บทที่ 1713 ให้พวกเขาไสหัวไป
“ดีล” ทหารรับจ้างระดับ A พยักหน้าให้เยี่ยหวันหวั่น “ด้วยความสามารถของฉันสามารถกวาดภารกิจระดับ A ได้…ถ้าเธอยังต้องการกำลังคนก็ให้ฉันแนะนำได้”
พอได้ยินว่าสามารถแนะนำทหารรับจ้างให้ตัวเองได้ ดวงตาเยี่ยหวันหวั่นก็วาบประกาย นั่นดีเลย…
ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นกำลังกังวลเรื่องกำลังคนพอดี
“ทำไม ฉันได้ยินพวกเด็กบ้าบอกว่าเธอจะแจกภารกิจ?”
ขณะที่เยี่ยหวันหวั่นกำลังคุยกับทหารรับจ้างระดับ A ที่ด้านหน้า ชายชุดคลุมทองคนหนึ่งก็มาหยุดอยู่ข้างซุ้มของเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าเย็นชา
สีทองบนตัวทหารรับจ้างท่านนี้ต่างกับระดับ S ธรรมดาอยู่บ้าง เห็นได้ชัดว่าเข้มกว่าหน่อย
“ระดับ SS…”
เมื่อเห็นผู้มาเยือน เยี่ยหวันหวั่นก็มีสีหน้าตกใจ
ทหารรับจ้างชุดคลุมทองตรงหน้าคนนี้ แขนเสื้อยังมีเหรียญตราสองดวง หนึ่งเหรียญแสดงถึงระดับ S สองเหรียญตราก็…
SS!
“เอ่อ งั้น…พวกคุณคุยกันก่อน ผมไปหาคน…” ทหารรับจ้างระดับ A เห็นระดับ SS มาที่นี่ ออร่าก็หายเกลี้ยง หันตัวจะจากไปทันที
“ใช่ๆๆ ”
เห็นทหารรับจ้างระดับ SS มาที่นี่ เยี่ยหวันหวั่นยิ้มเต็มใบหน้า
ตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียนชื่อเยี่ยน นี่เป็นครั้งแรกที่เยี่ยหวันหวั่นเห็นทหารรับจ้างระดับ SS
ทหารรับจ้างระดับ S แบบธรรมดาอย่างเมิ่งเข่อกับเมิ่งเทียน อยู่ต่อหน้าทหารรับจ้างระดับ SS เกรงว่าไม่พอให้คนเขายกรองเท้าให้ด้วยซ้ำ เป็นการเปรียบเทียบระหว่างสองมิติโดยสิ้นเชิง
“ฉันใช้ชื่อของเธอรับภารกิจ จากนั้นเธอเอาแต้มคุณงามความดีไป ฉันเอาเงิน แบบนี้สินะ”
ทหารรับจ้างระดับ SS เอ่ยถามเยี่ยหวันหวั่น
ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็พยักหน้าทันที “ถูกต้อง แบบนั้นแหละ”
“รุ่นน้องท่านนี้ เธอก็รู้ว่าแต้มคุณงามความดีก็สามารถแลกเป็นเงินที่โรงเรียนชื่อเยี่ยนได้ ถ้าราคาเธอไม่สูงกว่าของโรงเรียนชื่อเยี่ยน งั้นก็ไม่ต้องคุยแล้ว” ทหารรับจ้างระดับ SS บอก
“ฉันเพิ่มให้แปดสิบเปอร์เซ็นต์!” เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยเสียงเบา
“โอ้…รุ่นน้องคนนี้ เธอพูดจริงเหรอ”
ได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ทหารรับจ้างระดับ SS ที่อยู่ตรงหน้าตาเป็นประกาย
ด้วยระดับทหารรับจ้างอย่างนี้ของพวกเขา กวาดภารกิจระดับ S ไม่ใช่เรื่องลำบากอะไร และไม่ใช่อะไรที่ทหารรับจ้างระดับ A จะยกมาเปรียบเทียบด้วยได้ ให้ราคาเพิ่มกว่าของโรงเรียนแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ก็นับว่าไม่น้อยแล้ว
เมื่อก่อนก็มีคุณชายคุณหนูตระกูลใหญ่บางคนทำเรื่องอย่างนี้ แต่อย่างมากก็ออกให้แค่ยี่สิบสามสิบเปอร์เซ็นต์ ยังไงเสียเหมือนคุณชายใหญ่ตระกูลเสิ่นนั้นก็จัดว่าเคสพิเศษโดยสิ้นเชิง เอามาอ้างอิงด้วยไม่ได้แม้แต่น้อย
“เถ้าแก่ว่าเถ้าแก่ต้องการแต้มภารกิจเท่าไร ฉันจะกวาดให้หมด ให้คนอื่นไสหัวไปซะ เมื่อกี้ฉันเห็นว่ายังมีทหารรับจ้างระดับ A อยู่ ขยะอย่างพวกนั้นจะทำอะไรได้” ทหารรับจ้างระดับ SS จ้องเยี่ยหวันหวั่นพร้อมเอ่ยปาก
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก สมกับเป็นทหารรับจ้างระดับ SS…หมอนี่แสดงได้ดูไม่ขัดตาสักนิด
“หนึ่งแสนเจ็ดแปดหมื่นแต้มได้” เยี่ยหวันหวั่นคิดเล็กน้อยก่อนเอ่ยตามตรง
เมื่อตัวเลขของเยี่ยหวันหวั่นออกมา ทหารรับจ้างระดับ SS ก็ตกอยู่ในห้วงความคิด
“เถ้าแก่จะเอาแต้มคุณงามความดีมากขนาดนี้ไปทำอะไร…อยากกวาดแต้มคุณงามความดีหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นกว่าแต้ม อาศัยฉันคนเดียวเกรงว่าทำจริงยาก…ต่อให้กวาดได้ก็ต้องใช้เวลาเยอะเกิน” ทหารรับจ้างระดับ SS ถอนหายใจ ตัวเขากินมื้อหนักขนาดนี้ไม่ไหว…
ยังไม่รอให้เยี่ยหวันหวั่นเอ่ยปาก ทหารรับจ้างระดับ SS ก็เอ่ยอีก “แต่ เถ้าแก่…ฉันยังมีนักเรียนที่ความสัมพันธ์ไม่เลวอีกสองสามคน พลังต่อสู้พวกเขาก็แข็งแกร่งมาก เถ้าแก่ดูว่าต้องการหรือเปล่า ถ้าต้องการละก็ฉันจะให้พวกเขามาด้วย ราคา เถ้าแก่ให้เหมือนก็ได้”
“เอา คุณไปเรียกมา ยิ่งเยอะยิ่งดี!” ในดวงตาเยี่ยหวันหวั่นเผยแววยินดี เธอรีบพยักหน้าพูด
—————————————————————————————-
บทที่ 1714 ความลับสุดยอด
คนยิ่งเยอะตัวเองยิ่งได้รับแต้มคุณงามความดีเร็ว และจะสะสมแต้มคุณงามความดีได้รับในระยะเวลาสั้นที่สุด ทำให้โรงเรียนชื่อเยี่ยนช่วยตัวเองฟื้นฟูความทรงจำ!
แทบจะตลอดช่วงบ่าย เยี่ยหวันหวั่นยุ่งหน้ายุ่งหลัง
เพราะเยี่ยหวันหวั่นเป็นศิษย์รักของผู้อาวุโสกงของโรงเรียนชื่อเยี่ยน ดังนั้นทหารรับจ้างมากมายจึงค่อนข้างเชื่อใจเยี่ยหวันหวั่นจึงไม่ได้ขอเงินมัดจำจากเยี่ยหวันหวั่น
ตลอดช่วงบ่าย ก่อนหน้านี้ทหารรับจ้างระดับ A พาคนมาสามคน ทหารรับจ้างระดับ SS พามาอีกสามคน รวมทั้งหมดหกคนรับภารกิจจำนวนมากให้เยี่ยหวันหวั่น แทบจะกวาดภารกิจระดับ A กับภารกิจระดับ S บนบอร์ดภารกิจเกลี้ยง
และเยี่ยหวันหวั่นก็มุ่งหน้าไปยังที่พักของผู้อาวุโสกง เตรียมอำลาผู้อาวุโสกง
“เธอรับภารกิจทหารรับจ้างหลบหนีที่ประเทศจีน?”
ภายในโถงใหญ่ผู้อาวุโสกงขมวดคิ้วแน่น จ้องเยี่ยหวันหวั่นขณะเอ่ยปาก
ได้ยินดังนั้นเยี่ยหวันหวั่นก็บอกตามตรง
“ภารกิจนี้ถึงรับไว้แล้วแต่ทางที่ดีอย่าไปแตะต้องดีกว่า มันไม่ง่ายดายเหมือนเปลือกนอก” ผู้อาวุโสกงเอ่ยกับเยี่ยหวันหวั่นด้วยสีหน้าคร่ำเคร่ง
“อาจารย์ หนูจะระวัง ไม่ได้จริงๆ หนูจะละทิ้งภารกิจค่ะ” เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้าเอ่ย
เธอจะไม่ทำเรื่องโง่ที่ทำไม่ได้อย่างนั้นเพื่อแต้มคุณงามความดีหรอก
หลังอำลาผู้อาวุโสกงแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็รายงานโรงเรียนชื่อเยี่ยนไป จากนั้นออกจากโรงเรียนชื่อเยี่ยนวันนั้นและกลับพันธมิตรอู๋เว่ย เตรียมมุ่งหน้ากลับไปยังประเทศจีน
…
สำนักงานใหญ่พันธมิตรอู๋เว่ย
เยี่ยหวันหวั่นมาถึงห้องทำงานของเป่ยโต่ว ยังไม่เคาะประตูก็ตรงเข้าไปเลย
เวลานี้เป่ยโต่วกำลังกอดโน้ตบุ๊กดูอย่างออกรสออกชาติ ไม่สังเกตเห็นเยี่ยหวันหวั่นสักนิดเดียว
เวลานั้นเยี่ยหวันหวั่นเดินไปด้านหลังเป่ยโต่ว หัวเราะเสียงเบาเอ่ย “สนุกไหม”
“พี่เฟิง พี่นี่เอง! เชี่ย! ทำผมตกใจหมด!”
หลังได้ยินเสียงของเยี่ยหวันหวั่น เป่ยโต่วตกใจจนเกือบกลิ้งตกจากเก้าอี้ รีบคว้าของอะไรไม่รู้บนโต๊ะยัดใต้ผ้าห่ม
เยี่ยหวันหวั่นขมวดคิ้ว “ทำอะไรน่ะ ลับๆ ล่อๆ!”
เป่ยโต่วยิ้มแห้ง “มะ..ไม่ได้ทำอะไร…”
เยี่ยหวันหวั่นกวักนิ้ว “เอามา…”
เป่ยโต่วทำหน้าอยากร้องไห้ “พี่เฟิง ไม่มีอะไร”
“ไม่ใช่ดูหนังที่ไม่เหมาะกับเด็กอยู่หรอกนะ” เยี่ยหวันหวั่นจ้องเป่ยโต่วมีท่าทีดูครุ่นคิด
“จะเป็นไปได้ยังไง! ผะ…ผมให้พี่ดู พี่ต้องเก็บเป็นความลับสูงสุดนะ ไม่งั้นถูกเจอผมแย่แน่…”
เยี่ยหวันหวั่นได้ยินดังนั้นก็สงสัย มันของอะไรกันแน่ จริงจังขนาดนั้นเลย?
เป่ยโต่วพูดพลางจำใจล้วงของบางอย่างออกมาจากในผ้าห่มอย่างระมัดระวัง
“นี่คือ…”
เยี่ยหวันหวั่นเดินขึ้นหน้า เห็นแค่ว่าที่ซ่อนอยู่ในผ้าห่มคือโน้ตบุ๊กเครื่องหนึ่ง
โน้ตบุ๊กไม่ใช่ของแปลกอะไร
ที่แปลกคือเว็บเพจที่เชื่อมต่ออยู่บนโน้ตบุ๊กคือเว็บเพจเกี่ยวกับประเทศจีน
ปรากฏการณ์ต่อต้านคนนอกของรัฐอิสระรุนแรงมาก จุดนี้ก็รู้ได้จากตอนที่เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งมาและต้องหลบซ่อนเพราะไม่มีบัตรผ่าน
ที่รัฐอิสระคนนอกห้ามเข้ามา คนท้องถิ่นของรัฐอิสระก็ห้ามแต่งงานกับคนต่างถิ่นและคนนอก ส่วนพลเมืองของรัฐอิสระโดยเฉพาะสำหรับเบื้องบนผู้มีอำนาจแล้ว นี่เป็นการเสื่อมเสียเกียรติอย่างใหญ่หลวง เป็นการสร้างมลทินให้สายเลือด ต้องรับโทษทัณฑ์ร้ายแรงมาก กระทั่งว่าทั้งครอบครัวต้องพลอยเกี่ยวข้องไปด้วย
ดังนั้นภายใต้การควบคุมอย่างเข้มงวดนี้ รัฐอิสระจะห้ามเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตภายนอกก็เข้าใจได้
อยากค้นหาเว็บเพจภายนอกมีแต่ต้องใช้เทคนิคพิเศษ หรือเรียกทั่วไปว่า ‘ข้ามไฟร์วอลล์’
และในรัฐอิสระก็ห้าม ‘ข้ามไฟร์วอลล์’ เด็ดขาด
