Gate of God – ตอนที่ 696 คำสั่งของ มู่ ฉิงเฟิง

”ข้าเองก็ประทับใจเช่นกัน!”มู่ ฉิงเฟิง พยักหน้า
ถ้าเขาไม่สามารถเข้าใจจุดประสงค์ในการมาครั้งนี้ของกู่ หยวน ได้ ชื่อเสียงของศาลาเต๋าสวรรค์คงถูกทำลายเป็นแน่แท้
แต่
เขาจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร?
มู่ฉิงเฟิง ขมวดคิ้ว เขาไม่คิดว่า เทียนซิง จะใช้วิธีนี้ ใช้คำว่าทั้งห้าสำนักล้วนมาจากรากฐานเดียวกันเพื่อบอกบังคับให้เขาไม่มีทางต่อต้านได้
”เมื่อผู้อาวุโสกู่ หยวน จากหมู่บ้าน ฟู่ ซี่, ศิษย์เอกของศาลาหยินหยาง ว่าน เล่ย รวมทั้ง คัง เยว่ จากหอคอยหลิง หยุน ได้มาอยู่ที่นี่แล้ว ท่านมู่ คงมั่นใจที่จะส่งตัวศิษย์รักของท่านให้ข้าได้กระมัง?” แววตาของ เทียนซิง เต็มไปด้วยความเยือกเย็น
”ไม่มีทาง!”มู่ ฉิงเฟิง ตอบตรงๆ　　เขารู้แน่ชัดว่าเป้าหมายของเทียนซิงคืออะไร ดูเผินๆแค่เหมือนว่าเขาจะต้องการตัว ฉือ กูเหยียน กลับไป แต่เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือบังคับให้ ศาลาเต๋าสวรรค์แยกตัวออกไป
แม้ฉือ กูเหยียน จะถูกพาตัวกลับไป เทียนซิง ก็ไม่คิดจะทำอะไรกับนาง เขาสามารถไปรับนางกลับหลังจากหนึ่งเดือนได้โดยใช้สิ่งที่มีค่าเท่ากับเพลิงพันปีเป็นการแลกเปลี่ยน
อย่างไรก็ตามฉือ กูเหยียน กำลังบาดเจ็บอยู่
เขาจะปล่อยให้เทียนซิง พา ฉือ กูเหยียน ไปได้ยังไง?
”โอ้?่ข้าไม่เข้าใจเลย ข้ามาที่นี่ด้วยเจตนาดี ทำไมท่านถึงปฎิเสธข้ากัน?” แทนที่จะโกรธ เทียนซิง ยังคงยิ้มและกล่าวต่อ “หรือท่านมู่ ไม่เชื่อในมิตรภาพของทั้งห้าสำนักงั้นหรือ? หรือท่านจะรู้อยู่แล้วว่าเพลิงพันปีนั้นไม่มีอยู่แล้ว เพราะมันได้ถูกโขมยไป!”
เมื่อพูดถึงท้ายประโยคน้ำเสียงของเทียนซิง ยิ่งดูรุนแรงมากยิ่งขึ้นจนเหล่าศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์เต็มไปด้วยความหวาดกลัว　　”มิตรภาพของห้าสำนัก?”
”เพลิงพันปีถูกขโมยไปแล้วงั้นหรือ?เป็นไปได้ยังไงกัน?”
”เทียนซิงพยายามทำอะไรกันแน่?”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างรู้สึกถึงท่าทีของเทียนซิง และสับสนเป็นอย่างมาก
ในตอนนี้ดวงตาของมู่ ฉิงเฟิง หรี่ลงเล็กน้อย เขากำมือแน่นอย่างไม่รู้ตัว ก่อนจะคลายมันออก
”ไม่ว่าผู้นำเทียนจะพูดอย่างไรข้าจะไม่ให้ท่านพากูเหยียนไป…”
”อาจารย์ข้ายินดีจะไปที่เก้าขุนเขากับผู้นำเทียนเพื่อรับการรักษา” เสียงของ ฉือ กูเหยียน ค่อนข้างอ่อนเพลีย แต่นางก็ยังพยายามพูด
จากนั้นนางก็ก้าวออกมาช้าๆ
สายลมพัดผ่าน
เส้นผมสีดำสลวยของนางพริ้วไหวไปตามสายลม　　ตอนที่นางเดินออกไปหนานกง เฮา เอามือไขว้หลังโดยไม่รู้ตัว แต่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมา
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ต่างมองหน้ากันพวกเขาไม่รู้ถึงความตั้งใจของเทียนซิงแม้แต่น้อย
แต่พวกเขาเห็นว่า…
มันไม่มีอะไรดีเลย
แม้เทียนซิงจะทำตามที่พูดใช้เพลิงพันปีเพื่อรักษา ฉือ กูเหยียน ก็ตาม
”พี่หญิงท่านไปไม่ได้!”
”ใช่แล้วตอนนี้ พี่หญิงได้รับบากเจ็บสาหัสมาก จะให้ออกเดินทางได้อย่างไร?”
”ใช่แล้วพี่หญิงต้องพักฟื้น ที่ศาลาเต๋าสวรรค์เองก็มียาอมฤตมากกมาย พวกเขามีเพลิงพันปีแล้วยังไง? พวกเราไม่สนใจ ได้โปรด พี่หญิงอย่าไปเลย!”
เหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว
”กูเหยียนเรื่องนี้ … “　　”ข้าจะปฏิเสธความหวังดีของผู้นำเทียนได้ยังไง?”ฉือกูเหยียน พูดอีกครั้ง โดยไม่รอให้ มู่ ฉิงเฟิง พูดจบ
”ฮ่าฮ่าฮ่า…ศิษย์ทั้งหลายต่างมีเหุผลที่ชัดเจนต่างรู้ถึงความสำคัญของคำว่า สักนักทั้งห้ามาจากรากฐานเดียวกันเป็นอย่างดี มากับข้า!”เทียนซิงหัวเราะออกมา ในขณะที่ได้ยินเหล่าศิษย์พูด
เขารู้ดีว่าฉือ กูเหยียน สำคัญต่อ มู่ ฉิงเฟิง แค่ไหน ตราบที่ ฉือ กูเหยียน จะไปที่เก้าขุนเขา ไม่ว่าเขาจะต่อรองอะไร ศาลาเต๋าสวรรค์ก็ต้องยอม
”เอาล่ะผู้นำเทียน ข้าขอเวลาสักหน่อย” ฉือ กูเหยียน ไม่พูดอะไรมากนัก นางหันมอง มู่ ฉิงเฟิง ที่อยู่ด้านข้าง “อาจารย์ ส่ง ฟาง เจิ้งจือ มาให้ข้า ข้าจะดูแลเขาเอง”
”กูเหยียนอย่าบอกนะว่าเจ้าคิดจะ …” มู่ ฉิงเฟิง มองแววตาของ ฉือ กูเหยียน เขานึกถึงบางเรื่องขึ้นมาทันที
เมื่อฉือ กูเหยียน ออกจากศาลาเต๋าสวรรค์เด็กรับใช้ของนางมาหาเขาและบอกกับเขาว่า ฉือ กูเหยียน ไปที่เกาะจันทราดำเพื่อไปเอาเพลิงพันปี
อย่างไรก็ตามเหตุผลที่นางต้องการเพลิงพันปีนั้น…
นางไม่ได้ถามอย่างละเอียด
นั้นคือความเคารพของสาวใช้ต่อนายหญิงมู่ ฉิงเฟิง รู้ดีว่านางคิดอะไรอยู่ นางต้องการให้เขาชวย ฉือ กูเหยียน และไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเขา
มู่ฉิงเฟิง เองก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม
แต่ตอนนี้เมื่อได้ยินคำพูดของ ฉือ กูเหยียน เขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยเรื่องนั้น
”อาจารย์โปรดวางใจ” ฉือ กูเหยียน พูดอีกครั้ง ราวกับว่านางรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
แต่…
มู่ฉิงเฟิง จะไม่กังวลอย่างไร?
ถึงแบบนั้นเขาก็ค่อยๆว่าง ฟาง เจิ้งจือ ลงในขณะที่มอง หยาน ฉิง และ หนานกง มู่ ที่ยืนอยู่ไกลๆ ก่อนจะส่ายหัว　　ทำไมมู่ ฉิงเฟิง ถึงส่ายหัว …
ไม่มีใครรู้
อย่างไรก็ตามศิษย์ของศาลาเต๋าสวรรค์ได้เห็นภาพที่น่าตกตะลึง
ตอนที่มู่ ฉิงเฟิง ค่อยๆวาง ฟาง เจิ้งจือ ลงบนพื้น ฉือ กูเหยียน ก็อุ้มเขาเกือบจะในทันที และวางมือข้างนึงบนหน้าอกของเขา
ในตอนนั้นเองเหล่าศิษย์ต่างเห็นความกังวลบนใบหน้าของฉือ กูเหยียน ความจริงแล้วนอกจาความกังวลยังเต็มไปด้วยความอ่อนโยน
อ่อนโยน?!
แม้นางจะอยู่ที่ศาลาเต๋าสวรรค์มาเป็นเวลาหลายปีมีปฏิสัมพันธ์กับเหล่าศิษย์บ้าง แต่นางไม่เคยแตะต้องตัวศิษย์คนไหนเลย
แต่ตอนนี้…
นางกอดชายคนหนึ่งและแสดงความอ่อนโยนออกมาบนใบหน้า แม้จะชั่วเวลาหนึ่ง แต่ก็เพียงพอจะทำให้เหล่าศิษย์อ้าปากค้างได้
”พี่หญิง…นาง…นาง…”　　”ข่าวลือนั่นต้องไม่เป็นความจริง?!”
”ข่าวลืออะไร?”
”ข่าวลือที่ว่านางได้หมั้นกับ…”
”อะไรนะ?!แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้!”
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อ
สำหรับหนานกง เฮา ใบหน้าของเขาซีดขาวเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อยๆเปลี่ยนเป็นปกติ แต่มือที่อยู่ด้านหลังกลับกำแน่น
หลินมู่ไป่ และ หลิน หยุน ก็กำหมัดแน่นเช่นกันเมื่อเห็น ฉือ กูเหยียน โอบกอด ฟาง เจิ้งจือ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตึงเครียด
ฉือกูเหยียน ไม่ได้สนใจเสียงรอบข้าง นางกดมือลงไปที่หน้าอกของ ฟาง เจิ้งจือ สองถึงสามครั้ง ก่อนที่จะขมวดคิ้ว
”ผู้นำเทียนข้าจะไปกับท่านหลังจากพาเขาไปพักผ่อน และข้าไปเปลี่ยนชุดให้เรียบร้อยก่อน” ฉือ กูเหยียน เตรียมจะเดินออกไป
”เดี๋ยวก่อน!”เทียนซิง ไม่รู้ว่านางมีความสัมผันธ์แบบไหนกับ ฟาง เจิ้งจือ แต่เขาจะปล่อยนางจากไปแบบนี้ไม่ได้ “เจ้าไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ที่เก้าขุนเขามีชุดมากมายให้เจ้า!”
”เสื้อผ้าที่นั่นคงไม่เหมาะกับข้า”ฉือ กูเหยียน ค่อยๆหันมามอง เทียนซิง
”ทันทีที่ถึงที่นั่นข้าจะให้คนมาวัดตัวเจ้าใหม่เองไม่ต้องห่วง…”
”ท่านเดินทางมาขอโทษถึงที่นี่แล้วข้าจะให้ท่านลำบากแบบนั้นได้ยังไง ข้าจะไปไม่นาน ท่านไม่ต้องกังวล!” ฉือ กูเหยียน ตัดบท
”หรือท่านไม่เชื่อว่าข้าจะไปกับท่าน?”
”ข้าจะไม่เชื่อเจ้าได้ยังไงแต่ว่า…”
”ที่จริงแล้วท่านไม่ต้องกังวลมีคนของอีกสามสำนักอยู่ที่นี่ในเมื่อท่านกล่าวว่าทั้งห้าสำนักล้วนมาจากรากฐานเดียวกัน พวกเราก็ควรจะเชื่อใจกันใช่หรือไม่?” ฉือ กูเหยียน ไม่คิดจะรอคำตอบของ เทียนซิง นางพูดพร้อมเตรียมจะจากไปอีกครั้งทันที
ทั้งกู่ หยวน, คัง เยว่ และ ว่าน เล่ย ต่างยิ้มที่มุมปาก
พวกเขาจะไม่รู้ถึงสาเหตุที่เทียนซิง เดินทางมาที่นี่ได้ยังไง?
แน่นอนพวกเขารู้
พวกเขามองไปที่ฉือ กูเหยียน
เมื่อเห็นนางรีบเดินจากใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปทันที
สำหรับเทียนซิง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง รอยยิ้มหายไป กลายเป็นใบหน้าที่เย็นชา
เขาไม่คิดว่าฉือ กูเหยียน จะใช้วิธีนี้
มันเป็นข้อแก้ตัวง่ายๆเท่านั้น
ใช้คำพูดของเขากลับมาทำร้ายเขาเอง
ทั้งห้าสำนักมาจากรากฐานเดียวกัน?
แล้วยังไง?
เขาไม่มีทางให้นางออกไปได้
เหตุผลง่ายๆ
เพลิงพันปีอยู่ที่นางมุมปาก
พวกเขาจะไม่รู้ถึงสาเหตุที่เทียนซิง เดินทางมาที่นี่ได้ยังไง?
แน่นอนพวกเขารู้
พวกเขามองไปที่ฉือ กูเหยียน
เมื่อเห็นนางรีบเดินจากใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปทันที
สำหรับเทียนซิง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง รอยยิ้มหายไป กลายเป็นใบหน้าที่เย็นชา
เขาไม่คิดว่าฉือ กูเหยียน จะใช้วิธีนี้
มันเป็นข้อแก้ตัวง่ายๆเท่านั้น
ใช้คำพูดของเขากลับมาทำร้ายเขาเอง
ทั้งห้าสำนักมาจากรากฐานเดียวกัน?
แล้วยังไง?
เขาไม่มีทางให้นางออกไปได้
เหตุผลง่ายๆ
เพลิงพันปีอยู่ที่นาง　　ถ้านางออกไปทุกคนจะรู้ได้ยังไงว่าเพลิงพันปีอยู่ที่นาง?
”ฉือกูเหยียน เดี๋ยวก่อน!”เทียนซิง ไม่ลังเล คว้าไหล่ของ ฉือ กูเหยียน เอาไว้
มู่ฉิงเฟิง ปรากฎขึ้นด้านหน้าเขาทันที
”ผู้นำเทียนท่านคิดจะทำอะไร?”
”หลีกไป!”เทียนซิง ไม่คิดจะสุภาพอีก เพราะ ฉือ กูเหยียน นั้นเร็วมาก และหายไปไกลแล้ว
”คิดจะก่อสงครามขึ้นหรือไง?”มู่ ฉิงเฟิง ตาม เทียนซิง ไปอีกครั้ง
”สวะ!”เทียนซิง ตบฝ่ามือลงบนหน้าอกของ มู่ ฉิงเฟิง
มันเป็นฝ่ามือที่ธรรมดาแต่หล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์ที่เห็นกลับรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
”ดูเหมือนท่านเทียนจะไม่สนใจเรื่องความสัมพันธ์ของทั้งห้าสำนักแล้วกระมัง?” เสียงของ มู่ ฉิงเฟิง ดังขึ้น ก่อนที่เขาจะโจมตีกลับ
มือของเขาไม่ได้สัมผัสกับมือเทียนซิง โดยตรง　　เขาคว้าแขนของเทียนซิง เอาไว้ ครู่หนึ่งแขนของ เทียนซิง ก็หยุดเคลื่อนไหว
ทุกอย่างเกิดขึ้นในชั่วพริบตา
ในที่สุดเทียนซิงก็ดึงมือกลับมา”มู่ ฉิงเฟิง เลิกทำเป็นไม่รูไม่ชี้สักที ฉือ กูเหยียน ไปที่เกาะจันทราดำ ทำร้ายเซียนทั้งสาม ขโมยเพลิงพันปี รวมทั้งจมเกาะของข้าอีก เจ้ากล้าบอกว่าไม่ใช่เพราะคำสั่งของเจ้างั้นหรือ?”
”ไม่ใช่ข้า”มู่ ฉิงเฟิง ก็ถอยออกมาเช่นกัน
”คิดว่าข้าจะเชื่องั้นหรือ?”ดวงตาของเทียนซิง เย็นชาอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะผิวปากขึ้น
”โฮกโฮก โฮก…”
สัตว์ร้ายหลายตัวเริ่มสงเสียงโหยหวนก่อนที่ร่างสีดำมากมายจะกระโดดลงมาจากหลังสัตว์เหล่านั้น
ตอนนี้เทียนซิงแสดงความเป็นศัตรูออกมาอย่างชัดเจน
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเร็วเกินไป…
อย่างไรก็ตามพวกเขาทั้งหมดได้ยิน… 　　”ฉือกูเหยียน ขโมยเพลิงพันปีมา?…” คำพูดนี้ส่งตรงถึง มู่ ฉิงเฟิง
แต่คำพูดเหล่านั้นก็ราวกับฟ้าผ่าลงกลางใจของเหล่าศิษย์ศาลาเต๋าสวรรค์เช่นกัน