รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 58 มีคำไหนที่เป็นความจริงบ้างไหม

บทที่ 58 มีคำไหนที่เป็นความจริงบ้างไหม
ตอนที่มือของเธอกำลังจะไปจับมือของฉินหลั่ง ฉินหลั่งก็หลบมือออกไป เส้เหวินจี้งตะลึงเล็กน้อย นี่ไม่เหมือนกับที่เธอคิดไว้เลยสักนิด เธอคิดว่า ให้เขาได้ลิ้มรสถึงความหวานสักเล็กน้อยก่อน หลังจากนั้นก็จะง่ายขึ้น
พอเส้เหวินจี้งมองไปที่ฉินหลั่ง ก็จะเห็นฉินหลั่งว่ากำลังมองเธอแบบยิ้มๆ
เส้เหวินจี้งก็ยิ้มแบบเสียหน้าจนทำตัวไม่ถูกเลย
นี่แสดงว่าเห็นภายนอกของฉินหลั่ง ท่าทีเหมือนไม่สนใจเรื่องที่เธอนอกใจไปมีจูจี้เหวินแล้ว แต่ความเป็นจริงในใจเขาก็ยังมีตำหนิอยู่
ไอ้หนุ่มนี่ไม่ให้ฉันสัมผัสแม้แต่มือเลย นี่แสดงว่าอยากได้อะไรมากกว่านี้แน่เลย ดูเพลินแล้วเขาเหมือนคนซื่อๆ แต่ความจริงฉลาดกว่าใครทั้งนั้น
เออๆงั้นก็ได้ ใครให้ฉันต้องการเงินเขาล่ะ? งั้นก็ให้เขาได้ลิ้มรสความหวานที่มากกว่านี้หน่อย
“หากฉันพูดแล้วคุณอาจจะไม่เชื่อ ตลอดเวลาที่ฉันคบอยู่กับจูจี้เหวิน ในใจฉันก็มีคุณอยู่ตลอด ฉันรู้สึกว่า ที่ทนคบกับจูเหวินจี้งั้นไม่ใช่สิ่งที่ใจฉันคิดเลย เพียงแต่ว่าฉันไม่สามารถควบคุมร่างกายของตนเองได้…..”เส้เหวินจี้งสบตาฉินหลั่ง กล่าวด้วยสีหน้า”จริงจัง”มาก
นี่คุณเป็นโรคจิตเภทหรือไง บอกตนเองไม่สามารถควบคุมร่างกายของตนเองได้ คำโกหกแบบนี้คุณยังคิดได้เนาะ ยังบอกว่า”พูดแล้วคุณอาจจะไม่เชื่อ” คุณช่วยเอาคำว่า”อาจจะ”สองคำนี้ออกไปให้ผมเถอะ
“ที่คุณไปเปิดห้องกับเขาที่โรงแรมหรูเจีย งั้นก็เป็นเพราะว่าไม่มีทางเลือกงั้นสิ”ฉินหลั่งดื่มเหล้าไปคำนึง และกล่าวด้วยรอยยิ้มเบาๆ
สีหน้าท่าทีของเส้เหวินจี้งพาเขาให้คิดตาม นี่แสดงว่าฉินหลั่งก็สนใจเรื่อง เธอกับจูจี้เหวินนี้มากเหมือนกัน สมองเส้เหวินจี้งรีบคิดอะไรบางอย่าง
“ฉันรู้ว่าคุณยังติใจเรื่องนี้ พอตอนนี้มานั่งทบทวนดูแล้ว ฉันก็รู้สึกว่าตอนนั้นตนเองช่างโง่มากจริงๆ ฉันไปโรงแรมหรูเจียกับคนแบบนั้นได้ยังไงกัน ฉันนี่ช่างโง่มาก เลวมากจริงๆ”เส้เหวินจี้งใช้วิธี”ยอมถอยเพื่อชนะใจเขา”เพื่อให้ฉินหลั่งเกิดความสงสารและจะเมตตาต่อเธอ เส้เหวินจี้งยังตบหน้าตนเองหลายทีด้วยวิธีการทำเหมือน”ตนเองเสียใจมาก”
“ไม่ต้องตบแล้ว”ฉินหลั่งฉันว่าเธอตบได้แรงดีเหมือนกัน จึงขมวดคิ้วแล้วจับมือเธอห้ามไว้
ฮ่าๆ ทำไม่ลงคอใช่ไหมล่ะ? เป็นห่วงแล้วล่ะสิ? ฉินหลั่งคุณถูกฉันกำไว้ในมือแน่นเหมือนลูกไก่แล้ว ดูซิว่าคุณจะหนีออกจากกำมือฉันยังไง
เส้เหวินจี้งถือโอกาสนี้จับแขนของฉินหลั่งไว้
“ฉินหลั่ง ฉันจะบอกความลับอย่างนึงให้คุณนะ แม้ว่าฉันจะไปโรงแรมหรูเจียกับจูจี้เหวิน แต่เขาก็ไม่ได้ตัวฉันเลย คุณรู้ไหมว่าเป็นเพราะอะไร?”เส้เหวินจี้งมองฉินหลั่งด้วยดวงตาเป็นประกาย:”เพราะว่าเขาเป็นโรค คนอยากดูว่าปกติแล้วท่าทีเขาเหมือนซ่ามากอย่างนั้น ความจริงแล้วเขาเป็นโรคเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ ทุกครั้งที่ฉันเพิ่งจะถอดเสื้อผ้า เขาก็ทนไม่ไหวแล้ว ยังไม่ทันได้สัมผัสฉัน ก็หย่อนลงแล้ว”
เส้เหวินจี้งด่าจูจี้เหวิน
แบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกสะใจเหมือนกัน
“ความจริงแล้วเขายังไม่เคยสัมผัสฉันเลยด้วยซ้ำ”เส้เหวินจี้งกล่าวด้วยท่าทีที่เขินอาย
ฉินหลั่งยิ้มประชดในใจ เส้เหวินจี้งคงคิดไม่ถึงว่า ตนเองได้เห็นสถานการณ์ที่เธอกับจูจี้เหวินทะเลาะวิวาทกันแล้ว จูจี้เหวินยังบอกอยู่เลยว่า รสชาติของเส้เหวินจี้งเป็นยังไงเขากินจนเบื่อแล้ว ถึงตอนนี้คุณยังบอกว่าเขายังไม่เคยสัมผัสคุณเลย
เส้เหวินจี้งนะเส้เหวินจี้ง คำพูดคุณมีสักคำไหมพี่เป็นความจริง?
เส้เหวินจี้งมองฉินหลั่งอยู่เงียบๆ ตนเองหมายความว่ายังไงก็ชัดเจนพอแล้ว ไปว่าเป็นผู้ชายคนไหน ถึงเวลานี้ก็น่าจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยแล้ว ฉินหลั่งทำไมยังไม่มีท่าทีอะไรเลย? ไม่พูดอะไรสักคำเลยเหรอ?
คงเป็นเพราะว่าฉินหลั่งเจอกับสาวสวยอย่างฉัน แล้วในใจคิดว่าตนเองต่ำต้อยเกินไป ถึงแม้ตนเองจะให้สัญญาณเขาแล้ว จะเขาก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้ตน
นี่แสดงว่าถ้าจะจับฉินหลั่งนั้น ถ้าไม่ลงทุนหน่อยก็คงไม่ได้แล้ว
“ความจริงฉันรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ฉันทำกับคุณมากเลยนะ”เส้เหวินจี้งลุกขึ้นยืน เธอมองตาฉินหลั่ง และค่อยๆเดินไปใกล้ฉินหลั่ง โน้มตัวลง โชว์ร่องของความอวบอิ่ม ใบหน้าของเธอโน้มเข้าหาฉินหลั่ง และกล่าวเบาๆว่า:”เหล้าก็ดื่มเยอะขนาดนี้แล้ว ฉันคิดว่าคุณก็น่าจะอยากไปเข้าห้องน้ำแล้วสิ ฉันก็อยากไปเข้าพอดีเลย ห้องน้ำที่นี่กว้างมาก ถึงแม้จะเข้าด้วยกันสองคน ก็ไม่แคบเลย…..”
ภายใต้แสงไฟอ่อนอ่อนที่สาดส่อง ผิวขาวปากแดงอย่างเส้เหวินจี้งดูเซ็กซี่ยั่วยวนมาก เธอยังใช้นิ้วมือยาวของเธอ สัมผัสไปมาบนใบหน้าของฉินหลั่ง
“ไปกันเถอะ ฉินหลั่ง….” ฟันที่ขาวสะอาดกัดริมฝีปากสีแดง ในดวงตาประกายแสงแห่งความต้องการของอารมณ์
ถ้าเป็นคนทั่วไป คงจะไม่พูดอะไรอีก และรีบกระชากตัวเส้เหวินจี้งไปยังห้องน้ำแล้วล่ะ
แต่ฉินหลั่งดึงมือเส้เหวินจี้งออก เขายิ้มพร้อมกล่าวว่า:”ตอนนี้ผมยังไม่อยากเข้าห้องน้ำ คุณไปเองเถอะ”
เส้เหวินจี้งเงิบ และต่อด้วยความรู้สึกโมโห นี่ฉินหลั่งหมายความว่ายังไง จนเองทำถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่พอใจอีก หรือว่าคนสวยอย่างตน จะดึงดูดความสนใจจากเขาไม่ได้เลย?
ไม่ว่าเป็นเพราะอะไร ก็เป็นสิ่งที่เส้เหวินจี้งรับไม่ได้เลย
“ฉินหลั่ง นี่คือหมายความว่ายังไง?” ทันใดนั้นเส้เหวินจี้งก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นอารมณ์โกรธม่าน
“ไม่ได้หมายความว่าอะไร ผมก็แค่หวังว่าคุณจะรักนวลสงวนตัวให้มากกว่านี้หน่อย”เมื่อนึกถึงสิ่งที่เส้เหวินจี้งที่พูดเมื่อกี้ ฉินหลั่งก็รู้สึกคลื่นไส้อย่างแรง ทำไมเมื่อก่อนตนถึงได้คบกับผู้หญิงห่วยๆแบบนี้ได้นะ?
“นี่คุณไม่ชอบฉันสักนิดเลยจริงๆเหรอ เพียงแค่คุณกลับมาคืนดีกับฉัน ฉันสามารถมอบตนเองให้กับคุณตอนนี้เลย”เส้เหวินจี้งร้อนใจจนพูดออกมาชัดเจนเลย
ฉินหลั่งคลื่นไส้อีกนานเลย
“ขอโทษด้วยนะ ผมมีจงยู่อยู่แล้ว” สุดท้าย เขาก็ใช้แรงพูดมาคำนึง
“นี่คุณ…..”เส้เหวินจี้งกัดฟันจ้องฉินหลั่งแรงๆ เวลานี้ถ้ารู้สึกถึงความพ่ายแพ้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เมื่อก่อน ฉินหลั่งเป็นเหมือนหมา ที่เวลาตนสั่งอะไรก็ทำหมด แต่ตอนนี้ ตนเองกลายเป็นสภาพแบบนี้แล้ว ขนาดฉินหลั่งยังไม่รู้สึกสำคัญในตนเองแล้ว
เส้เหวินจี้งรู้สึกว่าตนเองเหมือนขี้หมาเหม็นๆกองนึง ที่เวลาใครๆเดินผ่านก็ต้องเอามือปิดจมูก
เธอเศร้าเสียใจมาก ต่อมน้ำตากำลังผลิต แต่ว่า เส้เหวินจี้งก็ได้ห้ามน้ำตาไว้ได้
หากตอนนี้เธอร้องไห้ต่อหน้าฉินหลั่ง งั้นก็แสดงว่าอ่อนแอ จะถูกเขาหัวเราะเยาะเย้ยตนเอาเปล่าๆ ตนต้องห้ามร้องไห้ต่อหน้าฉินหลั่งเด็ดขาด คนอย่างคุณเหรอจะไม่เลือกฉัน? ฉันต่างหากที่เป็นฝ่ายไม่เลือกคุณ! คิดว่าเมื่อกี้ฉันไม่อยากไปจากคุณ คาดหวังที่จะอยู่กับคุณอย่างนั้นหรอ ผิด ฉันก็แค่ทำเพื่อหวังเงินจากคุณ! ฉันจะเข้าหาคุณเพราะรักคนอย่างนั้นหรอ? คุณฝันไปเถอะ
เส้เหวินจี้งชักอยากจะใส่สีหน้าทะเลาะกับฉินหลั่งตรงๆ แต่เมื่อคิดถึงเงิน เธอก็ต้องกลืนความรู้สึกโมโหนี้เข้าไปในท้อง เธอกลับไปนั่งตรงกันข้ามฉินหลั่งอีกครั้ง และนั่งท่าไขว่ห้าง
“ได้ งั้นก็คิดซะว่าเมื่อกี้ฉันไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ถึงแม้ว่าเราจะเลิกกันแล้ว แต่เราก็ยังถือว่าเป็นเพื่อนกันอยู่ใช่ไหมล่ะ? ฉันอยากให้คุณช่วยฉันเรื่องนึง ได้ไหม? “เส้เหวินจี้งกล่าวพร้อมกับมองตาฉินหลั่ง
“คุณว่ามา” ฉินหลั่งยักไหล่ เขาเดาออกแล้ว เส้เหวินจี้งคิดอยากให้เขาช่วยเรื่องเงินสามแสนห้า ไม่ว่ายังไงเมื่อก่อนก็เคยคบกันมา เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก
“ฉันขอเลิกกับไอ้ขยะอย่างจูจี้เหวิน เขาให้ฉันใช้คืนเขาห้าแสนหยวน ถ้าไม่คืน ก็จะให้คนมาพาตัวฉันเข้าไปในป่า และเขายังจะดึงตัวฉันไปเป็นตัวตายตัวแทนของเขาด้วย ฉันก็เลย อยากขอยืมเงินคุณสักห้าแสน คุณวางใจได้เลย เดี๋ยวปีหน้าฉันก็จะให้คุณพ่อของฉันคืนเงินคุณเอง”เส้เหวินจี้งกล่าว
ห้าแสน? ฉินหลั่งได้ฟังดังนั้น ก็หัวเราะในใจ จูจี้เหวินกับเธอแค่สามแสนห้า พอมาถึงปากเธอ ก็กลายเป็นห้าแสนซะแล้ว
ทีแรกฉินหลั่งยังกะว่าจะให้เส้เหวินจิ้งฟรีไปเลยสามแสนห้า ถ้าตอนนี้ เขาพบว่าเส้เหวินจิ้งยังคงหลอกเขาอย่างกับว่าเขาเป็นคนโง่ ฉินหลั่งรู้สึกขำตนเองมาก การเมตตาใจอ่อนต่อเธอ มันเป็นการดูถูกเหยียดหยามตนเองชัดๆ
“ต้องขอโทษด้วย ผมไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น” ฉินหลั่งพูดเบาๆ
“จะไม่มีได้ยังไง?คนบริจาคไป 1 ล้านกว่าหยวนไม่ใช่หรอ?”เส้เหวินจี้งกล่าวอย่างร้อนใจ นี่ฉินหลั่งกำลังพูดมั่ว
“เงินเอาไปบริจาคหมดแล้ว ก็เลยไม่มีแล้ว”
“นี่คุณ…..”มองรอยยิ้มบนใบหน้าของฉินหลั่ง เส้เหวินจี้งโมโหจนจะระเบิดอยู่แล้ว:”เมื่อวานคุณได้รับสร้อยคอมูลค่าตั้งแปดแสนแปดหมื่นหยวนไม่ใช่เหรอ? คุณเอาให้ฉันรีบใช้ก่อน ฉันรับประกันว่า คุณพ่อของฉันจะคืนคุณโดยเร็วเลย”
“สร้อยคอเส้นนั้นผมให้จงยู่ไปแล้ว มันไม่ใช่ของผมแล้ว ของที่ให้แฟนไปแล้วจะไปขอเอาคืนกลับมาได้ยังไง ?”
“คุณนี่ไร้ประโยชน์จริงๆ ไปเอาคืนมาให้ฉันเลย!”ลูกตาของเส้เหวินจี้งเกือบจะกระเด็นไปที่ใบหน้าของฉินหลั่งอยู่แล้ว
“เส้เหวินจี้ง!”ฉินหลั่งคำรามดังๆหนึ่งคำ ทำเอาแก้วหูของเส้เหวินจี้งแทบแตก ฉินหลั่งมองเธอด้วยสายตาที่เยาะเย้ย:”การยืมเงินให้คุณนั้นก็แปลว่าสงสารคุณ การไม่ยืมเงินให้คุณคุณก็ไม่สามารถว่าอะไรผมได้ มีกฎหมายข้อไหนที่เขียนไว้ว่า ผมฉินหลั่งจะต้องยืมเงินให้คุณเส้เหวินจี้งด้วยล่ะ?”
คำพูดคำเดียวทำเอาเส้เหวินจี้งเถียงอะไรต่อไม่ได้
“ดี ฉันก็ว่าทำไมคุณถึงยอมตกลงที่จะมาไวขนาดนี้ ที่แท้คุณไม่ได้มาเพื่อช่วยฉัน แต่คุณตั้งใจแค่มาเยาะเย้ยฉันใช่ไหมล่ะ?”เส้เหวินจี้งพูดจนน้ำลายกระเด็นออกมา เธอถือแก้วเหล้าขึ้นมา และสาดหน้าฉินหลั่ง:”ฉินหลั่ง นายแม่งเหี้ย!”
พูดจบ เส้เหวินจี้งถือกระเป๋าของตนขึ้นมา เดินออกไปโดยไม่เหลียวแลกลับมาเลยสักนิด
ฉินหลั่งเอามือปาดน้ำเหล้าบนใบหน้าออก มองด้านหลังของเส้เหวินจี้งที่กำลังเดินจากไป แววตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง เขายกแก้วเหล้าขึ้น และดี่มคำเดียวหมดแก้ว
ในขณะที่ฉินหลั่งจ่ายบิล กำลังคุยเล่นกับพนักงาน จู่ๆก็ได้ยินว่าผับโอวโล่ตอนนี้ได้เริ่มเซ้งร้านให้คนอื่นแล้ว เขาประหลาดใจมาก นิสิตนักศึกษาต่างชื่นชอบผับโอวโล่มาก ยังไงก็ทำกำไรแน่นอน แล้วจู่ๆเถ้าแก่ที่นี่ทำไมถึงคิดจะเซ้งร้านล่ะ?
“ฮ่าย คุณไม่รู้ ผับนี้เมื่อก่อนจะมีแก๊งชิงหลงคอยดูแล เดือนที่แล้วแก๊งชิงหลงถูกทำลายไป ผับของพวกเราก็สูญเสียการดูแลเรื่องความปลอดภัยไป ต่อไปคงจะมีปัญหาไม่น้อย เจ้านายของเราก็เป็นคนสวยคนนึง ถ้าจะหาคนใหม่มาดูแลละก็ ก็มีสิทธิ์จะถูกเขาเอาเปรียบเอามากกว่า เจ้านายของเราก็เลยไม่ทำแล้ว ช่วงเวลานี้ก็เป็นช่วงที่เตรียมจะเซ้งกิจการผับนี้ออกไปให้คนอื่น” พนักงานกล่าวกับฉินหลั่งเบาๆ
ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง ฉินหลั่งเดินไปด้านนอก เขารู้สึกชอบที่นี่เหมือนกัน แล้วเมื่อได้ข่าวว่าเป็นเพราะเรื่องของแก๊งชิงหลง ทำให้ผับโอวโล่ต้องปิดกิจการ ภายในใจลึกๆก็รู้สึกเสียใจและเสียดายเล็กน้อย
ไม่อย่างงั้นก็ผมมารับมือกับกิจการผับนี้ต่อดีไหม ตอนที่ซื้อก็จ่ายเงินให้เถ้าแก่เยอะหน่อย ถือว่าเป็นวิธีการที่ผมชดใช้ให้เธออย่างนึง
ฉินหลั่งกำลังคิดแบบนั้นอยู่ และก็ได้มาถึงหน้าประตูผับแล้ว
ขณะนี้เอง รถปอร์เช่คันสีแดงสดจอดลงตรงหน้าประตูผับ มีคนสวยที่หุ่นดีตัวสูงเดินลงมาจากรถ พนักงานเปิดประตูยิ้มพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปหา
คนสวยโยนกุญแจรถ ขาขาวเนียนสวยเรียวยาว เดินมุ่งเข้ามายังผับ ผู้หญิงคนนี้บุคลิกดูดีสง่างามมีราศี ท่าทีการเดินของเธอนั้นราวกับนางแบบที่กำลังเดินบนเวทีเดินแบบเลย เธอไม่ได้จงใจทำให้ดูเด่นอะไร แต่มันเป็นบุคลิกเฉพาะตัวที่มีมาตั้งแต่เกิด มันดึงดูดความสนใจของคนรอบข้างได้อย่างดี
ฉินหลั่งก็เริ่มมองจนตาค้าง
“ผู้จัดการอู๋”
“ผู้จัดการอู๋” พนักงานเปิดประตูที่ยืนอยู่ตรงประตูกล่าวทักทายคนสวย คนสวยเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อย
“ขอทางหน่อยค่ะ”คนสวยจะเข้าไปข้างใน ฉินหลั่งที่กำลังมองตาค้างยังยืนขวางทางเธออยู่ตรงหน้า
ฉินหลั่งดึงสติกลับมาได้ มองใบหน้าของคนสวยทีนึง งั้นรีบถอย:”ขอโทษครับ”
คนสวยยิ้มเบาๆ และเดินเข้าไปด้านใน
“สวยจัง”ฉินหลั่งมองด้านหลังของคนสวยที่จากไป แล้วพูดพึมพำ ใบหน้าของเธอขาวเนียนใส สายตาดูมีความเย็นชา แต่มีพลังมาก ทุกส่วนบนใบหน้านั้นอยู่ในสัดส่วนที่พอเหมาะพอดีมาก ความรู้สึกแรกของฉินหลั่งก็คือ เธอสวยกว่าฟ่านปิงปิงเยอะเลย