Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 187 มู่ซินหยาที่แปลกไป

ตอนที่ 187 มู่ซินหยาที่แปลกไป

 

นางกําลังทําอะไร? ทิ้งเหรียญแสดงตนไว้ที่นี่,ตําแหน่งของนางจะถูกปิดซ่อนจากแผนที่ นางกําลังทําอะไรบางอย่าที่ไม่อาจบอกคนอื่นได้?

 

ตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา,เซี่ยวเฉินไม่พบมู่ซินหยาแม้แต่ครั้งเดียว ในตอนที่เขากลับมาที่ห้อง แม้ว่าเขาจะรู้สึกแปลกประหลาด,เขาก็ไม่ได้ไปใส่ใจมากนัก

 

ทุกคนล้วนแต่มีความลับที่เก็บซ่อนเอาไว้เหมือนกับตัวเขาเอง;เขาจะออกไปฝึกฝนทักษะกระบี่ของเขาทุกคืนที่ผ่านมาเป็นเวลานานก่อนที่จะกลับถึงห้อง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวกับที่นางหายตัวไป

 

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนางทิ้งเหรียญแสดงตนและเหรียญภารกิจเอาไว้,สถานการณ์มันเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เห็นชัดว่านางได้ออกไปทําอะไรลับๆล่อๆ

 

ความคิดของเซี่ยวเฉินโลดแล่น,ข้าได้อาศัยอยู่กับนางมาเป็นเวลานาน ข้าต้องหาให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น มิฉะนั้น,หากว่านางมีเจตนาร้าย,ข้าอาจจะติดรากแห่ไปด้วยเช่นกัน

 

คิดได้ดังนั้นเซี่ยวเฉินก็ขยายสัมผัสวิญญาณของเขาออกไป เขาเริ่มค้นหามู่ซินหยาที่อยู่ภายในเหมืองแห่งนี้

 

แม้ว่าจะคนหาซ้ําไปหลายครั้งเขาก็ไม่เจออะไร เซี่ยวเฉินขยายพื้นที่สํารวจของเขาออกไป และเขาก็พบบางอย่าง หลังจากที่ผ่านไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็พบมู่ซินหยาที่อยู่ในอุโมงค์ทางตันแห่งหนึ่ง

 

ตรงข้ามของมู่ซินหยาคือชายร่างสูงใหญ่ประมาณสองเมตร เซี่ยวเฉินควบคุมสัมผัสวิญญาณของเขาขยับเข้าไปอย่างระวัง และเขาก็เห็นว่าชายคนนั้นคือใคร เขาอุทานขึ้นอย่างอดไม่ได้ “หัวหน้าสี่! นางมาทําอะไรกับมู่ซินหยา?”

 

ทั้งสองพูดคุยกันอย่างรวดเร็ว แต่เซี่ยวเฉินไม่เคยได้ยินภาษานี้มาก่อน;เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทั้งสองกําลังพูดคุยอะไรกันอยู่ ท้ายที่สุด ทั้งสองคนก็เริ่มมีปากเสียงกัน:มู่ซินหยามีสีหน้ากระวนกระวายอย่างมาก

 

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขากําลังพูดคุยอะไรกัน,เขาพอจะคาดเดาความเกี่ยวข้องของทั้งสองได้,จากท่าทางของพวกเขา พวกเขาไม่น่าจะเป็นเจ้านายกับคนรับใช้มันดูเหมือนพวกเขากําลังต่อรองอะไรบางอย่าง

 

หัวหน้าไม่พอใจกับราคาที่มู่ซินหยาเสนอให้,ราคามันต่ําเกินไป มู่ซินหยาก็ไม่พอใจมากเช่นกัน จากท่าทางของนาง,นางน่าจะกําลังดุด่าเขาที่ไม่สามารถรักษาข้อตกลงได้

 

ผ่านไปครู่หนึ่ง,มู่ซินหยาและหัวหน้าลี่ก็แยกกันไป จากนั้นนางก็มุ่งหน้ากลับมาที่ห้องหินอย่างรวดเร็ว เซี่ยวเฉินรับถอนสัมผัสวิญญาณของเขากลับมาและวางเหรียญแสดงตนของมู่ซินหยากลับไว้ที่เดิม หลังจากนั้นเขาก็นอนลงบนเตียงของตัวเองและแสร้งทําเป็นนอนหลับ

 

ในเช้าของวันต่อมา,ภายในเหมืองวิญญาณแห่งนี้

 

“บูม!” เซี่ยวเฉินแทงทะลุหัวใจของซากศพด้วยกระบี่ของเขา มู่ซินหยาเคลื่อนตัวมาด้านหลังของเขาอย่างรวดเร็ว กระบี่ทั้งสองของนางไขว้กันในอากาศและฟันหัวของซากศพขาดกระเด็น

 

“ฟู!” เซี่ยวเฉินดึงกระบี่และถอนกลับ เขายังคงดึงความสนใจของซากศพต่อไป มู่ซินหยาตามเข้ามาจากข้างหลัง,และมีเรื่องของกระบีแสงแขนของซากศพถูกตัดขาดกระเด็น

 

ไม่นานนัก,ซากศพระดับต่ําก็ตกตายลงด้วยมือของพวกเขา

 

“พี่ชายเย่,ใช้เวลาเพียงห้านาทีเท่านั้น การประสานงานของพวกเขาพัฒนาขึ้น” มู่ซินหยายิ้มไปที่เซี่ยวเฉิน

 

เซี่ยวเฉินยิ้มบางเบาโดยไม่ได้พูดอะไร สิ่งที่เขาเห็นเมื่อคืนมันทิ้งเงาไว้ในใจของเขา

 

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เซี่ยวเฉินจะทําได้ก็มีเพียงตื่นตัวเข้าไว้ เขาต้องแกล้งทําเป็นไม่มีอะไรเพื่อที่จะไม่ตีหญ้าให้งตื่น

 

“ระวัง!” ทันใดนั้นเซี่ยวเฉินก็หน้าซีด

 

เขาพุ่งตรงเข้าไปและปล่อยหมัดออกไปทางมู่ซินหยา สายลมรุนแรงจากกําปั้นของเขาปะทะเข้ากับใบหน้าของนาง พร้อมกับซัดซากศพที่อยู่ด้านหลังของนาง

 

ไม่รู้ได้ว่ามีซากศพปืนออกจากดินขึ้นมาด้านหลังของนางตั้งแต่เมื่อไหร มันใช้จังหวะที่พวกเขากําลังพูดคุยพุ่งตัวเข้าใส่มู่ซินหยา

 

เพียงชั่วอึดใจที่เซี่ยวเฉินตะโกนให้ “ระวัง” เป็นจังหวะที่หมัดของเขาซัดเข้าที่หัวของซากศพ

 

ร่างกายของเซี่ยวเฉินแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ภายใต้สถานการณ์เร่งด่วนเช่นนี้เขาเรียกกําลังทั้งหมดไปที่กําปั้นและซัดเข้าที่หัวของซากศพเละเป็นข้าวต้ม

 

การตอบสนองของมู่ซินหยาก็รวดเร็ว นางหมุนตัวกลับอย่างรวดเร็วและมีแสงฉายอยู่บนกระบี่ทั้งสองของนาง นางตัดร่างของซากศพขาดครึ่งอย่างรวดเร็ว

 

มันเป็นซากศพระดับต่ํา หลังจากที่พวกเขาตอบสนองถึงมัน,พวกเขาก็จัดการมันลงได้อย่างรวดเร็ว หลังจากได้รับบทเรียนนี้ พวกเขาก็ไม่กล้าประมาทอีกต่อไป พวกเขาเริ่มตรวจสอบพื้นที่โดยรอบของพวกเขาอย่างละเอียดและทําให้แน่ใจว่าปลอดภัยก่อนที่จะผ่อนคลายลง

 

มู่ซินหยายิ้มอย่างซาบซึ้งไปที่เซี่ยวเฉิน “พี่ชายเย่,เจ้าช่วยข้าเอาไว้อีกแล้ว ข้าไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี”

 

เซี่ยวเฉินโบกมือไปมา “ข้าจะพูดเหมือนเดิมกับครั้งก่อนพวกเขายังต้องอยู่ที่นี่อีกนาน,ข้าอาจจะต้องให้เจ้าช่วยเหลือในครั้งต่อไป”

 

มู่ซินหยายิ้ม “พี่ชายเย่,ข้ายินดีที่ได้ยินเช่นนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น,ข้าจะเพิ่มความพยายามเป็นสองเท่าต่อสู้เพื่อหาโอกาสตอบแทน”

 

ในจังหวะนั้น,มู่ซินหยามีสีหน้าดีเดือดบนใบหน้าของนาง เหมือนกับเป็นเพื่อนที่น่ารักข้างบ้าน เซี่ยวเฉินพบว่ามันยากที่จะเชื่อมโยงนางกับหญิงสาวที่พูดคุยกับหัวหน้าสี่ในคืนก่อน

 

พวกเขาทั้งสองลาดตะเวนต่อไป เมื่อพวกเขามาถึงพื้นที่ที่หัวหน้าสี่อยู่เซี่ยวเฉินจงใจยื้อให้อยู่นานขึ้นเล็กน้อย

 

หัวหน้าทําอย่างที่เขาเคยทําในครั้งก่อนเขาวางสิ่งที่กําลังทําอยู่และทักทายพวกเขาทั้งสอง “ทักทายคุณชายและคุณหญิง”

 

เซี่ยวเฉินใช้สัมผัสวิญญาณตรวจสอบร่างของเขาอย่างละเอียด เหมือนกับครั้งก่อน,ไม่มีจิตวิญญาณยุทธในร่างของเขา เขาดูเหมือนกับคนธรรมดา

 

เซี่ยวเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวัง มีบางอย่างไม่ชอบมาพากลเกี่ยวกับหัวหน้าสี่ ดวงตาของเขาดูสดใสกว่าคนเหมืองคนอื่นๆ

 

ในอดีต,เซี่ยวเฉินอาจจะอธิบายได้ว่าเขา เป็นคนมองโลกในแง่ดี,ไม่เหมือนกับคนเหมืองคนอื่นๆ อย่างไรก็ตาม,หลังจากคืนนั้นเขาก็ไม่เชื่อเช่นนี้อีกต่อไป

 

อย่างไรก็ตาม,เขาก็ยังไม่พบอะไรผิดปกติ ไม่ว่าเขาจะมองจากมุมไหน,เขาก็เป็นเพียงคนธรรมดาที่ทํางานอย่างหนัก

 

“ผู้น้อยผู้นี้จะทํางานต่อไปไม่ขอรบกวนคุณชายกับคุณหญิง” หัวหน้าลี่ขอตัวกลับไปหลังจากที่ทักทายพวกเขา

 

ใช้จังหวะในตอนที่มู่ซินหยาไม่ได้สนใจ,เซี่ยวเฉินทันใดนั้นก็ผลักคนเหมืองที่กําลังเข็นรถเข็น คนผู้นั้นเสียสมดุลในทันที,และรถเข็นก็ล้มลง,หล่นไปทางหัวหน้าสี่

 

“บึ้ม!”

 

แร่ดิบหินวิญญาณทั้งหมดในรถเข็นตกลงมา รถเข็นล้มลงทับหัวหน้า คนเหมืองที่อยู่โดยรอบตรงเข้ามาและช่วยเหลือหัวหน้าสี่ออกมา

 

“เกิดอะไรขึ้น?” มู่ซินหยาหันกลับมาและถามขึ้นอย่างสงสัย

 

“ไม่มีอะไร แค่อุบัติเหตุทั่วไป ไปกันเถอะ” เซี่ยวเฉินถอนหายใจกับตัวเอง หัวหน้าสี่เหมือนเป็นคนธรรมดา เมื่อเขาโดนจู่โจมแบบฉับพลัน,เขาไม่ได้เผยอะไรออกมาเกินกว่าสิ่งที่คนธรรมดาจะทําได้

 

เหมืองวิญญาณ,ชั้นที่แปด,กองบัญชาการ

 

ผู้บ่มเพาะพลังที่กําลังตรวจสอบการหายตัวไปของคนเหมืองพูดกับเย่เหวิน “ผู้อาวุโสเย่,พวกเรายังคงไม่พบเหล่าคนเหมืองที่หายไปตัวไป นอกจากนั้น คนเหมืองของชั้นนี้ยังคงหายตัวไปทุกวัน อย่างไรก็ตาม,มันไม่ได้หายไปครั้งละหลายคน,มันไม่ใช้การอุปทานหมู่”

 

เย่เหวินกล่าวอย่างเฉยเมย “ทําการสืบสวนต่อไป จัดตารางจํานวนคนที่หายไปทั้งหมด จากนั้น,รายงานข้าทุกวัน”

 

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วภายในเหมืองแห่งนี้ ในพริบตาเดียวก็ผ่านไปอีกหนึ่งอาทิตย์ เซี่ยวเฉินมาอยู่ที่นี่เป็นเวลาครึ่งเดือนแล้ว

 

กิจกรรมของเขากลายเป็นกิจวัตรประจําวัน เขาลาดตะเวนในตอนกลางวันและขัดเกลาทักษะกระบี่, ละสับวายุใส่ของเขาในตอนกลางคืน เขาได้ฝึกฝนสับวายุใส่ไปถึงระดับสมบูรณ์ขั้นต้น

 

เมื่อเขาชักกระบี่ออกมา,เขาไม่สามารถปิดซ่อนเจตนาฆ่าฟันของเขาไว้ในสายลมเย็นได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่ให้รั่วไหลออกมา เขาก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องไปถึงระดับสมบูรณ์ขั้นกลาง

 

นอกเสียจากมันจะเป็นวันคืนที่น่าเบื่อ, มันก็ค่อนข้างสงบ ปัญหาเพียงอย่างเดียวก็คือพวกเขาไม่สามารถบ่มเพาะพลังของพวกเขาได้ ก่อนที่เขาจะมาทักษะอัสนีม่วงศักดิ์สิทธิ์ของเขาได้มาถึงระดับสมบูรณ์ขั้นสูงสุดของชั้นที่สามเรียบร้อยแล้ว

 

แต่เดิมเขาตั้งใจเอาไว้ว่าจะทะลวงขึ้นไปชั้นที่สี่ภายในเดือนนี้ยกระดับเพลิงแท้อัสนีม่วงของเขาขึ้นไปอีกหนึ่งระดับ หลังจากนั้นเขาก็จะสามารถปรับแต่งสมบัติเวทมนต์ของเขาได้อย่างแท้จริง

 

ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้เขาสามารถทําได้เพียงสิ่งที่เขาทําได้ไว้เขาจะจัดการมันหลังจากที่เขากลับออกไป

 

ในวันนี้ เซี่ยวเฉินและมู่ซินหยาเตรียมตัวที่จะออกไปลาดตะเวนตามปกติ อย่างไรก็ตาม,เย่เหวินก็นําบุคคลที่ไม่คาดคิดเข้ามาหาพวกเขา

 

“นี่คือม่าเฉิน;พวกเจ้าต้องเคยพบเขามาแล้ว มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นในภารกิจของเขา ดังนั้นเขาจึงมาทํางานต่อที่นี่” เย่เหวินกล่าวพร้อมกับชี้ไปที่คนข้างหลังของเขา

 

ม่าเฉินคํานับมือและทักทายพวกเขา “พวกเราพบกันอีกแล้ว”

 

เมื่อตอนที่พวกเขาอยู่ที่ฐานส่องสวรรค์,ก่อนที่จะลงมาที่เหมืองแห่งนี้ เขาได้แบ่งปันประสบการณ์ของเขากับทุกคน เซี่ยวเฉินประทับใจกับเขามากกว่าคนที่เหลือ

 

เกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นถึงทําให้เขาถูกส่งจากชั้นที่ต่ํากว่ามาที่นี่? แล้วพวกที่เหลือไปไหน? ทําไมถึงมีเขาแค่คนเดียว? หัวใจของเซี่ยวเฉินเต็มไปด้วยความสงสัย

 

เย่เหวินจากไป ก่อนที่เซี่ยวเฉินจะได้พูดขึ้น,มู่ซินหยา ถามขึ้นอย่างร้อนใจ “ศิษย์พี่ม่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า? แล้วศิษย์พี่คนอื่นๆอยู่ที่ไหน?”

 

ม่าเฉินเผยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและตอบกลับ “ตายทั้งหมด พวกเขาขุดได้แร่ดิบหินวิญญาณระดับสูง,และราชันย์ซากศพก็ปรากฏตัวขึ้นมา”

 

“พวกเราสองสามคนบังเอิญผ่านไป ราชันย์ซากศพมันได้ ดูดซับหินวิญญาณระดับสูงมาหลายปี มันสามารถใช้ทักษะต่อสู้จากตอนที่มันยังมีชีวิตได้ นอกจากนั้น,มันยังมีสติปัญญาสูง”

 

หินวิญญาณระดับสูง มีความตกตะลึงในหัวใจของพวกเขา สําหรับเส้นโลหิตวิญญาณที่ผลิตหินวิญญาณระดับสูงออกมาได้ มันก็น่าตกตะลึงแล้ว

 

ทุกยุคสมัยตั้งแต่ยุคโบราณ,พลังงานจิตวิญญาณภายในทวีปเทียนหวี่มีแต่จะเบาบางลง ในเวลานี้ แม้แต่อาณาจักรต้าจิน,ที่มีพลังงานจิตวิญญาณหนาแน่นที่สุดก็ไม่สามารถเทียบได้กับยุคนั้น

 

สําหรับอีกสี่อาณาจักร,พลังงานจิตวิญญาณของพวกเขาเบาบางยิ่งกว่า มันเป็นเรื่องน่าประหลาดใจแล้วที่มีหินวิญญาณระดับกลางปรากฏขึ้นมา

 

มันเป็นเรื่องไม่คาดไม่ถึงที่จะมีแร่ดิบหินวิญญาณระดับสูง ปรากฏขึ้นที่เส้นโลหิตวิญญาณของศาลากระบี่สวรรค์ มูลค่าของหินวิญญาณระดับสูงหนึ่งก้อนมันเทียบเท่าได้กับหินวิญญาณระดับกลางหนึ่งพันก้อน

 

อย่างไรก็ตาม หากมีคนอยากจะแลกเปลี่ยน,ย่อมไม่มีใครยินดีที่จะแลก พวกมันหายากจนเกินไป พลังงานภายในมันกว้างใหญ่และบริสุทธิ์แม้แต่ระดับขอบเขตกษัตริย์ยุทธหรือขอบเขตยอดกษัตริย์ยุทธกูถูกมันดึงดูดมาได้

 

ด้วยระดับพลังในปัจจุบันของเซี่ยวเฉิน,หากเขาสามารถหาทักษะบ่มเพาะที่เหมาะสมได้ ด้วยการดูซับหินวิญญาณระดับสูงเขาสามารถยกระดับขึ้นไปเป็นขอบเขตนักบุญได้ทันที นอกจากนั้น,มันยังไม่มีผลข้างเคียงใดๆ ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับการบ่มเพาะพลังในอนาคต

 

เซี่ยวเฉินดึงสติกลับมาและถามขึ้น “เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? พวกเขาสามารถแย่งชิงแร่ดิบหินวิญญาณระดับสูง มาจากราชันย์ซากศพได้หรือไม่? เจ้าสังหารราชันย์ศากศพลงได้?”

 

ม่าเฉินตอบกลับ “ราชันย์ซากศพมีความแข็งแกร่งเกือบจะเทียบเท่าระดับขอบเขตยอดกษัตริย์ยุทธ นอกจากนั้น,ร่างกายของมันก็แข็งราวกับโลหะ นักบ่มเพาะพลังทั่วไปไม่สามารถทําให้มันบาดเจ็บได้ พวกเขาใช้มือกระบีระดับสูงสุดสิบคนจากค่ายกระบี่สวรรค์ อย่างไรก็ตาม มันก็ยังสามารถหลบหนีไปได้ในท้ายที่สุด แต่กระนั้น,พวกเขาก็ฉวยแร่ดิบหินวิญญาณมาไว้ได้”

 

เซี่ยวเฉินและม่าเฉินไม่ได้สังเกตเห็นว่าเมื่อม่าเฉินกล่าวถึงราชันย์ซากศพที่ยังไม่ตาย,มู่ซินหยามีสีหน้าประหลาด

 

ม่าเฉินกล่าวต่อไป “ข้าอิจฉาพวกเจ้าทั้งสอง ชั้นที่แปดขี้นชื่อเรื่องความสงบ ไม่เคยมีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นมาก่อน ข้าไม่รู้ว่าพวกเจ้าถูกส่งเข้ามาที่นี่ได้อย่างไรมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”

 

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

IMDC, 仙武同修
Score 6.4
Status: Ongoing Type: Author: , , Released: 2008 Native Language: Chinese
เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset