A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2601

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับความโกรธของนักรบชาวอินโดนีเซีย ชายวัยกลางคนก็นิ่งเงียบ
เขายกมือขึ้นบนหลังของเขาและไม่เหล่ราวกับว่าเขาไม่เห็นพวกเขาเดินผ่านตรงหน้าพวกเขา
ความโง่เขลาที่เปลือยเปล่านี้ยิ่งทำให้ผู้มีอิทธิพลในศิลปะการต่อสู้ในอินโดนีเซียโกรธเคืองอย่างไม่ต้องสงสัย
สำหรับพวกเขา การเพิกเฉยเป็นความอัปยศที่โกรธยิ่งกว่าการใช้วาจา
ในขณะนั้น อารมณ์รุนแรงของนักรบเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้น
“คุณนับเป็นสิ่งของ คุณกล้าที่จะเพิกเฉยเราไหม”
“ดูเหมือนว่าก่อนที่คุณจะออกไป พ่อแม่ของคุณไม่ได้สอนคุณว่าเคารพอะไร”
“ถ้าเป็นกรณีนี้ พี่น้องเราจะสอนวิธีปฏิบัติตนให้คุณ”
วู้~
ความโกรธของชาวอินโดนีเซียที่แข็งแกร่งยังคงดังก้องอยู่ที่นี่ แต่ที่นี่ ลมหนาวพัดผ่านไปในทันใด
ไฟแก็ซก็เหมือนหน้ามีดเหมือนมีดกรีด
หลังจากนั้นฉันได้ยินแต่เสียงปัง

มหาอำนาจศิลปะการต่อสู้สี่คนในอินโดนีเซียล้มลงก่อนที่พวกเขาจะกรีดร้อง
คอถูกตัดด้วยดาบ
หัวร่วง เลือดพุ่งเหมือนน้ำพุ!
บนศีรษะที่กลิ้งลงมา แม้แต่ความกลัวก็ไม่แสดงออกมา
ใช่.
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไป
เร็วๆ นี้ทำให้คนสายเกินไปที่จะกลัว
ในไม่ช้าสายตาของผู้คนก็สายเกินไปที่จะจับ
มันกำลังจะมาในเร็วๆ นี้ด้วย และผู้คนก็ไม่มีเวลาที่จะหลบหนี และพวกเขาก็ล้มลงกับพื้นแล้ว
ในขณะนั้น สีหน้าของทุกคนในตอนนี้ก็พร่างพราย
ชูเทียนตี้เงียบไปครู่หนึ่ง

ก่อนที่เสียงทั้งหมดจะหายวับไป
เช่นเดียวกับดิสก์ไดรฟ์ที่ถูกปิด เสียงทั้งหมดหยุดกะทันหัน
เหลือแต่ใบหน้าที่สั่นเทาของทุกคน
เร็วเกินไป!
การยิงของบุคคลนี้เร็วเกินไป
ผลก็คือ ทุกคนไม่ได้ลงมืออะไรเลย และทั้งสี่ผู้ทรงอิทธิพลด้านศิลปะการต่อสู้ในอินโดนีเซียก็อยู่ในที่ต่างๆ กันอยู่แล้ว
ฉากประหลาดนี้และกลวิธีอันดุดันของชายผู้นี้ทำให้ทุกคนสั่นสะท้านอย่างไม่ต้องสงสัย
ชั่วขณะหนึ่ง ชายวัยกลางคนธรรมดาสามัญกลายเป็นคนลึกลับและน่าสะพรึงกลัวในสายตาของทุกคนในทันที
คงหมิงและคนอื่นๆ มองเขาด้วยความกลัวและความกลัว
ดังคำกล่าวที่ว่า การเสแสร้งที่มองไม่เห็นนั้นอันตรายที่สุด!
ชายคนนี้ปรากฏตัวขึ้นหลังจากนี้แม้ว่าเขาจะไม่เคยพูดอะไรสักคำ

อย่างไรก็ตาม ร่างไร้ศีรษะทั้งสี่ที่เท้าของเขานั้นมีค่าพันคำอย่างไม่ต้องสงสัย
วิธีการนองเลือดของลูกตาที่น่าสยดสยองนี้เกือบจะครอบงำไฟแก็บของ Ye Fan
“ปรมาจารย์ เขาเป็นปรมาจารย์ด้วย”
“มีเพียงปรมาจารย์เท่านั้นที่สามารถฆ่าโรงไฟฟ้าดิจิทัลได้ในพริบตา”
หลังจากเงียบไปนาน ในที่สุดก็มีคนในฝูงชนตะโกนออกมา
ชายคนนั้นชี้ไปทางชายวัยกลางคนและตะโกนด้วยความกลัว
“ฮะ?”
“ปรมาจารย์?”
“มันเสียเปรียบเหมือนคุณ มันอาจจะเป็นแค่จุดแห่งความเข้าใจ”
เมื่อทุกคนสั่น ก็มีเสียงหัวเราะอยู่ในส่วนลึกของป่าทึบอย่างเงียบๆ
ทุกคนปฏิบัติตามศักดิ์ศรี และเห็น Lei Luo และคนอื่นๆ ที่ยังบาดเจ็บอยู่ ในที่สุดก็มาถึงที่นี่

“เรโล นั่นคุณเหรอ”
“คุณหมายถึงอะไร?”
เมื่อถูกหลี่ลั่วล้อเลียนในที่สาธารณะ คนในฝูงชนก็สวนกลับอย่างไม่พอใจ
Lei Luo พ่นลมหายใจและไม่สนใจที่จะให้ความสนใจกับคนที่ไม่มีนัยสำคัญเหล่านี้
แต่เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ Ye Fan ที่สง่างามก่อนที่จะมองไปที่คฤหาสน์ถ้ำที่อยู่ข้างหน้าเขาและยิ้มอย่างมีชัย: “ไอ้สารเลวนี้เขาก็อยู่ที่นี่ด้วย”
“ถูกต้อง มันช่วยลดปัญหา”
“เมื่อมันอยู่ที่นี่ จงอยู่ที่นี่ตลอดไป”
Leiluo ยิ้มให้กับตัวเองด้วยความชั่วร้ายและความเกลียดชังไม่รู้จบในคิ้วของเขา
หลังจากนั้น เขาก็เดินไปข้างหน้าทันที และในไม่ช้าก็มาถึงชายวัยกลางคน ชี้ไปทางเย่ฟาน และพูดอย่างรวดเร็วว่า: “ราชาสวรรค์ มันคือเขา”

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2600 ดูถูกพวกเราเรื่องขยะเหรอ
บทที่ 2602 ขณะที่ยิ้มอย่างเย็นชา