ตอนที่ 1320 – หยุนคงกลายเป็นเซียนราชา
พรสวรรค์ของเจียงหยางซูหยุนคงนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่มันถูกผนึกโดยผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลเจียงหยางทำให้เขาไม่สามารถไปถึงระดับเซียนผู้คุมกฎได้ แม้ว่าจะเป็นกรณีนี้ การพัฒนาก็เกิดขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้หลายครั้งในเกาะสามเซียน ขัดแย้งกับตราประทับในหัวของเขาและทรมานเขาในแบบที่ระทมทุกข์ หากไม่ใช่เพราะความสำเร็จอันหาที่เปรียบมิได้ของหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ที่อนุญาตให้นางส่งเขาให้นอนหลับ เขาคงจะล่วงลับไปนานแล้ว
หลังจากนั้นตราประทับในหัวของเขาถูกลบออกเพราะเจี้ยนเฉิน ด้วยความสามารถของเขา การบ่มเพาะของเขาเพิ่มขึ้นทันที เมื่อผนวกกับความช่วยเหลือของเสี่ยวหลิงในการเรียกความลึกลับของโลกเป็นการส่วนตัว ความลึกลับนั้นถูกนำเสนอในแบบที่ชัดเจนที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ต่อหน้าเขาทำให้ความแข็งแกร่งของเขาพุ่งสูงขึ้น มันเพิ่มขึ้นในอัตราที่ไม่น่าเชื่อ ทำให้เขาไปถึงจุดสูงสุดของเซียนผู้คุมกฎ หลังจากเพิ่งจะอยู่ในชั้นสวรรค์ที่ 1 ในไม่กี่ปีที่ผ่านมา
เจียงหยางซูหยุนคงนั่งอยู่ในถ้ำเหมือนพระชราในการทำสมาธิ เขาเคร่งขรึมและไม่แสดงอารมณ์อื่น มิติรอบตัวเขากระเพื่อมในลักษณะที่ไม่แน่นอนมากขึ้นเช่นน้ำ ในขณะที่พลังงานอันทรงพลังพุ่งออกมาจากร่างกายของเขาเป็นครั้งคราวทำให้พื้นดินแตกเหมือนใยแมงมุม
ไม่เพียงแต่ความเข้าใจของเจียงหยางซูหยุนคงเกี่ยวกับความลึกลับของโลกที่ลึกล้ำทุกช่วงเวลาภายใต้การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ แม้แต่พลังงานในตัวเขาก็กำลังแข็งแกร่งขึ้น มีพลังและบริสุทธิ์มากขึ้น
ทันใดนั้นมิติที่บิดเบี้ยวรอบตัวเขาก็หยุดลงและแม้แต่พลังงานภายในตัวเขาก็เสถียร ในขณะนั้นทุกอย่างสงบลงและสภาพแวดล้อมของเขาเงียบลงราวกับว่าโลกทั้งโลกได้เงียบลงในช่วงเวลาเดียวกันนั้น ดูเหมือนว่าเวลาจะหยุดลงในขณะที่พลังงานของโลกรอบตัวเขาหยุดไหลเช่นกัน
สถานการณ์แปลก ๆ กินเวลาชั่วครู่หนึ่ง ทันใดนั้นการแสดงออกครั้งใหญ่ก็เริ่มเปล่งประกายจากเจียงหยางซูหยุนคงกวาดออกไปราวกับพายุและปกคลุมไปทั่วทั้งภูเขา
ในเวลาเดียวกัน, การแสดงออกอย่างมากได้พวยพุ่งออกมาจากเจียงหยางซูหยุนคง เหมือนน้ำท่วมฉับพลันมันพุ่งทะยานอย่างรุนแรงในทุกทิศทาง
บูม ! เจียงหยางซูหยุนคง ภูเขากำลังปะทุขึ้น ก้อนหินแตกกระจายออกไปทุกทิศทาง เขายังคงลอยอยู่ที่ระดับความสูงเดียวกันในท่านั่งเดียวกับที่พลังงานระเบิดออกมาจากเขาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ สร้างความหายนะต่อสภาพแวดล้อม
ในขณะนั้นท้องฟ้าที่สงบก็เริ่มปั่นป่วน พลังงานพุ่งสูงขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับน้ำท่วม ทำลายชั้นของเมฆด้านบน
หลังจากนั้นไม่นาน ชั้นเมฆสายรุ้งปรากฎขึ้นอย่างเงียบ ๆ ในท้องฟ้า พวกมันส่องแสงที่มีสีสันและสวยงามส่องสว่างทั่วทั้งภูมิภาค
พวกมันเป็นเมฆรุ้งเจ็ดสีและพวกมันก็ขยายตัวในทุกทิศทางอย่างเงียบ ๆ พวกมันล้อมรอบรัศมีหลายแสนกิโลเมตรทำให้เซียนผู้คุมกฎทุกคนในพื้นที่นั้นอิจฉาและกระตือรือร้น
นี่เป็นเพราะพวกเขาทุกคนรู้ว่านี่เป็นสัญลักษณ์ของเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 ซึ่งได้ทะลวงผ่านด่านเป็นเซียนราชา
การเข้าถึงระดับเซียนราชาไม่เพียงแต่หมายถึงการเพิ่มความแข็งแกร่งยกระดับบุคคลไปสู่จุดสูงสุดของทวีป แต่ยังหมายถึงการมีอายุขัยที่เพิ่มขึ้นด้วย
เซียนผู้คุมกฎมีอายุเพียง 3,000 ปีเท่านั้นและแม้จะมีสมบัติสวรรค์ พวกเขาก็สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก 200 ปี อย่างไรก็ตามการไปถึงเซียนราชาจะเพิ่มอายุของตัวเองเป็น 6,000 ปีโดยตรง
จากสองภูมิภาคอื่น ๆ ภายในเทือกเขา หวงเทียนป้าและหยางหลิงออกจากการบ่มเพาะ ทั้งคู่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า
“พรสวรรค์ของเจียงหยางซูหยุนคงน่ากลัวจริง ๆ ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเขายังไม่แข็งแกร่งเท่าข้า แต่เขาก็มาถึงเซียนราชาต่อหน้าข้า” หวงเทียนป้าพึมพำด้วยอารมณ์ เขายิ้มเล็กน้อยเพราะความสุขที่เขารู้ว่าเจียงหยางซูหยุนคงกลายเป็นเซียนราชา
” ข้าต้องบ่มเพาะอย่างหนักเช่นกัน พรสวรรค์ของข้าอาจไม่น่าประทับใจเท่าเจียงหยางซูหยุนคง แต่ข้าก็คงไม่ล้าหลังมากเกินไปหรือว่าน่าอายเกินไป” หวงเทียนป้ากล่าว ตอนนี้เขาอยู่ที่ชั้นสวรรค์ที่ 9 แล้วโดยต้องการเพียงขั้นตอนสุดท้ายที่จะทะลวงผ่านด่าน
ในอีกด้านหนึ่งหยางหลิงจ้องมองเมฆรุ้งบนท้องฟ้าด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เขายังจำได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อเขาบ่มเพาะกับเจียงหยางซูหยุนคงในเมืองทหารรับจ้าง เจียงหยางซูหยุนคงเป็นเพียงเซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 1 แต่เขาก็กลายเป็นเซียนราชาหลังจากเวลาเพียงเล็กน้อย ในทางกลับกัน พลังของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย เขายังคงเป็นเซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 6
“พรสวรรค์ของข้าช่างต่ำต้อย นายน้อยมอบโอกาสที่ยอดเยี่ยมแก่ข้าเช่นนี้ ถึงกระนั้นข้าก็ยังไม่สามารถเข้าถึงเซียนผู้คุมกฎได้ ข้าไม่สามารถทำตามความต้องการของเขาได้ ไม่มีโอกาสที่ข้าจะไปถึงเซียนราชาในชีวิตนี้” หยางหลิงถอนหายใจเบา ๆ เขาค่อนข้างหดหู่ นักสู้ทุกคนต้องการเห็นตัวเองแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
เจียงหยางซูหยุนคงอยู่ห่างจากเมืองทหารรับจ้างเพียงไม่กี่หมื่นกิโลเมตร ดังนั้นเมฆรุ้งจึงไปถึงที่นั่น อย่างไรก็ตามมีเซียนราชา 2,000 คนจากเผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ที่รวมตัวกันอยู่ที่นั่นและยังมีเซียนจักรพรรดิสองสามคน เห็นได้ชัดว่าการทะลวงผ่านด่านไม่ได้ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนมาก
กลับมาที่ตระกูลเจียงหยาง การออกเดินทางของเจียงหยางชิงหยุนอย่างกะทันหันทำให้ผู้คนจำนวนมากถอนหายใจอย่างโล่งอก คนที่ไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นคิดว่าเจียงหยางชิงหยุนออกจากไปอย่างถาวรและเริ่มชื่นชมอย่างแรงกล้าต่อเจียงหยางซูเซียวตั้งแต่เขาขับไล่ศัตรูทันทีที่เขามาถึง
มีเฉพาะเจียงหยางซูเซียว, เจียงหยางซูหยวนเซียวและเจียงหยางซูอวี้หยวนยังคงมีสีหน้าซีดมาก พวกเขาเคยนึกถึงบางสิ่งที่อาจเกิดขึ้นหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เจียงหยางชิงหยุนพูดก่อนที่เขาจะจากไป
ก่อนที่พวกเขาจะสามารถเจาะลึกเรื่องนี้ไปได้ประตูมิติก็เปิดขึ้นอีกครั้งและเจียงหยางชิงหยุนก็ปรากฎตัวขึ้น เขามาถึงพร้อมกับยุทธภัณฑ์จักรพรรดิที่มีความยาวเกิน 20 เมตรในมือของเขา
ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิแผ่รังสีออกมาทันทีด้วยอานุภาพอันทรงพลังทันทีที่ปรากฎ การปรากฎตัวของมันกวาดไปรอบ ๆ และทำให้ทุกคนสั่นสะท้าน
เพียงการปรากฎตัวของยุทธภัณฑ์จักรพรรดิโดยที่ยังไม่ได้แสดงพลังแต่อย่างใดทำให้มิติรอบ ๆ มีคลื่นกระเพื่อมราวกับว่ามันจะแตกสลายในเวลาใดก็ได้
เจียงหยางชิงหยุนยืนอยู่กับที่ ด้ามจับของกระบี่ถูกจับเข้าไว้ด้วยมือทั้งสองของเขา ผมและเสื้อผ้าของเขาพลิ้วไสวแม้ว่าท้องฟ้าจะไม่มีลมในขณะที่พลังงานอันมหาศาลแผ่ออกมาจากเขา ขณะนี้เขากำลังใช้กำลังเต็มที่เพื่อทำให้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิเสถียร
ผู้อาวุโสอีก 4 คนพุ่งเข้าหาเจียงหยางชิงหยุนพร้อมกันเพื่อควบคุมยุทธภัณฑ์จักรพรรดิด้วยกัน
อาวุธโบราณของตระกูลผู้พิทักษ์นั้นแข็งแกร่งเกินไป แม้แต่เซียนราชาขั้นสูงสุดก็ยังต้องดิ้นรนควบคุมมัน พวกเขาต้องการคนหลายคนเพื่อทำงานร่วมกัน
“เจียงหยางซูเซียว ข้าจะดูว่าเจ้าจะสกัดกั้นยุทธภัณฑ์จักรพรรดิได้อย่างไร เจ้าคิดว่าสาขาซูของเจ้ามีความสามารถในการบรรลุความพ่ายแพ้ร่วมกันหรือไม่ ? ” เจียงหยางชิงหยุนหัวเราะอยู่บนท้องฟ้า เขามั่นใจแล้วว่าเขาจะได้รับชัยชนะในตอนนี้เพราะว่าอาวุธนี้อยู่ในมือของเขา
เซียนราชาทั้งสามของสาขาซูนั้นสีหน้าน่าเกลียดอย่างยิ่ง แม้แต่เซียนผู้คุมกฎที่อยู่ข้างใต้ก็ยังดูเหมือนกัน
“เจียงหยางชิงหยุน ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะโกรธมากจนเจ้าต้องใช้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิกับเรา เจ้าลืมคำสอนของบรรพบุรุษแล้วเช่นนั้นหรือ ? พวกเขาได้บันทึกไว้อย่างชัดเจนว่าตระกูลผู้พิทักษ์สามารถใช้ยุทธภัณฑ์จักรพรรดิได้เฉพาะเมื่อทวีปเผชิญกับภัยคุกคามที่รุนแรงหรือเมื่อตระกูลผู้พิทักษ์กำลังเผชิญกับสถานการณ์ความเป็นความตาย” เจียงหยางซูเซียวร้องด้วยเสียงหนัก ๆ เมื่อสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่ากลัวอย่างยิ่ง
