…..
หลังจากนี้ รอลุ้นละว่า ริสุสุจะทำอะไรต่อ
และสิ่งที่ริสุสุทำก็คือ
“….งือ..ชั้นชอบคุณรินกะ แต่ว่า…เรื่องสามีภรรยาในเกมส์ออนไลน์มัน….”
“ริสุสุ”
“….อือ….อืมมมมมมม”
ริสุสุคิดจนครางเสียงออกมา ก่อนที่จู่ๆเธอจะพุ่งตัวออกไปจากห้องวิ่งไปที่บันได
ผมได้ยินเสียงฝีเท้าย่ำลงบันไดปังๆๆๆ
ผมกับรินกะมองหน้าสบตากันแว่บหนึ่ง ก่อนจะรีบไล่ตามเธอไป ทว่าไม่ทัน แล้ว เพราะว่าเธอปิดประตูเข้าห้องตัวเอง กระแทกเสียงประตูสุดแรงดังโป้ง
ผมลองเคาะประตูดูแต่ว่าไม่มีสัญญาณตอบรับจากเธอ คราวนี้รินกะเป็นคนเคาะประตูก่อนส่งเสียงเรียก
“ริสุสุ จู่ๆเป็นอะไรไปเหรอคะ”
“…ตอนนี้ชั้น..ไม่มีอะไรอยากจะพูดค่ะ”
ผมได้ยินเสียงเบาๆของริสุสุเล็ดรอดออกมาจากประตู เธอกล่าวต่อ
“…เรื่องราวที่เกิดขึ้น ชั้นไม่เข้าใจความหมายเลย ….ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพ่ชายมีแฟนแล้ว ..แถมแฟนเป็นคุณรินกะที่ชั้นเคารพนับถือ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนี้มันปนเปซับซ้อนไปหมดค่ะ”
ผมต้องเอาหูแนบประตูเพื่อให้ได้ยินเสียงริสุสุที่กล่าวทั้งหมด
“….และยิ่งไปกว่านั่นคือเรื่องสามีภรรยา สามีภรรยามันอะไรกันคะ เรื่องที่ทั้งสองคนสนิทกันชั้นไม่ติดใจ แต่เรื่องสามีภรรยามันคนละเรื่องเลยค่ะ”
“ริสุสุ เรื่องนั้นมัน…”
“ชั้นไม่สามารถคิดได้เลยว่า คนเราจะสามารถสร้างสายสัมพันธ์เป็นครอบครัวได้จากในโลกออนไลน์”
เอาจริงๆ สิ่งที่ริสุสุพูดผมเห็นด้วยตั้งแต่ต้นจนจบนะ ใช้ตรระกคนปกติคิดกัน มันเป็นแบบที่ริสุสุว่านั่นแหละ
แต่ว่า ความคิดของรินกะ ก็ไม่สามารถดูถูกได้ เพราะเธอคิดด้วยความบริสุทธ์ใจและหนักแน่นตามคำพูดจริงๆ ไม่ต้องสงสัยเรื่องนั้นเลย
“ในฐานะครอบครัว จะให้ชั้นยอมรับเพ่ชาย เพราะเพ่ชายยอมรับชั้นมันไม่ใช่ค่ะ เพราะในตอนที่ชั้นทุกข์ใจ เพ่ชายเป็นคนที่ยอมรับชั้นได้โดยไม่เห็นเกี่ยวว่าต้องเป็นครอบครัวสักหน่อย”
“….”
“เพราะงั้นในแง่ของความลึกซึ้งและความผูกพัน ชั้นไม่เชื่อและไม่มีทางคิดได้เลยว่า มันจะสร้างขึ้นมาได้จากโลกออนไลน์ค่ะ”
เสียงริสุสุเงียบไปละ ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอออกมาทุกอย่างตะกี้ออกมาจากใจจริงทุกอย่างหมดแล้ว
รินกะที่ฟังอยู่เงียบๆถึงตอนนี้ เริ่มกล่าว
“ริสุสุเข้าใจผิดแล้วนะคะ ในโลกออนไลน์ที่ไม่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริง ชั้นรู้ดีถึงเรื่องของการเสแสร้งและใส่หน้ากาก แต่ว่าโลกออนไลน์ก็เป็นโลกที่สามารถสานสัมพันธ์และเรียนรู้ตัวตนที่แท้จริงและหัวใจอันบริสุทธิ์ของมนุษย์ได้เช่นกันนะคะ”
“…..”
“ริสุสุ”
ไม่มีเสียงจากประตูแล้วแฮะ สงสัยอาจจะคิดว่าจะคำตอบอยู่ล่ะมั้ง
ระหว่างที่คิดอยู่ ปรากฏว่า ริสุสุแง้มประตูออกมานิดหนึ่ง และน้องกล่าวออกมาว่า
“โลกออนไลน์สุดท้ายมันก็คือเกมส์แค่นั้นเองค่ะ”
“……”
คำพูดและท่าทางของริสุสุแข็งกร้าวดึงดันมาก ผมรู้สึกราวกับมีสายฟ้าฟาดอยู่ในแววตาของริสุสุ
รินกะฟังจบ สายตาเป็นประกายเยียบเย็นค่อยๆกล่าว
“ชั้นไม่มีทางยกโทษให้คนที่ปฏิเสธโลกของพวกเรา และโลกออนไลน์ค่ะ ต่อให้คนๆนั้นจะเป็นริสุสุก็ตาม”
“อา”
ริสุสุที่เผชิญหน้ากับรินกะที่กล่าวด้วยความโกรธจัดจนรู้สึกถึงรังสีฆ่าฟัน อุทานออกมา ก่อนจะปิดประตูห้อง
คราวนี้ไม่ว่าจะเคาะหรือส่งเสียงเรียกเท่าไร ริสุสุก็ไม่ตอบกลับแล้ว
ผมที่ยืนข้างรินกะเกิดอาการหวั่นเกรงในความดุดันจริงจังของเธอเลยกล่าวถามด้วยความพินอบพิเทาถึงขั้นเปลี่ยนสรรพนามลงท้ายว่า
“เอ่อ ท่านรินกะขอรับ”
“โลกออนไลน์สุดท้ายมันก็คือเกมส์งั้นเหรอ อืม นั่นสินะ มันคือเกมส์แหละ แต่ว่าชั้นไม่ยกโทษคนที่พูดจาเชิงดูถูก เพราะมันคือโลกของชั้นกับคาสึโตะค่ะ….”
น้ำเสียงและท่าทีของเธอ ชัดเจนมาก พูดจบประโยคเธอกัดฟันแน่น โอ้ โกรธชิบหายเลยนี่หว่า แต่มองในมุมคนที่โดนดูถูกของรักหรืองานอดิเรกของสำคัญก็ไม่แปลกที่จะโกรธ และสำหรับรินกะ สิ่งสำคัญของเธอคือ โลกออนไลน์เท่ากับโลกความเป็นจริงด้วย ไปดูถูกว่าโลกออนไลน์เป็นแค่เกมส์ จะโกรธก็เข้าใจได้
เช่นกัน ทางริสุสุ ก็ให้ความสำคัญกับคำว่าครอบครัว การจะเป็นครอบครัวได้จำเป็นต้องผ่านสายสัมพันธ์และผ่านอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกันอย่างลึกซึ้งด้วย
มันเป็นเรื่องของความคิดที่อยู่กันคนละด้านของทั้งคู่เลย
แน่นอน เรื่องรินกะ ผมบอกได้ว่า ทางนี้อะคิดเวอร์เกินแหละ แต่เธอเชื่อและคิดอย่างนั้นด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆ
ส่วนริสุสุเอง ผมก็เข้าใจความรู้สึกเธอเพราะคำว่าครอบครัวของเธอ จากชีวิตที่ผ่านมา เธอจะคิดกับคำว่าครอบครัวในแง่มุมนั้นก็ไม่ใช่เรื่องผิดปกติด้วย
“คาสึโตะ ชั้นขอค้างบ้านเธอตั้งแต่วันนี้จะได้มั้ยคะ”
“ได้ครับ แต่ว่าไม่ติดปัญหาอะไรเหรอที่ค้างบ้านผม”
“อืม จริงๆก็คงมีผลกระทบกับงานไอดอลนิดหน่อย แต่ว่าสิ่งสำคัญในตอนนี้คือเรื่องของริสุสุ ชั้นจำเป็นต้องสอนเธอให้รู้ซึ้งถึงความยิ่งใหญ่ของโลกออนไลน์ให้เธอเข้าใจกระจ่าง”
“ดึงดันยัดเยียดความคิดให้เธอไปใช่ว่าจะเป็นผลดีนะครับ”
“ชั้นไม่คิดจะยัดเยียดความคิดตัวเองค่ะ นอกจากนั้นชั้นต้องทำให้เธอยอมรับเรื่องเราเป็นสามีภรรยาด้วย”
“……”
ผมเห็นเปลวไฟลุกโชนในแววตารินกะ ดูแล้วเธอไม่ล้มเลิกความตั้งใจง่ายๆแน่
*****
ตั้งแต่เหตุการณ์นั้น ปัจจุบันผ่านไปสองวัน ความสัมพันธ์ของรินกะกับริสุสุไม่ได้ดีขึ้นเลย
ความกดดันและอึดอัดที่เป็นอยู่ตอนนี้ ผมในฐานะตัวกลางและต้องอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับสองคนนี้ี บอกเลยว่าโคตรอึดอัดชิบเป๋งเลยครับ
เหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้างผมจะเหลาให้ฟัง
เริ่มแรกเลย รินกะจะเป็นฝ่ายเปิดประเด็นสนทนาก่อนแต่ว่าริสุสุจะไม่ฟัง ลุกขึ้นยืนเดินหนี รินกะก็จะตามไปตื๊อพูดเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่และงดงามของเกมส์ออนไลน์ ส่วนริสุสุฟังจบก็จะถอนใจพูดว่า “ก็แค่เกมส์ค่ะ มันไม่เห็นจะลึกซึ้งตรงไหน”
รินกะที่ฟังจบก็จะเต้นผางและพยายามอธิบายต่อ
เหตุการณ์แบบนี้รีรันซ้ำตลอดสองวันที่ผ่านมา
ผมนี่ได้แต่กุมกบาลเลย ชีวิตคนเราจะเจอเรื่องแบบนี้ได้ด้วยเหรอวะ ได้อยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับไอดอลสุดฮอตถึง2คนแต่ชีวิตโคตรขาดความสุขอะ
เชื่อเหอะว่าเป็นผู้ชายคนอื่น ใครมาเห็นผมตอนนี้คงอิจฉาจนน้ำตาไหลเป็นสายเลือด แต่ความรู้สึกของผมตอนนี้เหรอ ผมว่าอยู่ในนรกเผลอๆยังอึดอัดน้อยกว่าอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยซ้ำ
“เฮ้อ มีอะไรที่พอช่วยแก้สถานการณ์ตอนนี้ได้บ้างฟะ เอาอาหารเข้าล่อ กินด้วยกันสามคนเหรอ เหอะๆ นั่นก็นรกไม่ต่างเลย”
ตอนกินอาหารเย็น กินด้วยกันสามคนก็จริง แต่ว่ากินกันเงียบกริ้บ กุนึกว่าโรงเรียนดัดสันดาน ไอ้กินกันเงียบๆยังพอทน แต่การแผ่รังสีความกดดันของทั้งคู่ระหว่างกินข้าวเนี่ย เข้าขั้นเชี่ยเลย ความรู้สึกของผมตอนนี้เหมือนตัวเองกำลังติดสถานะพิษ HPโดนกัดกร่อนลดไปเรื่อยๆ
ผมไปเล่นเกมในห้อง รอให้ถึงเวลาอาหารเย็น จากนั้นก็ออกจากห้องตัวเอง ลงมาที่ห้องรับแขก พบว่าริสุสุกับรินกะอยุ๋ด้วยกัน
บนโต๊ะกินข้าวมีอาหารทำเองของรินกะเรียงเต็มโต๊ะ อาหารน่าอร่อยและเปี่ยมคุณค่าทางอาหารเหมือนเคย
“..เพ่ชาย รีบมาสิ”
ริสุสุเรียกผมขณะนั่งรอที่โต๊ะกินข้าว ในตอนนี้เธอไม่ได้สวมฮู้ดคลุมหน้าอีกแล้ว ซึ่งก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไร เพราะรู้ตัวจริงแล้ว สวมฮู้ดไปก็เปล่าประโยชน์
ผมสามคนนั่งร่วมโต๊ะอาหารเดียวกัน พนมมือกล่าว อิตะดะคิมัส ก่อนจะลงมือรับประทานอาหาร
“……”
“……”
แทนที่ผมจะมีฟีลสุโข ได้ลิ้มรสชาติอาหารแบบฟินๆ แต่ว่าเจอบรรยากาศเพื่อนร่วมโต๊ะที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา มันก็ไม่ไหวนะโว้ย
อาหารวันนี้อร่อยมั้ย บอกเลยว่าอร่อยมาก แต่สภาพผมตอนนี้มันไม่ฟินกับอาหาร รู้สึกเหมือนว่าHPตัวเองลดลงทีละน้อยเพราะบรรยากาศตอนนี่แหละ
ช่วงเวลาแห่งการไม่พูดไม่จาไหลผ่านไปเรื่อยๆพร้อมกับความหนักอึ้งจนอึดอัดหายใจไม่ออก
และแล้ว วันนี้ก็มีคนที่เป็นฝ่ายพูดก่อน นั่นคือรินกะ
“ริสุสุ กินข้าวเสร็จเล่นเกมส์ออนไลน์ด้วยกันมั้ยคะ”
“ทำไมต้องเล่นคะ”
“อธิบายด้วยปากเปล่ามันเข้าใจยาก ชั้นอยากจะบอกความสนุกของเกมส์ออนไลน์ผ่านการเล่นด้วยตัวเองน่าจะดีกว่า”
“ชั้นเล่นด้วยกันกับคุณรินกะไม่ได้หรอกค่ะ”
คำพูดจาตัดรอนของริสุสุเล่นเอาบรรยากาศกลับมากดดันอีกแล้ว
“ก่อนหน้านี้ ชั้นเคยเล่นเกมส์กับเพ่ชายแล้วค่ะ”
“วันๆเอาแต่ขุดแร่ มันไม่เห็นจะสนุกเลยใช่มั้ยคะ”
“….อืม มีแต่เสียงแก๊งแก๊ง ตลอด เล่นเอานึกว่าลำโพงเสียเพราะเสียงรบกวนด้วยค่ะ”
“ชั้นเข้าใจความรู้สึกนั้นของเธอดี ขุดแร่นี่ไม่ได้มีความสนุกสักกระผีก แต่ว่าการขุดแร่มันก็มีความล้ำลึกของมันนะ”
“..เรื่องนั้นเห็นด้วยค่ะ แต่ว่า…เพ่ชายชั้นมัน….”
“…สามีของชั้นนี่มันช่าง….”
“อ้าวเฮ้ย ไหงๆอยู่พูดจาเข้าขากันดีแล้วหันมาเล่นงานผมแทนซะงั้นล่ะเฟ้ย อย่ามองด้วยสายตาเหมือนผมเป็นตัวเชื้อโรคสิครับ”
ริสุสุกับรินกะมองผมด้วยหางตา ก่อนจะถอนหายใจเฮ้อ ออกมาพร้อมกัน
****
จบ Netoge no Yome ga Ninki Idol datta เล่ม 3 ch18-3 เน็ตเกมเมอร์กับสองไอดอลสุดฮอตและนางฟ้าตัวน้อย
แปลจัดหนักไปชั่วโมงครึ่ง มีบทรินกะก็แปลมันดีแหละ แต่ก็รู้สึกอืดนิดๆแฮะ
รอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้นะครับ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า kurakon
