“แม่น้ำ Mochizuki ให้คุณอยู่ต่ออีกสองสามวันก่อน”
“ในอนาคตฉันจะไปญี่ปุ่นเพื่อเอาชีวิตคุณ!”
เย่ฟานมองดูโลกและกระซิบอย่างเย็นชา
และข้างหน้า ลึกลงไปใน Tianhe หิมะยังตกหนัก
ในสายลมและหิมะที่ไม่มีที่สิ้นสุด ได้ยินเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจของแม่น้ำ Mochizuki
“ไม่มีฮีโร่อยู่ตลอดเวลา แต่เขามีชื่อเสียงในความสำเร็จของเขา!”
“เย่ฟาน ความเกลียดชังในวันนี้ ฉันจะเขียนมันโดยหวังเยว่เหอ”
“สักวันหนึ่ง ฉันจะกลับมา~”
…..
ฟู่~
ลมหนาวอันขมขื่นพัดลมและหิมะ พัดพาความโกรธของแม่น้ำโมจิซึกิออกไปด้วย
ในที่สุดเทพเจ้าดาบญี่ปุ่นก็หนีไปด้วยความอับอาย
อย่างไรก็ตาม Mochizuki รู้ดีว่าถึงแม้เขาจะหนีตายในการต่อสู้ในวันนี้ เขาก็ประสบความสำเร็จกับ Ye Fan
ให้ Ye Fan เหยียบย่ำเลือดและศักดิ์ศรีของเขามีชื่อเสียงในการต่อสู้ครั้งเดียว!
หลังจากวันนี้ชื่อนายเจียงตงชู เกรงว่ามันจะเป็นจริง และชื่อของเขาจะถูกใช้ในศิลปะการต่อสู้จีน
เมื่อ 30 ปีที่แล้ว Ye Qingtian ก้าวขึ้นสู่อำนาจของเขาและมีชื่อเสียงในประเทศจีน และในที่สุดก็มาถึงจุดสูงสุดของศิลปะการต่อสู้ของจีน
ใครจะคิดว่าหลังจากผ่านไป 30 ปี แม่น้ำโมจิซึกิจะกลับมาจีนอีกครั้ง แต่จะเป็นเย่ฟานอีกครั้ง!
เทพเจ้าดาบญี่ปุ่นผู้สง่างามได้กลายเป็นบันไดสู่ชื่อเสียงของผู้อื่นสองครั้งติดต่อกัน?
คาดว่าแม่น้ำโมจิซึกิที่กำลังหลบหนีอยู่ในขณะนี้มีอาการซึมเศร้าและแทบจะอาเจียนเป็นเลือด
มิเช่นนั้นมันจะไม่เปล่งเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจว่า “ไม่มีฮีโร่ในเวลานี้ แต่ฉันมีชื่อเสียงในเรื่องนั้น”
หลังจากเลิกตามแม่น้ำ Mochizuki แล้ว เย่ฟานก็กระโดด นำ Xu Lei กลับไปที่ฝั่งก่อน แล้วรีบวิ่งไปที่ด้านหน้าของ Tongshan
หลังจากที่ได้เห็น Ye Fan ใบหน้าที่อ่อนแอของ Tongshan ก็สั่นเล็กน้อย
“นายน้อย… ใช่…ขอโทษด้วย ฉันล้มเหลวในการปกป้อง Xu… คุณ Xu ให้… ทำให้คุณผิดหวัง ~”
แม้แต่ในเวลานี้ สิ่งที่ Tong Shan คิดในใจของเขาเป็นเพียงความรู้สึกผิดที่ไม่สามารถทำให้ Ye Fan สำเร็จได้ ความไว้วางใจ
“ผิดหวัง!”
“จับลาว Tzu ไว้ ได้ยินไหม~”
เย่ฟานสาปแช่งด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ จากนั้นจึงรีบขอให้ชิงตันพาเขากลับไปที่กลุ่มมู่ฟานในจิงโจว
ถงซานได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยเฉพาะอาการบาดเจ็บภายในร่างกาย อาการบาดเจ็บของศิลปะการต่อสู้แบบนี้ไม่สามารถรักษาได้ด้วยยาแผนปัจจุบัน
เย่ฟานต้องใช้พลังภายในของเขาเพื่อบังคับพลังงานไม้สีเขียวในถงซานออกไป
“เร็วเข้า ชิงถาน พาถงซานขึ้นรถ”
เย่ฟานพบรถอย่างรวดเร็วและจากไปอย่างรวดเร็วกับถงซาน
ด้วยการจากไปของ Ye Fan และคนอื่น ๆ ทะเลสาบ Dongchang ก็กลับสู่ความสงบในที่สุด
Lei Lao San จัดกำลังคนเพื่อจัดการงานศพและทุกคนที่มาชมการต่อสู้ก็หายไปเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ก่อนออกเดินทาง ทุกคนต่างมองไปที่ทิศทางที่เย่ฟานกำลังจะจากไป และทุกคนก็ถอนหายใจ
“ฉันไม่ได้คาดหวังว่านายชูจะชนะ”
“เล่ยซาน คุณเจียงตง มีมังกรไหม”
“หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ คาดว่าไม่มีใครในศิลปะการต่อสู้ของจีนรู้จักชื่อคุณชู!”
“ตั้งแต่นั้นมา คุณ Jiang Dongchu เขามีชื่อเสียงในการต่อสู้ครั้งแรก~”
“ในอนาคต ฉันจะกลายเป็น “God of War” คนที่สองของฉันในประเทศจีนใช่ไหม?”
ความสั่นสะเทือน ความประหลาดใจ อารมณ์ ความละอาย และอารมณ์ต่าง ๆ เติมเต็มหัวใจของผู้คนนับไม่ถ้วน
“ความสำเร็จเช่นนี้ในวัยหนุ่มสาว”
“สงสารพวกเราผู้เฒ่าผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้มาทั้งชีวิต สุดท้ายก็ไม่เก่งเท่าชายหนุ่ม~”
ทุกคนจากไปพร้อมเสียงชื่นชม
อย่างไรก็ตาม ข้างทะเลสาบตงชาง เหอหยูโหรวยืนอยู่ในชุดกระโปรงสีเขียว ยังคงยืนอยู่ที่นั่น มองดูการจากไปของเย่ฟานด้วยความงุนงง
“กลั๊ค~”
“หยู่โหลว อย่ามองนะ คุณชูจากไปแล้ว”
“ดูจากแววตาที่สิ้นหวังของคุณแล้ว ฉันกลัวว่าวิญญาณของนายชูจะถูกพาตัวไปโดยนายชู?”
มีเสียงหัวเราะในหูอย่างกะทันหัน
แต่มันคือ Tian Xiuxiu และคนอื่น ๆ ที่ยิ้มอย่างอธิบายไม่ได้ล้อเล่นที่ He Yurou
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1657
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1659
