ตอนที่ 1734: สุสานของขั้นเหนือเทพ
“จุดอ่อนของค่ายกลไม่ได้อยู่ที่เดิม มันจะเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ เหมือนการเดินขบวน ดังนั้นพวกเจ้าทุกคนต้องเตรียมตัวให้พร้อมและฟังข้า” นางฟ้าเฮายู่กล่าว
เจี้ยนเฉิน, เฉินเจี้ยน, อันโดฟู, โม่หลิงและเหล่าขั้นศักดิ์สิทธิ์ต่างก็เตรียมตัวกัน พวกเขาทั้งหมดอยู่ในตำแหน่ง พวกเขากำลังรวบรวมพลังงานอย่างรอบคอบเพื่อเริ่มการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดที่จะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ
เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนต่างเปล่งประกายด้วยเจตจำนงกระบี่อันทรงพลัง. เมื่อยืนอยู่ตรงนั้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะกลายเป็นกระบี่แห่งพลังอันน่าตกใจ เจตจำนงกระบี่แทรกซึมเข้าไปในพื้นที่ ทำให้เกิดการปนเปื้อนในอากาศและทำให้มันคมขึ้น
ทั้งคู่เข้าใจว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับค่ายกลที่ขั้นเหนือเทพวางไว้ ค่ายกลนั้นทรงพลังมากจนแม้แต่ขั้นเหนือเทพทั่วไปก็ยังต้องดิ้นรนที่จะฝ่าทะลุผ่าน นับประสาอะไรกับพวกเขาที่เป็นเพียงขั้นเทพ เป็นผลให้พวกเขาทั้งหมดต้องใช้พลังเต็มที่ในครั้งนี้
“กำแพงด้านซ้าย 3 เมตร โจมตีเดี๋ยวนี้ ! ” นางฟ้าเฮายู่ร้องบอกออกมาอย่างเยือกเย็น
หลังจากนั้นทุกคนเปิดตัวการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาพร้อมกันไปยังสถานที่นางฟ้าเฮายู่ระบุ
มีแสงส่องผ่านสองสายในการโจมตีที่สว่างจ้าทั่วทั้งบ้าน โดยส่องแสงจากการโจมตีของโม่หลิงและอันโดฟู
ปัง !
การโจมตีจากเจี้ยนเฉิน, เฉินเจี้ยน, อันโดฟู, โม่หลิงและเหล่าผู้อาวุโสของทั้งสองตระกูลโดยทั่วไปได้โจมตีเข้าไปในสถานที่แห่งนางฟ้าเฮายู่สั่งในเวลาเดียวกัน ด้วยพลังอันมหาศาล คลื่นพลังอันทรงพลังย้อนกลับมา ผลักดันให้ผู้อาวุโสทุกคนต้องถอยหนีอย่างต่อเนื่อง พวกเขาพยายามยืนตรงอย่างมั่นคงในขณะที่เผชิญกับพลังงานที่รุนแรง
ค่ายกลเริ่มส่องแสง เจี้ยนเฉิน, เฉินเจี้ยนและคนอื่น ๆ ต่างก็จับจ้องอยู่ที่ค่ายกล อย่างไรก็ตามพวกเขาต้องผิดหวัง หลังจากสั่นสะเทือนไม่กี่ครั้ง ค่ายกลกลับมาเสถียรภาพหลังจากการโจมตีของพวกเขา
“การโจมตีของพวกเจ้าอ่อนแอเกินไป หากนี่คือทั้งหมดที่พวกเจ้ามี พวกเจ้าจะไม่สามารถได้รับในสิ่งที่ลูกศิษย์ของต้วนมู่ทิ้งไว้ให้ อย่าเอ่ยถึงการไปถึงสถานที่ซึ่งต้วนมู่บ่มเพาะเลย “นางฟ้าเฮายู่กล่าวพร้อมขมวดคิ้ว
“ลองอีกครั้งพร้อมกับทักษะการต่อสู้ บรรดาขั้นศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดยืนเรียงแถว” เจี้ยนเฉินกล่าว
ขั้นศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดของตระกูลโม่และตระกูลอันโดยืนเรียงแถว ในขณะที่โม่หลิงและอันโดฟูเตรียมทักษะการต่อสู้
“สามนิ้วทางซ้าย ! ลงมือ ! ” นางฟ้าเฮายู่ตะโกน
“ กระบี่ต้าหลัว !”
“เจตจำนงแยกสวรรค์: กระบี่สั่นสะเทือนและดวงดาวแตกสลาย ! ”
เจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยนพุ่งออกมาทันทีด้วยทักษะกระบี่ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขา โม่หลิงและอันโดฟูยังใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสัจจะ ในขณะที่ขั้นศักดิ์สิทธิ์ของทั้งสองตระกูลเปิดตัวการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดด้วยกัน
ปัง !
การโจมตีเห็นได้ชัดว่าทรงพลังกว่าครั้งก่อนมาก ค่ายกลเริ่มสั่นสะเทือนทันทีขณะที่แสงกะพริบอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม ค่ายกลยังคงไม่เสียหายหลังจากรับการโจมตีจากคนจำนวนมาก
นางฟ้าเฮายู่ส่ายหัวเบา ๆ นางถอนหายใจ “นั่นเท่ากับการโจมตีจากขั้นเทพช่วงสูงสุดเท่านั้น มันยังห่างไกลจากขั้นเหนือเทพ”
สาเหตุที่การโจมตีมาถึงจุดสูงสุดของขั้นเทพส่วนใหญ่เกิดจากเจี้ยนเฉินและเฉินเจี้ยน แม้จะใช้ทักษะการต่อสู้ระดับสัจจะ อย่างมากการโจมตีของโม่หลิงและอันโดฟูก็สามารถเข้าถึงขั้นเทพช่วงกลางได้เท่านั้น
สำหรับขั้นศักดิ์สิทธิ์ แม้พวกเขาจะทุ่มเทความแข็งแกร่งของพวกเขาเข้าด้วยกันผ่านค่ายกล ผลกระทบที่เกิดขึ้นเล็กน้อย โดยพื้นฐานแล้วแทบจะไม่มีความเสียหายเกิดขึ้น สภาพของค่ายกลเหมือนกับก่อนหน้านี้
“ลองอีกครั้ง ! ” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเย็นชา หลังจากนั้นเจตจำนงกระบี่อันทรงพลังที่น่าสะพรึงกลัวแทรกซึมอยู่รอบ ๆ ปราณกระบี่ขนาดเท่านิ้วปรากฏขึ้นเหนือหัวของเจี้ยนเฉิน
ทั้งโม่หลิงและอันโดฟูหรี่ตาลงเพราะความตกใจ การปรากฏตัวของปราณกระบี่ส่งอาการหนาวสั่นลงมาด้านหลัง พวกเขารู้สึกเหมือนไปถึงถ้ำน้ำแข็งซึ่งแม้แต่มือและเท้าก็รู้สึกชา
มันน่ากลัวมาก ! มันช่างน่ากลัวเหลือเกิน ! เมื่อโม่หลิงและอันโดฟูรู้สึกถึงปราณกระบี่ที่ปรากฏขึ้น พวกเขาทั้งสองก็รู้สึกถึงความกลัวจนรู้สึกหนาวสั่นอยู่ข้างใน
ตาของเฉินเจี้ยนก็หรี่แคบเช่นกัน เขาจ้องมองปราณกระบี่เล็ก ๆ เหนือหัวของเจี้ยนเฉิน นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาเห็นเจี้ยนเฉินใช้ปราณกระบี่นี้ ยกเว้นมันมีพลังมากกว่าครั้งแรกในรอบนี้
อย่าเอ่ยถึงขั้นเทพช่วงต้น แม้แต่ขั้นเทพช่วงกลางก็ยังต้องหวาดกลัวต่อหน้าปราณกระบี่นี้ มันยังสามารถปลิดชีวิตของขั้นเทพช่วงปลายได้
ปราณกระบี่นั้นทรงพลังมาก !
นางฟ้าเฮายู่จ้องมองเจี้ยนเฉิน ร่องรอยแห่งความคาดหวังปรากฏในดวงตาของนางและนางก็พูดว่า “ตรงกลาง, โจมตีเลย ! ”
ทุกคนเริ่มโจมตีอีกครั้ง พวกเขาใช้ทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุดและทักษะกระบี่ ในขณะที่ปราณกระบี่ลึกซึ้งโฉบไปมาอยู่เหนือเจี้ยนเฉิน มันยิงแนวแสงสีขาวออกมาเช่นกัน
ปัง !
คราวนี้ ในที่สุดค่ายกลก็แกว่งไปมา มันเริ่มสั่นอย่างรุนแรงขณะที่แสงเริ่มกระพริบ อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไม่ใกล้พอที่จะทำให้แตกเป็นเสี่ยง ๆ
ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเย็นชาเมื่อเห็นสิ่งนี้ เขาใช้ความคิด ปราณกระบี่เล็ก ๆ อีกเส้นก็ปรากฏขึ้นบนหัวของเขา มันแผ่ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ ปราณกระบี่เส้นที่สองมีพลังยิ่งกว่าเส้นแรก
ปัง !
ก่อนที่ค่ายกลจะเสถียร ปราณกระบี่เส้นที่สองเปลี่ยนเป็นแสงรุ่งโรจน์โดดเด่น มันทำให้ค่ายกลสั่นสะเทือนด้วยความเร็วสูง
หลังจากเสียงดังสนั่น ในที่สุดค่ายกลก็แตกหลังจากโดนปราณกระบี่ลึกซึ้งสองเส้นของเจี้ยนเฉินโจมตี ทั้ง ๆ ที่ความจริงที่ว่าแม้แต่ขั้นเทพก็ยังต้องดิ้นรนเพื่อเอาชนะมัน ตอนนี้เจี้ยนเฉินได้ทำให้มันแตกเป็นเสี่ยง ๆ
“เราทำสำเร็จ ! เราผ่านมาได้ ! เราผ่านค่ายกลมาได้แล้ว ! ” โม่หลิงและอันโดฟูต่างก็ดีใจ พวกเขาตื่นเต้นมาก
พวกเขาโหยหาที่จะเข้าไปมานานแล้ว พวกเขามาที่นี่หลายครั้งพร้อมกับบรรพชนในอดีต มันไม่มีอะไรยากเลยกับความแข็งแกร่งของบรรพชนของพวกเขาในฐานะขั้นเหนือเทพในการเอาชนะค่ายกลนี้ มันจะใช้ความพยายามอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่บรรพชนไม่เต็มใจที่จะใช้ความพยายามไปกับสุสานที่ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของพวกเขา ค่ายกลก็ยังคงอยู่เสมอ พวกเขาทุ่มเทความพยายามในมรดกของราชาเทพต้วนมู่เพียงที่เดียว เป็นผลให้มีเพียงสุสานที่ดึงดูดใจพวกเขาเท่านั้นที่ถูกเปิดทิ้งไว้ถึงวันนี้
เหล่าผู้อาวุโสของทั้งสองตระกูลก็มีอารมณ์หลากหลายเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ผู้มีส่วนร่วมมากที่สุดคือเจี้ยนเฉินกลับหน้าซีด เขาซีดเซียวและดูเหมือนว่าเขาจะอ่อนแอ
เขาใช้พลังงานมากเกินไปโดยใช้ปราณกระบี่ลึกซึ้ง เขาสามารถอดทนได้ด้วยการใช้เส้นปราณกระบี่ลึกซึ้งที่สมบูรณ์แบบที่สุดของกระบี่ดั้งเดิม แต่การใช้พวกมันอย่างต่อเนื่องทำให้พลังของวิญญาณของเขาบั่นทอนลง
