จะกินดีหรือไม่กินดี?
นี่คือคำถามที่เซียวเฉินกำลังไตร่ตรองขณะที่เขากำลังจ้องมองเม็ดยาสีเขียวเข้ม “เม็ดยาเซียน” ที่อยู่ในมือของเขา มันดูเหมือนว่าจิตใจของเขากำลังอยู่ในความสับสน เมื่อเขาได้ซื้อตำราบ่มเพาะพลังจากเถาเป่า ผู้ขายได้มอบเม็ดยานี่เป็นของแถมให้กับเขา
ร้านเถาเป่านั่นไม่ได้บอกอะไรเขาเลย หลังจากที่เขาซื้อตำราบ่มเพาะพลังในราคา 250 หยวน พวกเขาก็มอบเม็ดยาเซียนให้กับเขาซึ่งบอกว่าจะอนุญาตให้คนที่กินเขาสู่โลกแห่งเซียนได้
เซียวเฉินมักจะสนใจเรื่องบ่มเพาะพลังและตำนานเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงซื้อมันมาทันทีโดยไม่จำเป็นต้องคิดมาก
เป็นเวลาสามปี เซียวเฉินได้บ่มเพาะพลังตามวิธีที่ระบุไว้ในตำราบ่มเพาะพลัง เขาได้ฝึกบ่มเพาะพลังเป็นเวลาสามปี แต่เขากลับไม่มีความคืบหน้าเลยแม้แต่น้อย นอกจากการจดจำวิธีการกลั่นเม็ดยา สร้างยันต์อาคม สร้างรูปแบบและสร้างอาวุธแล้วนั้น เขาไม่อาจเข้าใจส่วนที่เหลือได้
อย่างไรก็ตาม เซียวเฉินก็ไม่ได้ยอมแพ้ และฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เม็ดยาเซียน
เขาเคยพยายามที่จะใช้ค้อนเหล็กทุบมัน แต่เมื่อค้อนเหล็กเข้าใกล้เม็ดยาเซียน มันดูเหมือนกับว่ามีสนามพลังปรากฏอยู่รอบเม็ดยา ไม่ว่าเขาจะใส่แรงไปมากแค่ไหน ค้อนเหล็กก็ไม่อาจเข้าใกล้มันได้
ตำนานแห่งเซียนอันเร้นลับบางทีอาจถูกซ่อนอยู่ภายในเม็ดยานี่ เซียวเสินดูลังเลใจเพราะความลึกลับของเม็ดยา มันคงจะดีถ้าเขากินมันเข้าไปและไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้นกับเขาแล้วเขากลายเป็นสัตว์ประหลาดขึ้นมาล่ะ แล้วแบบนั้นเขาควรทำเช่นไรดี?
นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เขาไม่กล้ากินเม็ดยาเซียนจนถึงตอนนี้
กินดี? หรือไม่กินดี?
กิน!
เซียวเฉินรวบรวมความกล้าและตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียน ไม่มีสิ่งใดบนโลกที่จะได้รับมาฟรีๆ และมันไม่มีทางที่เขาจะได้รับผลตอบแทนกลับมาโดยที่ไม่เสี่ยง
เซียวเฉินปิดจมูกและหลับตาลง จากนั้นเขานำเม็ดยาเซียนเข้าปากและกลืนกินมันทันที เซียวเฉินสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเม็ดยาเซียนกำลังไหลลงไปที่บริเวณตันเถียน ตันเถียนของเขาจึงอบอวลไปด้วยความอบอุ่นและพลังปราณกับโลหิตภายในร่างกายของเขาดูเหมือนจะมาบรรจบกันเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา
เซียวเฉินรู้สึกว่าปากของเขาเริ่มแห้งและเวียนหัว ราวกับว่าวิญญาณของเขากำลังจะหลุดออกไปจากร่างกายของเขา จิตสำนึกของเขาค่อยๆล่องลอยออกไปอย่างช้าๆ…และลอยไปยังสถานที่ที่เขาไม่รู้จัก
