เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ตอนที่ 1025 วรยุทธ์ที่ไร้ประโยชน์

เมื่อเป็นเช่นนี้ ถังเฉาจึงมอบอำนาจของผู้นำไป๋ภายใต้มือของเขาให้กับเจ้าหญิงอายาเสะ

เพราะพรุ่งนี้ เขาจะไปเข้าร่วมการต่อสู้ที่เอาเป็นเอาตาย

เมื่อถังเฉากำลังจะมอบป้ายบัญชาการในมือให้เจ้าหญิงอายาเสะ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงรัศมีการฆ่าที่พุ่งเข้ามาหาเขา

“ระวัง! มีคนกำลังมาเพื่อฆ่า”

สีหน้าของถังเฉาไม่เปลี่ยน แต่ประโยคนี้ทำให้ทุกคนตะลึง ผู้นำไป๋คิดว่าเป็นองค์ชายทั้งสองที่กลับมาช่วยเขา และรอยยิ้มเล็กน้อยก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา แต่ทันใดนั้น พลังงานภายในอันทรงพลังพุ่งเข้ามาและผลักทุกคนที่อยู่ตรงนั้นถอยกลับทันที

ถังเฉาปิดกั้นการโจมตีนี้ แต่ผู้นำไป๋ถูกลมแรงพัดปลิวไปและไม่รู้ว่าปลิวไปไหน

“ถังเชียว สบายดีนะ คราวนี้ผมประสบความสำเร็จในการฝึกฝน ผมมาหาคุณโดยเฉพาะเพื่อแก้แค้น ผมจะคอยดูว่าครั้งนี้ คุณจะเอาชนะผมได้อย่างไร?”

ทุกคนมองไปที่โจวหลี่ซึ่งดูเหมือนจะควบคุมตัวไม่อยู่ รู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย เพราะรัศมีการสังหารที่แผ่ออกมาจากตัวเขามีพลังมาก จนทุกคนที่อยู่ในที่นี้ไม่สามารถทนได้

“คุณจะทำอะไร เจ้าหญิงอายาเสะอยู่ที่นี่นะ ถ้าคุณทำร้ายเจ้าหญิงอายาเสะ มันจะเทียบเท่ากับการทำลายความสัมพันธ์ฉันมิตรระหว่างสองประเทศ ถึงตอนนั้นราชวงศ์จะไม่ปล่อยคุณไปแน่นอน”

โอดะไอพูดด้วยใบหน้าเย็นชา

เธอรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับระบบของราชวงศ์ต้าเซี่ย ต้องการใช้ราชวงศ์เพื่อข่มขู่โจวหลี่ แต่โจวหลี่ดูเหมือนจะไม่กลัวโอดะไอเลย กลับหัวเราะและชี้นิ้วไปที่โอดะไอ

“ถ้าเก่งนักตอนนี้คุณก็ไปที่ราชวงศ์ดู ดูซิว่าคุณมีความสามารถที่จะก้าวออกจากตระกูลไป๋เพียงครึ่งก้าวได้หรือไม่”

คำพูดของโจวหลี่นั้น เห็นได้ชัดว่ากำลังเตือนโอดะไอ ถ้าเดินออกจากตระกูลไป๋เพียงครึ่งก้าว โจวหลี่จะโจมตีโดยไม่เลือกคน

เมื่อถังเฉาได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะออกมา

“ถ้าเรายืนกรานที่จะไปล่ะ คุณจะทำอะไรกับพวกเรา?หรือคนขี้แพ้อย่างคุณ ยังอยากจะฆ่าผมงั้นเหรอ?”

เมื่อเผชิญหน้ากับการเยาะเย้ยของถังเฉา คราวนี้โจวหลี่ไม่ได้โกรธ แต่กลับมีความสุข

“ถูกต้อง ถูกต้อง ผมอยากให้คุณหยิ่งแบบนี้ หยิ่งผยองกว่านี้หน่อย”

“ถึงตอนนั้น ตอนที่คุณถูกผมทุบตีจนล้มลงบนพื้นและขอความเมตตา คุณจะมาคิดว่าตอนนี้คุณโง่แค่ไหน”

“ตอนนี้ผมได้รวมวิชาต้องห้ามเข้ากับร่างกายของผมแล้ว คุณคิดว่าคุณยังเป็นคู่ต่อสู้ของผมอยู่ไหม?”

“ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ผมไม่รู้ว่าคุณเคยใช้กลอุบายอะไร แต่คราวนี้ ไม่ว่าคุณจะใช้เล่ห์กลอะไรก็ตาม ผมจะฆ่าคุณให้ได้อย่างแน่นอน”

ถังเฉาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ แล้วเดินถอยกลับไปพร้อมกับโอดะไอและเจ้าหญิงอายาเสะ

“ไม่ต้องไปสนใจคนโง่คนนี้”

มองดูถังเฉา เขาหันหลังกลับและจากไปโดยตรง โจวหลี่รีบวิ่งขึ้นไป ขวางอยู่ตรงหน้าถังเฉา

“อยากไปงั้นเหรอ ไม่มีทาง รับการลงโทษจากผมดีๆเถอะ”

เมื่อพูดอย่างนั้น โจวหลี่ก็กระโดดขึ้นและโจมตีถังเฉาอย่างดุเดือด

ถังเฉาไม่รีบร้อน มองไปที่โจวหลี่ตรงหน้าเขา แม้ว่าการเคลื่อนไหวของเขานั้นค่อนข้างเร็วสำหรับคนอื่นๆ แต่ต่อหน้าถังเฉา มันเหมือนกับการเล่นของเด็กๆ โดยไม่มีการคุกคามใด

“นี่หรือเป็นวิชาต้องห้ามที่คุณภูมิใจ? ดูเหมือนจะธรรมดามากนะ เอาล่ะ พรุ่งนี้จะเป็นการแข่งขันสมาคมวรยุทธ์ ผมไม่อยากเสียเวลากับคุณที่นี่ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม รีบไสหัวไปจากที่นี่ซะ..”

“หากคุณทำให้ผมโกรธ คุณจะไม่มีคุณสมบัติในการแข่งขันในวันพรุ่งนี้ด้วยซ้ำ มันคงแย่”

โจวหลี่รู้สึกประหลาดใจ ทำไมกำปั้นของเขาถึงตีถังเฉาไม่ได้? แต่ไม่นานเขาก็คิดได้ เพราะยังไงแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้แย่ และเขาก็ยังคงถูกถังเฉาฆ่าทันที ตอนนี้ ความแข็งแกร่งของเขาได้รับการพัฒนาแล้ว แต่เขาก็ยังไม่สามารถดูหมิ่นถังเฉาได้

“ดูเหมือนว่าผมจะประเมินคุณต่ำไป คิดไม่ถึงว่าคุณจะพัฒนาขึ้นมากขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องเล่นกับคุณอย่างจริงจังดูแล้ว”

ผู้นำไป๋คอยเฝ้าดูโจวหลี่ และในขณะนี้ เมื่อโจวหลี่กำลังจะเคลื่อนไหวอีกครั้ง ผู้นำไป๋ก็ห้ามโจวหลี่ไว้

“คุณชายโจว อย่ารีบที่จะต่อสู้กับเด็กคนนี้ อย่างไรก็ตาม ยังไงพวกคุณทั้งสองก็จะพบกันในวันพรุ่งนี้ ฟังคำเตือนของผมจะดีกว่า”

คำพูดของผู้นำไป๋ดึงดูดความสนใจของโจวหลี่ อย่างไรก็ตาม ผู้นำไป๋ไม่ได้เป็นหนี้ถังเฉา ถังเฉาก็ไม่สามารถเอาผลประโยชน์อะไรจากเขาได้ หลังจากที่ผู้นำไป๋และโจวหลี่ได้บรรลุความคิดเหมือนกันแล้ว พวกเขารู้ว่าการเอาชนะถังเฉาในตอนนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้นจึงสงบลง

“ถ้าคุณสามารถยกระดับความแข็งแกร่งของผมในเวลาอันสั้น เสียเวลาหน่อยก็ไม่เป็นไร ถ้าคุณไม่สามารถยกระดับความแข็งแกร่งของผม ก็ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้”

โจวหลี่ผลักผู้นำไป๋ออก ผู้นำไป๋ก็รีบขึ้นไปคว้าโจวหลี่ตรงหน้าเขาไว้ เขาไม่ต้องการให้โจวหลี่ถูกถังเฉาสังหารด้วยวิธีนี้ ทำให้ตัวเองหมดหวังที่จะแก้แค้น เขาต้องการใช้เยาวชนที่ยอดเยี่ยมคนนี้ของราชวงศ์ต้าเซี่ยให้คุ้ม

“ฟังผมนะ ผมมีวิธีที่จะพัฒนาความแข็งแกร่งของคุณทันที แต่ตอนนี้คุณอย่าเพิ่งรีบ ใจร้อนไม่สามารถกินเต้าหู้ร้อนๆได้ ยังไงพรุ่งนี้คือการแข่งขันสมาคมวรยุทธ์ ทำไมคุณถึงไม่ยอมรออีกนิดล่ะ”

“สำหรับวิธีที่ผมจะพัฒนาความแข็งแกร่งของคุณยังไง คุณตามผมมาอย่างมั่นใจได้เลย”

หลังจากพูดจบ โจวหลี่ก็เริ่มสนใจ มองดูถังเฉาที่อยู่ข้างหน้าเขาจากไป ไม่ได้ตามขึ้นไป แต่เดินตามผู้นำไป๋เข้าไปในห้องโถงตระกูลไป๋

“ผู้เฒ่า ผมเชื่อว่าคุณรู้ความแข็งแกร่งของผม ถ้าคุณโกหกผม ผมจะฆ่าคุณโดยตรงอย่างแน่นอน”

ขณะที่เขาพูด ผู้เฒ่าไป๋หัวเราะด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ มองไปที่โจวหลี่ตรงหน้าเขา เดินเข้ามา และตบไหล่โจวหลี่

“คุณวางใจได้เลย ผมจะโกหกคุณได้อย่างไร? ถ้าผมโกหกคุณแล้วถูกคุณฆ่า มันไม่คุ้ม ผมไม่จำเป็นต้องโกหกคุณ เพราะเราต่างมีศัตรูร่วมกัน ผมจะทำร้ายคุณได้ไง ”

โจวหลี่ไม่ได้เปลี่ยนสีหน้าของเขา แต่มองไปที่ผู้นำไป๋ด้วยความรังเกียจและกล่าวว่า

“หยุดพูดเรื่องไร้สาระกับผม รีบบอกวิธีของคุณให้ผมเร็ว ผมรีบไปฆ่าถังเฉาไอ้เด็กคนนั้น”

ในฐานะที่เป็นปรมาจารย์ด้านอาวุธ ด้านอาวุธนั้นตระกูลไป๋ได้มีการศึกษามามาก แต่โดยส่วนตัวแล้ว ตระกูลไป๋ได้สร้างอาวุธที่ยุ่งยากมากมายเพื่อลงโทษคู่ต่อสู้ที่มีอำนาจเหล่านั้น

ผู้นำไป๋มองไปที่โจวหลี่อย่างมั่นใจและกล่าว

“เชื่อว่าคุณชายโจวคงจะรู้ว่าตระกูลไป๋ของเราเป็นปรมาจารย์ด้านอาวุธใช่ไหม”

“สำหรับอาวุธนั้น ผมสามารถแนะนำอาวุธที่ทรงพลังมากให้กับคุณได้ มันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของคุณได้ หากคุณไม่เชื่อ คุณสามารถมาลองใช้กับผมได้”

หลังจากนั้น ผู้นำไป๋เดินไปที่กำแพงกับโจวหลี่

“คุณพาผมมาที่นี่ทำไม? คุณไม่ได้เล่นตลกกับผมใช่ไหม”

โจวหลี่เหมือนคนที่ไม่เคยเห็นโลกภายนอกมาก่อน และผู้นำไป๋เพียงแค่ยิ้มแล้วหมุนกระถางดอกไม้ข้างๆเขาเบาๆ ทันใดนั้นกำแพงก็เหมือนกับประตูไฟฟ้าและมันก็เปิดออกเอง