ตูม!เสียงระเบิดดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นเสียงที่เกิดขึ้นจากหยินหยางที่พุ่งเข้าไปท่ามกลางเหล่าปีศาจอาวุโส
การร่วมมือกันของมนุษย์ผู้แข็งแกร่งที่สุดสองคนทำให้เหล่าปีศาจอาวุโสกดดันทั้งเฉียนยู่และหยานหยิงแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของมนุษย์
ในทางกลับกันตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าปีศาจถูกไป่ฉือฆ่าไปแล้วตั้งแต่สงครามเมื่อหลายสิบปีก่อน
แต่พวกเขาจะยอมแพ้ง่ายๆ?
ไม่มีทาง
ต่อให้พวกเขาจะต้องตายพวกเขาก็ไม่มีทางถอย ไม่ว่าศัตรูของพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม
นี่เป็นสงครามที่พวกเขาต้องเอาชีวิตเข้าแลก อย่าหวังว่าจะทำร้ายนายน้อยได้! พลังอันรุนแรงระเบิดออกมาท่ามกลางกลุ่มปีศาจอาวุโส พวกเขาผลักดันเฉียนยู่และหยางหยิงที่เข้ามาใกล้ให้ถอยหลังกลับไป
ท่านเฉียนยู่ถูกผลักให้ถอยกลับมา?!
เกิดอะไรขึ้น?
ฉากตรงหน้าเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
เหล่าเซียนและศิษย์ของสำนักต่างๆต่างไม่เข้าใจ
พวกเขาไม่คาดคิดว่าปีศาจอาวุโสจะแข็งแกร่งขนาดนี้อย่างไรก็ตามมันเป็นความจริงที่เฉียนยู่และหยานหยิงถูกกดดันจนพวกเขาต้องถอยออกมาอย่างน้อยห้าก้าว
มีคำโบราณกล่าวไว้ว่าเมื่อผู้คนถูกกดดันจนถึงขีดสุดพวกเขาจะสามารถทำเรื่องที่ไม่น่าเชื่อให้กลายเป็นจริงได้
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นพลังใจของเหล่าปีศาจอาวุโสพวกเขาไม่กลัวความตายแม้คู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม พวกเขามีเพียงความคิดเดียวเท่านั้นคือไม่ให้ใครเข้าใกล้หยุนชิงวู
พวกเขาต้องปกป้อง
ปกป้องหยุนชิงวูด้วยชีวิต
หยุนชิงวู!! ฟางเจิ้งจือต่างจากคนอื่นๆ เขาไม่แปลกใจกับฉากตรงหน้า
ในความเป็นจริงเขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่มั่นคงและแข็งแกร่งจากร่างของเหล่าปีศาจอาวุโสได้
สุดท้ายการต่อสู้ก็ขึ้นอยู่กับพลังใจใครที่ท้อถอยนั่นหมายถึงความพ่ายแพ้
ฟางเจิ้งจือไม่คิดที่จะถอย
เขาเองก็มีคนที่ต้องปกป้องเขาจึงเลือกที่จะสู้
ตาย! ฟางเจิ้งพุ่งเข้าไปหาเหล่าปีศาจอาวุโสซึ่งๆหน้า
อย่างไรก็ตามมันไม่เหมือนกับครั้งก่อนฟางเจิ้งจือไม่ได้แทงดาบไร้ร่องรอยไปด้านหน้า อย่างไรก็ตามเขายกมันขึ้นเหนือหัว
มีวิชาดาบหนึ่งของอาณาจักรเซี่ยที่ชื่อว่า’ตัดภูผา’
ความเป็นจริงมันไม่ใช่วิชาที่มีการเคลื่อนไหวซับซ้อนอะไร
แต่ฟางเจิ้งจือเลือกที่จะใช้ท่านี้ในเวลานี้เขาจับดาบในมือแน่น
เขาจับดาบด้วยมือทั้งสองข้าง
ก่อนที่เขาจะฟันลงไปข้างหน้าอย่างแรง
ไม่มีแสงสว่างใดๆมีแต่พลังกายของเขาเท่านั้นที่ต้องการตัดแบ่งสิ่งที่ขวางหน้า
เจ้าไม่มีทางฆ่านายน้อยได้!
ไม่มีทาง!
เสียงของเหล่าปีศาจอาวุโสดังขึ้นใต้ใบหน้าอันแก่ชราซ่อนความแข็งแกร่งเอาไว้
ดาบไร้ร่องรอยของฟางเจิ้งจือพุ่งลงมา
มันเร็วมากพร้อมกับปลดปล่อยแสงสีม่วง ฟางเจิ้งจือโจมตีเข้าที่ตรงกลางของเหล่าปีศาจอาวุโส
ขณะเดียวกันปีศาจอาวุโสป้องกันด้วยอาวุธของพวกเขาแม้พวกเขาจะไม่แข็งแกร่งและรวดเร็วเท่ากับฟางเจิ้งจือ พวกเขากลับเลือกตั้งรับการโจมตีของฟางเจิ้งจือโดยไม่ลังเล
ไม่!!!
จักรพรรดินีน้อย!
ฟางเจิ้งจือข้าไม่มีทางปล่อยให้เจ้าทำร้ายนายน้อย!
ฆ่านาง!
ฆ่าหยุนชิงวู
เสียงมากมายดังขึ้นพร้อมกันในสนามรบ
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ดาบในมือของฟางเจิ้งจือ
ดาบไร้ร่องรอยปะทะเข้ากับหนึ่งในแขนของเหล่าปีศาจอาวุโสแน่นอนว่ามันไม่สามารถป้องกันดาบของฟางเจิ้งจือได้ เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว
อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันมีตะขอสีขาวพุ่งเข้ามาขวางทางดาบเอาไว้มันปัดดาบของฟางเจิ้งจือไม่ให้ฟันลึกเข้าไปที่ร่างของปีศาจอาวุโสคนนั้น
มันเกิดขึ้นเร็วมาก!
เคล้ง!ตะขอสีขาวแตกเป็นเสี่ยงๆทันที มันถูกผ่าออกด้วยดาบไร้ร่องรอย ก่อนที่ร่างของปีศาจอาวุโสคนนั้นจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ
ดาบของฟางเจิ้งจือเข้าใกล้หยุนชิงวูที่หลบอยู่ด้านหลังมันอยู่ห่างจากนางไม่ถึงหนึ่งนิ้ว จิตสังหารจากตัวดาบสามารถส่งไถึงร่างของนางได้
หยุนชิงวูเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ
กิ้ง!เสียงของดาบยาวจากปีศาจอาวุโสอีกคนแทงสวนออกมาเพื่อป้องกันปลายดาบของฟางเจิ้งจือ เสียงปลายดาบที่กระทบกับใบดาบยาวดังขึ้นชัดเจน
นอกจากดาบยาวแล้วยังมีดาบสีเขียวขึ้นพุ่งเข้ามาขวางดาบไร้ร่องรอยไว้เช่นกัน
มันเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
จากนั้นเสียงใบดาบที่แตกหักก็ดังขึ้น
ใบดาบยาวโค้งงอก่อนที่มันจะหักในทันที
ทำนองเดียวกันดาบไร้ร่องรอยยังทะลุผ่านดาบสีเขียวเข้มไปด้วยเช่นกันแสงสีม่วงพุ่งไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง
ทันใดนั้นขณะที่ปลายดาบไร้ร่องรอยกำลังจะแตะหน้าอกของหยุนชิงวูกลีบดอกไม้สีขาวก็ร่วงหล่นมาจากท้องฟ้า
หลังจากนั้นก็มีดาบปรากฎขึ้นที่ด้านหน้าของฟางเจิ้งจือ
มันเป็นดาบยาวใสราวกับน้ำแข็งอย่างไรก็ตามผู้ที่ถือมันอยู่ทั่วร่างของเขาชุ่มไปด้วยเลือด
ดาบสรรพสิ่ง!
ดาบของหนานกงเฮา!
ตอนนี้มันปรากฎขึ้นด้านหน้าของดาบไร้ร่องรอย
การโจมตีของหนานกงเฮามักจะรวดเร็วเสมอ
เจ้าพลาดไปแค่นิดเดียวเท่านั้น.. หยุนชิงวูถอนหายใจพร้อมกับมองดาบสองเล่มที่ปะทะกันอยู่ด้านหน้าของนาง
นิดเดียว?นิดเดียวจริงๆ! ฟางเจิ้งจือไม่ได้แปลกใจกับการโจมตีของหนานกงเฮา เพราะหนานกงเฮานั้นยังอยู่ภายใต้การควบคุมของหยุนชิงวู
แม้จะเป็นอย่างนั้นดาบของหนานกงเฮา…
สามารถป้องกันการโจมตีของเขาได้จริงๆงั้นหรือ?
อะไรที่ทำให้หยุนชิงวูมั่นใจขนาดนั้น?
ฟางเจิ้งจือหลบไป!
เจ้าเด็กเหลือขอ…วิ่งเร็วเข้า!
ขณะที่ฟางเจิ้งจือกำลังสับสนเสียงเตือนได้ดังขึ้น มันมาจากเฉียนยู่และหยานหยิง พวกเขาอยู่ไม่ได้ไกลจากฟางเจิ้งจือเสียงร้องของพวกเขาดังก้องอยู่ในหูของฟางเจิ้งจือ
อย่างไรก็ตามทำไมเขาต้องวิ่ง?
ฟางเจิ้งจือยืนนิ่งอย่างไรก็ตามเขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างร่วงหล่นลงมาจากด้านบน
ลอบโจมตี?!
ไป่ฉือ?
ไม่น่าจะเป็นไปได้เพราะตอนนี้นางกำลังติดพันอยู่กับมู่ฉิงเฟิงและโม่ฉานฉือ
ใช่ฟางเจิ้งจือคิดถูก…
ไม่ใช่ไป่ฉือ…
ทันใดนั้นฟางเจิ้งจือรู้สึกถึงแรงกดดันพุ่งเข้ามาที่หัวของเขาฟางเจิ้งจือเห็นเงาบางอย่างอยู่เหนือหัวของตัวเอง
แม้เขาจะลังเลในตอนแรกแต่ตอนนี้เขารีบถอยออกมาอย่างรวดเร็วในทันที เกิดอะไรขึ้นกันแน่?! ตูม!!
เสียงดังขึ้นจากนั้นฟางเจิ้งจือก็เห็นเหล่าปีศาจอาวุโสกระเด็นออกไปทุกทิศทาง
มันเกิดขึ้นอย่างฉับพลันแม้แต่ฟางเจิงจือยังประหลาดใจ
อะไรที่ทำให้การป้องกันของเหล่าปีศาจอาวุโสพังทลายลงอย่างสมบูรณ์?!
ฟางเจิ้งจือเงยหน้าขึ้นไปมันเป็นก้อนหินขนาดใหญ่!
ก้อนหินสีดำทึบไม่มีลวดลายพิเศษอะไร ไม่ได้มีแสงเปล่งออกมา แต่บรรยากาศของมันทั้งเก่าแก่และทรงพลังมาก
นอกจากนั้น…
มีรอยแตกเล็กน้อยไม่มีใครรู้ว่าหินก้อนนี้มีอายุเท่าไร แต่พลังที่ปล่อยออกมาทำให้จิตใจของฟางเจิ้งจือต้องสั่นสะท้าน
แครก!รอยร้างเกิดขึ้นที่ใจกลางของหิน
หินดำยักษ์มีรอยร้าว? ภาพของจักรวาลที่เต็มไปด้วยหินยักษ์สีดำปรากฎขึ้นในใจของฟางเจิ้งจือทันที
มันคือหินที่อยู่ในห้วงจักรวาล
ฟางเจิ้งจือมองฉากตรงหน้าด้วยความแปลกใจ
เจ้าพลาดไปนิดเดียวเท่านั้นไม่ใช่เพราะเจ้าไม่มีความสามารถ แต่เป็นเพราะเจ้าคงโชคไม่ดีเท่าไร… เสียงของหยุนชิงวูดังขึ้นด้านหลังของก้อนหินยักษ์
โชคไม่ดี? ฟางเจิ้งจือเข้าใจสิ่งที่หยุนชิงวูพูด แต่เขาอดรู้สึกแปลกๆไม่ได้อยู่ดี
เขากำลังคิดอยู่ว่าหินที่อยู่ตรงหน้าจะระเบิดไหม?
ถ้าระเบิดเขาควรจะหลบเศษหินมากมายยังไง?
อย่างไรก็ตามคนอื่นๆที่อยู่ในสนามรบไม่ได้เช่นนั้นจากมุมมองของพวกเขาไม่ได้เห็นเพียงหินที่ร่วงลงมาเท่านั้น พวกเขายังเห็นอีกว่าประตูสีเขียวและสีดำเปิดออกอย่างสมบูรณ์แล้ว ท่ามกลางความมืดมิดภายในประตูราวกับมีดวงตาอันยิ่งใหญ่คู่หนึ่งกำลังมองลงมาบนโลกมนุษย์
……………………………………..
