“ผู้อ่อนแอกินผู้แข็งแกร่ง ผู้ชนะอยู่รอดเพียงลำพัง”
“พุทธสู้ทั้งชนะและแพ้ แต่ยังมีชีวิตและความตาย!”
“ข้อพิพาทศิลปะการต่อสู้ช่างโหดร้ายเหลือเกิน!”
“สำหรับความเห็นอกเห็นใจที่ไร้สาระของคุณ มันใช้ไม่ได้ในโลกศิลปะการต่อสู้เลย”
“ยิ่งไปกว่านั้น การจากไปของ Mochizuki ในวันนี้ก็เป็นความรับผิดชอบของเขาด้วย”
“ตั้งแต่ตอนที่เขาก้าวเข้าสู่ประเทศจีน จี้ Xu Lei และสร้างความเสียหายอย่างหนักต่อภูเขา Tongshan เขาถึงวาระแล้ว การต่อสู้ในวันนี้ ฉันและเขา จะจบลงโดยไม่ตายอย่างแน่นอน”
ระหว่างสวรรค์และโลก ความโกรธของ Ye Fan ก็สะท้อนออกมา
สำนวนโวหารที่น่ารำคาญที่สุดของ Ye Fan คือ “การตอบแทนความคับข้องใจด้วยคุณธรรม”
หากชำระความคับข้องใจด้วยคุณธรรม คุณจะชดใช้คุณธรรมได้อย่างไร?
“ในพจนานุกรมของเย่ฟานของฉัน ความเมตตาคือความเมตตา และความเกลียดชังคือความเกลียดชัง”
“ตอบแทนความกตัญญูด้วยความรัก!”
“แก้แค้นด้วยเลือด!!!
บูม~
ทันทีที่คำพูดหายไป มีเพียงลมหายใจที่ระเบิดออกมา
เย่ฟานกำปั้นอย่างรุนแรงและล้มลงอีกครั้ง
ทุกคนใน Quartet ตกใจ แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องดูจากระยะไกลว่าชายชราจบลงในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย
อย่างไรก็ตาม ใครสามารถจินตนาการได้ว่าแม่น้ำ Mochizuki ไม่ได้ต่อต้านในวินาทีสุดท้ายเมื่อเผชิญกับการโจมตีของ Ye Fan
ถือดาบยาวฟันดาบสองสามเล่มอย่างไม่เลือกหน้า จากนั้นหันกลับมาและวิ่งไปทางซา ยาซีที่อยู่ข้างหลังเขา
สำหรับความแข็งแกร่งของหมัดของเย่ฟาน หลังจากที่รัศมีดาบของ Mochizuki ต่อต้าน มันก็อ่อนแอไปสามแต้มแล้ว
ในท้ายที่สุด มันก็ยังคงกระทบแม่น้ำ Mochizuki และ Mochizuki ก็มีเลือดไหลออกมา แต่ก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต
ตรงกันข้าม เขาใช้ประโยชน์จากหมัดนี้เพื่อเร่งการหลบหนีของเขาอีกครั้ง
ไม่นานก็หายวับไปในพริบตา
“ชิว!”
“ฉันคิดว่ามันจะทำงานหนัก”
“หลังจากผ่านไปนาน แต่เดิมแม่น้ำ Mochizuki ต้องการหนี?”
“ฉันเป็นอัมพาต ฉันเสียความรู้สึกไปโดยเปล่าประโยชน์!”
เมื่อมองไปที่แม่น้ำ Mochizuki ที่ Sa Yazi หนีไปอย่างดุเดือด ทุกคนในจัตุรัสก็ตกตะลึง ดวงตาของเขากระตุก และเขาก็ตกตะลึง
ในตอนนี้ พวกเขาคิดว่าโมจิซึกิเป็นชายนองเลือด และยอมตายในสนามรบมากกว่าล่าถอย
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังคิดมากเกินไป!
เมื่อแม่น้ำ Mochizuki คืบคลานออกมาจากซากปรักหักพัง เขาได้วางแผนที่จะหลบหนีไปแล้ว
เหตุผลที่เขาทำท่าทางสิ้นหวังคือปล่อยให้ Ye Fan ผ่อนคลายความระมัดระวังเพื่อที่เขาจะได้รอโอกาสที่จะหลบหนี
ในเวลาเดียวกัน เย่ฟานก็ได้รับเชิญให้ลงมือเช่นกัน
มันบังเอิญใช้ประโยชน์จากแรงหมัดของเย่ฟานเพื่อส่งเขาขี่
แผนและความคิดนี้สามารถอธิบายได้ว่าสมบูรณ์แบบ
“ช่างเป็นเจ้าเล่ห์
จริงๆ~” “แล้วเทพดาบญี่ปุ่นล่ะ?”
“เพิ่งหนีมาเองเหรอ”
“ไม่สนใจเด็กฝึกงานเหรอ?”
Fang Shaohong และ Lu Tianhe ต่างก็มีใบหน้าที่แก่ชรา ดวงตาของพวกเขากระตุก และพวกเขาสาปแช่งด้วยเสียงต่ำพูดไม่ออก
“อยากหนีไหม”
“หนีได้ไหม”
พฤติกรรมของ Mochizuki ทำให้ Ye Fan ประหลาดใจอย่างมาก
เห็นได้ชัดว่าฉากตรงหน้าเขาเกินความคาดหมายของเย่ฟาน
อย่างไรก็ตาม เย่ฟานไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยแม่น้ำโมจิซึกิ
ไม่ว่าจะเป็นการจับ Xu Lei หรือทำให้ Tongshan บาดเจ็บสาหัส สิ่งเหล่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ Ye Fan ฆ่าเขา
ดังนั้น เย่ฟานจึงโจมตีอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าก็ไล่ตามทิศทางการหลบหนีของแม่น้ำหวางเยว่
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ภูเขา Tongshan ซึ่งหัวใจถูกปิดผนึกโดย Ye Fan และหายใจติดขัด ในที่สุดก็ไม่สามารถถือมันได้ ร่างกายของเขาสั่นและมีเลือดดำไหลออกมา
ทันทีหลังจากนั้น เสียงร้องของ Qing Tan ก็มาจากฝูงชน
“พี่ถงซาน พี่ถงซาน ทำอะไรอยู่ อย่าตายนะ~”
“
วู่~” “เจ้ามังกร ช่วยพี่ทงชาน~”
เสียงร้องคร่ำครวญของชิงถานทำให้เย่ฟานเลิกคิดที่จะไล่ตามและฆ่าหวางเยว่เหอ
สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการทำให้ชีวิตของ Tongshan มีความสำคัญมากขึ้น
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1656
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1658
