครู่นี้สาบานว่าไม่สนใจเซี่ยชีหรั่นไม่ใช่เหรอ แต่นี่เป็นสิ่งที่จงหวีฉวนต้องการ แค่เย่เชินหลินเจ้าเด็กนี่ยอมจำนน เขาก็อาจจะได้นั่งตำแหน่งนั้น บรรลุความฝันของตัวเอง สิ่งที่กลัวคือเย่เชินหลินไม่สนใจเซี่ยชีหรั่น

สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน

สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน

สาวใช้ส่วนตัวจะทำอะไร? เมื่อกินข้าวต้องมาเสิร์ฟ เมื่ออาบน้ำต้องมาเสิร์ฟ และเมื่อนอนยังต้องมาเสิร์ฟหรอ?เธอไม่อยากทำ แต่ไม่ทำก็ไม่ได้ สิ่งที่เขาอยากครอบครอง เขาจะเอาทั้งหมด ไม่ว่าร่างกายหรือจิตใจ เขาจะเอามันทั้งหมด

Comment

Options

not work with dark mode
Reset