Advent of the Archmage – ตอนที่ 233: การปะทะกันระหว่างจอมเวทย์ (ส่วนที่2)

คนที่กลายมาเป็นจอมเวทย์ด้วยความพยายามของตัวเองจริงๆนั้นเป็นคนที่น่าเกรงขามอย่างแน่นอน พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เล่นด้วยได้ง่ายๆเลย!

ปีศาจโลหิตทาลอนเป็นนักเวทย์อันเดดเฒ่าที่ใช้ชีวิตมาหลายร้อยปีแล้ว เขาสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้มามากมายตลอดหลายปีมานี้ ในการเผชิญหน้ากับนักเวทย์สายต่อสู้ที่ผ่านศึกมามากมายเช่นนี้ ลิงค์ไม่กล้าทำพลาดเลย เขาอาจจะแพ้ได้ในชั่วเสี้ยววินาทีถ้าเขาไม่ระวังตัวให้ดี!

ในทำนองเดียวกัน, ปีศาจโลหิทาลอนก็ระวังการเคลื่อนไหวของลิงค์

ในตอนที่เขาแสดงความลังเลในการโจมตีลิงค์, เขาก็รู้สึกตัวว่าเขาทำพลาด!

ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจจริงๆ เมื่อกี้เขาพลาดจริงๆนี่!

เพราะความลังเลเพียงชั่วครู่ของเขา, เขาจึงสูญเสียการควบคุมมานาที่กำลังไหลเข้าไปในคทาของเขาโดยไม่รู้ตัว จากนั้นพลังงานนี้ก็เข้าสู่สภาวะหยุดนิ่งชั่วคราว ในโลกนักเวทย์, เหตุการณ์นี้ถูกเรียกโดยทั่วกันว่ามานาเฉื่อย

เขาจะต้องรอถ้าเขาต้องการจะใช้มานานี้อีกครั้ง

สำหรับจอมเวทย์, เวลาที่ต้องใช้สำหรับสภาพมานาเฉื่อยนั้นแค่ประมาณสิบเสี้ยววินาที อย่างไรก็ตาม, ในช่วงสิบเสี้ยววินาทีที่ทาลอนช้าไปนี้, ลิงค์ก็ได้โอกาสที่จะโจมตี

พูดให้ชัดๆก็คือ, โอกาสนี้ลิงค์เป็นคนสร้างขึ้นมาเอง

อักขระวิญญาณสั่นเล็กน้อยและสะท้อนเข้ากับความผันผวนมานาของลิงค์ และทันใดนั้นเอง, หัตถ์ไททันก็ปรากฎขึ้นมาแล้วพุ่งเข้าใส่ทาลอนด้วยความเร็วเต็มที่

ทาลอนกัดฟันของเขาอย่างแค้นใจเพราะเขารู้ว่าความลังเลของเขาได้ทำให้เขาเสียเปรียบ ตอนนี้เขาตกเป็นฝ่ายป้องกันของการต่อสู้แล้ว

อย่างไรก็ตาม, เขาไม่ได้ตื่นตระหนก, เขาคิด, บรูธตันใกล้จะมาถึงแล้ว มันน่าจะใช้เวลาไม่ถึงสิบวินาทีก่อนที่มันจะมาถึง ข้าทำได้สิ

ในการเผชิญหน้ากับเวทมนตร์เลเวล 6 อันไร้ปราณี, หัตถ์ไททัน, ทาลอนได้ตัดสินใจที่จะถอยอย่างรวดเร็วแทนที่จะต่อสู้กับมันตรงๆ ในช่วงเวลานี้, ระยะห่างอันสมบูรณ์แบบที่เขารักษาเอาไว้ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ได้แสดงผลอันน่าเหลือเชื่อของมันแล้ว

เขาอยู่ห่างจากลิงค์ 300 ฟุต, และเวทย์อย่างหัตถ์ไททันก็ถูกพิจารณาว่าเป็นเวทย์ควบคุมระยะไกล ซึ่งโดยปกติแล้ว, ระยะ 300 ฟุตนั้นจะเป็นขีดจำกัดของเวทย์ประเภทนี้ เขาแค่ถอยหลังไปไม่กี่ก้าวก็จะพ้นระยะโจมตีได้อย่างปลอดภัยแล้ว

ในตอนที่ทาลอนถอยมาได้, เขาก็จะพ้นจากสภาพมานาเฉื่อยของเขาแล้ว เขายังเลือกที่จะต่อสู้ด้วยกลยุทธแบบเก่าๆอยู่ แทนที่จะพยายามบุกเพื่อจัดการลิงค์, เขากลับร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองแทน

ด้วยความที่เวลากระชั้นชิด, เวทย์ป้องกันที่เขาร่ายจึงไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนัก มันเป็นแค่เวทย์เลเวล 4 และไม่ได้ร่ายมาเพื่อป้องกันเวทย์หากินของลิงค์, หัตถ์ไททัน มันถูกร่ายมาเพียงเพื่อป้องกันเขาจากคลื่นเวทมนตร์ที่เกิดขึ้นจากการร่ายเวทย์ธาตุไฟเลเวล 6 อันทรงพลัง

บรูธตัน, แกมาเร็วๆหน่อยเซ่!

ทาลอนกำลังมองไปทางปีศาจสูงใหญ่และทรงพลังด้วยหางตาของเขาตลอดเวลา มันเห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายสังเกตุเห็นโอกาสนี้และกำลังวิ่งมาด้วยความเร็วสูงสุด อย่างไรก็ตาม, เขาก็ยังอยู่ไกลเกินไป

ทาลอนถอยต่อในขณะที่เขาเริ่มชาร์จเวทย์เตรียมไว้สำหรับสวนการโจมตี นี่ไม่ได้ทำเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้าม, แต่จะปลูกฝังความกลัวเพื่อซื้อเวลาจนกว่าบรูธตันจะมาถึง

มันบอกได้เลยว่าปฏิกิริยาของทาลอนกับการโจมตีของลิงค์นั้นไร้ที่ติ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีนักเวทย์คนไหนที่สามารถโค่นล้มเขาได้อย่างรวดเร็วถ้าเขามีรูปแบบการรับรู้ในการต่อสู้เช่นนี้ พวกเขาอาจจะแพ้ในขณะที่กำลังคิดว่าพวกเขายังได้เปรียบถ้าพวกเขาไม่ระวังให้ดี

อย่างไรก็ตาม, ยังมีบางสิ่งที่ผิดปกติเกิดขึ้นด้วย

ในช่วงเวลานี้, ฝ่ายตรงข้ามได้ร่ายเวทย์ที่เหนือการคาดการณ์ของเขาโดยสิ้นเชิง

“ข้ามมิติ!”

ลิงค์ได้ใช้ระบบเกมส์เพื่อเปิดใช้เวทย์สนับสนุนระดับตำนานในขณะที่เขากำลังควบคุมหัตถ์ไททัน

หนึ่งพันแปดร้อยมานาอันล้ำค่าของเขาได้ถูกระบบเกมส์ใช้ไปในทันที ด้วยเสียงฟุบเบาๆ, แสงสีขาวก็ห่อหุ้มตัวเขาก่อนที่เขาจะหายไปจากจุดปัจจุบันของเขา

ทาลอนตกใจเล็กน้อยกับการเคลื่อนไหวนี้แต่ก็ยังหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองกับการกระทำของลิงค์; เจ้าหนุ่มนี่ไม่โง่เลย มันรู้ว่าสถานการณ์ของมันสิ้นหวังเลยตัดสินใจที่จะหนี แต่ว่า, แกจะใช้เวทย์นี้หนีไปได้ไกลแค่ไหนกัน? ถึงยังไงแกก็ตายอยู่ดีนั่นแหล่ะ!

เสียงฟุบเบาๆดังขึ้นอีกครั้ง, และแสงสีขาวก็ปรากฎขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้, แสงสีขาวไม่ได้ปรากฎขึ้นในระยะที่ทาลอนคาดการณ์เอาไว้, แต่อยู่หลังจากเขาแค่ 90 ฟุต, เอาให้ชัดกว่านี้ก็คือจุดบอดของเขา

ทาลอนแค่รู้สึกถึงความผันผวนของมานาจากด้านหลังของเขาและรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างกระทันหัน เขายังไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเลย

สัญชาติญาณในการตอบสนองของเขาคือการหันไปดูข้างหลัง และสัญชาติญาณในการตอบสนองนี้ก็ทำให้เขาสูญเสียโอกาสในการหนี

ลิงค์ได้สูญเสียการเชื่อมต่อทั้งหมดกับเวทย์หัตถ์ไททันของเขาไปในขณะที่กำลังร่ายเวทย์ข้ามมิติ เขารู้ว่าหัตถ์ไททันน่าจะสลายไป ณ จุดนี้ อย่างไรก็ตาม, กระบวนการสลายนั้นก็ใช้เวลาเช่นกัน ดังนั้นในทันทีที่ลิงค์เทเลพอร์ทตัวเอง, เขาจึงฟื้นการเชื่อมต่อกับหัตถ์ไททัน อย่างไรก็ตาม, ณ จุดๆนี้, หัตถ์ไททันได้สลายไปแล้ว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับลิงค์ที่จะทำให้มันกลับมามีรูปร่างอีกครั้ง

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ลิงค์เล็งเอาไว้ เขาไม่ได้ต้องการเวทย์, แต่เขาต้องการธาตุไฟที่ก่อตัวเป็นเวทย์นั้น ซึ่งนี่จะช่วยลดเวลาในการร่ายเวทย์ของเขาได้อย่างมากสำหรับหัตถ์ไททันอันต่อไปเพราะเขาได้ประหยัดเวลาที่ต้องใช้ในการรวบรวมธาตุ!

อักขระวิญญาณ, สะท้อนเวทย์, หัตถ์ไททัน!

ภายในเวลา 0.1 วินาที, หัตถ์ไททันอันใหม่ก็ปรากฎขึ้น จากมุมมองของคนนอก, มันเหมือนกับว่าหัตถ์ไททันที่สลายไปแล้วได้ก่อตัวกลับมาอีกครั้งในทันที

นอกจากนี้, ลิงค์อยู่ห่างจากทาลอนแค่ 90 ฟุตในตอนนี้ ดังนั้นปัญหาเรื่องระยะการร่ายเวทย์จึงหมดไปแล้ว

ซวยแล้วไงหล่ะ! ทาลอนคิดไม่ถึงว่าจะเจอการโจมตีที่เด็ดเดี่ยวเช่นนี้จากลิงค์—เขาใช้เวทย์เทเลพอร์ทที่โดยทั่วไปแล้วมักจะเอาไว้ใช้หนีมาใช้ในการโจมตีแทน เขาไม่ได้ตั้งใจจะหนีไปหรอกหรอ?

มันเป็นความจริงที่ตอนนี้ลิงค์ไม่มีโอกาสหนี อย่างไรก็ตาม, ก่อนที่เขาจะพบกับจุดจบของเขา, ทาลอนก็น่าจะถูกฆ่าก่อน!

“แม่xเอ้ย! ไอหมอนี่มันบ้าไปแล้วรึไง!” ทาลอนยังมีไพ่ตายเหลืออยู่ใบนึง ไพ่ตายนี้อยู่ในคทาอันแข็งแกร่งของเขา เขาตะโกน “เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว!”

เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว

เวทย์เลเวล 6

มานาที่ใช้: 1,950 แต้ม

ผล: ทำความเสียหายทางจิตกับศัตรูทั้งหมดที่อยู่ในรัศมี 270 ฟุต ผลของเวทย์นี้ขึ้นอยู่กับอำนาจจิตและความเข้มแข็งทางจิตใจของเป้าหมายอย่างมหาศาล

(หมายเหตุ: อย่าใช้เวทย์นี้กับศัตรูที่มีอำนาจจิตแข็งแกร่ง)

แสงสีม่วงเข้มเริ่มกระจายไปรอบทิศทางโดยมีทาลอนเป็นจุดศูนย์กลาง แน่นอนว่านักรบโครงกระดูกที่อยู่รอบๆทาลอนไม่สามารถทนผลกระทบทางจิตใจอันแข็งแกร่งนี้ได้, และดวงไฟวิญญาณก็สลายไปจากดวงตาของพวกเขาในทันที, ทำให้พวกเขากลายเป็นกองกระดูกโง่ๆ

เอาเถอะ, นี่เป็นผลข้างเคียงที่ไม่ได้ตั้งใจของเวทมนตร์ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

ในความคิดของทาลอน, ลิงค์คงจะได้รับผลกระทบของเวทย์นี้ไปเต็มๆและเสียสติไปพักนึง ซึ่งนี่น่าจะส่งผลให้เกิดการกระดอนของมานาหรือแม้กระทั่งการสลายตัวของเวทมนตร์ของเขา, และนั่นก็จะทำให้เขามีโอกาสตอบโต้

อย่างไรก็ตาม, ไม่มีอะไรเป็นไปตามแผนการของเขาเลย

ทาลอนทำพลาดอีกครั้ง อันที่จริง, เขาไม่ควรใช้เวทย์นี้กับเป้าหมายที่มีสภาพจิตใจดีในสถานการณ์ที่สำคัญแบบนี้เลย มีตัวแปรมากเกินไปในเวทย์พวกนี้, โดยเฉพาะในตอนที่เขาไม่รู้ความแข็งแกร่งทางทิตใจที่แน่นอนของฝ่ายตรงข้าม

เขาเคยเห็นการควบคุมเวทย์เลเวล 9 อันสมบูรณ์แบบของลิงค์มาแล้ว ถ้านักเวทย์สามารถควบคุมเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งระดับนั้นได้ก็ใกล้จะถึงสถานะตำนานแล้ว, และแน่นอนว่า, พวกเขาต้องมีจิตวิญญาณและอำนาจจิตอันแข็งแกร่งอย่างแน่นอน

มันไม่ใช่ว่าทาลอนไม่ได้นึกถึงสถานการณ์แบบนี้ ความจริงที่ว่าลิงค์อยู่เหนือความคาดหมายของเขาอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาการต่อสู้สั้นๆนี้ได้ทำลายความคิดในระหว่างต่อสู้ของเขาไปจนหมด

ซึ่งนี่เป็นเหตุผลสำหรับความผิดพลาดทั้งหมดของเขา

ในตอนที่แสงสีม่วงเข้มผ่านร่างของลิงค์ไป, ลิงค์แค่รู้สึกกระทบกระเทือนที่สมองเล็กน้อยเหมือนกับโดนของเล็กๆเขวี้ยงใส่หัว ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่มีผลกระทับอื่นๆในขณะที่เขากำลังจดจ่อกับเวทย์หัตถ์ไททันของเขาต่อ

ตูม!

การโจมตีนี้โดนทาลอนจากมุมที่สูงกว่า, อัดเขาเข้าไปในชั้นหิมะหนาบนพื้น หิมะถูกหัตถ์ไททันละลายอย่างรวดเร็วและขยี้ร่างของทาลอนตลอดทางที่จมไปในพื้น

ทาลอนเป็นแค่นักเวทย์ แม้ว่าร่างกายของเขาจะยืดหยุ่นกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย, แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะทนแรงอัดเต็มเหนี่ยวของเวทย์เลเวล 6 ได้ ร่างกายของเขาระเบิดเหมือนกับฟองน้ำในตอนที่เจอกับแรงกระแทกอันหนักหน่วงและถูกย่างด้วยความร้อนของเวทย์หัตถ์ไททันจนกลายเป็นเถ้าถ่านในทันที หลังจากนั้น, ลิงค์ก็เห็นบอลโปร่งแสงปรากฎขึ้นจากร่างของทาลอนซึ่งลอยไปยังทิศทางตรงข้ามอย่างรวดเร็ว

“นี่คือการปรากฎตัวทางกายภาพของวิญญาณหรอ?” ลิงค์ขมวดคิ้ว ความเร็วในการเดินทางของวิญญาณนั้นสูงมาก ลิงค์ไม่เร็วพอ, และไม่มีเวลาไล่ตามมันด้วย ซึ่งนี่เป็นเพราะปีศาจที่แข็งแกร่งมากๆกำลังเข้ามาใกล้เข้าอย่างรวดเร็ว; ตอนนี้บรูธตันอยู่ห่างออกไป 600 ฟุต

ณ จุดนี้, ลิงค์มีมานาเหลืออยู่ไม่ถึง 1,000 แต้ม อย่างไรก็ตาม, เขายังมีค่าโอมนิอยู่ 300 แต้ม, ซึ่งน่าจะเพียงพอแล้วสำหรับการจัดการกับปีศาจอันน่ารังเกียจตัวนี้

เขาหันไปเผชิญหน้ากับปีศาจในขณะที่ปลายคทาของเขาเปล่งแสงอันอบอุ่นออกมา ลิงค์กำลังรอให้ฝ่ายตรงข้ามวิ่งเข้ามาก่อนที่เขาจะทำการโจมตีเปิด อย่างไรก็ตาม, มีบางสิ่งที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น ปีศาจตัวนี้หยุดฝีเท้าของเขาแล้วเริ่มถอย กลูกับดาร์คเอลฟ์สอดแนมที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันถอยตามสัญชาติญาณเช่นกัน

มันเป็นภาพที่น่าตลกเพราะพวกเขาจ้องมาที่ลิงค์อย่างระมัดระวังในขณะที่กำลังหนี พวกเขาหนีไปจนรักษาระยะได้ 300 ฟุต, ก่อนที่จะหันหลังให้ลิงค์แล้ววิ่งสุดชีวิต

นักรบมังกรทมิฬแพ้ไปแล้ว, และปีศาจโลหิตทาลอนก็กลายเป็นกองบาบีคิวเนื้อบดไปแล้ว พวกเขาทั้งคู่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว ซึ่งพวกเขาคงจะมุ่งหน้าต่อไปถ้าพวกเขาเป็นมาโซคิส

ลิงค์แค่หัวเราะออกมาแล้วไม่ได้ไล่ตามกลุ่มตัวตลกนี้ เขาแค่หันไปมองป้อมโครงกระดูก

“อาเซเลีย, เธอจะอยู่เฉยๆแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันพูดถูกไหม?” ลิงค์หัวเราะออกมาเบาๆ

อาเซเลียเป็นชื่อของผู้ถืออสรพิษทมิฬภายในเกมส์ ลิงค์เชื่อว่าในโลกแห่งฟิรุแมน, มันก็คงจะไม่ต่างกัน

ในป้อมโครงกระดูก, ดูเหมือนว่าอาเซเลียจะรู้สึกถึงสายตาของลิงค์ เธอจ้องไปที่ลิงค์จากระยะไกลๆแล้วพูด “นักล่าปีศาจ…เขาสมบูรณ์แบบกว่าที่ฉันจินตนาการเอาไว้อีก”

เธอก้มหัวลงในขณะที่เธอลูบแซ่ในมือของเธอ, ก่อนที่จะกระซิบอย่างอ่อนโยน “ที่รักของข้า, ที่รักน่าจะพอใจกับวิญญาณของเขา ใช่ไหม?”

ฟ่อวววว แซ่ในมือของเธอส่งเสียงอันชั่วร้ายออกมา มันโหยหาวิญญาณที่เอร็ดอร่อยและทรงพลัง

“งั้น, ข้าจะไปจับตัวเขาด้วยตัวเอง!” ออเซเลียยิ้มอย่างหลงใหล

พอพูดจบ, เธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังขอบหลังคา เธอไม่ได้หยุดในตอนที่เธอไปถึงขอบ แต่เธอแค่เดินต่อและก้าวผ่านชั้นบรรยากาศไปอย่างนุ่มนวลแทน

เธอไม่ได้ร่ายเวทย์เลยตลอดกระบวนการนี้ เธอแค่ลอยกลางอากาศอย่างสง่างาม, เหมือนกับไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ อย่างไรก็ตาม, ในความเป็นจริงนั้น, เธอกำลังมุ่งหน้าไปหาลิงค์ด้วยความเร็วอันบ้าคลั่ง

เมื่อเปรียบกับนักเวทย์ที่อยู่เบื้องหน้าเธอ, นักรบมังกรทมิฬ, ปีศาจโลหิตทาลอน, ปีศาจบรูธตัน, และแม้กระทั่งนักดาบรุ่งอรุณก็ดูจืดไปเลย เธอยินดีที่จะสละพวกเขาไป

ในขณะที่เธออยู่กลางอากาศ, ออเซเลียก็หันมามองป้อมโครงกระดูก เธอรู้สึกได้ถึงตัวตนของคนนอกในดินแดนของเธอ แล้วเธอก็เย้ยหยัน “ไอนักเวทย์, เจ้าดึงความสนใจข้าเพื่อให้เพื่อนของเจ้าไปช่วยนักดาบรุ่งอรุณงั้นหรอ? นั่นเป็นความคิดที่ดีนะ, ถึงมันจะไร้เดียงสาไปหน่อยก็เถอะ”