Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 99 งูขาดำ

ตอนที่ 99 งูขาดำ

เซียวเฉินไม่ได้ตื่นตกใจ เขาหยิบผ้าเช็ดหน้ากำมะหยี่สีดำออกมาและใช้มันปิดจมูกของเขาไว้ ผ้ากำมะหยี่นี้ทำมาจากหนังของสัตว์อสูรวิญญาณ,มันสามารถกรองพิษส่วนใหญ่ไว้ได้

ผ้ากำมะหยี่ดำไม่ใช่ของล้ำค่าอะไร,ผู้บ่มเพาะพลังส่วนใหญ่ที่เข้ามาในป่าอำมหิตล้วนมีติดตัวกันทั้งนั้น เซียวเฉินก็มีมาเตรียมไว้ ในครั้งแรกที่เขาเข้ามาในป่าอำมหิตเขาก็มีติดตัวมาด้วย

ควันหนาแน่นอบอวลไปในอากาศ,พื้นที่รอบตัวของเขาเต็มไปด้วยหมอก วิสัยทัศน์ของเขากลายเป็นมืดบอด เซียวเฉินขยายสัมผัสวิญญาณของเขาออกไป,และจับตำแหน่งของงูขาดำได้ในทันที

มองดูเซียวเฉินที่ตกอยู่ท่ามกลางหมอกควันพิษ,งูขาดำคิดว่าทัศนวิสัยของเขาจะต้องถูกจำกัดไว้ มันรีบพุ่งตรงเข้าใส่เซียวเฉินและใช้หางของมันฟาดตรงเข้ามา

เซียวเฉินถอยกลับอย่างเร่งรีบ หางอันใหญ่โตขยายยืดยาวออก,ไล่ตามเซียวเฉิน

เซียวเฉินใช้สัมผัสวิญญาณจับไปที่หางอันใหญ่โตของมัน เขาก็ค้นพบว่าหลังจากที่หางของมันยืดออกมันจะบางลงด้วย

โอกาส! เซียวเฉินคิดกับตัวเอง งูขาดำจะต้องคิดว่าเขานั้นไม่สามารถมองเห็นได้ในหมอกควันหนานแน่นนี้ ดังนั้นมันจึงจูโจมเข้ามาโดยไม่ยั้งคิด

“ฆ่า!”

เซียวเฉินตะโกนออกมาเสียงดังและรีบใช้ศิลปะมังกรฟ้าเมฆาโผทะยานออกมา เขากระโดดลอยตัวสูงขึ้นไปกว่าสิบเมตรโดยทันที เกิดเป็นภาพเงามังกรปรากฎขึ้นด้านหลังของเขาพร้อมกับใช้มังกรดิ่งทะยาน

งูขาดำสัมผัสได้ถึงกระแสพลังอันตรายมันจึงรีบดึงหางของมันกลับ ถึงอย่างนั้น,ความรวดเร็วของมังกรดิ่งทะยานก็ยังคงเร็วอย่างเหลือเชื่อ

เซียวเฉินฟันลงไปที่จุดที่กำลังหดกลับมาได้เพียงครึ่งทางอย่างรุนแรง หางของงูขาดำถูกสับขาดครึ่งในทันที

“ฟุ่ว!”

ตรงจุดที่หางถูกตัด,เลือดก็ไหลทะลักออกมาราวกับน้ำพุ เลือดของเจ้านี่ก็เป็นพิษเช่นเดียวกัน หากมันกระเด็นมาโดนตัวเข้านั้นจะเป็นปัญหา เซียวเฉินรีบถอยกลับอย่างรวดเร็ว

เมื่อครู่,เซียวเฉินจู่โจมไปที่จุดอ่อนของงูขาดำ ดั่งที่กล่าวไว้ว่า,ตอนลงมือตีให้ตีไปตรงที่เจ็บที่สุด แม้ว่าการโจมตีเต็มกำลังของเซียวเฉินก่อนหน้านี้จะไม่อาจสับมันออกเป็นสองส่วนได้,มันก็ยังสร้างความเสียหายไม่น้อย

ในตอนนี้อาวุธที่มันใช้,หางของมันถูกเซียวเฉินสับกระเด็นออกไป รวมกับอาการบาดเจ็บก่อนหน้า,มันก็เหมือนกับพยัคฆ์ที่ไร้ซึ่งกรงเล็บ มันไม่เป็นอันตรายต่อเซียวเฉินอีกต่อไป

งูขาดำก็เข้าใจถึงจุดนี้เช่นกัน มันร้องออกมาอย่างเจ็บปวดและผลักเท้าทั้งสี่ของมันส่งตัวลอยขึ้นไปในอากาศ,พุ่งตัวเข้าใส่เซียวเฉินพร้อมกับเปิดปากกว้าง มันไม่สนอีกต่อไปแล้วว่าจะเป็นเช่นไร,ดับเครื่องชนหมายจะล้มเซียวเฉินลงให้ได้

เซียวเฉินกลายเป็นมืดมน นี้เป็นการจู่โจมสุดท้ายของงูขาดำ ความเร็วของมันเพิ่มสูงขึ้นเป็นอย่างมากไม่มีทางที่จะหลบพ้น หากเขาไม่สามารถฟันมันออกเป็นสองส่วนให้ได้ภายในกระบี่เดียวการโจมตีส่วนจากงูขาดำจะต้องทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส

ในขณะที่มันลอยตัวเขามา,เซียวเฉินจิตใจนิ่งว่าง เขานึกถึงสภาวะในตอนที่ฝึกฝนทักษะกระบี่ เขาคิดกับตัวเองอย่างช้าๆ,อย่าตื่นตกใตแค่คิดว่ามันเป็นเพียงท่อนไม้ที่ข้าใช้ฝึก

“ชักกระบี่ฟัน!”

แสงประกายสายฟ้าถูกจุดขึ้นบนตัวกระบี่เงาจันทร์ของเขา ในขณะที่งูขาดำอยู่ห่างออกไปเพียงครึ่งเมตร,เซียวเฉินก็ลงมือโดยทันที แสงกระบี่วูบผ่านและงูขาดำก็ถูกผ่าเป็นสองซีกจากแนวหัวไปถึงหาง

เซียวเฉินม้วนตัวหลบไปด้านข้างหลบเลือดพิษที่สาดกระเซ็นลงมา งูขาดำทั้งสองซีกตกลงบนพื้นเสียงหนักแน่น

ควันพิษที่กระจายอยู่ภายในเหวค่อยๆจางหายไป เซียวเฉินแก้มัดผ้ากำมะหยี่ออกและตรงไปที่หินก้อนใหญ่ที่งูขาดำใช้พักอยู่เมื่อครู่ เขาค่อยๆหยิบผลเจ็ดกลีบลงในแหวนหวงจักรวาล

เซียวเฉินไม่ได้ปล่อยให้ร่างของงูขาดำสูญเปล่าเช่นกัน ทุกอย่างของงูขาดำเทียบเท่าได้กับขุมทรัพย์ เกล็ดสีดำทองของงูทั้งแข็งแล้วก็ยากที่จะแตกหัก,มันเป็นวัตถุดิบชั้นดีในการทำเกราะศึก

ขาทั้งสี่ของมันสามารถนำไปหมักเหล้าและสกัดยา พวกมันให้ผลเป็นเลิศ เซียวเฉินหยิบมีดคมออกมาตัดแบ่งพวกมันออก

“วิง วิง!”

หลังจากที่เซียวเฉินเก็บของทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยและกำลังเตรียมตัวที่จะออกไป,เขาได้ยินเสียงหึ่งในหัว ทันใดนั้น,เขาก็รู้สึกมึนหัวและแขนขาอ่อนแรง เขากำลังจะหมดสติ

เชี้ย! พิษของมันคงจะซึมผ่านเข้ามาทางผิวหนัง ข้าต้องรีบหาที่พักและขับพิษออก มิเช่นนั้น,ข้าเจอปัญหาใหญ่แน่

“ซวบ!ซวบ!”

เสียงฝีเท้าดังมาจากด้านนอกของเหว เซียวเฉินส่งสัมผัสวิญญาณออกไป เขารู้สึกได้ถึงหัวใจที่กำลังบีบรัด,นั้นมันพวกตระกูลเจียงพวกเขายังไม่ได้กลับออกไป

เสียงของการต่อสู้เมื่อครู่คงจะดึงความสนใจของพวกเขามา

“จะต้องเป็นเจ้าหมอนั้นแน่… มันยังจะกล้าแสดงตัวออกมาอีก”

“เพราะผู้อาวุโสหนึ่งหาตัวมันไม่พบ,เขาเลยโดนผู้นำตระกูลด่ายับ,พวกเราก็เลยโดนผู้อาวุโสหนึ่งด่ามาอีกทอด พวกเราต้องจับตัวมันให้ได้”

“ส่งสัญญาณออกไปเร็วเข้า,แจ้งให้ผู้อาวุโสหนึ่งและคนอื่นๆทราบ”

คำพูดทั้งหมดเซียวเฉินได้ยิน เขาพยายามอย่างที่สุดที่จะลืมตาขึ้นและทำจิตใจให้โล่ง เขามองไปยังเหวและเห็นผู้บ่มเพาะพลังสิบคน,ทั้งหมดอยู่ระดับขอบเขตเชี่ยวชาญยุทธ

“ฆ่า!”

หนึ่งในพวกนั้นตะโกนออกมาเสียงดัง,เขาถือดาบเล่มหนาวิ่งตรงเข้ามาหาเซียวเฉิน เขาเห็นว่าเซียวเฉินเป็นเพียงแค่ระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูง แม้ว่าเขาจะสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติเขาก็เริ่มลงมือก่อนเพื่อเอาหน้า

“ชักกระบี่ฟัน!”

เซียวเฉินเร่งศิลปะมังกรฟ้าเมฆาโผทะยานขึ้นจนถึงขีดสุด ร่างของเขากลายเป็นลำแสง ใช้ทักษะกระบี่สายฟ้าฟาดออกมา,กระบี่เงาจันทร์เรืองแสงขึ้นมาทันที

มีแสงกระบี่วูบผ่านและผู้บ่มเพาะพลังตระกูลเจียงที่พุ่งเข้ามาถูกซัดลอยตายคาที่ เซียวเฉินมองไปที่ผู้บ่มเพาะพลังอีกเก้าคนที่เหลือ เขาไม่ได้ถอยหนีและกวัดแกว่งกระบี่พุ่งเข้ามา

“ปัง!”

หลังจากที่ขึ้นหน้าไปสามก้าว,ผู้บ่มเพาะพลังที่พุ่งเข้ามาก็ถูกฟันขาดเป็นสองท่อนในทันทีและร่วงลงพื้นเสียงหนักแน่น,สายเลือดไหลนอง

ผู้บ่มเพาะพลังอีกเก้าคนที่เหลือเริ่มสั่นกลัว พวกเขาไม่คาดคิดว่าเซียวเฉินที่อยู่ระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูงจะสังหารระดับขอบเขตเชี่ยวชาญยุทธได้ภายในกระบวณท่าเดียว นี่มันช่างเหลือเชื่อ

“พวกเราจะกลัวอะไร? ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงเพียงไหนเขาก็เป็นแค่ระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูง พวกเรามีกันตั้งเก้าคนไม่มีอะไรต้องกลัว นอกจากนั้นผู้อาวุโสหนึ่งก็กำลังจะมาถึง ที่พวกเราต้องทำก็เพียงแค่ถ่วงเวลาไว้” หนึ่งในผู้บ่มเพาะพลังตระกูลเจียงกล่าวกับคนอื่นๆ

พวกเขาเห็นด้วย “ใช่แล้ว,ไม่มีความจำเป็นต้องไปกลัว,ก็แค่ระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูง ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงเพียงไหน,พลังของมันก็ห่างจากพวกเราถึงหนึ่งระดับ”

เซียวเฉินไม่ได้กล่าวอะไร สถานการณ์กำลังเลวร้าย,เขาไม่กล้าชักช้า เขาเผาผลาญพลังปราณของเขา เมฆสีขาวสิบก้อนที่อยู่รอบข้างจิตวิญญาณยุทธมังกรฟ้าเดือดพล่านอย่างรวดเร็ว,ส่งพลังปราณบริสุทธิ์ไปทั่วทั้งร่างของเขา

“ชักกระบี่ฟัน!”

แสงกระบี่วูบผ่านและเซียวเฉินเริ่มลงมืออีกครั้ง ภายใต้ศิลปะมังกรฟ้าเมฆาโผทะยาน,ร่างของเซียวเฉินเคลื่อนที่ไปรอบๆอย่างสง่างาม นักบ่มเพาะพลังที่พูดออกมาเป็นคนแรกถูกฟันขาดครึ่ง

“ฟาดฟันประกายแสง!”

“สายฟ้าผ่าสวรรค์!”

“อัสนีฟาดฟัน!”

“อัสนีฟาดฟันพันธนาการสอง!”

ภายในเหว,สายฟ้าคำรามสายลมโหมกระหน่ำ แสงสายฟ้าลอยผ่านไปทั่วทุกที่พร้อมกับเซียวเฉินที่ใช้ทักษะกระบี่สายฟ้าฟาดออกมาเต็มกำลัง

แม้ว่าเซียวเฉินจะเป็นเพียงระดับขอบเขตจอมยุทธฝึกหัดขั้นสูง,แต่เขาก็เคยไปถึงระดับขอบเขตเชี่ยวชาญยุทธมาแล้ว

หลังจากที่เขาบ่มเพาะพลังมาเป็นเวลาหลายวัน,พลังปราณในร่างของเขาทั้งบริสุทธิ์และแข็งแกร่งกว่านักบ่มเพาะพลังของตระกูลดจียงไปมาก นอกจากนั้นเขายังมีทักษะเคลื่อนไหวระดับสวรรค์ศิลปะมังกรฟ้าเมฆาโผทะยานและทักษะกระบี่สายฟ้าฟาดที่เทียบเท่าได้กับทักษะต่อสู้ระดับปฐพี คนพวกนี้ไม่ใช่คู่มือของเซียวเฉินแม้แต่น้อย

ทุกครั้งที่แสงกระบี่วูบผ่านจะมีหนึ่งคนกลายเป็นศพ หลังจากทักษะกระบี่สายฟ้าฟาดถูกใช้ออกไปห้ากระบวณท่า,ก็มีผู้บ่มเพาะพลังตระกูลเจียงอีกสี่คนที่เหลืออยู่

ผู้บ่มเพาะพลังทั้งสี่เห็นร่างของเซียวเฉินเพียงแค่ลางๆ พวกเขาไม่อาจเห็นได้ว่าเซียวเฉินฆ่าคนทั้งหกในพริบตาได้อย่าไร มองดูเซียวเฉินที่ราวกับเทพเเห่งความตาย,ในใจของพวกเขาบอกให้หนี,พวกเขาทั้งสี่แตกหนีออกไปด้านนอกของหุบเหว

มองดูทั้งสี่คนที่กำลังวิ่งหนี,เซียวเฉินไม่ได้ไล่ตาม เขามุ่งหน้าออกไปจากหุบเหว,สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือหาที่ปลอดภัยและหาทางขับพิษออกจากร่างกาย

เป็นเพราะเขาหมุนเวียนพลังปราณภายในร่างใช้พลังออกมาทั้งหมดกดยับยั้งพิษไว้ได้ช่วงคราว ถึงอย่างนั้นมันก็ยังไม่พ้นสถานการณ์อันตราย หากเขายังไม่รีบขับพิษออกจากร่างและมันเริ่มกำเริบขึ้นมา,พิษจะสร้างความเสียหายให้ร่างของเขาอย่างร้ายแรง

ขณะที่เซียวเฉินออกมาจากเหว,เขาสัมผัสได้ถึงกระแสพลังอันแข็งแกร่งไล่ตามเขามา ผู้เชี่ยวชาญของตระกูลเจียงมาถึงที่นี่แล้ว,ข้าต้องเร่งฝีเท้า

“สารเลว!เจ้าคิดจะหนีไปไหน?”

ข้างหลังเซียวเฉินมีผู้อาวุโสหนึ่งของตระกูลเจียง,เจียงหยุ่นเสอปรากฎตัวขึ้นพร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดัง เขากระโดดลอยตัวจากพื้นขึ้นไปที่ต้นไม้ใหญ่

กระโดดอีกครั้งตรงมาที่เซียวเฉิน ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าสามารถที่จะไล่ตามเซียวเฉินได้ทัน เขาปล่อยฝ่ามืออกไปเล็งไปที่หลังของเซียวเฉิน

รู้สึกได้ถึงฝ่ามือที่กำลังตรงเข้ามา,เซียวเฉินหมุนตัวและปล่อยฝ่ามือออกไปเช่นกัน แม้ว่าเซียวเฉินต้องกระอักเลือดออกมา,แต่เขายืมแรงจากเจียงหยุ่นเสอลอยกลับหลังไปด้วยความเร็วที่น่ากลัว

เจียงหยุ่นเสอรู้สึกโกรธอย่างช่วยไม่ได้,เจ้าหมอนี้ใช้พลังจากฝ่ามือของข้าส่งตัวเองลอยห่างออกไป! คิดถึงวันที่เขาโดนเจียงหมิงชุ่นดุด่า,เจียงหยุ่นเสอก็ตะโกนออกมาเสียงดังพร้อมกับไล่ตามไป

รู้ถึงได้ถึงเจียงหยุ่นเสอที่ไล่ตามมาอีกครั้ง,เซียวเฉินหน่ายใจ หากเป็นวันอื่นเขาคงทิ้งไปไม่เห็นฝุ่น เป็นเพาะเขาต้องใช้พลังปราณกดพิษเอาไว้,เขาไม่สามารถใช้ศิลปะมังกรฟ้าเมฆาโผทะยานออกมาได้เต็มที่ ความเร็วของเขาตกลงไปมากจากปกติ

ข้าต้องรีบหาทาง,เซียวเฉินคิดอย่างกังวลในใจ เขาเห็นเจียงหยุ่นเสอที่กำลังใกล้เข้ามาและทันใดนั้นเขาก็หยุดเท้าลง จากนั้นเขาก็ใช้คาถาแรงโน้มถ่วงค่อยๆลอยขึ้นไป

ในขณะที่ใช้คาถาแรงโน้มถ่วงความเร็วของเขาจะช้าลง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็บินหนีจากการไล่ล่าบนพื้นดินไปได้ เมื่อเขาลอยอยู่บนท้องฟ้า,ไม่ว่าเขาจะตกเป็นเป้าหรือไม่,เซียวเฉินก็ไม่ได้สนใจ

เจียงหยุ่นเสอที่เห็นเซียวเฉินหยุดเท้าลงเขาก็รู้สึกเป็นสุขในใจ เขาเร่งฝีเท้าเข้ามาหาเซียวเฉินเขาดึงกระบี่ออกมาจากหลังของเขา ในครั้งนี้,เขาจะไม่ให้เซียวเฉินยืมแรงอีกแล้ว,เจาจะฆ่าให้ตายในกระบี่เดียว

“ฮ่ะ!”

แสงกระบี่วูบผ่าน,ในขณะที่คมกระบี่กำลังจะถูกตัวเซียวเฉิน,ทันใดนั้นเซียวเฉินก็ลอยขึ้นไปบนฟ้า คาถาแรงโน้มถ่วงของเขาถูกใช้ออกมา เขาลอยสูงขึ้นไป,สูงขึ้นไปเรื่อยๆและในไม่ช้าเขาก็ลอยสูงกว่า 200 เมตรเหนือพื้นดิน

“นั้นมันทักษะเหินอากาศ! เจ้าหมอนี้มีที่มายังไงกันแน่” ผู้บ่มเพาะพลังตระกูลเจียงตรงเข้ามาและยืนค้างด้วยความประหลาดใจขณะที่มองดูเซียวเฉินที่กำลังลอยอยู่บนฟ้า

เจียงหยุ่นเสอจ้องมองเซียวเฉินด้วยสายตาเย็นชา เขาพูดด้วยน้ำเสียงดำมืด “มันจะมาจากไหนก็ช่าง,มันฉกแผนที่ไปจากตระกูลเจียงและยังทำร้ายนายน้อยหนึ่งสาหัส มันจะต้องชดใช้ ไปเอาธนูมาให้ข้า!”

ผู้บ่มเพาะพลังรีบหยิบเอาธนูยาวออกมาและส่งให้กับเจียงหยุ่นเสอ ธนูเรืองแสงพลังวิญญาณอ่อนๆออกมา

ธนูคันนี้เป็นอาวุธวิญญาณ เจียงหยุ่นเสอหยิบลูกศรขึ้นมา เขาดึงสายธนูกลับจนแทบจะเป็นรูปจันทร์เต็มดวง แสงเย็นวาบออกมาจากลูกศรพร้อมกับเล็งไปที่เซียวเฉิน

“โซว!”

ลูกศรส่งเสียงออกมาขณะที่ลอยออกจากคันธนู มันช่างรวดเร็วและสง่างามพร้อมกับมุ่งหน้าไปหาเซียวเฉิน ได้ยินเสียงลูกศรที่แหวกอากาศเข้ามา,เซียวเฉินถอนหายใจยาวในใจ,แม้ว่าจะเป็นตอนที่เขาอยู่ในสภาพเต็มร้อยเขาก็ไม่มั่นใจว่าจะหลบลูกศรนี้ได้พ้น

เซียวเฉินพยายามอย่างที่สุดหลบไปที่ด้านข้างแต่ลูกศรก็ยังปักเข้าที่หน้าอกด้านขวาของเขาอย่างแม่นยำ หากเขาไม่ได้ตรวจดูก่อนด้วยสัมผัสวิญญาณว่าเจียงหยุ่นเสอกำลังจะทำอะไร,ลูกศรดอกนี้คงทะลุหัวใจของเขาไปแล้ว

เลือดไหลออกมาจากรูขนาดเท่านิ้วมือที่ปรากฎขึ้นมาบนหน้าอกด้านขวาของเขา เลือดไหลออกมาไม่หยุด เซียวเฉินรีบหยิบเม็ดยาห้วนคืนโลหิตออกมาและโยนมันเข้าปากพร้อมกับความเจ็บปวดที่แทบจะทนไม่ได้

เซียวเฉินพยายามรักษาคาถาแรงโน้มถ่วงเอาไว้ขณะที่บินไปข้างหน้าอย่างเก้กัง พิษที่เขากดข่มเอาไว้เริ่มออกฤทธิ์ ท่าทางเก้กังของเขาดูราวกับพร้อมที่จะตกลงไปข้างล่างได้ทุกเมื่อ

“ในที่สุดข้าก็เจอตัวเจ้าหลังจากที่ค้นหามานานกว่าหนึ่งสัปดาห์” ฮวาหยุ่นเฟยกำลังยืนอยู่บนยอดต้นไม้ที่อยู่ห่างออกไป เขาช่างดูหล่อเหลาด้วยผมยาวสลวยกับชายผ้าที่กำลังพริวไหวไปตามสายลม

เขามองไปที่เซียวเฉินและเผยรอยยิ้มชั่วร้าย เขากลายร่างเป็นธารโลหิต,พุ่งตรงไปหาเซียวเฉิน

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset