EP 530 เกิงโยฮวาญาติคนสําคัญของเก๋งเซียง
วันถัดไป.
วันเสาร์.
ลมพัดข้างนอกหน้าต่าง บางทีฝนอาจจะตก
ในตอนเช้าดงซูบินที่ลุกจากเตียงมองดูนาฬิกาของเขาและตัดสินใจพักผ่อนอย่างเต็มที่
ที่ทําการข้างถนนจะไม่ทํางานนอกอาคารในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ก็มีคนคอยดูแลอยู่ด้วย หากมีเหตุฉุกเฉิน ใครบางคนจะแจ้งให้เขาทราบ
ถ้าเมื่อวานเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ดงซูบินเองคงจะได้หยุดพักแล้ว แต่นั้นไม่ใช่เรื่องสําคัญสําหรับเขาแล้ว หลังจากทํางานสองหรือสามวัน ณ สํานักงานเขตกวางหมิงตอนนี้มีเขาเองค่อนข้างกลายเป็นที่ยอมรับของลูกน้องบางคนแล้ว แม้จะยังมีความขัดแย้งภายในอยู่มากมาย เช่น เกิงเซียงและดวงตาที่สะดุดตาของตระกูลเกิง เช่น การพยายามเลื่อยขาเก้าอี้ในตําแหน่งที่เขา สังกัดอยู่เงียบๆ และพยายามวางแผนจะทําอะไรบางอย่างอยู่อย่างเงียบๆนั้นร่วมถึงเหล่าหัวหน้า ชุมชนที่พยายามมองตัวเขาว่ายังอ่อนประสบการณ์ ถึงอย่างงั้นนี้ก็ถือว่าพึงเริ่มศึกในครั้งนี้ ด้วยเหตุนี้ดงซูบินจึงจําเป็นจะต้องสร้างผลงาน และยังถือว่าโชคดีที่เขายังมีลูกน้องที่พอจะพึงพาได้ ดังนั้นบางเรื่องเขาก็คิดจะปล่อยว่างไว้บ้าง เพราะเป็นไปไม่ได้ที่จะทําทุกอย่างในคราวเดียว แน่นอนเขาไม่สามารถกังวลกับทุกเรื่องได้ เขาเองเพิ่งได้มาดํารงตําแหน่งได้ไม่ถึงสามวัน แค่นี้ มันก็เกินความคาดหมายของดงซูบินมากแล้ว และการพัฒนาก็ต้องดําเนินต่อไป
หลังจากอาบน้ํา ดงซูบินก็เปิดตู้เย็นแพื่อหาอะไรกิน แต่เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรในตู้เย็น เขาจึงโทรหาแม่ของเขาอย่างเกียจคร้าน
ตุ๊ดตูด โทรศัพท์กําลังเชื่อมต่อแล้ว
“แม่ครับ วันนี้ผมหยุด วันนี้แม่ทํางานไหมเดียวผมจะรีบไปหาแม่”
หลวนเสี่ยวปิงเองดูเหมือนจะหงุดหงิดเล็กน้อย:,. “วันนี้แม่มีสอน และนี้ก็พึงจะวันแรกของการเปิดเทอมด้วย”,
“ถ้าอย่างงั้นก็ไม่เป็นไรครับแม่“ดงซูบินพูดด้วยน้ําเสียงอย่างหดหู่”ผมกําลังจะลงไปทานข้าว ตอนนี้ฝนก็กําลังตก และไม่รู้ว่าร้านอาหารจะปิดหมดหรือยัง”
“น่าจะยังไม่ปิดนะลูก”
“ถ้าอย่างงั้นผมไปทานข้าวก่อนนะครับ”
“อ๋อ แม่ได้ยิหยูเหม่ยเซียวและจูหยวนกําลังไปอยู่ในเมือง เห็นว่าเธอกําาลังขายคอนโดจริงไหม?” ดงซูบินพูดด้วยความรู้สึกผิด“พี่สาวหยูคงจะต้องการมาทํางานในคณะกรรมการชุมชนและเห็นว่าเธอได้เข้าสมัครแล้ว และจะสอบเดือนหน้า จูหยวนเองเหมือนจะมาทํางานที่สถานีโทรทัศน์ แต่เธอก็ยังไม่ได้ตัดสินจริงๆ สงสัยถ้าคลอดลูกแล้วคงจะคุยเรื่องอีกที เห็นว่าลูกจะคลอดช่วงเดือนตุลาคม”
ลวนเสี่ยวปปิงหยุดและพูดว่า: “ถ้าพวกเธอมา ลูกก็อย่าลืมดูแลพวกเธอด้วยล่ะ” “เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงครับ” .
“ไปทานข้าวเถอะลูก เดี๋ยวฝนจะตกเอา” หลังจากวางสาย ดงซูบินก็หยิบกระเป๋าเงินและโทรศัพท์มือถือเตรียมจะออกไปข้างนอก เมื่อคิดได้ก็หยิบหยิบขึ้นมา สีฟ้าจากตู่ในห้องโถง ใส่ร่มสามพับในกระเป๋า แล้วประตูก็เปิดออก อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ประตูบานหนึ่งถูกเปิดออกดงซูบิน ก็ได้กลิ่นของก๊าซจาง ๆ เขาขมวดคิ้วและเห็นว่าห้องตรงข้ามบ้านของเขาเปิดอยู่ เขามองไปที่ห้องนั่งเล่นที่อยู่ตรงข้าม และหน้าต่างที่ปลายสุด ก็เปิดกว้างเช่นกัน มีเสียงเบา ๆ และไม่รู้ว่าสถานการณ์ตรงหน้าคืออะไร
แก๊สรั่ว?
บ้านนี้มีใครอยู่บ้าง?
ดงซูบินรู้ว่าเจ้าหน้าที่และสมาชิกในครอบครัวของสํานักงานเขตอาศัยอยู่ในอาคารนี้ แต่เขาไม่เคยถามโจวหยินหยูเขาไม่เคยเห็นบ้านหลังนี้เปิดในช่วงสามวันที่เขาอาศัยอยู่ ถ้าตามตําแหน่งของเขา เขาอาศัยอยู่ที่นี่ น่าจะเป็นเกิงเซียงแต่เมื่อเขาออกจากงานเมื่อวานนี้ เขาเห็นเกิงเซียงอยู่ที่ชั้น 5 เขาอาศัยอยู่ที่ชั้นล่างในดงซูบินสําหรับเจ้าหน้าที่สํานักงานเขตคนอื่นๆ ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งหมดจะกระจุกตัวอยู่ใต้ชั้นห้า .
ดงซูบินสงสัยเมื่อเขาเห็นมันเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามเมื่อเห็นว่าการก่อตัวอาจมีแก๊สรั่วเขาจึงเดินไปเคาะประตู
บูม บูม บูม.
“มีใครอยู่ไหม”
“…เข้ามาสิ”
เป็นเสียงวัยคนกลางคน
เมื่อเปิดประตูดงซูบินเข้าไปในบ้านโดยไม่เปลี่ยนรองเท้า เขาปิดจมูกแล้วเดินเข้าไป กลิ่นแก๊สในบ้านใหญ่กว่าข้างนอก แต่ด้วยอากาศที่ไหลเวียนจากหน้าต่างและประตู กลิ่นจึงเริ่มช้า . ไม่เป็นอันตรายหากได้กลิ่น
ในที่สุดดงซูบินก็เห็นเจ้าของเสียงในห้องครัวดูเหมือนว่าเธอน่าจะเป็นเพียงคนเดียวในบ้านที่ก้มศีรษะลงและซ่อมท่อแก๊สบนเตา หญิงสาววัยสามสิบต้นๆ สวมเสื้อเชิร์ตสีขาวที่ดูเคร่งขรึมและกางเกงสีเทา ผมยาวประปรายบนหลัง และร่างของเธอดูอวบเล็กน้อย เมื่อเห็นใบหน้าของเธอ รูม่านตาของดงซูบินจะหดตัวลงโดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าที่สวยงาม ทันใดนั้นก็สบตา สวยจริง!
ทุกคําที่สามารถอธิบายความหรูหราและมีเสน่ห์จนไม่รู้จะบรรยายออกมาได้อย่างไร! ดงซูบินแอบสูดลมหายใจและถามว่าครอบครัวของเจ้าหน้าที่คนไหน? สดใส? ดงซูบินได้เห็น เพียงใบหน้าแบบนี้ของประเทศและเมืองเสี่ยวหลาน, ฉูหยวนและหยูเหมยเซียว!
ในเวลานี้หญิงสาวทําหน้าบูดบึ้งและมองเขาขึ้นและลงด้วยความรู้สึกพินิจพิเคราะห์ในดวงตา
ของเธอ
ดงซูบินละความคิดของเขาและถามว่า “แก๊สรั่วเหรอ มีกลิ่นแรงมากเหรอ?”
หญิงสาวกล่าว
“แก๊สดับตลอดเลยเหรอ?”
หญิงสาวพยักหน้าด้วยใบหน้าบูดบึ้ง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเบอร์โทรศัพท์ ราวกับว่ากําลังโทรหาที่พัก แต่หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็วางโทรศัพท์อีกครั้ง และดูเหมือนจะไม่มีใครรับสาย
ดงซูบินกล่าวว่า “คุณเพิ่งดูดก๊าซไปมาก ไปที่หน้าต่างเพื่อหายใจออก ฉันจะให้คุณดู”
หญิงสาวโบกมือของเธออย่างว่างเปล่า” “ไม่ คุณมีเบอร์โทรศัพท์ของที่พักที่นี่หรือไม่? ” ”
, “ฉันไม่มีหรอก “ดงซูบินรู้สึกว่าน้ําเสียงของเธอค่อนข้างดุ แต่เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ เธอเดินเข้าไปในครัวเพื่อดูเตา ครุ่นคิด หันกลับมาและคว้าก๊อกน้ําเดือดสบู่แล้วรีบไปถูไปมาสบู่ติดมือ เธอทันที ปัดไปที่จุดต่อถังแก๊ส เปิดเบรกหลักแล้วคลายเกลียวแก๊สและสังเกตให้ดี มันไหล ไหลวน และสบู่เหลวบนนั้นทําให้เกิดฟองสบู่ จากนั้นจึงบิดเกลียวหลักทันที ,”มันรั่วจริงๆ” “หลังจาก ค้นหารอยรั่วแล้ว ดงซูบินก็เห็นท่อก๊าซสีเขียวตัวใหม่บนตู้ ดังนั้นเขาจึงหยิบมันขึ้นมาและมองไป ที่มันถอดปลั๊กท่อเก่าออกเป็นสองวิธี” “พี่สาว ขอกรรไกรคู่หนึ่งมา” “
หญิงสาวมองมาที่เขา หยุดครู่หนึ่งก่อนจะหันหลังกลับไปที่ห้องนั่งเล่น ไม่นานก็หยิบกรรไกรสีแดงเล็กๆ ยื่นให้ดงซูบิน
ดงซูบินหยิบมันขึ้นมา ตัดท่อแก๊สใหม่ให้มีความยาวที่เหมาะสม และแทนที่มันบนเตาตั้งพื้นทีละตัว จากนั้นลองใช้สบู่และของเหลว ก็ไม่มีอากาศรั่วไหลอีกต่อไป ดงซูบินเคยเปลี่ยนท่อด้วย ตัวเองตอนที่เขาอยู่ที่ปักกิ่ง ครอบครัวของเขาเคยยากจนมาก ดงซูบินมักแก้ไขหลายๆอย่างด้วยตัวเอง การเปลี่ยนท่อแก๊สแบบนี้ทําได้โดยธรรมชาติโดยไม่ยาก
“เสร็จแล้ว คราวนี้ไม่มีปัญหา” ดงซูบินหายใจออก
หญิงสาวมองไปตรงนั้น “. …..ขอบคุณ
“ยินดีครับ. ”
เหมยฟู่ไม่ได้แสดงสีหน้าใด ๆ เธอจริงจังมากเสมอ “ล้างมือก่อน คุณอยากดื่มชาอะไร?” ”
“ไม่ต้องล่ามากหรอก เดียวผมก็จะไปแล้ว” ”
ดงซูบินเอื้อมมือออกไปที่ก๊อกน้ําและล้างมือ เขารู้สึกว่ามันอันตรายพอ ถ้าสมาชิกในครอบครัวของเจ้าหน้าที่เป็นอะไรขึ้นมา เขาเองก็จะต้องมารับผิดชอบเพราะเขาเป็นหัวหน้าสูงสุดของที่นี้ เขาบอกว่าเขารอไม่ไหวให้เขาเช็ดมือแล้วโทรหาโจวหยินหยู “เฮ้ ผู้อํานวยการโจว ที่บ้านหรือที่ทํางาน”
”
” ผอ.? “เสียงของโจวเหยียนหยูดูเซงๆเล็กหน่อย”ดิฉันอยู่บ้าน
“ขอโทษจริงๆที่คุณคงพักผ่อนอยู่สินะ”
“ขอโทษเอ่อ เปล่า ดิฉันเพิ่งตื่นนะ”
นั่นสินะ ตอนนี้บ้านบนชั้นหกของตึกครอบครัวของเรามีแก๊สรั่ว ท่อยางน่าจะเก่าแล้วมัน
อันตรายมาก โชคดีที่เจอมันก่อน”
เสียงของโจวหยินหยูตกใจ “แก๊สรั่ว?”
ดงซูบินพูดขึ้นมาทันที“คงต้องรอวันจันทร์ เพราะวันนี้ทางบริษัทไม่ได้เปิดทําการ เราสามารถติดต่อบริษัทก๊าซวันนี้และขอให้พวกเขาทําการตรวจสอบท่อสําหรับผู้อยู่อาศัยทั้งหมดบนชั้นหกที่นี่ ปัญหาด้านความปลอดภัยไม่สามารถ ต้องใส่ใจมันด้วยเพราะมันอาจเกิดเหตุใหหญ่ได้ เรื่องนี้ต้องให้ความสนใจ เริ่มต้นบริเวณที่อยู่ของเจ้าหน้าที่ เมื่อการสอบสวนเสร็จสิ้นที่นี่ ช่วยประสานกับบริษัทก๊าซให้มาตรวจสอบในที่พักอาศัยของเรา”
“ตกลง ดิฉันจะประสานงานให้ค่ะ”
” เข้าใจแล้ว”
, “รับทราบค่ะ” โจวหยินหยูก็พูดขึ้นมาทันทีว่า “ตะกี้คุณพูดว่าชั้นหก 601? ”
,”ใช่ มีอะไรรึเปล่า?” “มองออกไป
ดูเหมือนเหม่ยฟูกําลังชงชาอยู่ฟาด โจวหยินหยูที่อีกด้านหนึ่งดูเหมือนจะตบหน้าผากเขา แค่ฟังเธอ: “ไปหมดแล้วสมองฉัน ยิ่งอายุมากขึ้นก็อย่างงี้ ฉันยิ่งสับสน ฉันลืมไปแล้ว” ตรงข้ามหอพัก 601 อาศัยอยู่เป็นอดีตเลขาธิการคณะทํางานพรรคกวางหมิง และบ้านไม่ได้ย้ายมานานแล้ว สถานการณ์นี้ เป็นเรื่องธรรมดามากในระบบไม่ต้องพูดถึงระดับการย้ายซึ่งโดยทั่วไปเมื่อได้รับการเลื่อนตําแหน่งก็จะโยกย้าย หากเจ้าของห้องไม่คืนกุญแจเราก็จะไม่สามารถเข้าไปดําเนินการได้
ดงซูบินกระพริบตา “ใคร? “
“อะแฮ่ม เธอคือนายกเทศมนตรีเขตโยฮวา” ”
“นายกเทศมนตรีโยฮวา? เกิงโยฮวา? หมายเลข 2 ของเขตหนานฉาง?
ดงซูบินตกตะลึง “ฉันพบเธอ!” เขาวางสายด้วยความงุนงงเล็กน้อย
หญิงสาวคนนั้น คือเกิงโยฮวาอย่างงั้นหรอ? พี่สาวของเกิงเซียง? เธอเป็นผู้นําของกวางหมิงหรือไม่?
ดงซูบินลูบหน้าผากของเขาและตกตะลึงจริงๆ ตอนแรก เขาคิดว่าพี่สาวสุดสวยคนนั้นนเป็นญาติของเจ้าหน้าที่ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอดูน่าเกรงขามถึงแม้จะเป็นผู้หญิงก็จาม ทําไม เกิง โยฮวี่อาศัยอยู่ที่นี่? ไม่น่าแปลกใจที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นายกเทศมนตรีเก๋งและสมาชิกในครอบครัวของคณะกรรมการเขตน่าจะเป็นบ้านพักมากกว่าเป็นห้องพักสิ แต่พ่อแม่และน้องชายของเธออาศัยอยู่ชั้นล่างดงซูบิน
ตอนนี้อารมณ์ของดงซูบินเริ่มสับสนและ เขาไม่ได้คาดหวังจริงๆว่า เกิงโยฮวาจะสวยสดงดงามเช่นนั้น ต่างจากรูปถ่ายโดยสิ้นเชิง!
เขาตรวจสอบรูปถ่ายของผู้นําที่เกี่ยวข้องจากเว็บไซต์ของเขตการปกครองอย่างเป็นธรรมชาติ ก่อนเข้ารับตําแหน่ง ฉันยังให้ความสนใจกับของเกิงโยฮวาอย่างใกล้ชิด นี่คือ การบ้านที่ต้องทำ ตอนนี้จําได้ว่ารูปถ่ายตรงกับฉัน แต่ความแตกต่างนั้นเยอะมาก มันแย่กว่ารูปประจําตัวของเสี่ยวหลาน และจูหยวนมาก ภาพถ่ายของเกิงโยฮวานั้นธรรมดาเอามากๆและตัวจริงเธอสวยกว่ามาก
แต่ลองนึกถึงรูปถ่ายติดบัตรของดาราสวย ๆ ที่เขาเคยเห็นทางอินเทอร์เน็ตด้วยหลายคนสวย
มากแต่ตัวจริงกับดูธรรมดา
นี่คือเกิงโยฮวาจริงๆหรอ?
นายกเทศมนตรีเขตคนสวยของเขตหนานฉาง
ดงซูบินคิดอยู่ในใจว่า เกิงโยฮวาเป็นเพียงหญิงสาวอายุสามสิบต้นๆ ยังไม่แต่งงาน ดูเข้มแข็ง
ไม่ยิ้มแย้ม ได้ยินมาว่าเธอเป็นคนมีฝีมือและมีผู้นําหลายๆคนชื่นชมเธอ..
