ตอนที่ 1805 – การก้าวผ่านกฎ (2)
โม่หยานก็เริ่มไม่มีความสุขทันที นางมุ่ยปากของนาง “หืมมม ดีแล้ว ข้าต้องการช่วยท่าน แต่ท่านก็ไม่ได้ชื่นชมและต้องการรังแกข้า มันมากเกินไปสำหรับความตั้งใจดีของข้า” โม่หยานไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะเรียนรู้กระบี่อีกต่อไป นางหยิบกระบี่ขึ้นมาแล้วจากไป
เจี้ยนเฉินส่ายหัวอย่างไร้ประโยชน์ในขณะที่ดูโม่หยานเดินออกไป หลังจากนั้นเขาก็มองไปที่ซีหยูและดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ เข้มขึ้น เขากล่าวว่า “แม่นางซีหยูก็ดูเหมือนจะเข้าใจกฎแห่งกระบี่ด้วยใช่หรือไม่ ? ”
“ท่านผู้นำ ข้าเข้าใจกฎแห่งกระบี่จริง ๆ ” ซีหยูพูดตรง ๆ และตอบอย่างซื่อสัตย์ สถานะของเจี้ยนเฉินนั้นแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ดังนั้นนางจึงรู้สึกผิดปกติเล็กน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าเจี้ยนเฉิน
อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเพราะคำพูดของโม่หยาน ซีหยูหลีกเลี่ยงการจ้องมองของเจี้ยนเฉินเล็กน้อย ใบหน้าของนางยังแดงด้วยเช่นกัน
“แสดงให้ข้าดูถึงสิ่งที่เจ้าเข้าใจ” เจี้ยนเฉินบอกอย่างใจเย็นโดยไม่สนใจสีแดงบนใบหน้าของซีหยู
ซีหยูรู้สึกประหลาดใจ ดูเหมือนว่านางจะรู้ว่าเจี้ยนเฉินต้องการที่จะแนะนำนางเป็นการส่วนตัว แววตาของนางเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ
กฎแห่งกระบี่ของเจี้ยนเฉินได้มาถึงขั้นเหนือเทพ ในขณะที่ขั้นเหนือเทพนั้นไม่ได้เห็นซีหยูอยู่ในสายตา หากนางสามารถได้รับคำแนะนำส่วนตัวจากขั้นเหนือเทพที่เข้าใจกฎแห่งกระบี่ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อความเข้าใจของนางเอง นางอาจจะสามารถเป็นขั้นเทพในคราวเดียว
ซีหยูรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยทันที อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นนางก็สูดลมหายใจเข้าแล้วก็บังคับตัวให้สงบลงอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นซีหยูก็ปล่อยปราณกระบี่ออกมา มีกระบี่ที่เปล่งประกายปรากฏขึ้นในมือของนาง แสงของมันพุ่งขึ้นเมื่อนางพุ่งเข้าหาภูเขาจำลองที่อยู่ใกล้เคียงด้วยความแข็งแกร่งเต็มกำลังของนาง
การโจมตีครั้งนี้ของซีหยูมีความเข้าใจที่ดีที่สุดของนางในเรื่องกฏแห่งกระบี่ ด้วยพลังแห่งกระบี่ของนาง นางแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจในกฎแห่งกระบี่ต่อเจี้ยนเฉิน
บูม !
ด้วยเสียงอันดังกึกก้องที่ยอดเยี่ยม ภูเขาจำลองก็ไม่ได้รับความเสียหายเลยแม้แต่น้อยหลังจากที่มีการจู่โจมที่ทรงพลังที่สุดของซีหยู อย่าลืมว่ามีชั้นของค่ายกลป้องกันตระกูลเทียนหยวนทั้งหมด แม้ว่าค่ายกลจะไม่เพียงพอที่จะหยุดการโจมตีจากขั้นเหนือเทพ พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ขั้นศักดิ์สิทธิ์ช่วงปลายอย่างซีหยูจะสามารถทำลายได้
แววตาทอประกายส่องผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉินจากการโจมตีเพียงครั้งเดียว เจี้ยนเฉินสามารถบอกได้ว่าซีหยูขาดความเข้าใจในกฎแห่งกระบี่
“ซีหยูจับตาดูให้ดี” เจี้ยนเฉินร้องออกมา ด้วยการใช้นิ้วของเขาเป็นกระบี่ เขาปล่อยแสงอันทรงพลังและแทงเข้าที่ศีรษะของซีหยูโดยตรง
ในขณะที่ เจี้ยนเฉินแทงกระบี่ออกมา ปราณกระบี่ที่พุ่งพล่านก็แทรกซึมเข้าไปในบริเวณโดยรอบทันที ซีหยูรู้สึกว่ามันเข้มข้นที่สุด ในสายตาของซีหยู ดูเหมือนว่านางจะย้ายไปในทะเลที่เต็มไปด้วยปราณกระบี่ที่กระจุกตัวอยู่รอบตัวนางอย่างหนาแน่น ปราณกระบี่ที่ไม่มีที่สิ้นสุดรายล้อมนาง ดูเหมือนว่าปราณกระบี่ทุกเส้นจะมีกฎของโลกและปราณกระบี่นับไม่ถ้วนดูเหมือนก่อตัวจากกฎของโลก
ที่จุดเริ่มต้น ซีหยูประหลาดใจแต่นางก็เข้าใจในเวลาต่อมา เจี้ยนเฉินส่งต่อกฎของเขาต่อไป เขาใช้วิธีนี้เพื่อก่อให้เกิดความเข้าใจในกฎแห่งกระบี่ แสดงให้นางเห็นถึงวิธีที่ง่ายที่สุดที่เป็นไปได้
ซีหยูอดไม่ได้ที่จะหลับตาของนาง การมองไม่อนุญาตให้นางเข้าใจกฎที่เจี้ยนเฉินส่งต่อให้นาง นางต้องเข้าใจโดยใช้หัวใจของนาง
หากนางเข้าใจความลึกลับบางอย่างที่นั่นก็เป็นไปได้มากว่านางจะกลายเป็นขั้นเทพ อย่างไรก็ตาม หากนางล้มเหลว ความพยายามของเจี้ยนเฉินในครั้งนี้จะไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์และเสียเวลาเปล่า
การเข้าใจกฎของโลกนั้นไม่ง่ายเหมือนการฝึกฝน ในการบ่มเพาะบุคคลเพียงต้องการกินสมบัติสวรรค์เพียงไม่กี่อย่างและพวกเขาจะสามารถเพิ่มการบ่มเพาะของพวกเขาด้วยพลังงานภายใน ในทางกลับกันไม่มีทางลัดใด ๆ ในการทำความเข้าใจกฎแห่งกระบี่ มันจะขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล
แม้หลังจากการบริโภคสมบัติสวรรค์ที่ช่วยให้เข้าใจเช่นชาหยั่งรู้ บุคคลก็ยังต้องเข้าใจความลึกลับในนั้น มันจะไม่เพิ่มความเข้าใจกฎของบุคคลโดยตรง
ปราณกระบี่จากปลายนิ้วเจี้ยนเฉินหยุดก่อนถึงหน้าผากของซีหยูและปราณกระบี่ก็สลายกันไปอย่างช้า ๆ เจี้ยนเฉินดึงมือของเขากลับมาแล้วเขาจ้องมองไปที่ซีหยูซึ่งกำลังหลับตาอยู่
ในอีกประมาณ 2 เค่อต่อมา ซีหยูก็ลืมตา ในสายตาของนางมีความเข้าใจอยู่เล็กน้อย
“เจ้าเข้าใจหรือไม่ ? ” ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ถามนาง
ซีหยูมองไปเห็นเจี้ยนเฉินยืนอยู่ข้างสระใกล้ ๆ หันหลังของเขาให้นาง มีสายลมอ่อน ๆ ที่พัดผมของเขาไปรอบ ๆ ในขณะที่เสื้อคลุมสีขาวของเขาสั่นไหวเบา ๆ เช่นกัน ดูเหมือนว่าเขาจะมาจากโลกอื่น
ทันใดนั้นดวงตาของซี่หยูก็หรี่ลงเมื่อจ้องมองที่เจี้ยนเฉิน ด้วยบางอย่าง นางก็รู้สึกถึงตัวตนที่ไม่ย่อท้อจากแผ่นหลังของเจี้ยนเฉิน
“ข้าเข้าใจเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่ข้าไม่เข้าใจ” ซีหยูพูดเบา ๆ เมื่ออารมณ์ของนางปะปนกัน
เจี้ยนเฉินหันกลับมาอย่างช้า ๆ และจ้องมองที่ซีหยูด้วยความมั่นใจ เขากล่าวว่า“ เมื่อเจ้าเข้าใจเพียงเล็กน้อยนั่นหมายความว่าความสัมพันธ์ที่เจ้ามีต่อความเข้าใจนั้นยอดเยี่ยมมาก มันจะไม่เป็นการเสียเปล่าสำหรับข้าที่แนะนำเจ้า” ทันใดนั้น เจี้ยนเฉินชี้นิ้วขี้นไปบนท้องฟ้า แสงจำนวนมากพุ่งเข้าหาท้องฟ้าโดยตรง
ในเวลาเดียวกัน เจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลังยิ่งกว่าก็แผ่ออกจากร่างของเขาห่อหุ้มทั้งตระกูลเทียนหยวนในครั้งเดียว
เจตจำนงกระบี่ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น แต่มันขยายอย่างรวดเร็วทั่วทั้งเมืองด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ในที่สุดมันก็ล้อมรอบทั้งเมืองทำให้ทุกคนตกใจ
“ เจตจำนงกระบี่ที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้ มันมาจากผู้นำตระกูลเทียนหยวน เขากำลังทำอะไร…”
“ นี่เป็นกฎในขั้นเหนือเทพ แน่นอน นี่คือขั้นเหนือเทพจากตระกูลเทียนหยวน …”
…
ไม่ว่าจะเป็นขั้นเทพในตระกูลอื่นหรือผู้คนที่ตั้งรกรากอยู่ในเมืองเป็นการชั่วคราว พวกเขาต่างก็จ้องมองไปในทิศทางของตระกูลเทียนหยวนด้วยความตกใจ
โม่หลิงและอันโดฟูรีบเข้าไปในตระกูลเทียนหยวนเช่นกัน พวกเขาดูจากระยะไกลขณะที่เจี้ยนเฉินชี้นิ้วไปบนท้องฟ้าขณะที่เขายืนอยู่ข้างสระน้ำ ความตกใจปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของพวกเขาเช่นกัน
เจี้ยนเฉินหลับตาแล้วเชื่อมโยงตัวเองกับกฎแห่งกระบี่ในสภาพแวดล้อมที่ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขารักษาท่าทางของเขาไว้ประมาณ 1 ก้านธูปก่อนที่จะลืมตาในที่สุด
ในขณะนั้น รูม่านตาของเขาสูญเสียสีดำดั้งเดิม พวกมันส่องแสงสีเงินสีขาวพราว พวกมันดูสว่างราวกับตะเกียงเมื่อดวงตาสีขาวและรูม่านตาหลอมรวมกัน
ในขณะนั้น เจี้ยนเฉินชี้นิ้วไปในอากาศอย่างช้า ๆ เมื่อนิ้วมือของเขาขยับตัว ค่ายกลของภูเขาจำลองในระยะไกลก็ถล่มลงมาทันที ร่องรอยการฟันขนาดใหญ่ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นที่นั่น
ร่องรอยบนภูเขาจำลองยาวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมือของเจี้ยนเฉินขยับ มันกะพริบด้วยแสงและดูเหมือนว่าจะมีพลังลึกลับ
มีอาการอ่อนเพลียเล็กน้อยปรากฏบนใบหน้าของเจี้ยนเฉินหลังจากสร้างเครื่องหมายราวกับว่าเป็นการทิ้งร่องรอยไว้บนภูเขาจำลองทำให้เขาต้องเสียพลัง
“รอยกรีดของกระบี่มีความเข้าใจของข้าทั้งหมดเกี่ยวกับกฎแห่งกระบี่ มันจะขึ้นอยู่กับความสามารถของเจ้าที่จะเข้าใจว่ามันจะพาเจ้าไปสู่การเป็นขั้นเหนือเทพได้เร็วแค่ไหน” เจี้ยนเฉินกล่าวกับซีหยู ก่อนที่จะหมดแรง เขาเดินตรงไปยังบริเวณต้องห้าม
ซีหยูจ้องที่แผ่นหลังของเจี้ยนเฉิน นางรู้สึกประทับใจอย่างมาก ริมฝีปากของนางสั่นเทาเบา ๆ นางดูเหมือนจะอยากถามเจี้ยนเฉินว่าทำไมเขาถึงต้องการช่วยนางเช่นนี้ แต่ในที่สุด นางก็หยุดยั้งความปรารถนาที่จะทำเช่นนั้น
นางเข้าใจว่าแม้กระทั่งลูกศิษย์จำนวนมากก็ไม่สามารถเพลิดเพลินไปกับสิ่งต่าง ๆ อย่างเช่นการก้าวผ่านกฎเพราะมันทำให้คนที่ก้าวผ่านกฎเก่งเกินไป
แม้ว่าอาจารย์สองสามคนจะใช้วิธีการเช่นนี้กับเหล่าลูกศิษย์พวกเขาก็จะส่งต่อกฎบางส่วนเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ตามคำพูดของเจี้ยนเฉิน เขาดูเหมือนจะจารึกความเข้าใจในกฎแห่งกระบี่ไว้ที่นั่นทั้งหมด หากความลึกลับทั้งหมดในรอยกรีดของกระบี่สามารถเข้าใจได้ นางจะสามารถเป็นขั้นเหนือเทพได้โดยตรง
