“ใช่ คิ้วของหญิงสาวก็สวยมากเช่นกัน แม้ว่าจะเป็นเพียงการชำเลืองมองอย่างรวดเร็ว แต่ความสง่างามและความสง่างามของร่างกายของเธอยังคงสร้างความประทับใจให้ฉัน”
“แม่ของคุณได้เห็นคนที่ยิ่งใหญ่มากมายในชีวิตของเธอ”
“แต่ในแง่ของอารมณ์ ไม่มีใครสามารถเทียบชั้นสูงศักดิ์ของเธอได้”
“ไม่รู้สิ เด็กสาวต้องพบกับความยากลำบากอะไร แม้แต่เด็กยังต้องถูกส่งออกไป”
“ก็เป็นคนจนเช่นกัน~”
“เหงา อยู่คนเดียวกับลูก ไม่มีใครให้พึ่งเมื่อเขาต้องการมันมากที่สุด”
“ฉันเกรงว่ามันไม่ง่ายที่จะพบปะผู้คน” Ye Xi ส่ายหัวและถอนหายใจยาว
เมื่อพูดถึงภายหลัง อารมณ์ของ Ye Ximei ก็ลดลง และลึกลงไปในดวงตาของเขา มีความโศกเศร้าที่อธิบายไม่ได้แผ่ขยายไปทั่ว
บางทีเมื่อพูดถึงเธอ Ye Ximei ก็จำเหตุการณ์ในอดีตของเธอได้เช่นกัน
ย้อนกลับไปในตอนนั้น เธอถูกทอดทิ้งเมื่อเธอต้องการผู้ชายที่พึ่งพาได้มากที่สุด
ในท้ายที่สุด เธอต้องผ่านความยากลำบากและอันตรายก่อนที่จะพา Ye Fan กลับไปที่บ้านเกิดของเธอในเมือง Yeyang
เป็นเพราะประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกันทำให้ Ye Ximei รู้สึกเห็นอกเห็นใจมากขึ้น
ฉันรู้ดีว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังประสบกับความสิ้นหวังและความเหงาอะไรอยู่ ดังนั้น Ye Ximei หวังว่า Ye Fan จะพบสิ่งที่ดีที่สุดและช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้นให้มากที่สุด อย่างไรก็ตาม เมื่อ Ye Ximei ถอนหายใจ แค่ฟังเสียงนกหวีด คลื่นอากาศระเบิดและลมพัดผ่าน เย่ฟานซึ่งยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวอย่างเงียบๆ ในตอนนี้ กลายเป็นเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่และรีบออกไปในคืนที่มืดมิดข้างนอก
ลมและคลื่นที่พัดมาแม้กระทั่งคว่ำโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารรสเลิศ
เงียบตายเงียบตายนาน
ไม่นานหลังจากหายใจไม่กี่ครั้ง ทุกคนในอาการสั่นก็ค่อยๆ ฟื้นตัว
“นี่~”
“นี่…”
“นี่… เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งนี้?”
“เสี่ยว…เซียวฟาน นี่… บ้าไปแล้วเหรอ?” ทุกคนในตระกูลเย่ต่างมองหน้ากันโดยไม่รู้ตัว แม้แต่ Ye Ximei ก็เหมือนพระของ Zhang Er ก็ยังไม่เข้าใจ “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเด็กนี่” “อะไรจะด่วนขนาดนั้น” “ฉันกินข้าวไม่เสร็จ” คิ้วของ Ye Xi คร่ำครวญและมองออกไปนอกหน้าต่างเต็มไปด้วยความกังวล “หวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น”
อย่างที่บอก แม่เป็นห่วงลูก
วันนี้ Jingzhou ประสบกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน และมีลูกอีกคนในครอบครัวโดยไม่มีเหตุผล
ทีละคนสับสนมากเกินไป
แม้แต่ Ye Ximei ก็อดไม่ได้ที่จะสงสัย มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ เหรอที่หลายๆ อย่างมารวมกัน?
———— ———— หึ~ ลมที่แผดเผาดังก้องเหมือนเสียงคำรามต่ำของสัตว์ร้าย ในความมืด ร่างผอมบางราวกับผีก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ ความเร็วนั้นเร็วมากจนแทบจะดึงภาพหลอนในอากาศออกมา คนที่อยู่ข้างหน้าเขาไม่ใช่คนอื่น และแน่นอนว่าเย่ฟานเพิ่งจะรีบออกจากบ้านของตระกูลเย่ “ไม่ผิดหรอก เธอเป็นของเธอ”
“ผู้หญิงคนนั้น มันต้อง Tang Yun~”
“กระโปรงสีม่วง ผมยาว สง่างามและสูงส่ง”
“ออกจากธุลี~”
“ในโลกนี้ มีเพียงเธอเท่านั้นที่คู่ควรกับคำอธิบายเหล่านี้”
“ฉันควรจะคิดเกี่ยวกับมัน ฉันควรจะคิดว่ามันเป็นของเธอ!” เย่ฟานกำมือแน่นคำรามในใจ เมื่อเขามาถึง Jingzhou เป็นครั้งแรก Ye Ximei ได้อธิบายให้ Ye Fan ฟังเด็กผู้หญิงที่ปรากฏตัวในบ้านเก่าของตระกูล Ye ในคืนนั้น ในเวลานั้น Ye Fan ไม่สนใจเลย เพราะเขารู้สึกว่าเด็กไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วเขาจึงไม่สนว่าแม่ของเด็กคนนั้นเป็นใคร อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้พบกับ Tang Yun และตอนนี้ได้ยินคำพูดของแม่ของเขา หัวใจของ Ye Fan เริ่มสั่นคลอน
เป็นไปได้ไหมที่เด็กคนนี้เกิดมาเพื่อเขาและถังหยุนจริงๆ
ไม่อย่างนั้นทำไม Tang Yun ถึงมาที่ Jingzhou เพื่อมอบลูกให้แม่ของเธอ
ทำไมฉันถึงรู้สึกขุ่นเคืองและความคับข้องใจมากมายเมื่อเผชิญหน้าตัวเองมาก่อน
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3086 ใครคือแม่ของเธอ
บทที่ 3088 ชีวิตนี้ปลอดภัยแค่ไหน?
