รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 838 ลูกสะใภ้ของฉัน

ทูตสวรรค์สี่ปีกนี้ไม่มีแรงต้านทานตั้งนานแล้ว ทำได้เพียงดูแท่งไม้ลงมา สมองถูกแท่งไม้หุนเทียนเจาะลงจนเป็นสีดำเข้ม
ดวงตาที่เป็นสีขาวประกายยังไม่ถูกย้อมดำ กลายเป็นแสงขาวสองเส้น พุ่งขึ้นบนฟ้า! เหมือนกับฝนดาวตก เข้าไปในบรรยากาศชั้นนอก สลายหายไปในอากาศ
“จะไปหาบรรพบุรุษของมึงแล้วใช่มั้ย? เผ่าแสงสว่างขยายเผ่าพันธุ์มากมายในท้องฟ้า สามารถมีลูกศิษย์มากมายบนโลกแบบนี้ ไม่แน่อาจจะเป็นตระกูลใหญ่โตก็เป็นได้ ต่อให้มึงหาหกเทวดาคุ้มครอง หรือแปดเทวดาคุ้มครอง ถึงตอนนั้นกูก็ยังกลับมาเกิดเป็นเซียนได้ แล้วชนะมึงได้ง่ายๆแล้ว!”
ฉินหลั่งมองไปยังแสงสีขาวสองเส้น คิดในใจว่า สอดส่องระดับเจ็ดดาวแดนนักพรตจินตานของตัวเองสักหน่อย ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มแหยๆ จินตานก็คือจินตาน ห่างจากสมดุลย์อีกหนึ่งแดนเต็มๆ ถึงแม้จะชนะอีกฝ่าย ตัวเองจะบาดเจ็บอย่างมาก จินตานลูกที่เจ็ดได้แตกแล้ว ไม่สมบูรณ์ จะซ่อมแซมก็ยุ่งยากเหลือเกิน
แม้จะได้เครื่องรางศักดิ์สิทธิ์มากี่ชิ้น แต่ของเหล่านี้เป็นแค่ของภายนอก ยังไงจินตานของตัวเองก็สำคัญกว่า
“คุณบาดเจ็บงั้นเหรอ?”
นางฟ้าจื่อเถาเดินสง่าอย่างดอกบัว มาถึงด้านหน้าของฉินหลั่ง แล้วหยิบผ้าเช้ดหน้าขึ้นมา ก่อนจะเช็ดไปยังเลือดที่ปากของฉินหลั่ง
เพื่อเธอ ฉินหลั่งได้ใช้จินตานไปหนึ่งลูก และออกแรงฆ่าทูตสวรรค์ ทำให้นางฟ้าจื่อเถาซาบซึ้งอย่างมาก
“ไม่เป็นไร!”
ฉินหลั่งยิ้มเบาๆ ก่อนจะจับมือของนางฟ้าจื่อเถาไว้ “เพียงแค่มีคุณอยู่ อย่าว่าแต่ยังไม่เป็นแดนสมดุลย์เลย เพราะต่อให้เป็นแดนสมดุลย์จริงมาอยู่ตรงนี้ ผมก็จะฆ่ามัน!”
นางฟ้าจื่อเถามองไปยังหน้าตาอันเด็ดเดี่ยวหนักแน่นชองชายที่อยู่ตรงหน้า ก็รู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
ฉินหลั่งมองไปรอบๆ เมื่อเห็นโบสถ์กลายเป็นซากปรักหักพัง และตู้ศักดิ์สิทธิ์ไม่เกิดความเสียหายใดๆ ฉินหลั่งก็ยื่นมือออกไป จับตู้ศักดิ์สิทธิ์นั่นไว้ แล้วใส่ลงมาในช่องว่างชีวภาพ จากนั้นจึงมองไปที่อี้หลี่!
“นัก นักพรตฉิน!”
ในฐานะที่อี้หลี่เป็นยอดฝีมือระดับเทพ ก็รู้ถึงชื่อเสียงความโหดเหี้ยมของฉินหลั่งอยู่แล้ว เขาไม่คาดคิดว่าฉินหลั่งจะชนะทูตสวรรค์สี่ปีกได้ แล้วยังฆ่าจนหมดสิ้นอีก แม้แต่เศษก็ไม่เหลือไว้ ทุกอย่างกลายเป็นเถ้าถ่านไปหมด
ดังนั้นหลังจากที่เรียกฉินหลั่งแล้ว อี้หลี่ได้กลายเป็นอากาศไปในแก๊สสีดำ ลอยไปด้านนอก
“คิดจะหนี?”
หลี่สวนคงเฮือกออกมา กำลังจะลงมือ กลับเห็นแท่งไม้หุนเทียนในมือของฉินหลั่งแตกสลาย เป็นมีดคริสทัล จึงไล่ตามไปที่อี้หลี่ เพียงแค่ไม่กี่อึดใจ คริลทัลนี้ก็พุ่งไปที่ร่างของอี้หลี่
‘ชิ่วๆ……’
มีดคริลทัชแทงเข้าไป อากาศสีดำที่เป็นร่างของอี้หลี่ถูกเสียบจนกลายเป็นเศษซาก อี้หลี่ส่งเสียงถูกฉีกขาดออกมา จากนั้นในอากาศก็ปรากฏฝนเลือดออกมา ร่วงลงกับพื้น
ในเลือดมหาศาล จิตวิญญาณเทพของอี้หลี่ที่เคลือบจินตานของเขาไว้ ถูกมีดคริชทัลกว่ามีดอันห้อมล้อมไว้ หลังจากที่ทิ่มแทงเข้าไปอีกแล้ว จินตานนั้นระเบิดออก แม้แต่จิตวิญญาณของอี้หลี่เองก็ระเบิดหายไปในอากาศ
พลังการผ่าของมีดทั้งสิบชั่งน่ากลัวเสียจริง ราวกับคนทั่วไปที่ได้รับความทุกข์ทรมาน จนอี้หลี่รับไม่ไหว จึงทำได้เพียงระเบิดตัวเอง
หลังจากที่แท่งไม้ฆ่าอี้หลี่แล้ว ฉินหลั่งจึงได้เอาแท่งไม้หุนเทียนกลับไป แล้วไปอยู่ที่บริเวณเอวของนางฟ้าจื่อเถา ก่อนจะพยักหน้าให้หลี่สวนคงและเจี่ยนชิวหลิง แล้วพานางฟ้าจื่อเถาลอยไป
หลี่สวนคงยิ้มแหยๆ “ครั้งนี้ โลกจะต้องช็อกอีกครั้ง ในโลกมนุษย์ ไม่มีใครขวางเขาได้อีกต่อไปแล้ว”
เจี่ยนชิวหลิงทำหน้าไม่ต่างกัน “ดีที่นักพรตฉินเป็นคนจีนของเรา ไม่งั้นความกดดันของแก ต้องเยอะแน่นอน”
หลี่สวนคงส่ายหัวเบาๆ “ใช่ แกพูดถูก ดีที่เขาเป็นคนจีน”
ฉินหลั่งต่อสู้ที่ยุโรปตะวันตก ทำลายทูตสวรรค์สี่ปีก ยานอวกาศมายาไม่สามารถฆ่าพระบิดาได้ แต่กลับถูกฉินหลั่งฆ่า ถ้าข่าวนี้กระจายออกไป ไม่ว่าจะเป็นยุโรปตะวันออก หรือประเทศB หรือทวีปแอฟริกาและที่อื่นๆก็ต้องประหลาดใจตามๆกันไป
ในขณะที่กำลังทำให้โลกสั่นไหวอยู่นั้น ฉินหลั่งกลับพานางฟ้าจื่อเถากลับไปหลินอาน ในสันเขาสิงโต
ผู้เฒ่าทั้งสองของตระกูลฉินกำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข
ในขณะเดียวกันนี้ บนฟ้า เหรินหรงหรงกำลังชี้ไป ที่ๆฉินหลั่งพานางฟ้าจื่อเถาลอยลงมา!
“พระเจ้า! นางฟ้า!”
“พ่อ แม่!”
ฉินหลั่งลงมาที่สันเขาสิงโตอย่างเหน็ดเหนื่อยจากการตะลอนไปมา พลางยิ้มแล้วมาไปที่เหรินหรงหรงและฉินหย่วนหางทั้งสอง
“เสี่ยวหลั่ง กลับมาสักที คนนี้คือใครเหรอ?”
เหรินหรงหรงมองไปที่นางฟ้าจื่อเถาอย่างแปลกใจ กลิ่นอายบนเรือนร่างของนางฟ้าจื่อเถาโดดเด่นเกินไป จนดึงดูดฉินหย่วนหางและเหรินหรงหรง
“หรือเป็นแฟนของลูกงั้นเหรอ?”
เหรินหรงหรงไม่รอให้ฉินหลั่งเอ่ยปาก ก็ตัดสินไปก่อนแล้ว ทำให้ฉินหลั่งหมดคำจะพูด และทำให้นางฟ้าจื่อเถาหน้าแดงก่ำ
“คุณลุง คุณป้าสวัสดีค่ะ!”
นางฟ้าจื่อเถาได้ยินฉินหลั่งเรียกสองคนนี้ สองคนนี้เป็นคนธรรมดา แม้ฉินหย่วนหางจะฝึกฝนมาแล้ว แต่ฝีมือไม่ได้แข็งแกร่งมาก ก็แค่อยู่ในช่วงปรับปรุงปราณ แต่นางฟ้าจื่อเถาไม่ดูถูกทั้งคู่ ยังคงสอบถามด้วยมารยาท
“แหม แหม! เด็กคนนี้ ปากหวานจัง”
เหรินหรงหรงจับมือของนางฟ้าจื่อเถามา พาเธอไปนั่งบนเก้าอี้ จากนั้นก็มองไปที่ฉินหลั่ง “ลูกๆทั้งสองแต่งตัวแบบนี้ ไปคอสเพลย์มาเหรอ?”
ฉินหลั่งยิ้มอย่างเขิลอาย “ไม่ใช่ เรา……ช่างมันเถอะ อธิบายไม่ถูก”
เหรินหรงหรงเหลือบมองเขา จากนั้นก็ยิ้มให้นางฟ้าจื่อเถา “สาวน้อย มิทราบว่าชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไร เป็นลูกเต้าเหล่าใคร? สวยมากจริงๆ! สวยไม่น้อยไปกว่าตอนฉันวัยรุ่นเลย”
“คุณป้า หนู หนูมาจากดาราจักรไห่ยู่ ชื่อจื่อเถา”
นางฟ้าจื่อเถากล่าวอย่างพูดไม่ถูก
“ดาราจักรไห่ยู่……นางฟ้าจื่อเถา?”
เหรินหรงหรงมองนางฟ้าจื่อเถาอย่างเขิลอาย แล้วมองไปที่ฉินหลั่ง ทำไมถึงได้เอามนุษย์ต่างดาวกลับมา? มนุษย์ต่างดาวสวยขนาดนี้เลยหรอ? พระเจ้า นี่มันเหนือความคาดหมายของเหรินหรงหรง
ฉินหลั่งพยักหน้ายิ้มเบาๆ “ใช่ นางฟ้าจื่อเถามาจากดาราจักรไห่ยู่จริงๆ”
หลังจากฉินหย่วนหางได้ยินก็ชะงัก “มนุษย์ต่างดาวงั้นเหรอ?”
“ไม่ใช่มนุษย์ต่างดาว เหมือนกับพวกเรานี่แหละ เป็นมนุษย์เหมือนกัน”
ฉินหลั่งลูบหัวเบาๆ เขาทำได้เพียงอธิบายโลกบำเพ็ญเซียนให้กับฉินหย่วนหางและเหรินหรงหรงฟัง
ฉินหย่วนหางกับเหรินหรงหรงราวกับได้ฟังเรื่องยาวๆเรื่องหนึ่ง ก่อนจะเห็นหนังสือศักดิ์สิทธิ์ที่คาดคิดไม่ถึง
สำหรับฉินหลั่งแล้ว ฉินหย่วนหางและเหรินหรงหรงเชื่ออย่างมาก แต่ต่อให้ทั้งสองจะเชื่อฉินหลั่ง ก็ไม่คาดคิดว่าในดาราจักรยังมีเรื่องลี้ลับแบบนี้อยู่ด้วย สมองของทั้งสองรู้สึกหมุนไม่ทัน
หลังจากที่ฉินหลั่งเล่าเรื่องโลกบำเพ็ญเซียนให้ฟังแล้ว เหรินหรงหรงเพิ่งจะรู้ ว่าที่แท้โลกที่เธออาศัยอยู่นั้นมันเล็กนิดเดียว แม้ดาราจักรนี้จะยิ่งใหญ่ โลกก็ยังคงประหลาดได้ขนาดนี้
และนึกไม่ถึงว่าลูกชายของเขาจะรู้มากขนาดนี้ แข็งแกร่งแบบนี้
รอให้ฉินหย่วนหางและเหรินหรงหรงเข้าใจในเรื่องที่ฉินหลั่งพูดหมดแล้ว เหรินหรงหรงก็ถามอย่างตกใจว่า “นี่หมายถึง จื่อเถาเธอ เป็นนางฟ้าของดาราจักรไห่ยู่? ดาราจักรไห่ยู่ มีคนธรรมดาแบบเราอยู่มาก? ”
ฉินหลั่งพยักหน้า “ใช่ เธอคือนางฟ้า”
“พระเจ้า นางฟ้า นึกไม่ถึงว่าลูกชายฉันจะมีภรรยาเป็นนางฟ้า!”
เหรินหรงหรงช็อก ไม่น้อย แล้วกลับไปในสถานะของแม่สะใภ้
ฉินหลั่งจับหน้าผาก หน้าตาเป็นผู้พ่ายแพ้อย่างไรอย่างนั้น
ฉินหย่วนหางลากเหรินหรงหรงมา “พอแล้ว ทำไมคิดแต่ลูกสะใภ้ล่ะ?”
“คิดแต่สะใภ้แล้วไง? ตอนคุณอายุเท่านี้ เขาเกิดมาแล้ว ฉันเป็นแม่ของเขา มีสิทธิ์ที่จะยุ่ง เธอเป็นใคร นางฟ้าจื่อเถานะ คุณดูฉินหลั่งของเราสิ อัจฉริยะ แข็งแกร่ง เป็นคู่ครองของเขา กิ่งทองใบหยก สุดขั้วเลยล่ะ……”
ฉินหลั่งพูดไม่ออก “แม่ หยุดพูดได้แล้ว”
เมื่อเขาพูดจบแล้วมองไปที่นางห้าจื่อเถา หน้าตาของนางฟ้าจื่อเถาแดงเป็นลูกแอปเปิ้ล
“ไม่ใช่แค่แม่นะ พ่อของลูกก็ไม่ต่างกัน ลูกไม่เห็นหรอกว่าเขาไม่พูดอะไรเลยน่ะ? เขาคิดอะไรอยู่น่ะ แม่รู้ดี เขานะร้อนรนกว่าใครอีก รอให้ลูกมีหลานของพวกเราอยู่นะ!”
เหรินหรงหรงหยิกหูของฉินหลั่งพลางกล่าว
ฉินหลั่งเบื่อหน่าย บนโลกนี่ไม่น่าจะมีใครกล้าหยิกหูเขาอีกแล้วล่ะ เมื่อเผชิญหน้ากับแม่ ฉินหลั่งนอกจากจะเบื่อหน่ายแล้ว ก็ทำได้เพียงเท่านี้นั่นแหละ
“แม่ ครั้งนี้ที่ผมกลับมา อยากจะถ่ายทอดให้พ่อกับแม่ เพื่อให้พ่อแม่ตั้งสำนักบนโลกขึ้นมา”
ฉินหลั่งเปลี่ยนเรื่อง
“อะไรนะ? ถ่ายทอดงั้นเหรอ? จัดตั้งสำนัก? ลูกคิดจะทำอะไร จะเป็นพระเจ้าเหรอ?”
เหรินหรงหรงสงสัยอย่างหาที่เปรียบมิได้