My Iron Suit ตอนที่ 349: การเปลี่ยนแปลงครั้งสําคัญ!
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของผู้คนหลายคนจอห์นเพรสตันมองไปที่ห้องโถงด้วยความสงสัย
นักบวชอาวุโสสี่คนก่อนหน้านี้ปิดกั้นการมองเห็นของเขาต่อหน้าโดยสิ้นเชิง แต่ตอนนี้หลายคนคุกเข่าและเปิดเผยฉากข้างหน้า
เมื่อมองไปที่ชายวัยกลางคนที่คุ้นเคยที่นั่งอยู่ด้านหลังของโต๊ะไม้วินเทจจอห์นเพรสตันก็รู้สึกได้ว่าเขาเห็นผีเท่านั้น!
ที่นี่เขาและ พาร์ทริดจ์ เปิดถุงห่ออย่างชัดเจนและเห็นร่างของสมเด็จพระสันตะปาปาอยู่ข้างใน แล้วคนที่นั่งโต๊ะทํางานคือใคร?
ตอนนี้ จอห์น ต้องการที่จะรีบลงไปเปิดกระเป๋าและดูให้ดี ว่านั่นศพจริงหรือไม่!
“ลุกขึ้น!”
เสียงที่สง่าผ่าเผยและหนักหน่วงของ “สมเด็จพระสันตะปาปา” ฟังดูช้าๆไม่ต่างจากที่พวกเขาเคยได้ยินมาก่อน
จอห์น ยังไม่มีความคิดของทั้งสี่คน เขากําลังเฝ้าดู “พระสันตะปาปา” เพื่อสั่งสอนบุคคลทั้งสี่ และจัดงานให้ทั้งสีคนไปราชการและกองทัพเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย “พระสันตปาปา”
คราวนี้จอห์นเพรสตันไม่ได้จากไปกับพวกเขา แต่มองไปที่ คนที่ยังคงนั่งอยู่ที่นั่น
ภายใต้การจ้องมองของเขาใบหน้าของสมเด็จพระสันตะปาปาบนใบหน้าที่ไม่ยิ้มแย้มก็แสดงรอยยิ้ม ด้วยการปรากฏตัวของรอยยิ้มนี้ใบหน้าทั้งใบหน้าของเขาเริ่มเปลี่ยนไปและในไม่ช้ามันก็กลายเป็นรูปลักษณ์ของเฉินโม่และความสูงของเขาก็ค่อยๆเพิ่มขึ้น คืนค่าความสูงเดิม
ฉากมหัศจรรย์นี้ทําให้จอห์นเพรสตันอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง แม้ว่าเขาจะคาดเดามานาน แต่เขาก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีวิธีเช่นนี้
“ดีอย่ากระพริบตา แต่มันเป็นการควบคุมร่างกายที่บอบบางยังมีอะไรให้ทําอีกเยอะลุยเลย”
ตามคําเตือนของเฉินโม่ ในที่สุดสติจอห์นก็กลับ ตอนนี้เขาคิดว่ายังมีปัญหาอีกมากมายที่เขาต้องทําและเขาก็รีบหันหลังกลับ
เมื่อมองไปที่ด้านหลังของการจากไปของ จอห์น รอยยิ้มบนใบหน้าของ เฉินโม่ ก็ค่อยๆหายไป เทคนิคการยิงปืนได้เรียนรู้ไปแล้ว นอกจากนี้ยังเป็นรุ่นปรับปรุงของการครอบครองส่วนตัวของสมเด็จพระสันตะปาปา มีการปรับปรุงเทคนิคอย่างมาก การต่อสู้และดาบกําลังต่อสู้ภายใต้หลักการของทักษะพลังยังได้รับการปรับปรุงอย่างมาก การต่อสู้กับพระสันตะปาปาทําให้เขาได้รับประโยชน์มาก การข้ามครั้งนี้ยังเป็นการเก็บเกี่ยวที่ดี
ได้เวลาเตรียมตัวออกเดินทาง
อย่างไรก็ตามทุกอย่างเริ่มต้นและสิ้นสุด ตอนนี้องค์กรต่อต้านต้องช่วยตัวเองและมันก็ไม่เลวสําหรับที่จะอยู่อีกสองสามวัน
ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าลิเบียดูเหมือนสงบ แต่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในหน่วยงานหลัก ๆ
ประการแรกองครักษ์เดิมของวังสันตะปาปาถูกสังหารในกระบวนการต่อต้านกบฏทั้งหมด สมเด็จพระสันตะปาปาสั่งให้พาร์ทริดจ์เลือกผู้คุมจากกองทัพอีกครั้ง พระสันตปาปายังบูรณะสภาพที่ห้ามเข้ามาก่อน ,
นักบวชอาวุโสทั้งสี่ได้เห็น “พระสันตปาปา” ด้วยตาของพวกเขาเอง หลังจากยืนยันความปลอดภัยแล้วพวกเขาก็ไม่ถามอะไรอีกต่อไป พวกเขาปฏิบัติตามคําสั่งโดยตรงและนักบวชสีเทาคนอื่น ๆ ก็ปฏิบัติตามคําสั่งนั้น ลอร์ดปุโรหิตรวมเข้ากับการควบคุมโดยสมบูรณ์
คําสั่งต่างๆออกมาจากวังของสมเด็จพระสันตะปาปาและรัฐบาลกองทัพและคริสตจักรต่างก็ทําการปรับเปลี่ยนครั้งใหญ่
คนแรกที่ต้องแบกรับความรุนแรงคือหัวหน้าหน่วยงานหลัก ๆ
ที่ผ่านมา ดูปองท์เป็นผู้ดูแลสถานการณ์โดยรวม สมาชิกคนอื่น ๆ รับผิดชอบต่อรัฐบาลทหาร และหน่วยงานหลักอื่น ๆ ตอนนี้ทุกคนถูกทําลายรัฐสภาถูกยกเลิกและเป็นเรื่องธรรมดาที่จะต้องแต่งตั้งหัวหน้าคนใหม่
รัฐบาลที่รับผิดชอบในการก่อสร้างของลิเบียการดํารงชีวิตของประชาชนและการบริหารอื่น ๆ ถูกส่งมอบให้กับเจอร์เกนโดยเฉินโม่ คริสตจักรและนักบวชติดอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดถูกส่งมอบให้กับจอห์น ซึ่งเป็นนักบวชอาวุโสที่แข็งแกร่งที่สุดและกองทัพสุดท้ายถูกส่งมอบถึงพาร์ทริดจ์
นอกจากหัวหน้าหน่วยงานหลักแล้วตําแหน่งสําคัญอื่น ๆ ก็ไม่ได้รับการยกเว้น สมาชิกขององค์กรต่อต้านในหน่วยงานต่างๆ ได้รับการเลื่อนตําแหน่งให้ควบคุมหน่วยงานหลักและมีการเพิ่มบุคลากรใหม่จํานวนมากในแผนกต่างๆ
ท้ายที่สุดสมาชิกของรัฐบาลและองค์กรต่อต้านในกองทัพมีจํากัด พลเรือนที่มีความสามารถ ในการต่อต้านองค์กรได้ถูกแทรกเข้าไปในรัฐบาลและกองทัพอย่างหนักเพื่อให้องค์กรต่อต้านได้ควบคุมลูเบียอย่างสมบูรณ์
ไม่มีใครรู้ว่าภายใต้การปรับตัวของ “พระสันตปาปา” ลิเบียซึ่งห้ามการดํารงอยู่ของความรู้สึกอย่างเคร่งครัดได้ถูกควบคุมโดยกลุ่มนักโทษทางอารมณ์
หลังจากมั่นใจว่าควบคุมสถานการณ์ได้อย่างสมบูรณ์และเตรียมพร้อมสําหรับมันเฉินโม่ได้เผยแพร่วิดีโอสุนทรพจน์ผ่านจาร์วิสประกาศยกเลิกการก่ออาชญากรรมทางอารมณ์ปิดโรงงานผลิตยา และหยุดการใช้ยาในขณะเดียวกันก็มีการประกาศใช้กฎหมายและกฎระเบียบที่เข้มงวดเพื่อแทนที่ยาเพื่อจํากัดอารมณ์ความคิดและพฤติกรรมที่ไม่ถูกต้องของผู้คน
ในช่วงเวลาที่มีปัญหาเมื่อมีการใช้รหัสอย่างหนักชาวลิเบียเพิ่งฟื้นจากอาการมึนงงของคนตาย และหากไม่มีข้อจํากัด ทางกฎหมายที่เข้มงวดประเทศจะตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายในไม่ช้า
ในลิเบียพระสันตปาปามีจุดประสงค์ เพื่อก้าวข้ามการดํารงอยู่สูงสุดของกฎหมาย และการประกาศใช้และการเพิกถอนกฎหมายเป็นเพียงความคิดของเขาเท่านั้น
หลังจากการยกเลิกบาปทางอารมณ์ทหารที่ยืนและลาดตระเวนในเมืองได้กลายเป็นมากกว่าที่เคย แต่งานของพวกเขาไม่ใช่การค้นพบและจับกุมนักโทษทางอารมณ์อีกต่อไป แต่เพื่อรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย ปกป้องความปลอดภัยของชาวลิเบีย และรักษาเสถียรภาพที่ดีระเบียบสังคมในขณะที่จับกุมผู้ที่ฝ่าฝืนกฎหมายและค่าสั่ง
จู่ๆพวกนี้ก็มีความรู้สึก อาชญากรที่ปฏิบัติตามกฎหมายที่มีอิสระในการออกกําลังกายมากเกินไปจะไม่ถูกประหารชีวิตเหมือนนักโทษอารมณ์ก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาชญากรรมพวกเขาจะต้องถูกแส้หลายครั้ง และมันถูกประณามบนถนนแส้หนังที่เรียวและแข็งตรงบั้นท้ายและแส้เป็นรอยเลือดสีแดงสด ในช่วงสองสามวันแรกของการหยุดใช้ยามีการต่อสู้มากมายและมันสับสนมากอยู่พักหนึ่ง แต่ในไม่ช้าคนเหล่านี้ก็ถูกจับโดยทหารและอ่านค่าสั่งของตํารวจที่พวกเขาฝ่าฝืน ตรงถนนถอดกางเกงเริ่มถูกแส้ฟาดในช่วงสองสามวันแรกทั้งเมืองของลิเบียถูกปกคลุมไปด้วยเสียงของแส้และความความเจ็บปวดจากการร้องไห้
ในขณะที่เฝ้าดูคนรอบตัวผู้คนถูกแส้ฟาดทั้งไก่และลึงจํานวนมาก และสถานการณ์ด้านความปลอดภัยที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาก็ดีขึ้นมาก
แน่นอนว่าคนที่ปล้นข่มขืนและฆ่านั้นไม่ง่ายเหมือนแม่ไม่กี่คน
หากไม่มีนักโทษอารมณ์ห้องเผาจะไม่สามารถว่างได้ แกะดําเหล่านี้ถูกส่งไปเพื่อเผาศพ ซึ่งส่งผลต่อความสว่างและความร้อนแรงของตัวเองต่อเสถียรภาพของลิเบีย
แม้ว่ากฎหมายและคําสั่งที่ออกโดยเฉินโม่ จะเข้มงวด แต่ก็ไม่ได้โหดร้าย อาชญากรรมด้านความมั่นคงสาธารณะธรรมดาได้รับความทุกข์ทรมานจากเลือดเนื้อเป็นจํานวนมาก บทเรียนที่ยาวนานเฉพาะอาชญากรรมร้ายแรงเท่านั้นที่จะถูกเผา
