Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 100 พยัคฆ์ตกลงกลางที่ราบ?

ตอนที่ 100 พยัคฆ์ตกลงกลางที่ราบ?

ธารโลหิตที่ไหลไปตามท้องฟ้ามองดูราวกับเมฆสีแดง พลังฉีชั่วร้ายกระจายไปทั่วทุกทิศทาง,เป็นละลอกไปบนท้องฟ้า

เซียวเฉินรู้สึกได้ถึงธารโลหิตที่เข้ามาด้านหลังของเขาก็ตกใจ ฮวาหยุ่นเฟยก็ยังไม่ได้กลับออกไป! เช่นนั้นตวนมู่ฉิงกับฉู่เฉาหยุ่นก็น่าจะอยู่แถวนี้ ข้าต้องรีบไปที่ค่ายกลลวงตาให้เร็วที่สุด

“ฟุ่ว!”

สายธารหมุนเวียนเป็นเกลียวตรงเข้ามา ความเร็วของมันเพิ่มเป็นสองเท่า,เข้าถึงตัวเซียวเฉินได้ในพริบตา จากนั้น,เขาก็กลายร่างกลับมาเป็นมนุษย์และซัดเซียวเฉินร่วงลงมาจากท้องฟ้าด้วยฝ่ามือ

“ปัง!”

เซียวเฉินร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้ามาถึงพื้นเสียงดัง พลังฉีและโลหิตในร่างของเขาปั่นป่วนพร้อมกับกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ใบหน้าซีดขาวของเขาซีดหนักยิ่งกว่าเดิม

ฮวาหยุ่นเฟยร่อนลงมาและมองไปที่เซียวเฉินที่กองอยู่กับพื้น เขาหัวเราะอย่างเหยียดหยัน “ข้าก็คิดว่าเจ้าเป็นอัจฉริยะ,ที่เจ้าสามารถไล่ต้อนให้ตวนมู่ฉิงถึงกับประสานร่างจิตวิญญาณยุทธ กลายเป็นว่าเจ้ามันก็เป็นแค่เศษขยะ”

เซียวเฉินลึกขึ้นอย่างช้าๆและมองไปที่ฮวาหยุ่นเฟย “ที่เจ้ามีก็เพียงสายเลือดต้นกำเนิดกับจิตวิญญาณต่อสู่ที่มีมาตั้งแต่เกิด หากข้าไม่ได้หลอมรวมจิตวิญญาณยุทธได้ตอนอายุ 15 ,ข้าก็รับมือเจ้าได้ไม่ยาก,ซ้ำตอนนี้ข้ายังบาดเจ็บสาหัส”

“ยังกล้าปากดี?!” ฮวาหยุ่นเฟยตะคอกเสียงเย็น เขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว,ทิ้งสายโลหิตไว้ทุกที่ที่เขาเคลื่อนไป ภายในพริบตา,เขาก็เข้ามาถึงหน้าเซียวเฉิน เขายกเท้าขวาขึ้นเตะไปที่เซียวเฉิน

“บูม!”

เซียวเฉินลอยไปด้านหลังโดยทันที,ปะทะเข้ากับต้นไม้ใหญ่ก่อนที่จะร่วงลงมาที่พื้นอย่างแรง ทันทีที่เขาลงมาถึงพื้นเขาก็กระอักเลือดออกมาอีกสามคำ บนใบหน้าของเขาไร้ซึ่งสีเส้นเลือด

ฮวาหยุ่นเฟิงลอยตรงเข้ามาและต้องประหลาดใจเมื่อเขาเห็นว่าร่างกายของเซียวเฉินไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย “ร่างกายของเจ้าช่างยืดหยุ่น กระดูกไม่มีหักแม้จะโดนลูกเตะของข้าเข้าไป อย่างไรก็ตามถึงแม้ร่างกายของเจ้าจะแกร่งถึงเพียงใด,ระดับขอบเขตพลังของเจ้าก็ยังคงเป็นขยะ”

“ส่งแผนที่มาแล้วข้าจะจบความเจ็บปวดของเจ้าลงให้เร็วที่สุด”

เซียวเฉินยังคงนิ่งเงียบและยืนขึ้นอย่างช้าๆ เขาใช้สัมผัสวิญญารของเขาปิดผนึกหยกวิญญาณสีเลือดเอาไว้,กันเสี่ยวไป๋ไม่ให้ออกมาแม้ว่ามันจะอยากออกมาก็ตาม เขาแกว่งกระบี่เงาจันทร์และพลังปราณในร่างของเขาก็หมุนเวียนไปในรูปแบบของทักษะมังกรฟ้าหวนกลับ เขามองไปที่ฮวาหยุ่นเฟยด้วยสายตาเย็นชา

ฮวาหยุ่นเฟยคิ้วขมวดเล็กน้อย,สายตาของเซียวเฉินทำให้เขารู้สึกไม่ดี เขาสูดหายใจเย็นช้าและทิ้งสายโลหิตไว้ข้างหลัง,พุ่งมาถึงตัวเซียวเฉินอย่างรวดเร็วและเตะไปที่เขาอีกครั้ง

“ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!”

ในครั้งนี้ฮวาหยุ่นเฟยใช้ความแข็งแกร่งถึงครึ่งนึง เซียวเฉินลอยไปราวกับลูกปืนใหญ่,กระแทกผ่านต้นไม้ใหญ่ถึงห้าต้น เซียวเฉินกลับตัวปักกระบี่เงาจันทร์ลงไปที่พื้น,ทิ้งเป็นรอยยาว

ดึงกระบี่เงาจันทร์ขึ้นมาตั้งท่าในมือ,เขาไม่ได้ล้มไปกองกับพื้นในครั้งนี้ เส้นสีดำปรากฎขึ้นบนใบหน้าซีดขาวของเขา,พิษในร่างกายที่เขากดเอาไว้เริ่มออกฤทธิ์

เซียวเฉินไอเอาก้อนเลือดสีดำออกมา,เขาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง รวมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยเส้นสายสีดำ,ยิ่งทำให้เขาดูหน้ากลัว

“มาต่อ! แม่เจ้าไม่ได้ให้ดื่มนม? ด้วยแรงแค่นั้น,ไปเทียบกับแรงของสตรียังไม่ได้” มุมปากของเซียวเฉินยกขึ้นปรากฎเป็นรอยยิ้มเย็นช้าพร้อมกับยั่วยุเขา

ฮวาหยุ่นเฟยสีหน้าเปลี่ยนใบหน้าของเขากลายเป็นสีเทา มีเจตนาฆ่าฟันปรากฎขึ้นในดวงตาของเขา เขามองไปที่เซียวเฉินด้วยดวงตาเย็นชาไร้ซึ่งสีหน้า,ในสายตาของเขา,เซียวเซียวเหมือนกับได้ตายไปแล้ว

ฮวาหยุ่นเฟยถีบเท้าอย่างแรงพุ่งตัวออกไปกลางอากาศ ร่างผีสีเลือดปรากฎขึ้นข้างหลังของเขาพร้อมกับปล่อยฝ่ามือตรงไปที่หัวของเซียวเฉิน

เซียวเฉินมองเย็นชาไปที่ฮวาหยุ่นเฟยพุ่งตัวออกไป เขายกกระบี่เงาจันทร์ขึ้นช้าๆตั้งท่าขึ้นมา,ปลายของกระบี่ชี้ไปที่ฮวาหยุ่นเฟย

มันเป็นเพียงแค่ตั้งท่าขึ้นธรรมดาไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงไปจากก่อนหน้านี้ เซียวเฉินก็ยังคงดูบาดเจ็บสาหัส

เปลือกตาขวาของฮวาหยุ่นเฟยกระตุก,เขาสัมผัสได้ถึงอันตราย มันราวกับมีบางอย่างน่ากลัวผุดขึ้นมาในใจของเขา

เป็นไปได้ว่าเจ้าหมอนั้นยังมีไพ่ตายเก็บไว้? ฮวาหยุ่นเฟยคิดอย่างสงสัย ถึงอย่างนั้น,ไม่ว่ามันจะมีไพ่ตายเก็บไว้หรือไม่มันก็จะไม่มีโอกาสใช้มันออกมา ในอีกชั่วอึดใจ,ข้าก็ตบมันให้เละเป็นชิ้นแล้ว

คิดได้เช่นนั้น,เขาก็ไม่ไปสนใจลางร้ายในใจของเขาอีก ยิ้มอย่างเย็นชา,เขายังคงดันฝ่ามือตรงเข้าไปหาเซียวเฉิน

ในตอนนั้นเอง,เซียวเฉินตะโกนออกมาเบาๆและทันใดนั้นกระแสพลังของเขาก็พุ่งสูงขึ้น ร่างของเขาปลดปล่อยกระแสพลังสั่นสะเทือนปฐพีออกมา

ราวกับเวลาถูกหยุดลง ฝ่ามือของฮวาหยุ่นเฟยหยุดลงก่อนที่จะถึงหัวของเซียวเฉินและเขาไม่อาจพุ่งต่อไปข้างหน้าได้ จากนั้นไม่นาน,พลังที่ไม่อาจต่อต้านก็ถูกปลดปล่อยออกมาจากร่างของเซียวเฉิน ฮวาหยุ่นเฟยถูกผลักถอยกลับราวกับเป็นขนนกแสนบางเบา

ป่าที่เงียบสงบราวกับว่ามีคลื่นใหญ่ซัดผ่าน คลื่นสมุทรปรากฎขึ้นข้างหลังของเซียวเฉิน

คลื่นรุนแรงซ้อนทับกันมาเป็นชั้นๆ ต้นไม้ในรัศมี 500 เมตรถูกดึงขึ้นไปบดสลายเป็นชิ้นด้วยคลื่นสมุทร

ท่ามกลางมหาสมุทร,หัวของมังกรฟ้าเหลือบมองขึ้น เสียงคำรามของมันได้ยินไปทุกหนแห่ง ภายในป่าอำหมิต,เหล่าสัตว์อสูรวิญญาณทุกตัวกลัวขึ้นมาจับใจ พวกมันทุกตัวหมอบกราบกองอยู่กับพื้นด้วยความสั่นกลัวไม่อาจต้านทานได้

มังกรติดน้ำตื้นชวนให้กุ้งมาหยอกล้อ พยัคฆ์ตกลงกลางที่ราบจะถูกฝูงหมาลุมรังแก ใครจะรู้ว่าพยัคฆ์จะตกลงมาในที่ราบตอนไหน, หรือเมื่อไหรที่น้ำจะไหลมาเพียงพอให้กับมังกร? เมื่อมังกรฟ้าหวนกลับมา,ข้าจะผลักแม้น้ำให้ไหลย้อย

***ตรงนี้ประมาณว่าผู้แข็งแกร่งที่ไปอยู่ผิดที่ผิดทางอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่เป็นใจก็โดนผู้อ่อนแอเล่นงานได้  เหมือนเสือที่ไม่มีป่าไม้ค่อยบดบังก็ถูกหมาลุมเอา

พลังอำนาจของสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์โบราณถูกปลดปล่อยออกมา ภายใต้การกดดันของพลังอำนาจอันไร้ขอบเขต,ฮวาหยุ่นเฟยรู้สึกว่าพลังปราณในร่างของเขาปั่นป่วน,ไม่ฟังคำสั่งของเขาอีกต่อไป แขนขาของเขาไม่เชื่อฟัง,ขยับไม่ได้แม้แต่น้อย

ความได้เปรียบถูกเซียวเฉินดึงไป มังกรฟ้าหมุนวนไปบนท้องฟ้าก่อนที่จะดิ่งพุ่งลงไปที่ฮวาหยุ่นเฟย

มองดูมังกรฟ้าที่พุ่งตรงลงมาที่เขา,ฮวาหยุ่นเฟยเห็นแต่ความสิ้นหวัง พอคิดว่ามันเป็นถึงทักษะต่อสู้ระดับสวรรค์ มันเป็นไปได้อย่างไร? ข้าต้องมาตายที่นี่?

เป็นไปไม่ได้ นี่เป็นจิตวิญญาณยุทธกลายพันธุ์ที่สักหนึ่งพันปีจะมาปรากฎขึ้นในตระกูลฮวา ไม่ได้เห็นได้ง่ายๆแม้แต่ในสมันโบราณ นี่เป็นเวลาที่พวกเราจะพุ่งทะยานขึ้นไป เจ้าระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดตัวกระจอกเช่นนี้จะล้มข้าลงได้?!

ฮวาหยุ่นเฟยหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในใจ ร่างมนุษย์เดินออกมาจากธารโลหิตอันไร้ขอบเขตตรงจุดตันเที่ยนของเขา

คนผู้นี้สวมชุดสีเลือดและผสานร่างกับสายธาร,ราวกับว่าเขาออกมาจากนรกชั้นเก้า ร่างเขาส่งพลังฉีอันน่ากลัวออกมา เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไปมองมังกรฟ้าที่อยู่ข้างบน,เขาก็ปรากฎรอยยิ้มปีศาจออกมา

“บูม!”

คนคนนั้นจู่ๆก็กระโดดเข้าไปในจุดตันเที่ยน,กลายเป็นร่างลวงตาสีโลหิต มันยืนอยู่กึ่งกลางระหว่างสวรรค์และปฐพีป้องกันมังกรฟ้าที่ดิ่งตรงลงมาด้วยมือของมัน

“ปัง!”

คลื่นน่ากลัวกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง ต้นไม้ทุกต้นในรัศมีหนึ่งพันเมตรขาดสะบั้นก่อนที่จะสลายเป็นผง ภายในพื้นที่วงกลมนี้,เหลือเพียงตอต้นไม้ที่มีให้เห็น

มังกรฟ้าคำรามออกมาอย่างเกรี้ยวกราด ร่างลวงตาสีโลหิตหันกลับ พื้นที่ใต้เท้าของฮวาหยุ่นเฟยเกิดเป็นแยกออก,ทำให้เขาตกลงไป

มองดูมังกรฟ้าที่ยังคงไม่ยอมหยุด,ร่างสีโลหิตถอนหายใจยาวและกลายไปเป็นของเหลวสีสีเลือด,รวบตัวของฮวาหยุ่นเฟยเอาไว้ โดยไม่มีอะไรขวางกั้นมังกรฟ้าไปทุบไปที่ฮวาหยุ่นเฟยเกิดเป็นเสียงดัง “ปัง!”

เศษหินดินนับไม่ถ้วยลอยออกมาจากรอยแยกพุ่งขึ้นมาที่พื้นดิน ฮวาหยุ่นเฟยก็ยังคงตกลงไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเขาตกลงไปลึกเท่าไหร หลังจากนั้นครู่ใหญ่,มีเสียงระเบิดดังออกมาไม่หยุดจากรอยแยกก่อนที่จะค่อยๆหยุดไป

“ชี่!ชี่!”

เส้นโลหิตในร่างของเซียวเฉินทั้งหมดฉีกขาด เม็ดเลือดสีดำนับไม่ถ้วนสาดกระเซ็นไปทั่วทิศทาง ใบหน้าของเขาเผยความเจ็บปวดออกมาสุดขีดพร้อมกับคุกเข่าลงกับพื้น

เนื้อตัวของเขาเหี่ยวแห้งอย่างรวดเร็ว,เหมือนกับในตอนที่เขาปลุกจิตวิญญาณยุทธขึ้นมาครั้งแรก เห็นได้ชัดว่ามังกรฟ้าผลาญพลังปราณไปมากมาย เมื่อเขาไม่มีพลังปราณเพียงพอ,มังกรฟ้าจึงดึงพลังวิญญาณในเลือดเนื้อของเขาไปใช้

หลังจากนั้นครู่ใหญ่,ร่างของเซียวเฉินที่เคยมีกล้ามเป็นมัดตอนนี้เหลือเพียงหนังติดกระดูก ดวงตาของเขาจมลึกผิวหนังของเขาเหี่ยวแห้ง อย่างไรก็ตาม,สิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดก็คือในตอนที่มังกรฟ้าสูบพลังจากเลือดเนื้อของเขาไปใช้,มันก็ดูดซึบพิษไปด้วย

สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า,ระยะไกลออกไป,ฟีนิกซ์น้ำแข็งและร่างที่ขี่ดาบพุ่งลงมาอย่ารวดเร็ว ตวนมู่ฉิงกับฉู่เฉาหยุ่นลงจอดบนพื้นอย่างหนักแน่น

ทั้งสองคนมองไปยังพื้นที่โดยรอบ ต้นไม้นับไม่ถ้วนถูกฟันขาดครึ่ง รอยแยกบนพื้นอีกหลายแห่ง สร้างความประหลาดใจให้กับพวกเขา

ฉู่เฉาหยุ่นเดินช้าๆไปที่รอยแยกใหญ่ เมื่อเขาเห็นฮวาหยุ่นเฟยนอนอยู่ที่ก้นรอยแยก,เจตนาฆ่าก็วูบผ่านดวงตาของเขา ดาบด้านหลังของเขาสั่นออกมาไม่หยุด

ตวนมู่ฉิงพูดด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ “เจ้าคิดจะฆ่าเขา?”

ฉู่เฉาหยุ่นยิ้มออกมาบางๆ “หากมีโอกาสข้าจะลงมืออย่างไม่ลังเล น่าเสียดายที่มันยังพอมีวาสนา”

“เขาปลุกการตื่นรู้ของจิตวิญญาณยุทธขึ้นมา หากข้าต้องการจะฆ่าเขา,ในวินาทีที่ข้าเผยเจตนาฆ่า,มันจะปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาทันที หลังจากวันนี้,เขาก็จะยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก”

ตวนมู่ฉิงค่อยๆเดินตรงเข้ามา,ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “มันก็ยากแล้วที่จะปลุกการตื่นรู้ของจิตวิญญาณยุทธที่ตกทอดกันมา มันยิ่งยากขึ้นไปอีกที่จะปลุกการตื่นรู้จิตวิญญาณยุทธกลายพันธ์ุที่สืบทอดกันมา หลังจากวันนี้,ภายในเขตตงหมิง,ในหมู่รุ่นเยาว์จะไม่มีใครเทียบกับเขาได้อีกแล้ว”

ฉู่เฉาหยุ่นยิ้มขึ้นและหันสายตาไปมองเซียวเฉินที่นอนแห้งอยู่กับพื้น “ในเขตตงหมิงที่ยิ่งใหญ่,มีอัจฉริยะที่ซ่อนตัวอยู่อีก ไม่ต้องไปมองหาในสามขุมพลัง ใครจะรู้?คนที่มีพลังไปเทียบเคียงกับเขาได้อาจจะอยู่ใกล้เรากว่าที่คิด”

ความเวทนาปรากฎขึ้นบนใบหน้าอันงดงามของตวนมู่ฉิง “คนคนนี้เรียกได้ว่าเขามีโอกาสอันยิ่งใหญ่ได้รับทักษะต่อสู้ระดับสวรรค์มาจากที่ไหนสักแห่ง ช่างน่าเสียดาย,เขาฝืนตัวเองใช้มันออกมา นอกจากนั้นนี่ยังไม่ใช้ครั้งแรกที่เขาใช้ทักษะต่อสู่ระดับสวรรค์ หากเขาใช้มันออกมาอีกครั้ง,เขาอาจจะต้องจบชีวิตลง”

“ปราศจากทักษะต่อสู้ระดับสวรรค์,เขาจะไปเผชิญหน้ากับฮวาหยุ่นเฟยได้อย่างไร?, ถึงอย่างไรเขาก็เป็นเพียงระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูง”

ฉู่เฉาหยุ่นไม่สนใจพูดคุยกันเรื่องนี้ต่อ เขาถามขึ้น”เจ้าจะเอาอย่างไงกับแผนที่ซากโบราณ? ยังนับฮวาหยุ่นเฟยเข้าไปด้วยไหม?”

ในขณะที่ตวนมู่ฉิงกำลังจะตอบกลับ,แสงสีแดงเลือดฉายออกมาจากหยกวิญญาณสีเลือดที่อยู่บนหน้าอกของเซียวเฉิน เสี่ยวไป๋ในที่สุดก็พังผนึกออกมาได้”

มองดูร่างของเซียวเฉินที่เหี่ยวแห้งบนพื้น,มันก็ส่งเสียงร้องออกมา สายตาบริสุทธิ์ของมันทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นสีเลือด

“บูม!”

จิ้งจอกวิญญาณหกหางขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นต่อหน้าของพวกเขามั้งสอง มีกระแสพลังพลุ่งพล่านออกมาจากร่างของมัน หางทั้งหกข้างหลังของมันชูขึ้น ขนบนร่างของมันทั้งหมดตั้งตรง มองดูน่ากลัว

“ฉิบหาย!เจ้านั้นกำลังจะคลั่ง รีบออกไปเร็ว!” พวกเขาทั้งสองตกตะลึง พวกเขารีบบินหนีขึ้นไปบนท้องฟ้า

เสี่ยวไป๋เปิดปากของมันและพลังวิญญาณที่อยู่รอบๆถูกดูดเข้ามา ทักษะเก้ามายาสวรรค์หมุนเวียนอย่างไม่หยุดยั้ง พลังปราณอันไร้ขอบเขตบีบอัดเก้าครั้ง,ก่อตัวเป็นลูกบอลแสงขนาดใหญ่

ลูกบอลแสงส่องสว่างหมุนควงไปเรื่อยๆ สายลมรุนแรงหมุนเวียนไปรอบๆมัน,ดูดฝุ่นหินดินทรายใบไม้ทุกอย่างเข้ามาวนไปรอบๆ

“บูม!”

ลูกบอลแสงวูบผ่านไปในอากาศ,มองดูคล้ายประกายแสง ทั้งสองคนที่อยู่ไกลออกไปถูกกระแทกโดยทันที พวกเขาทั้งคู่กระอักเลือดออกมาก่อนที่จะตกลงพื้นอย่างแรง

เสี่ยวไป๋มองมาที่เซียวเฉินที่อยู่ตรงพื้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยเลือดของมันมัวหมอง มันดึงร่างของเซียวเฉินขึ้นหลังก่อนที่จะวิ่งหนีไกลออกไป

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset