Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~ – ตอนที่ 17.5

ริสกลับไปเอาโน๊ตบุ๊คส่วนตัว แล้วมาเล่นที่ห้องผม เธอกระโดดขึ้นมานอนบนเตียงผม ก่อนจะเปิดโน๊ตบุ๊คอย่างคุ้นเคยดี

“จะนอนเตียงผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่ว่าระวังตอนขึ้นเตียงผู้ชายไว้บ้างก็ดีนะครับ”

“ถ้าเป็นเตียงคนอื่น ชั้นไม่ขึ้นมานอนให้เสนียดติดเสื้อหรอกค่ะ”

“..โห …ปากเหรอนั่น”

หรือคิดแง่ดีคือเธอยอมรับเราวะ

“เปิดเน็ตเข้าเกม ตอนนี้ติดอัพเดท ต้องใช้เวลาแปบนึงนะ”

“ช่วยไม่ได้น้า”

“..รีบอัพเดทให้มันเร็วกว่านี้สิ คอมชั้นมันง่อยจริงๆ”

“อย่าลงไม้ลงมือกับคอมนะ เสียดาย ของๆเธอมันน่าจะแพงนะ คีบอร์ดมีแสงแถมดีไซน์เครื่องล่้ำสมัยด้วย”

สำหรับผมที่เป็นเกมเมอร์ ดูปราดเดียวก็รู้แล้วว่าโน๊ตบุ๊คริส ราคาไม่ธรรมดาแน่

“ทายสิว่าเครื่องนี้ชั้นซื้อมาเท่าไร”

“อืม ประมาณแสนเยนนะ”

“หึหึ ถูกไปจ้า 3แสนต่างหาก”

“แพงชิบหาย คอมไม่ง่อยแล้ว”

เป็นยอดเงินที่นักเรียนมอปลายแบบผมไม่มีปัญญาซื้อมาใช้แน่ ริสนี่ก็คุณหนูรำ่รวยระดับหนึ่งเลย โน๊ตบุ๊คก็แพง แถมดูจากเสื้อผ้าหน้าผมก็น่าจะเป็นคนมีเงินเยอะด้วย

“..ชั้นไม่ใช่คนที่แบมือรอรับเงินอย่างเดียว เครื่องนี้ชั้นออมตังซื้อเองนะ”

ผมหาเรื่องเปลี่ยนหัวข้อ

“จะว่าไปเห็นใส่แต่ฮู้ดคลุมตลอดแบบนี้ไม่ร้อนบ้างรึไง”

“หนาวสิ ชั้นเป็นคนขี้หนาวน่ะ”

“มันขี้หนาวเกินระดับคนทั่วไปนะ”

“ชั้นไม่ได้อยู่กับครอบครัว หัวใจชั้นเลยเหน็บหนาว ก็เลยต้องทำให้ร่างกายอุ่นไว้ก่อน

เหตุผลชวนน้ำตาไหลมาก ไม่รู้ว่าเธอพูดจริงหรือเท็จ แต่มันก็จับใจเอาเรื่องเลยล่ะ

*****

****สรุปย่อยาวๆละกัน มันเป็นช่วงเล่นเกมส์ออนไลน์ น้ำเยอะ

ริส เล่นเป็นอาชีพแอสซาซิส มีเซนส์ในการตั้งชื่อตัวละครดีกว่า คาสึโตะ ที่ตั้งชื่อง่ายๆโดยการนำชื่อตัวเองส่วนหนึ่งมาตั้ง โดยริสตั้งชื่อตัวละครว่า คุโรสึกิ รูเซส(จันทร์สีนิลรูเซส)

คาสึโตะคิดว่าว่าชื่อแม่มโคตรจูนิเบียวชิบหาย แต่ก็สมกับที่ดูของแต่งในห้องก็ให้ความเป็นจูนิเบียวเหมือนกัน

แต่ริสจะอธิบายประวัตืความเป็นมาของชื่อว่าไม่ใช่คนธรรมดานะ เล่นเอาคาสึโตะชม พอชมแล้ว น้องก็หัวเราะดีใจ คาสึโตะก็รู้สึกได้ว่า จริงๆแล้วเธอไม่ได้เป็นเด็กแปลกหรอก เพราะเด็กธรรมดาคนไหนก็ชอบถูกชมเป็นเรื่องปกติทั้งนั้น

คาสึโตะจะถามริสว่าอยากทำอะไร ริสบอกว่าอยากอัพเวลให้ไวที่สุด

คาสึโตะรับเควส พาริสไปลุยกัน จะพบว่า ริสเป็นคนที่มีเซนส์เรื่องเกมส์อยู่ในระดับสูงเลย ทั้งที่เป็นมือใหม่ แต่ใช้เวลาแค่ไม่นานก็สามารควบคุมตัวละคร และทำคอมโบใส่ศัตรูได้คล่องแคล่วจนดูไม่เหมือนมือใหม่เพิ่งเล่นเกมเลย เทียบกับสมัยรินกะตอนเป็นมือใหม่ ต้องบอกว่า ริสเล่นเกมส์ได้เก่งกว่ารินกะตอนนั้น

ทีนี้ระหว่างที่เล่นเกมส์อยู่ ปรากฏว่า ริสตะโกนก้อง

“เพ่คาสึ เฮ้ เพ่คาสึ ช่วยชั้นด้วย”

“อ้าวเกิดอะไรขึ้น ตะโกนซะดังเลย”

“จู่ๆตัวละครคุโรสึกิ รูเซสมันก็ค้าง ขยับตัวไม่ได้น่ะสิ”

ผมหันกลับไปดูริส ตอนนี้เธอกำลังทุบคีบอร์ดตึง ตึงอย่างบ้าคลั่ง

“ใจเย็นครับ ขอผมดูอาการแปบ”

“โน๊ตบุ้คพังรึไงกัน หนอย ชั้นซื้อแกมาตั้งสามแสนนะ”

“ไม่ต้องห่วงครับ ถ้าอาการเป็นไปตามที่ผมคิดนะ แก้ได้แน่ ขอดูแปบ”

ริสน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเสียใจและเจ็บใจกับโน๊ตบุ๊คที่จ่ายมาแพงแต่ดันค้างซะงั้น

ผมเดินไปดูโน้ตบุ๊คของเธอ

“นั่นไง กะแล้วเชียว เธอเผลอไปกดเปิดฟังค์ชั่น แชท ตัวละครเลยไม่ขยับ”

ผมชี้ให้ดู ส่วนของแชทพิมพ์ มีอักษรที่ริสทุบมั่วๆพิมพ์มาตะกี้เพียบ

“อ๋อ งี้นี่เอง”

“นานๆทีคนเล่นจะเผลอไปกดแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าเกิดอาการแบบนี้ อย่างแรกก็กด enterก่อนเลย”

“ขอบคุณนะเพ่ชาย”

“ไม่เป็นไรหรอก ของแค่นี้เอง

“เปลี่ยนจากคำอวยตะกี้เป็นตังสักพันเยนได้มะ”

“ขอบใจนะ ถุย ชั้นช่วยเธอยังต้องจ่ายตังค์อีก เจริญเหอะ”

*****

*********ขอย่อต่ออีกนิดละกัน

หลังจากนี้ทั้งสองคนจะเคลียเควสไปเรื่อยๆ พอเล่นไปสักพัก ริสจะพบว่าเกมส์นี้มีระบบซื้อบ้านเพื่อสร้างกิลด์เป็นของตัวเองด้วย

“เพ่ชาย ชั้นอยากได้บ้านน่ะ”

“ซื้อบ้านมันใช้ตังค์เยอะสัสๆเลยนะครับ ไม่ไหวอะ”

“เนตเกมเมอร์วันๆไม่ทำอะไรแบบเพ่ชาย มันต้องมีตังค์ซื้อพออยู่แล้ว อย่าฟอร์มเยอะค่ะ ซื้อให้หน่อยน้า”

“ด่าผมซะเสียหมาตะกี้ คิดว่าผมจะซื้อให้เหรอครับ”

“คิดไปเองรึเปล่า ใครด่าคะ ชั้นชมต่างหาก”

“ม่า จะซื้อมันก็ซื้อได้อยู่หรอก”

งานอดิเรกเวลาว่างผมในเกมนี้คือขุดแร่อยู่แล้ว เรื่องเงินจริงๆก็ไม่ได้มีปัญหาขนาดนั้น

“เพ่ชายเองก้ยังไม่มีกิลด์เป็นของตัวเองใช่มั้ย”

“อืม”

“ถ้างั้นก็สร้างกิลด์ตัวเองตั้งแต่ตอนนี้แล้วซื้อเลยสิ”

ไอ้เรื่องซื้อบ้านกิลด์ มันจะเสียวปัญหาอย่างหนึ่งเลยนั่นคือ ผมมีบ้านที่อยู่ประจำในเกมส์กับ “ริน” อยู่แล้ว

ปกติเรื่องเงินในเกมส์ ผมจะถือคติว่ากระเป๋าเดียวกัน ใช้คนละครึ่งกับรินอยู่แล้ว ทีนี้ถ้าซื้อบ้านกิลด์ใหม่ มันก็ไม่ได้มีความจำเป็นกับผมและรินด้วยนี่สิ

“ลูกเพ่ขา ซื้อให้หน่อยค่ะ ถือว่าเป็นคำขอร้องจากน้องสาวสุดน่ารักเลยนะ”

“ริสเอ๊ย ทีอย่างนี้รีบนับตัวเองเป็นน้องเลยนะ พี่ชายคนนี้อย่างเศร้าเลยอะ”

“ถ้าซื้อบ้านให้ล่ะก็ ค่าสเตตัสความเป็นน้องสาวชั้นจะพุ่งขึ้นเลยนะ”

“โห ใช้เงินซื้อแต้มชัดๆ เออๆ ซื้อก็ซื้อครับ”

“ว้าววว”

บางทีผมคงเป็นผู้ชายหน้าโง่ที่สุดในโลกเลยนะ ที่ยอมคำขอเอาแต่ใจของน้องสาวเพื่อให้ได้ความเคารพจากเธอ

“….อ้าว ชิบละครับ เกมบอกว่า เลเวลผมไม่ถึงเลยสร้างกิลด์ไม่ได้อะ”

“ถ้าเป็นขีดจำกัดเรื่องเวล ก็รีบไปปั่นเควสต่อสักหน่อยสิคะ”

“อืม จัดไปแปบนึง…เค … สร้างได้ละ”

ปกติผมเคยเข้าๆออกๆเป็นสมาชิกกิลด์คนอื่นบ่อยอยู่นะ แต่การสร้างกิลด์เอง เพิ่งจะเคยทำเป็นครั้งแรกนี่แหละ

“เรื่องชื่อกิลด์ ชั้นขอตั้งได้มั้ย”

“เอาสิ”

“ขอตั้งชื่อว่า คาราสึโนะโทมาริโนะคิ (ต้นไม้ที่พักพิงของอีกา) ละกัน”

“โอ้ สมเป็นริส เซนส์ตั้งชื่อเจ๋งจริง”

“เจ๋งเหรอคะ ฮะฮะฮะ”

****สรุปย่ออีกนิด หลังจากนี้คาสึโตะจะให้ริสเป็นคนจัดการเรื่องตกแต่งกิลด์หมด ซื้อของประดับบ้านกิลด์ตามใจชอบเลย แล้วระหว่างที่ริสซื้อของตกแต่งบ้านกิลด์ คาสึโตะจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน

*****

ผมเข้าห้องน้ำ จัดการธุระส่วนตัวเสร็จ เดินยิ้มกลับห้องด้วยความโล่งใจ

“หึหึ ป่านนี้ริสน่าจะสนุกกับตกแต่งบ้านกิลด์อยู่สินะ”

เกมทุ่งสีนิลมีฟังค์ชั่นอะไรดีๆน่าสนใจเยอะ ถ้าริสเล่นแล้วสนุกผมก็ดีใจตามไปด้วย

“เยี่ยมโว้ย เล่นเกมสนุกขึ้นจมหู มีเพื่อนเล่นเกมเพิ่มอีกหนึ่ง ดีใจว่ะ ฮะฮะ”

โอ้ยย ไม่ได้การละ ถ้ายัยริสมันเห็นผมยิ้มตอนนี้ต้องล้อผมแน่เลย แต่มันดีใจจนหุบยิ้มไม่ได้อะ ช่วยไม่ได้วะ ผมตบหน้าตัวเองป๊าบๆสองที กลบเกลื่อนรอยยิ้ม เปิดประตูกลับไปเข้าห้องตัวเอง

“…เพ่ชาย มีผู้หญิงประหลาดบุกเข้ามาในบ้านกิลด์ด้วยค่ะ”

“ผู้หญิงประหลาดเหรอ อ้อ เกมนี้มันสามารถให้คนอื่นเข้ามาดุในบ้านได้ ของแบบนี้นานๆทีจะเกิดขึ้น ไม่ต้องตกใจ”

ปกติเกมส์มันสามารถตั้งค่าให้คนในกิลด์เข้าได้อย่างเดียว แต่ถ้าเซทเป็น default แต่แรก มันจะให้คนอื่นสามารถเข้ามาเยี่ยมบ้านได้ เอาไว้ค่อยไปเซทค่าตอนหลังก็ไม่สาย

ผมเดินกลับไปนั่งเก้าอี้คอมตัวเอง เปิดหน้าจอดู เห็นผู้หญิงประหลาดกำลังนอนอยู่บนเตียง หือ?

“ยัยผู้หญิงประหลาด ชื่อ “ริน” มันน่าสะอิดสะเอียนมากเลยค่ะ”

ตัวละครผู้หญิงประหลาดที่นอนอยู่บนเตียงกิลด์คือเอลฟ์สาวผมทองพาดธนูไว้บนหลัง เชี่ยยยยยยยย นี่มันรินกะนี่หว่า

“ตาย ตาย ตายจริงละกู เอาไงดีวะ”

ผมหน้าซีดเผือด พูดจาสั่นไม่เป็นภาษา ชิบหายละ ถ้ารินกะเข้ามาเห็นสภาพนี้ ยังไงก็ต้องเข้าใจผิดพันเปอร์เซ็นต์

“ตั้งแต่เมื่อกี้ เธอพิมพ์บอกว่า เจ้าชู้เอย สามีภรรยาเอย สร้างบ้านแล้วพาผู้หญิงเข้ามากกเอย เธอเอาแต่พูดจาแปลกๆทั้งนั้นเลยค่ะ รายงานเลยดีมั้ยคะ”

“เธอเป็นภรรยาในเกมส์ของผมเอง ห้ามรายงานนะครับ”

ผมรีบเปิดฟังค์ชั่นแชทส่วนตัว ดุข้อความที่รินกะหลังไมค์มา พอเห็นแชทแล้วเล่นเอาเหงื่อโชก สิ่งที่เธอพิมพ์มามีดังนี้

“คาสึ นี่มันหมายความว่าไงคะ ทำไมถึงอยู่กับผู้หญิงที่ชั้นไม่รู้จัก”

“คุโรสึกิ รูเซสเป็นใครคะ”

“รีบตอบให้ไวสิคะ ด่วน!”

“นอกใจชั้นจริงๆด้วยสินะ เหิมเกริมถึงขนาดซื้อบ้านพาสาวเข้าห้องเลยเชียวนะ”

“นี่ถึงขั้นตั้งกิลด์เลยเหรอ? ไปมีความสัมพันธ์กับยัยคุโรสึกิ รูเซสตั้งแต่เมื่อไร”

“บอกเองว่าจะไม่เจ้าชู้ เป็นแผนให้ชั้นตายใจสินะ อธิบายทุกอย่างมาให้กระจ่างเดี๋ยวนี้”

“คาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึคาสึ”

“ต้องให้ชั้นโทรหาเลยมั้ย”

“ขอชั้นเตรียมตัวเสร็จจะไปบ้านเธอเดี๋ยวนี้แหละ “

ตายแบบไม่ต้องสืบละเว้ย ดูจากที่เธอพิมพ์แชท รู้เลยว่าความโกรธเธอพุ่งปรี้ดตามบับเบิ้ลที่ส่งมา ถ้าถึงขั้นจะมาบ้าน อันนี้คือเข้าขั้นโกรธจนแทบขาดสติแล้ว

ผมพิมพ์แชทด้วยความกลัว มือทั้งสองข้างสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่ นิ้วค่อยๆจิ้มคีบอร์ดทีละคำตอบไปทางแชทส่วนตัวว่า

“ริน เธอเข้าใจผิดแล้ว”

“โฮ่ ในที่สุดก็มาตอบสักทีนะคะ ว่ามาค่ะมันหมายความว่าไง”

ตัวละครรินในเกมส์ส่งอีโมและทำท่าโกรธกระฟัดกระเฟียด คือถ้าดูเฉยๆขำๆมันก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่ฟีลตอนนี้มันไม่ขำแล้วอะดิ

“คุโรสึกิ รูเซสเป็นครอบครัวผมครับ”

“ครอบครัวของเธอคือชั้นนี่ไง”

“ไม่ใช่ครับ จำที่ผมบอกก่อนหน้าได้มั้ย คุโรสึกิรูเซสเป็นน้องสาวผมเองครับ”

“หา นี่ถึงขั้นเล่นชู้กับน้องสาวตัวเองเลยเหรอ คาสึไอ้บ้ากาม”

“ไม่ใช่ละเฟ้ย ฟังที่ผมพูดบ้างสิครับ”

“เพ่ชาย ท่าทางกำลังตกที่นั่งลำบากนะคะ ฮ่าๆๆ”

“มีอะไรน่าขำตรงไหนฟะ ตอนนี้ผมกำลังงานเข้านะเฟ้ย”

ผมหันขวับกลับไปหาต้นเสียง ตอบริสที่กำลังมองดูผมกำลังซวยสัสๆอยู่

“นี่แค่เกมส์ออนไลน์แท้ๆแต่ทำท่าเหมือนตั้งใจจะเป็นสามีภรรยาจริงๆ คนๆนี้อันตรายน่าดูค่ะ”

“…เอาจริงๆก็ไม่อันตรายขนาดนั้นหรอกครับ”

“..ครอบครัวน่ะมันไม่ได้สร้างมาจากสายสัมพันธ์ง่ายๆจากเกมส์ออนไลน์นะคะ”

“หือ?”

ผมฟังคำพูดเธอแล้วรู้สึกแปลกๆ กะจะโต้ตอบกลับไปแต่ตัดสินใจเงียบ

เอาจริงๆ ถ้าผมไม่เจอริน ผมคงคิดไม่ต่างจากเธอก็ได้

“….ห้ามเอาเรื่องของชั้นไปพูดให้คนในเกมส์ออนไลน์ฟังนะคะ”

“อืม ตามนั้น”

ริสพูดตัดบทเฉียบขาด ก่อนจะดูตัวละครรินในเกมส์แล้วเอ่ยปาก

“เพ่ชาย เรื่องนี้ให้ชั้นจัดการเองได้มั้ยคะ”

“คิดจะทำอะไรของเธอน่ะ”

“ชั้นมีวิธีที่จะทำให้ผู้หญิงช่างตื๊อแบบริน สามารถเข้าใจสถานการณ์และใจเย็นลงได้ค่ะ”

******

จบ CH17-5 Netoge no Yome ga Ninki Idol datta เล่ม 3 ch17-5 ใช้ชีวิตร่วมกับน้องสาวบุญธรรม

Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~

Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~

Status: Ongoing
อ่านเรื่อง Netoge no Yome ga Ninki Idol datta ネトゲの嫁が人気アイドルだった ~クール系の彼女は現実でも嫁のつもりでいる~“คาสึโตะคุง เรื่องนี้มันหมายความว่าอะไร” ณ.กลางวัน วันอาทิตย์ ห้องๆหนึ่งของแมนชั่นที่มีไอดอลสาวมัธยมปลายอาศัยอยุ่ ในห้องมีผม กำลังนั่งคุกเข่ามือสองข้างวางบนต้นขาตัวเอง ภายในห้องจัดวางของเป็นระเบียบบ่งบอกถึงความคูลของนิสัยเจ้าของห้อง “เน่ ฟังที่ชั้นพูดอยู่มั้ย นี่เป็นเรื่องสำคัญในอนาคตของเราสองคนนะ” “ฟ..ฟังอยู่ครับ…” ในขณะที่ผมคาสึโตะกำลังนั่งคุกเข่า ส่วนคู่สนทนาผมคือเด็กสาวกำลังยืนอยู่ตรงหน้าผม เธอเป็นเด็กสาวผมยาวสงลย มีชื่อว่า มิสึกิ รินกะ บรรยากาศเงียบสงัดแฝงความโกรธแผ่ออกมาจากร่างเล็กของเธอ สายตาที่มองลงมาที่ผมเต็มไปด้วยความเย็นชาดุจน้ำแข็ง “คาสึโตะคุง ชั้นถามอีกรอบนะ คนพวกนี้เป็นใคร” รินกะหันหน้าจอสมาร์ทโฟนให้ผมดู หน้าจอแสดงรายชื่อfirend list ในเกมMMO RPG ที่ผมเล่นอยู่ประจำเรียงเป็นแถว (มีแค่5คนเท่านั้น) “คนพวกนั้นมัน…เป็นผู้เล่นปกตินะ..นานๆทีก็ลงดันเจี้ยนด้วยกันแล้วรู้สึกดีเลยaddไว้เฉยๆ”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset