My Iron Suit ตอนที่ 40i: มีปัญหา!
การค้าขนสัตว์ในทวีปอเมริกาในศตวรรษที่ 19 มีความรุ่งเรืองอย่างมากนํามาซึ่งความมั่งคั่งมหาศาลและอิทธิพลที่กว้างขวางและยังสนับสนุนการเพิ่มขึ้นและการขยายตัวของทั้งสหรัฐอเมริกาในช่วงเวลานี้
เนื่องจากมีโอกาสมาถึงยุคนี้เฉินโม่จึงอยากสัมผัสเหตุการณ์ที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์นี้เป็นการส่วนตัว
นอกจากนี้ชนเผ่าอินเดียนเหล่านี้ในป่ามิสซูรีซึ่งคงไว้ซึ่งขนบธรรมเนียมและรูปแบบดั้งเดิมที่สุดยังพบเห็นได้ยากมากในยุคต่อมา เฉินโม่ ยังต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อสัมผัสถึงสไตล์อินเดีย และดูเจ้าของดั้งเดิมของทวีปอเมริกาเหล่านี้
ดังนั้นสําหรับเฉินโม่การเข้าป่าเพื่อค้าขนสัตว์ในครั้งนี้จึงเหมือนกับการพานักเรียนขึ้นไปบนภูเขาเพื่อวาดภาพขณะว่ายน้ําในภูเขาเพื่อสัมผัสชีวิตขณะเดียวกันก็สอนให้นักเรียนพัฒนาความสามารถและหารายได้ด้วย เพื่อเสริมทุนวิจัยด้านการสอน
สหรัฐอเมริกาซึ่งเพิ่งเริ่มมีขึ้นในศตวรรษที่ 19 และอินเดียที่ถอยหลังที่เดิมอยู่ในป่าทึบทําให้เฉินโม่ รู้สึกแตกต่างออกไป แทนที่จะรอเป็นร้อยปีจะเป็นการดีกว่าที่จะลงทุนกับกระแสแห่งประวัติศาสตร์และเป็นผู้มีส่วนร่วมและเป็นพยานในประวัติศาสตร์ นี่คือสิ่งที่คนสมัยใหม่หลายคนโหยหา แต่ไม่สามารถทําได้และมีเพียงเฉินโม่ ที่มีความสามารถในการข้ามมิติอวกาศผ่านเวลาและ พื้นที่เท่านั้นที่มีโอกาสนี้
และแม้แต่เฉินโม่ก็มีโอกาสไม่มากนัก
หลังจากผ่านไปหลายครั้ง เฉินโม่ ก็มีความเข้าใจในความสามารถของตัวเองแล้ว พื้นที่ที่เขาสามารถสํารวจได้ไม่ได้โดยไม่มีข้อจํากัด ใด ๆ ช่องว่างทั้งหมดที่ปรากฏในอดีตมีลักษณะร่วมกันซึ่งทั้งหมดนี้เป็นโลกแห่งภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์
ฉากหลังของภาพยนตร์แนววิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่อยู่ในโลกสมัยใหม่หรือโลกอนาคต “ตํานานวิทยาศาสตร์” “กัปตันอเมริกา” และ “วูล์ฟเวอรีน” เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์สมัยโบราณและสมัยใหม่ ท้ายที่สุดนี่ก็เป็นเพราะ เฉินโม่ เช่นกันความสามารถในการข้ามทําให้ เขาไปถึงช่วงเวลาที่เร็วที่สุดซึ่งทําให้เขามีโอกาสได้สัมผัสกับเสน่ห์ทางประวัติศาสตร์และสัมผัสกับสิ่งอื่น ๆ ที่คนธรรมดาไม่สามารถสัมผัสได้ตลอดชีวิต
ดังนั้นความคิดของ เฉินโม่ จึงสงบมาก เขาเดินในป่าด้วยสองเท้าเล็ก ๆ เมื่อเขาพบกับคนติดอาวุธเขาก็สอนการต่อสู้ให้ทั้งสองในฐานะผู้สอน หลังจากสํารวจพื้นที่ที่พลาดไปก่อนหน้านี้แผนที่ป่านี้ที่เต็มไปด้วยปริศนา เฉินโม่เหมือนเล่นเกมและวางแผนที่จะเปลี่ยนทิศทางและรีบไปยังแผนที่สีดําถัดไป แต่ในขณะที่เขากําลังจะจากไปเสียงแผ่วเบาก็ดังเข้ามาในหูของเขา
เฉินโม่อดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นและฟัง เสียงนี้อยู่นอกเหนือการได้ยินของเฉินโม่ แต่ในเวลานี้ป่าเงียบมากและมีเสียงรบกวนน้อยมาก เฉินโม่ยังคงได้ยินเสียงที่แผ่วเบานี้ภายใต้เสียงอื่น ๆ นี่คือเสียงฝีเท้า! แม้ว่าเสียงจะแผ่วเบา แต่เฉินโม่ก็ยังคงได้ยินว่าฝีเท้านั้นดูยุ่งมากและดูเหมือนจะเป็น คนจํานวนมากตั้งแต่มีการค้นพบร่องรอยของมนุษย์เงินโม่ก็ต้องรีบไปดู
ทันใดนั้นเฉินโม่ก็เดินนําชายสองคนวิคเตอร์และเจมส์ไปตามทิศทางของเสียงนั้น
เมื่อระยะทางแคบลงเฉินโม่ก็รู้สถานการณ์ของอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว ความรู้สึกของเฉินโม่ไม่ ผิดจํานวนของกลุ่มนี้มากกว่า 30 คนการฟังเสียงฝีเท้าและเสียงเป็นครั้งคราวสามารถยืนยันได้ว่าเป็นเจ้าหน้าที่ติดอาวุธของ บริษัท ขนสัตว์ไม่ต้องสงสัยอย่างไรก็ตามนี่เป็นครั้งแรกที่ เฉินโม่ พบ กับทีมที่มีคนจํานวนมาก
ทีมติดอาวุธที่เคยพบในอดีตมีประมาณสิบคน เฉินโม่ และ เด็กสองคน อยู่ใกลในระยะของทีมนี้น้อยกว่า 100 เมตรจากด้านข้างของทีมเพื่อสังเกตสถานการณ์ของทีมนี้
คนในทีมนี้ล้วนพกปืน แต่ไม่ถือกระเป๋าเป้ใบใหญ่ที่ใช้บรรทุกเสบียงการค้าโดยเฉพาะ พวกเขามองไปที่รูปลักษณ์ที่ดูหุนหันและรังสีสังหารของพวกเขาเห็นได้ชัดว่ามีเป้าหมายไม่ง่าย เหมือนการมาแลกขนสัตว์
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นว่าพวกเขาได้ส่งทีมจัดหาอาวุธครบสามทีมและพวกเขากระตือรือร้นเป้าหมายของพวกเขานั้นไม่ง่ายเลย
เฉินโม่กดวิคเตอร์และเจมส์ซึ่งพยายามพุ่งออกไปอย่างมากเพราะพวกเขาเห็นเป้าหมายการต่อสู้มากมาย หลังจากทีมผ่านไปพวกเขาก็เดินตามพวกเขาไปอย่างเงียบ ๆ
อย่างไรก็ตามเหยื่อที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่สามารถหนีไปได้เฉินโม่ ไม่รีบร้อนที่จะให้ทั้งสองคน แก้ปัญหา เขาสนใจมากกว่าว่าเป้าหมายของทีมนี้คืออะไรทั้งสามคนเดินไปด้านหลังทีมนี้และ เดินลึกเข้าไปในป่า
ในขณะที่ทีมดําเนินไปเฉินโม่ก็ค่อยๆเห็นเบาะแสบางอย่าง ทิศทางของทีมเป็นที่ตั้งของชนเผ่าอินเดียนอย่างชัดเจน
ยิ่งไปกว่านั้นชนเผ่านี้ยังคงประทับใจอย่างลึกซึ้งต่อ เฉินโม่ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยล่าหมียักษ์และเป็นเจ้าภาพอย่างอบอุ่นเผ่าลาโกต้า
ในท้ายที่สุดตามที่ เฉินโม่ คาดไว้ทีมติดอาวุธกว่า 30 คนนี้ย่าอยู่ในป่าและในที่สุดก็มาถึงเผ่า
คนมากกว่า 30 คนเริ่มเตรียมเมื่อพวกเขายังห่างไกลจากเผ่า หลังจากเตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้พวกเขาก็บุกเข้าไปในเผ่าลาโกต้าทันที
อย่างไรก็ตามนักรบชั้นยอดและชาญฉลาดของเผ่าลาโกต้าค้นพบการมาถึงของพวกเขาทันทีที่พวกเขาเข้าใกล้และตอบสนองอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นคนผิวขาวติดอาวุธหนักกว่า 30 คนก็เดินทางมาที่เผ่าของพวกเขาซึ่งเห็นได้ชัดว่าไม่ได้มาดีดังนั้นทหารของเผ่าจึงรีบหยิบอาวุธและพร้อมสู้กับพวกเขา เมื่อทีมติดอาวุธเพิ่งเข้ามาใน เผ่าลาโกต้า พวกเขาถูกปิดกั้นบริเวณรอบนอกพร้อมกับธนูและหอกเพื่อเปิดการเผชิญหน้ากับ พวกเขา นักรบอินเดียมากกว่า 50 คนที่มาพร้อมอาวุธมองดูศัตรูแม้ว่าอาวุธในมือจะไม่ล้ําหน้า เหมือนอีกฝ่าย แต่ก็ไม่กลัวคันธนูและหอกในมือทั้งสองข้างตั้งรับกับศัตรูฝั่งตรงข้ามอย่างมั่นคง
อย่างไรก็ตามนักรบอินเดียเหล่านี้ไม่ได้ดึงดูดความสนใจของอีกฝ่าย ชายผิวขาววัยกลางคนมีหนวดมีเคราบนใบหน้าเดินออกจากทีมและเหลือบมองนักรบอินเดียที่อยู่ตรงข้ามเขาด้วยสายตาเหยียดหยาม
