Advent of the Archmage – ตอนที่ 233: การปะทะกันระหว่างจอมเวทย์ (ส่วนที่2)

คนที่กลายมาเป็นจอมเวทย์ด้วยความพยายามของตัวเองจริงๆนั้นเป็นคนที่น่าเกรงขามอย่างแน่นอน พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เล่นด้วยได้ง่ายๆเลย!

 

ปีศาจโลหิตทาลอนเป็นนักเวทย์อันเดดเฒ่าที่ใช้ชีวิตมาหลายร้อยปีแล้ว เขาสั่งสมประสบการณ์การต่อสู้มามากมายตลอดหลายปีมานี้ ในการเผชิญหน้ากับนักเวทย์สายต่อสู้ที่ผ่านศึกมามากมายเช่นนี้ ลิงค์ไม่กล้าทำพลาดเลย เขาอาจจะแพ้ได้ในชั่วเสี้ยววินาทีถ้าเขาไม่ระวังตัวให้ดี!

 

ในทำนองเดียวกัน, ปีศาจโลหิทาลอนก็ระวังการเคลื่อนไหวของลิงค์

 

ในตอนที่เขาแสดงความลังเลในการโจมตีลิงค์, เขาก็รู้สึกตัวว่าเขาทำพลาด!

 

ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจจริงๆ เมื่อกี้เขาพลาดจริงๆนี่!

 

เพราะความลังเลเพียงชั่วครู่ของเขา, เขาจึงสูญเสียการควบคุมมานาที่กำลังไหลเข้าไปในคทาของเขาโดยไม่รู้ตัว จากนั้นพลังงานนี้ก็เข้าสู่สภาวะหยุดนิ่งชั่วคราว ในโลกนักเวทย์, เหตุการณ์นี้ถูกเรียกโดยทั่วกันว่ามานาเฉื่อย

 

เขาจะต้องรอถ้าเขาต้องการจะใช้มานานี้อีกครั้ง

 

สำหรับจอมเวทย์, เวลาที่ต้องใช้สำหรับสภาพมานาเฉื่อยนั้นแค่ประมาณสิบเสี้ยววินาที อย่างไรก็ตาม, ในช่วงสิบเสี้ยววินาทีที่ทาลอนช้าไปนี้, ลิงค์ก็ได้โอกาสที่จะโจมตี

 

พูดให้ชัดๆก็คือ, โอกาสนี้ลิงค์เป็นคนสร้างขึ้นมาเอง

 

อักขระวิญญาณสั่นเล็กน้อยและสะท้อนเข้ากับความผันผวนมานาของลิงค์ และทันใดนั้นเอง, หัตถ์ไททันก็ปรากฎขึ้นมาแล้วพุ่งเข้าใส่ทาลอนด้วยความเร็วเต็มที่

 

ทาลอนกัดฟันของเขาอย่างแค้นใจเพราะเขารู้ว่าความลังเลของเขาได้ทำให้เขาเสียเปรียบ ตอนนี้เขาตกเป็นฝ่ายป้องกันของการต่อสู้แล้ว

 

อย่างไรก็ตาม, เขาไม่ได้ตื่นตระหนก, เขาคิด, บรูธตันใกล้จะมาถึงแล้ว มันน่าจะใช้เวลาไม่ถึงสิบวินาทีก่อนที่มันจะมาถึง ข้าทำได้สิ

 

ในการเผชิญหน้ากับเวทมนตร์เลเวล 6 อันไร้ปราณี, หัตถ์ไททัน, ทาลอนได้ตัดสินใจที่จะถอยอย่างรวดเร็วแทนที่จะต่อสู้กับมันตรงๆ ในช่วงเวลานี้, ระยะห่างอันสมบูรณ์แบบที่เขารักษาเอาไว้ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้ได้แสดงผลอันน่าเหลือเชื่อของมันแล้ว

 

เขาอยู่ห่างจากลิงค์ 300 ฟุต, และเวทย์อย่างหัตถ์ไททันก็ถูกพิจารณาว่าเป็นเวทย์ควบคุมระยะไกล ซึ่งโดยปกติแล้ว, ระยะ 300 ฟุตนั้นจะเป็นขีดจำกัดของเวทย์ประเภทนี้ เขาแค่ถอยหลังไปไม่กี่ก้าวก็จะพ้นระยะโจมตีได้อย่างปลอดภัยแล้ว

 

ในตอนที่ทาลอนถอยมาได้, เขาก็จะพ้นจากสภาพมานาเฉื่อยของเขาแล้ว เขายังเลือกที่จะต่อสู้ด้วยกลยุทธแบบเก่าๆอยู่ แทนที่จะพยายามบุกเพื่อจัดการลิงค์, เขากลับร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองแทน

 

ด้วยความที่เวลากระชั้นชิด, เวทย์ป้องกันที่เขาร่ายจึงไม่ได้แข็งแกร่งอะไรนัก มันเป็นแค่เวทย์เลเวล 4 และไม่ได้ร่ายมาเพื่อป้องกันเวทย์หากินของลิงค์, หัตถ์ไททัน มันถูกร่ายมาเพียงเพื่อป้องกันเขาจากคลื่นเวทมนตร์ที่เกิดขึ้นจากการร่ายเวทย์ธาตุไฟเลเวล 6 อันทรงพลัง

 

บรูธตัน, แกมาเร็วๆหน่อยเซ่!

 

ทาลอนกำลังมองไปทางปีศาจสูงใหญ่และทรงพลังด้วยหางตาของเขาตลอดเวลา มันเห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายสังเกตุเห็นโอกาสนี้และกำลังวิ่งมาด้วยความเร็วสูงสุด อย่างไรก็ตาม, เขาก็ยังอยู่ไกลเกินไป

 

ทาลอนถอยต่อในขณะที่เขาเริ่มชาร์จเวทย์เตรียมไว้สำหรับสวนการโจมตี นี่ไม่ได้ทำเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้าม, แต่จะปลูกฝังความกลัวเพื่อซื้อเวลาจนกว่าบรูธตันจะมาถึง

 

มันบอกได้เลยว่าปฏิกิริยาของทาลอนกับการโจมตีของลิงค์นั้นไร้ที่ติ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีนักเวทย์คนไหนที่สามารถโค่นล้มเขาได้อย่างรวดเร็วถ้าเขามีรูปแบบการรับรู้ในการต่อสู้เช่นนี้ พวกเขาอาจจะแพ้ในขณะที่กำลังคิดว่าพวกเขายังได้เปรียบถ้าพวกเขาไม่ระวังให้ดี

 

อย่างไรก็ตาม, ยังมีบางสิ่งที่ผิดปกติเกิดขึ้นด้วย

 

ในช่วงเวลานี้, ฝ่ายตรงข้ามได้ร่ายเวทย์ที่เหนือการคาดการณ์ของเขาโดยสิ้นเชิง

 

“ข้ามมิติ!”

 

ลิงค์ได้ใช้ระบบเกมส์เพื่อเปิดใช้เวทย์สนับสนุนระดับตำนานในขณะที่เขากำลังควบคุมหัตถ์ไททัน

 

หนึ่งพันแปดร้อยมานาอันล้ำค่าของเขาได้ถูกระบบเกมส์ใช้ไปในทันที ด้วยเสียงฟุบเบาๆ, แสงสีขาวก็ห่อหุ้มตัวเขาก่อนที่เขาจะหายไปจากจุดปัจจุบันของเขา

 

ทาลอนตกใจเล็กน้อยกับการเคลื่อนไหวนี้แต่ก็ยังหาเหตุผลเข้าข้างตัวเองกับการกระทำของลิงค์; เจ้าหนุ่มนี่ไม่โง่เลย มันรู้ว่าสถานการณ์ของมันสิ้นหวังเลยตัดสินใจที่จะหนี แต่ว่า, แกจะใช้เวทย์นี้หนีไปได้ไกลแค่ไหนกัน? ถึงยังไงแกก็ตายอยู่ดีนั่นแหล่ะ!

 

เสียงฟุบเบาๆดังขึ้นอีกครั้ง, และแสงสีขาวก็ปรากฎขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้, แสงสีขาวไม่ได้ปรากฎขึ้นในระยะที่ทาลอนคาดการณ์เอาไว้, แต่อยู่หลังจากเขาแค่ 90 ฟุต, เอาให้ชัดกว่านี้ก็คือจุดบอดของเขา

 

ทาลอนแค่รู้สึกถึงความผันผวนของมานาจากด้านหลังของเขาและรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างกระทันหัน เขายังไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเลย

 

สัญชาติญาณในการตอบสนองของเขาคือการหันไปดูข้างหลัง และสัญชาติญาณในการตอบสนองนี้ก็ทำให้เขาสูญเสียโอกาสในการหนี

 

ลิงค์ได้สูญเสียการเชื่อมต่อทั้งหมดกับเวทย์หัตถ์ไททันของเขาไปในขณะที่กำลังร่ายเวทย์ข้ามมิติ เขารู้ว่าหัตถ์ไททันน่าจะสลายไป ณ จุดนี้ อย่างไรก็ตาม, กระบวนการสลายนั้นก็ใช้เวลาเช่นกัน ดังนั้นในทันทีที่ลิงค์เทเลพอร์ทตัวเอง, เขาจึงฟื้นการเชื่อมต่อกับหัตถ์ไททัน อย่างไรก็ตาม, ณ จุดๆนี้, หัตถ์ไททันได้สลายไปแล้ว มันเป็นไปไม่ได้สำหรับลิงค์ที่จะทำให้มันกลับมามีรูปร่างอีกครั้ง

 

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ลิงค์เล็งเอาไว้ เขาไม่ได้ต้องการเวทย์, แต่เขาต้องการธาตุไฟที่ก่อตัวเป็นเวทย์นั้น ซึ่งนี่จะช่วยลดเวลาในการร่ายเวทย์ของเขาได้อย่างมากสำหรับหัตถ์ไททันอันต่อไปเพราะเขาได้ประหยัดเวลาที่ต้องใช้ในการรวบรวมธาตุ!

 

อักขระวิญญาณ, สะท้อนเวทย์, หัตถ์ไททัน!

 

ภายในเวลา 0.1 วินาที, หัตถ์ไททันอันใหม่ก็ปรากฎขึ้น จากมุมมองของคนนอก, มันเหมือนกับว่าหัตถ์ไททันที่สลายไปแล้วได้ก่อตัวกลับมาอีกครั้งในทันที

 

นอกจากนี้, ลิงค์อยู่ห่างจากทาลอนแค่ 90 ฟุตในตอนนี้ ดังนั้นปัญหาเรื่องระยะการร่ายเวทย์จึงหมดไปแล้ว

 

ซวยแล้วไงหล่ะ! ทาลอนคิดไม่ถึงว่าจะเจอการโจมตีที่เด็ดเดี่ยวเช่นนี้จากลิงค์—เขาใช้เวทย์เทเลพอร์ทที่โดยทั่วไปแล้วมักจะเอาไว้ใช้หนีมาใช้ในการโจมตีแทน เขาไม่ได้ตั้งใจจะหนีไปหรอกหรอ?

 

มันเป็นความจริงที่ตอนนี้ลิงค์ไม่มีโอกาสหนี อย่างไรก็ตาม, ก่อนที่เขาจะพบกับจุดจบของเขา, ทาลอนก็น่าจะถูกฆ่าก่อน!

 

“แม่xเอ้ย! ไอหมอนี่มันบ้าไปแล้วรึไง!” ทาลอนยังมีไพ่ตายเหลืออยู่ใบนึง ไพ่ตายนี้อยู่ในคทาอันแข็งแกร่งของเขา เขาตะโกน “เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว!”

 

เสียงกรีดร้องแห่งความกลัว

เวทย์เลเวล 6

มานาที่ใช้: 1,950 แต้ม

ผล: ทำความเสียหายทางจิตกับศัตรูทั้งหมดที่อยู่ในรัศมี 270 ฟุต ผลของเวทย์นี้ขึ้นอยู่กับอำนาจจิตและความเข้มแข็งทางจิตใจของเป้าหมายอย่างมหาศาล

(หมายเหตุ: อย่าใช้เวทย์นี้กับศัตรูที่มีอำนาจจิตแข็งแกร่ง)

 

แสงสีม่วงเข้มเริ่มกระจายไปรอบทิศทางโดยมีทาลอนเป็นจุดศูนย์กลาง แน่นอนว่านักรบโครงกระดูกที่อยู่รอบๆทาลอนไม่สามารถทนผลกระทบทางจิตใจอันแข็งแกร่งนี้ได้, และดวงไฟวิญญาณก็สลายไปจากดวงตาของพวกเขาในทันที, ทำให้พวกเขากลายเป็นกองกระดูกโง่ๆ

 

เอาเถอะ, นี่เป็นผลข้างเคียงที่ไม่ได้ตั้งใจของเวทมนตร์ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

 

ในความคิดของทาลอน, ลิงค์คงจะได้รับผลกระทบของเวทย์นี้ไปเต็มๆและเสียสติไปพักนึง ซึ่งนี่น่าจะส่งผลให้เกิดการกระดอนของมานาหรือแม้กระทั่งการสลายตัวของเวทมนตร์ของเขา, และนั่นก็จะทำให้เขามีโอกาสตอบโต้

 

อย่างไรก็ตาม, ไม่มีอะไรเป็นไปตามแผนการของเขาเลย

 

ทาลอนทำพลาดอีกครั้ง อันที่จริง, เขาไม่ควรใช้เวทย์นี้กับเป้าหมายที่มีสภาพจิตใจดีในสถานการณ์ที่สำคัญแบบนี้เลย มีตัวแปรมากเกินไปในเวทย์พวกนี้, โดยเฉพาะในตอนที่เขาไม่รู้ความแข็งแกร่งทางทิตใจที่แน่นอนของฝ่ายตรงข้าม

 

เขาเคยเห็นการควบคุมเวทย์เลเวล 9 อันสมบูรณ์แบบของลิงค์มาแล้ว ถ้านักเวทย์สามารถควบคุมเวทมนตร์ที่แข็งแกร่งระดับนั้นได้ก็ใกล้จะถึงสถานะตำนานแล้ว, และแน่นอนว่า, พวกเขาต้องมีจิตวิญญาณและอำนาจจิตอันแข็งแกร่งอย่างแน่นอน

 

มันไม่ใช่ว่าทาลอนไม่ได้นึกถึงสถานการณ์แบบนี้ ความจริงที่ว่าลิงค์อยู่เหนือความคาดหมายของเขาอย่างต่อเนื่องในช่วงเวลาการต่อสู้สั้นๆนี้ได้ทำลายความคิดในระหว่างต่อสู้ของเขาไปจนหมด

 

ซึ่งนี่เป็นเหตุผลสำหรับความผิดพลาดทั้งหมดของเขา

 

ในตอนที่แสงสีม่วงเข้มผ่านร่างของลิงค์ไป, ลิงค์แค่รู้สึกกระทบกระเทือนที่สมองเล็กน้อยเหมือนกับโดนของเล็กๆเขวี้ยงใส่หัว ซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่มีผลกระทับอื่นๆในขณะที่เขากำลังจดจ่อกับเวทย์หัตถ์ไททันของเขาต่อ

 

ตูม!

 

การโจมตีนี้โดนทาลอนจากมุมที่สูงกว่า, อัดเขาเข้าไปในชั้นหิมะหนาบนพื้น หิมะถูกหัตถ์ไททันละลายอย่างรวดเร็วและขยี้ร่างของทาลอนตลอดทางที่จมไปในพื้น

 

ทาลอนเป็นแค่นักเวทย์ แม้ว่าร่างกายของเขาจะยืดหยุ่นกว่าคนทั่วไปเล็กน้อย, แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะทนแรงอัดเต็มเหนี่ยวของเวทย์เลเวล 6 ได้ ร่างกายของเขาระเบิดเหมือนกับฟองน้ำในตอนที่เจอกับแรงกระแทกอันหนักหน่วงและถูกย่างด้วยความร้อนของเวทย์หัตถ์ไททันจนกลายเป็นเถ้าถ่านในทันที หลังจากนั้น, ลิงค์ก็เห็นบอลโปร่งแสงปรากฎขึ้นจากร่างของทาลอนซึ่งลอยไปยังทิศทางตรงข้ามอย่างรวดเร็ว

 

“นี่คือการปรากฎตัวทางกายภาพของวิญญาณหรอ?” ลิงค์ขมวดคิ้ว ความเร็วในการเดินทางของวิญญาณนั้นสูงมาก ลิงค์ไม่เร็วพอ, และไม่มีเวลาไล่ตามมันด้วย ซึ่งนี่เป็นเพราะปีศาจที่แข็งแกร่งมากๆกำลังเข้ามาใกล้เข้าอย่างรวดเร็ว; ตอนนี้บรูธตันอยู่ห่างออกไป 600 ฟุต

 

ณ จุดนี้, ลิงค์มีมานาเหลืออยู่ไม่ถึง 1,000 แต้ม อย่างไรก็ตาม, เขายังมีค่าโอมนิอยู่ 300 แต้ม, ซึ่งน่าจะเพียงพอแล้วสำหรับการจัดการกับปีศาจอันน่ารังเกียจตัวนี้

 

เขาหันไปเผชิญหน้ากับปีศาจในขณะที่ปลายคทาของเขาเปล่งแสงอันอบอุ่นออกมา ลิงค์กำลังรอให้ฝ่ายตรงข้ามวิ่งเข้ามาก่อนที่เขาจะทำการโจมตีเปิด อย่างไรก็ตาม, มีบางสิ่งที่แปลกประหลาดเกิดขึ้น ปีศาจตัวนี้หยุดฝีเท้าของเขาแล้วเริ่มถอย กลูกับดาร์คเอลฟ์สอดแนมที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันถอยตามสัญชาติญาณเช่นกัน

 

มันเป็นภาพที่น่าตลกเพราะพวกเขาจ้องมาที่ลิงค์อย่างระมัดระวังในขณะที่กำลังหนี พวกเขาหนีไปจนรักษาระยะได้ 300 ฟุต, ก่อนที่จะหันหลังให้ลิงค์แล้ววิ่งสุดชีวิต

 

นักรบมังกรทมิฬแพ้ไปแล้ว, และปีศาจโลหิตทาลอนก็กลายเป็นกองบาบีคิวเนื้อบดไปแล้ว พวกเขาทั้งคู่พ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว ซึ่งพวกเขาคงจะมุ่งหน้าต่อไปถ้าพวกเขาเป็นมาโซคิส

 

ลิงค์แค่หัวเราะออกมาแล้วไม่ได้ไล่ตามกลุ่มตัวตลกนี้ เขาแค่หันไปมองป้อมโครงกระดูก

 

“อาเซเลีย, เธอจะอยู่เฉยๆแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันพูดถูกไหม?” ลิงค์หัวเราะออกมาเบาๆ

 

อาเซเลียเป็นชื่อของผู้ถืออสรพิษทมิฬภายในเกมส์ ลิงค์เชื่อว่าในโลกแห่งฟิรุแมน, มันก็คงจะไม่ต่างกัน

 

ในป้อมโครงกระดูก, ดูเหมือนว่าอาเซเลียจะรู้สึกถึงสายตาของลิงค์ เธอจ้องไปที่ลิงค์จากระยะไกลๆแล้วพูด “นักล่าปีศาจ…เขาสมบูรณ์แบบกว่าที่ฉันจินตนาการเอาไว้อีก”

 

เธอก้มหัวลงในขณะที่เธอลูบแซ่ในมือของเธอ, ก่อนที่จะกระซิบอย่างอ่อนโยน “ที่รักของข้า, ที่รักน่าจะพอใจกับวิญญาณของเขา ใช่ไหม?”

 

ฟ่อวววว แซ่ในมือของเธอส่งเสียงอันชั่วร้ายออกมา มันโหยหาวิญญาณที่เอร็ดอร่อยและทรงพลัง

 

“งั้น, ข้าจะไปจับตัวเขาด้วยตัวเอง!” ออเซเลียยิ้มอย่างหลงใหล

 

พอพูดจบ, เธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปยังขอบหลังคา เธอไม่ได้หยุดในตอนที่เธอไปถึงขอบ แต่เธอแค่เดินต่อและก้าวผ่านชั้นบรรยากาศไปอย่างนุ่มนวลแทน

 

เธอไม่ได้ร่ายเวทย์เลยตลอดกระบวนการนี้ เธอแค่ลอยกลางอากาศอย่างสง่างาม, เหมือนกับไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ อย่างไรก็ตาม, ในความเป็นจริงนั้น, เธอกำลังมุ่งหน้าไปหาลิงค์ด้วยความเร็วอันบ้าคลั่ง

 

เมื่อเปรียบกับนักเวทย์ที่อยู่เบื้องหน้าเธอ, นักรบมังกรทมิฬ, ปีศาจโลหิตทาลอน, ปีศาจบรูธตัน, และแม้กระทั่งนักดาบรุ่งอรุณก็ดูจืดไปเลย เธอยินดีที่จะสละพวกเขาไป

 

ในขณะที่เธออยู่กลางอากาศ, ออเซเลียก็หันมามองป้อมโครงกระดูก เธอรู้สึกได้ถึงตัวตนของคนนอกในดินแดนของเธอ แล้วเธอก็เย้ยหยัน “ไอนักเวทย์, เจ้าดึงความสนใจข้าเพื่อให้เพื่อนของเจ้าไปช่วยนักดาบรุ่งอรุณงั้นหรอ? นั่นเป็นความคิดที่ดีนะ, ถึงมันจะไร้เดียงสาไปหน่อยก็เถอะ”

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset