Immortal and Martial Dual Cultivation – ตอนที่ 64 ต้นไม้วิญญาณน่าสยดสยอง

ตอนที่ 64 ต้นไม้วิญญาณน่าสยดสยอง

“นี่มันอะไร?”

คนอื่นๆส่งเสียงออกมา มีกิ้งก่าตัวใหญ่เกาะอยู่บนยอดต้นไม้สูงเหนือหัวพวกเขาไปสิบเมตร ลิ้นสีแดงของมันรัดศิษย์ตระกูลเซียวคนนั้นและดึงเขาขึ้นไป เขาดิ้นรนอย่างต่อเนื่องเท้าของเขาเตะไปในอากาศ ต่างคนต่างยืนงงทำอะไรไม่ถูกขณะที่มันยังดึงชายคนนั้นขึ้นไกลออกไป พวกเขาคิดอะไรไม่ออก

อัสนีหลบเลี่ยง!

อัสนีฟาดฟัน!

ในสถานการณ์คับขันเซียวเฉินใช้อัสนีหลบเลี่ยงออกมาขึ้นไปบนท้องฟ้า สายฟ้าผ่าทะลุผ่านความมืดมิดของป่าทมิฬ จากนั้นเซียวเฉินก็ใช้อัสนีฟาดฟันออกมาทันที ทันใดนั้นสายฟ้ารวมกันเป็นก้อน เซียวเฉินปรากฎกายขึ้นบนท้องฟ้าราวกับนักรบโบาณ กระบี่เงาจันทร์สาดประกายสายฟ้าออกมาและตัดสายฟ้าก็สับลงไปที่ลิ้นสีแดงสด

สายฟ้าหายไปประกายแสงดับลง ความมืดกลับมาปกคลุมป่านี้อีกครั้ง เหล่าคนด้านล่างรีบไปรับตัวศิษย์ตระกูลเซียวที่ร่วงลงมาจากฟ้า

ศิษย์ตระกูลเซียวผู้นี้มีนามว่าเย่หมิงหลาน แซ่ของเขาคือเย่ เขาเคยเป็นบริวารที่ได้แสดงความแข็งแกร่งออกมา นั้นทำให้เขาได้เข้ามาเป็นศิษย์สายในของตระกูลเซียว เขามีจิตใจเข้มแข็งมากกว่าคนทั่วไป เขาฝึกฝนบ่มเพาะพลังอยู่บนภูเขาชีเจี่ยวมาเป็นเวลานานสู้รบประมือกับสัตว์อสูรวิญญาณมามากมายเขาได้เห็นสัตว์อสูรวิญญาณมาแล้วทุกชนิด ความหลาดกลัวบนใบหน้าของเขาในตอนที่ถูกจับยังไม่จางหายไป

“เย่หมิงหลาน เจ้าเห็นอะไร? แล้วเซียวเฉินละ?”

“น้องเฉินไปไหน? ทำไมเขายังไม่กลับลงมา?” เซียวอวี่หลันถามอย่างเป็นกังวล อย่างไรก็ตามคนกลุ่มนี้ไม่ได้มีทักษะต่อสู้เหาะเหินอากาศพวกเขาไม่อาจขึ้นไปดูได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากนั้นพักใหญ่เย่หมิงหลานก็ฟื้นคืนสติ เขาพูดขึ้น “ช่างน่ากลัว! อสูรปีศาจนั้นกลายพันธ์ุมาจากอสูรวิญญาณระดับ 2 กิ้งก่าเพลิง บนภูเขาชีเจี่ยวข้าฆ่าอสูรวิญญาณประเภทนี้ไปมากมาย”

“อย่างไรก็ตามข้าไม่เคยเห็นกิ้งก่าเพลิงขนาดใหญ่เช่นนี้มาก่อน มันมีพลังฉีสีดำปะทุออกมาจากร่าง ดวงตาสีเลือดของมันน่ากลัวกว่ากิ้งก่าไปที่ภูเขาชีเจี่ยว”

ฝูงคนต่างยืนนิ่งเมื่อได้ยินคำอธิบาย พวกเขาก็ยังไม่ได้เดินออกมาไกลแต่ก็ได้พบกับอสูรปีศาจที่น่ากลัวเช่นนี้ นอกจากนั้นมันยังเป็นเพียงอสูรปีศาจระดับ 2 เมื่อพวกเขาคิดถึงการเดินทางต่อไปเบื้องหน้าพวกเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว

“น้องเฉินขึ้นไปช่วยเจ้า ทำไมเขายังไม่กลับลงมา?” เซียวอวี่หลันถามอย่างเป็นกังวลอีกครั้ง

ความลำบากใจปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเย่หมิงหลาน เขาไม่คิดว่าเซียวเฉินเป็นคนขึ้นไปช่วยเขาลงมา เขากล่าวอย่างเลิ่กลั่ก “ข้าเห็นเพียงประกายสายฟ้าวูบผ่านจากนั้นข้าก็ร่วงลงมา”

เซียวอวี่หลันพูดอย่างกังวล “ข้าจะขึ้นไปดูสถานการณ์”

“อย่าเพิ่ง ดูชิ้นส่วนลิ้นที่ร่วงลงมา” เซียวเจี้ยนที่นิ่งเงียบมาโดยตลอดกล่าวขึ้น

ชิ้นส่วนของลิ้นที่ถูกตัดออกมายาวประมาณเมตรและมีของเหลวสีม่วงไหลออกมาจากรอยตัด เขาเล่ากันมาว่าเลือดของอสูรปีศาจนั้นเป็นสีม่วง เมื่อพวกเขาเห็นดังนั้นก็ตระหนักได้ว่าข่าวลือนั้นเป็นเรื่องจริง ของเหลวสีม่วงไหลลงไปสัมผัสกับพื้นสีดำและระเหยไปอย่างไร้ร่องลอย มันช่างน่าแปลกประหลาด อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช้สิ่งที่น่ากลัวที่สุด ลิ้นสีแดงนั้นดูเหมือกับมีชีวิตและดิ้นไปมาราวกับกำลังจะหนีอะไรสักอย่าง

สีหน้าทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว พวกเขาไม่เคยเห็นสิ่งแปลกประหลาดเช่นนี้มาก่อน ในตอนนี้พวกเขาต่างปากอ้าตาค้างพวกเขาตกใจเป็นอย่างมาก ในที่สุดมันก็หยุดดิ้นและถูกดูดตรงไปที่ต้นไม้เก่าแก่ด้วยแรงมหาศาล ทันใดนั้นใบหน้าก็ปรากฎขึ้นมาบนเปลือกไม้ ปากของมันเปิดออกปรากฎให้เห็นฟันสีดำข้างใน

“ซี่!ซี่!”

ปากขนาดใหญ่นั้นกลืนลิ้นสีแดงเข้าไปอย่างต่อเนื่องกัดกินเข้าไปราวกับมันเป็นของที่อร่อยที่สุดในโลกและส่งเสียง ‘ซี่ ซี่’ ออกมา

“นั้นมันต้นไม้วิญญาณ ต้นไม้วิญญาณเป็นอสูรปีศาจระดับ 3 พวกเราเดินมาเพียงเล็กน้อย… ทำไมถึงได้มาเจอของพวกนี้แล้ว?” มีคนตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อเขาจำต้นไม้อันหน้าสยดสยองนี้ได้

“รีบออกไปเร็ว ต้นไม้วิญญาณนี่ไม่ใช่สิ่งที่เราจะรับมือได้ตอนนี้ หลังจากที่มันเคี้ยวลิ้นเสร็จพวกเราอาจจะเป็นรายต่อไป” เซียวเจี้ยนพูดขึ้นอย่างใจเย็น

“ใช่แล้ว! อสูรวิญญาณระดับ 3 มันเทียบได้กับระดับขอบเขตปรมจารย์”

เซียวอวี่หลันดูเป็นกังวลอย่างที่สุดพร้อมกัยพูดขึ้น “พวกเรายังไปไม่ได้ น้องเฉินยังอยู่บนนั้น เขาจะเป็นอย่างไรหากพวกเราหนีไป?”

“พี่ใหญ่หญิง พลังของเซียวเฉินเป็นที่ประจักษ์แล้ว เขาจะไม่เป็นอะไร กลับกันพวกเรานี่แหละจะเป็นอันตราย” พวกเขาหลายคนต้องการหนีไปอย่างเร่งด่วน

ในจังหวะนั้นต้นไม้วิญญาณก็กลืนลิ้นสีแดงนั้นเข้าไปจนหมด นัยตาสีเทาของมันมองตรงมาที่คนกลุ่มนี้เผยรอยยิ้มแปลกประหลาด ดูเหมือนว่ามันกำลังทำหน้าเยาะเย้ย

“ฉิบหาย! มันกินเสร็จแล้วพวกเราหนีไม่พ้นแล้ว!” เซียวเจี้ยนหยิบอาวุธวิญญาณของเขาออกมาตั้งท่าเตรียมเข้าต่อสู้

“ซูว”

กิ่งไม้นับไม่ถ้วนเลื้อยเข้ามาจับเดียวพวกเขาราวกับมือผี ทันใดนั้นพวกเขาหลายคนก็ถูกมัดมือมัดขาลากตรงไปที่ปากอันใหญ่ยักษ์ เซียวเจี้ยนฟันสามจังหวะใส่กิ่งไม้ที่พุ่งมาทางเขา จากนั้นเขาก็พุ่งตรงไปหาเหล่าคนที่ถูกกิ่งไม้จับไว้ ระหว่างทางเขาฟาดฟันกิ่งไม้ที่พุ่งมาหาเขาอย่างไม่หยุด

เซียวอวี่หลันและคนที่เหลือก็ปฏิบัติเช่นเดียวกับเซียวเจี้ยน พวกเขาทั้งหมดได้เข้าต่อสู้อย่างดุเดือดกับกิ่งไม้ที่เลื้อยเข้ามา

หลังจากช่วยคนอื่นๆมาได้เซียวเจี้ยนพบกิ่งไม่กิ่งหนึ่งบินตรงมาจากเขา เปลวเพลิงพวยพุ่งออกมาจากแขนของเขาพร้อมกับเสียง ‘โซว’ เปลวเพลิงไหลไปตามกิ่งไม้เข้าไปหาลำต้น เปลวเพลิงที่ใช้ออกมาจากนักบ่มเพาะพลังนั้นร้อนแรงกว่าเปลวเพลิงทั่วไป ถ้ามันสัมผัสกับกิ่งไม้จะทำให้กลายเป็นเถ้าถ่านในทันที เปลวเพลิงของเซียวเจี้ยนไหลไปตามพื้นผิวของกิ่งไม้เขาสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของต้นไม้วิญญาณ ความเสียหายเกิดขึ้นมหาศาล”

เซียวเจี้ยนยังไม่รู้สึกพอใจแม้ว่าเปลวเพลิงของเขาจะเสริมพลังด้วยแก่นกลางนาคารุ่งอัคคีแล้วความแข็งแกร่งของมันยังไม่ถึงระดับที่เขาคาดไว้

“พี่อวี่หลันพวกเราต้องหาทางออกไปจากวงล้อมนี่ โดยปกติต้นไม้วิญญาณเช่นนี้เคลื่อนที่ไปไหนไม่ได้” เซียวเจี้ยนฟาดฟันไปที่กิ่งไม้สองสามครั้งก่อนที่คิ้วจะขมวดชนกันเมื่อเขาเห็นว่าพวกเขาถูกล้อมไปด้วยกิ่งไม้มหาศาล

เซียวอวี่หลันมองไปขึ้นไปบนฟ้าด้วยสีหน้าจนใจใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยความกังวล ในที่สุดนางก็พูดขึ้น “เราจะร่วมมือไปฝ่าออกไป พวกเราจะพาคนออกไปก่อนหลังจากนั้นข้าจะกลับเข้ามา”

เซียวเจี้ยนไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกพร้อมกับพยายามให้ดีที่สุด ทักษะต่อสู้ถูกใช้ออกมาอย่างไม่มีเก็บกัก กิ่งไม้ที่ขวางหน้าพวกเขากลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ในที่สุดก็กลายเป็นช่อง เมื่อเห็นดังนั้นพวกเขาก็ตามไปอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นเหล่ากิ่งไม้ก็กลายเป็นบ้าคลั่ง คนกลุ่มนี้ก้าวไปข้างหน้าอย่างยากลำบากทีละนิด ในไม่ช้าพวกเขาจะทะลุผ่านกิ่งไม้พวกนี้ออกไปได้

ในจังหวะที่พวกเขากำลังผ่อนคลายกิ่งไม้นับไม่ถ้วนงอกขึ้นมาจากพื้นดิน พวกมันราวกับเป็นมือแห้งๆจับพวกเขาลอยขึ้นไปในอากาศ เจ้าต้นไม้วิญญาณนี่ช่างเจ้าเล่ห์มันใช่กิ่งไม้หลอกพวกเขา ในจังหวะที่พวกเขากำลังจะหนีออกไปได้มันก็เริ่มลงมือทำให้ทุกคนติดกับมัน

“พวกเราจะทำอย่างไร? พวกเรากำลังจะถูกต้นไม้วิญญาณเช่นนี้กิน? อูวาาาา! ข้ายังไม่อยากตาย” เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มร้องออกมาทันที

เมื่อคนที่เหลือได้ยินเช่นนั้นก็ตกสู่ความหวาดกลัว พวกเขายังจำฉากที่มันกำลังเคี้ยวลิ้นสีแดงนั้นได้อยู่ในหัวและทำอะไรไม่ได้นอกจากดิ้นไปมา เซียวเจี้ยนและเซียวอวี่หลันยังคงฟาดฟันกิ่งไม้ที่อยู่ตรงขาพวกเขา อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่จะหลุดออกไปได้ก็มีกิ่งไม้อื่นเลื้อยเข้ามามัดพวกเขาไว้อีกครั้ง

ในที่สุดต้นไม้วิญญาณก็ตระหนักได้ถึงความแข็งแกร่งของทั้งสองคนนี้ กิ่งไม้อีกหลายกิ่งเลื้อยไปมัดมือมัดเท้าพวกเขาทั้งสองไว้ ทันใดนั้นพวกเขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศหมดทางเคลื่อนไหว

“แซ!แซ!แซ!”

มองดูทุกคนที่หมดหนทางใบหน้าบนต้นไม้ก็หัวเราะเยาะ เมื่อได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว

“กลาบาตกัมปนาท!”

เสียงตะโกนที่จู่ๆก็ดังขึ้นมาข้างบนหัวพวกเขา ร่างของคนร่วงหล่นลงมาจากฟ้าและเงาของมังกรเลือนลางซ้อนทับกับร่างของเขา

“บูม!”

มีเสียงดังสนั่นไปถึงสวรรค์และดินโคลนรอบๆกระจายไปทั่ว ภายใต้ผืนดินมีกิ่งไม้ใหญ่ที่ถูกตัดขาดครึ่งและเลือดพุ่งกระจายออกมาอย่างรุนแรง เซียวเฉินบิดตัวเบาๆหลบกระแสเลือดนั้น ต้นไม้วิญญาณร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดลำต้นโยกไหวอยู่กับพื้นทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน นี่มันทำให้เหล่าศิษย์ตระกูลเซียวยากที่จะทรงตัวอยู่

เซียวเฉินใช้ความได้เปรียบกระโดดขึ้นจากพื้น ใช้กระบี่ของเขาฟันกวาดกิ่งไม้ใหญ่ กระแสเปลวเพลิงสีม่วงปะทุออกมา ต้นไม้วิญญาณเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิมสั่นสะเทือนพื้นอย่างรุนแรง

“ปัง!”

เซียวเฉินมุ่งสมาธิไปที่เท้าทั้งสองข้างก่อนที่จะกระทืบลงไป หลังจากเสียง “ปัง” เงียบพื้นดินก็สงบลง พลังของลูกถีบของเขากดลงไปที่ต้นไม้วิญญาณและพิ้นที่สั่นไหวในที่สุดก็หยุดลง

“เปลวเพลิงอัสนีม่วงที่แท้จริง!ไป!ไป!ไป!”

เปลวเพลิงที่นิ้วของเขาหมุนวนอย่างรวดเร็วจากนั้นเปลวเพลิงทั้งสามก็ถูกยิงออกมาทิ้งเป็นเส้นสายไว้ข้างหลังและเปลวไฟทั้งสามก็ลอยตรงไปที่ลำต้นของต้อนไม่วิญญาณ ต้นไม้วิญญาณร้องอย่างเจ็บปวดดังสนั่นไปทั่วทั้งป่า ส่งความกลัวไปแก่ทุกคนที่ได้ยิน เซียวเฉินหันกลับไปและกล่าวขึ้น “รีบไปเร็ว! ข้าจะระวังหลังให้ พวกเรากำลังถึงค่ายตระกูลเซียวสำหรับคืนนี้ที่เขียนไว้บนแผนที่แล้ว”

เมื่อคนอื่นๆได้ยินเช่นนั้นก็รีบถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

เซียวเจี้ยนจ้องมองไปที่เปลวเพลิงสีม่วงที่แท้จริงที่เซียวเฉินยิงออกไป สีหน้าเขามืดมนแต่ก็ถอยกลับไปพร้อมกับคนอื่น

“น้องเฉินเจ้าระวังตัวด้วย” เซียวอวี่หลันที่เห็นเซียวเฉินปลอดภัย นางก็เบาใจลง

ต้นไม้วิญญาณในที่สุดก็หยุดร้องโหยหวน แววตาของมันจ้องไปที่เซียวเฉินอย่างดุร้าย กิ่งไม้ที่ถูกเซียวเฉินตัดทิ้งไปงอกกลับมาอย่างรวดเร็ว

“ฟู่ว!”

เส้นกิ่งไม้ถูกยิงออกมาจากปากบนใบหน้าสยดสยองนั้น ที่ปลายของกิ่งไม้ขยายไปเป็นนิ้วเรียวเล็กห้านิ้วคล้ายกับมือผีพุ่งเข้ามาหมายจะจับตัวเซียวเฉิน

“แคร้ง! แคร้ง!”

เซียวเฉินยกกระบี่ขึ้นปัดป้องกันมัน กระบี่เงาจันทร์ส่งเสียงกังวาลออกมาทุกครั้งที่ปะทะ เสียงเหล็กกระทบกันดังออกและมากิ่งไม้นั้นไม่ได้ถูกกระบี่เงาจันทร์ตัดขาดแต่อย่างใด

“สยายปีกหนึ่งดาบตัด”

กระบี่เพียวบางฟันไปอย่างรุนแรงที่กิ่งไม้เหี่ยวแห้ง เซียวเฉินสับมือผีนั้นออกเป็นชิ้น อย่างไรก็ตามไม่นานหลังจากนนั้นมันก็งอกออกมาอีก เซียวเฉินประหลาดใจ เขาไม่ได้อยากมาเสียเวลาตรงนี้แต่ต้นไม้วิญญาณยังตามติด ยากที่จะบอกว่ามันอาจจะมีไพ่ตายซ่อนอยู่หรือไม่ ถอยกลับหลังไปสองสามก้าวใช้อัสนีหลับเลี่ยงเพื่อหนี

สายฟ้าผ่าตัดเข้ามาและร่างของเซียวเฉินก็ไปปรากฎตัว 500 เมตรห่างออกไป เขาเบาใจลงและมองหาเซียวอวี่หลันกับคนอื่นๆ ทันใดนั้นกระแสพลังฉีเข้ามาจากด้านหลังของเขา เซียวเฉินสั่นด้วยความกลัวพร้อมกับโดดหลบไปข้างหน้าซ้ายอย่างรวดเร็ว

“ชี่!”

กิ่งไม้แทงเข้าไปที่แขนของเขา เซียวเฉินร้องออกมาอย่างเจ็บปวดและเม็ดเหงื่อเย็นก็แตกออกมา หากเขาไม่โดดหลบเมื่อครู่กิ่งไม้นี้คงแทงทะลุหัวใจเขาไปแล้ว ความเร็วของมันไม่อาจคาดคะเนได้ ต้นไม้วิญญาณต้นนี้สามารถไล่ตามอัสนีหลบเลี่ยงของเขามาได้

Immortal and Martial Dual Cultivation

Immortal and Martial Dual Cultivation

เซี่ยวเฉินได้ซื้อ ‘ตำราบ่มเพาะพลัง’ มาจากเถาเป่าพร้อมกับเม็ดยาเซียนที่จะทำให้เซี่ยวเฉินเข้าสู่โลกแห่งเซียนได้ ถึงกระนั้นเขาได้เขาได้ฝึกฝนตามตำรามากว่าสามปีแต่กลับไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย เขาจึงตัดสินใจที่จะกินเม็ดยาเซียนเข้าไปและมันทำให้เขาข้ามภพไปเกิดในร่างของเด็กหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขา ไปสู่โลกทวีปเทียนหวู่ไปสู่โลกที่ถูกปกครองด้วยศิลปะการต่อสู้ไปสู่จุดเริ่มต้นใหม่ของเขา ผู้แต่ง : 月如火 Reach the peak of immortal cultivation and become able to run amok without fear! Use the power of martial arts to rule the world and defeat heroes! The weather changes at the whim and wave of a palm. He who cultivates both immortal techniques and martial arts, who could possibly defeat him! Xiao Chen is a shut-in who purchased a ‘Compendium of Cultivation’. Soon after, he crossed over into the Tianwu World, a world ruled by martial arts. He then refined pills, drew talismans, practiced formations, crafted weapons and cultivated the Azure Dragon Martial Soul that had not been seen for thousands of years. This is a story that tells of an exciting and magnificent legend!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset