หานเซิ่นยังอยากจะทำการแลกเปลี่ยนเพิ่มอีก แต่หลังจากผลไม้ลูกเดียว หลี่เคอเอ๋อก็ไม่คิดจะทำการแลกเปลี่ยนอีก
หานเซิ่นยังคงไม่มีเวลาฝึกวิชาโลหิตมังกรพิชิตมาร เขาจำเป็นต้องคิดแผนการที่จะหนีออกไปจากป้อมปราการแห่งนี้ซะก่อน แถมเขาก็เริ่มจะใกล้ชิดกับจระเข้น้อย ตอนนี้มันพึ่งพาหานเซิ่นในการอยู่รอด และมันก็ติดใจไวน์ของหานเซิ่นอย่างเลิกไม่ได้
หลี่เคอเอ๋อจ้องหานเซิ่นที่ตอนนี้กำลังนอนอาบแดดอยู่ข้างๆจระเข้น้อย ในขณะที่พวกเขากำลังอาบแดดอยู่นั้น หลี่เคอเอ๋อก็ต้องเทไวน์ให้กับพวกเขา
พวกเธอและหานเซิ่นถูกจับมาด้วยกัน แต่แล้วเธอกลับถูกบังคับให้รับใช้หานเซิ่น นั่นทำให้เธอรู้สึกโกรธมากๆ
“เฮ้ จระเข้น้อย สนใจจะออกไปดูโลกภายนอกไหม? โลกภายนอกนั้นดีกว่าที่นี่เป็นไหนๆ มันมีสาวสวยและไวน์จำนวนมาก เจ้าอาจจะหาจระเข้แสนสวยที่มีผิวเรียบเนียนได้ และด้วยความแข็งแกร่งของเจ้า สาวก็ต้องตีกันเพื่อแย่งเจ้า เจ้าจะกลายเป็นจระเข้ที่มีชื่อเสียงในโลกภายนอก” หานเซิ่นพยายามจะโน้มน้าวจระเข้น้อยให้ออกไปจากป้อมปราการ
ศาสตร์ตงเสวียนของหานเซิ่นไม่ได้อ่านสิ่งมีชีวิตอื่นได้ดีเหมือนอย่างเวรี่ไฮเซ้นส์ แต่หลังจากที่เขาอยู่ที่นี่สักพักใหญ่ เขาก็เริ่มจะเข้าใจพฤติกรรมของจระเข้น้อย และพวกเขาก็ทำการสื่อสารกันได้
ภายใต้การโน้มน้าวของหานเซิ่น จระเข้น้อยค่อยๆอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโลกภายนอกมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าจระเข้น้อยอยู่ตามลำพังล่ะก็ หานเซิ่นก็คงจะพามันออกไปเรียบร้อยแล้ว
แต่จระเข้น้อยยังเด็กเกินไป ด้วยเหตุนั้นจระเข้ตัวใหญ่จึงไม่มีทางยอมปล่อยให้มันออกไปข้างนอก ซึ่งหานเซิ่นก็ไม่สามารถไปบังคับอะไรมันได้
แต่ทว่าหานเซิ่นเห็นโอกาส จระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่นั้นจะออกไปจากป้อมปราการเป็นครั้งคราว ซึ่งในระหว่างนั้นจระเข้น้อยจะรับหน้าที่จับตาดูนักโทษ ถ้าพวกเขาพยายามจะหนีหรือก่อปัญหา จระเข้น้อยก็จะเรียกให้จระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่รีบกลับมา
เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อพยายามจะหนีอยู่หลายครั้ง แต่พวกเธอก็ถูกจับตัวกลับมาเสมอ
หานเซิ่นไม่ได้พยายามจะหนี เขาพยายามเกลี้ยกล่อมจระเข้น้อยแทน ถ้าเขาโน้มน้าวมันได้สำเร็จ การจะหนีไปก็เป็นเรื่องง่ายๆ
จระเข้น้อยได้ฟังหานเซิ่นบรรยายถึงโลกภายนอกอยู่เป็นประจำ และมันก็รู้สึกสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ แต่มันไม่รู้ว่าโลกที่หานเซิ่นบรรยายจริงๆแล้วอยู่ไกลขนาดไหน โลกที่เขากำลังพูดถึงคือโลกภายนอกคอร์แอเรีย เขากำลังพูดเกี่ยวกับจักรวาลจีโน ซึ่งเป็นสถานที่ที่สิ่งมีชีวิตภายในคอร์แอเรียไม่สามารถไปได้
แน่นอนว่าจระเข้น้อยไม่เข้าใจถึงธรรมชาติของคอร์แอเรีย แต่ตอนนี้มันไม่สามารถเก็บความอยากจะออกไปสู่โลกภายนอกได้ มันรู้สึกพร้อมที่จะออกเดินทาง
มันเคยลองออกไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่มันไม่ได้ไปไกลนัก ครั้งนี้หานเซิ่นโน้มน้าวให้มันตัดสินใจอย่างแน่วแน่ และมันก็ส่งเสียงคำรามใส่เขาอย่างตื่นเต้นให้เขารีบหนีไปกับมัน
เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋ออึ้งไป พวกเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหานเซิ่นจะหลอกให้จระเข้น้อยออกไปจากป้อมปราการแบบนั้น
“โกหกกับเด็ก ไร้จิตสำนึก!” หลี่เคอเอ๋อไม่คิดว่านั่นเป็นอะไรที่ถูกต้อง
“จระเข้น้อย พวกเราพาพวกเจ้าไปด้วยเถอะ ไม่อย่างนั้นมันก็จะไม่มีใครคอยรับใช้เจ้า” หานเซิ่นชี้ไปที่หลี่เคอเอ๋อและเอ็กซ์ควิสิท
นั่นไม่ได้ใช้ความพยายามอะไรมาก แถมเขายังจะสร้างบุญคุณกับพวกเธออีกด้วย
จระเข้น้อยส่งเสียงตอบตกลง หลังจากนั้นมันก็เริ่มบินเข้าไปในทะเลลาวาอันร้อนแรง
หลี่เคอเอ๋อและเอ็กซ์ควิสิทดีใจ หลี่เคอเอ๋อเพิ่งจะต่อว่าหานเซิ่นที่หลอกเด็ก แต่ตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณ
พลังของจระเข้น้อยนั้นไม่ได้ดีเหมือนอย่างพลังของจระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ หานเซิ่นและคนอื่นๆจำเป็นต้องอยู่ใกล้กับมันเข้าไว้ พวกเขาจำเป็นต้องพึ่งการปกป้องจากโซ่สสารของมันเพื่อไม่ให้ถูกละลายโดยความร้อนของทะเลลาวา
พวกเขาใช้เวลาไม่นานก่อนที่จะออกมาจากถ้ำ หานเซิ่นและจระเข้น้อยสอดแนมบริเวณรอบๆอย่างระมัดระวัง เมื่อพวกเขาเห็นว่าจระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ไม่อยู่แถวนี้ พวกเขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา
“ไปกันเถอะ! ประตูที่จะพาไปสู่โลกใบใหม่ที่สวยงามกำลังเปิดรอเจ้าอยู่ เจ้าจะได้รับไวน์ จระเข้สาวและความรักความหลงใหลจากเผ่าพันธุ์ต่างๆ”
หานเซิ่นเห็นว่าจระเข้น้อยดูกังวลเล็กน้อย มันมองกลับไปที่ถ้ำด้วยความลังเล ดังนั้นเขาจึงพยายามจะผลักดันมันอีกหน่อย
จระเข้น้อยดูผ่อนคลายขึ้นมาและมันกระโดดเข้าไปในมือของหานเซิ่น มันดูตื่นเต้นที่จะได้ออกไปสู่โลกภายนอก
“มันเป็นแค่เด็กและง่ายที่จะถูกหลอก” หานเซิ่นพึงพอใจกับตัวเอง เขาเริ่มบินขึ้นและหนีออกไปจากดวงดาว ส่วนเอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อก็ตามหานเซิ่นไปจากด้านหลัง
พวกเขาหนีไปจากดวงดาวได้ไม่ไกลมากนัก เตาหลอมทองแดงก็เข้ามาหาพวกเขา มันรอหานเซิ่นอย่างอดทน ซึ่งทำให้เขาแปลกใจอย่างมาก เขาคิดว่ามันอาจจะไปที่อื่นแล้ว
เตาหลอมทองแดงส่งเสียงดังขณะที่มันเข้ามาหาพวกเขา ในตอนแรกจระเข้น้อยจึงคิดว่ามันเป็นศัตรูและปล่อยโซ่สสารแรงโน้มถ่วงเข้าไปจับตัวเตาหลอมทองแดงเอาไว้ เตาหลอมทองแดงตกใจและเริ่มส่งเสียงกรีดร้องออกมา
“หยุด เขาเป็นพวกเดียวกับเรา! เขาเป็นคนของพวกเรา” หานเซิ่นรีบอธิบายกับจระเข้น้อย
จระเข้น้อยปล่อยเตาหลอมทองแดงไป เนื่องจากความจริงที่ว่าจระเข้น้อยยังคงนอนอยู่บนหัวของหานเซิ่น เตาหลอมทองแดงจึงไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี
“ไปกันเถอะ พวกเราควรจะรีบหนีไปจากที่นี่”
หานเซิ่นไม่รู้ว่าจระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ไปที่ไหนกันแน่ ด้วยเหตุนั้นพวกเขาจำเป็นต้องหนีไปให้ไกลที่สุด
การเดินทางของพวกเขาเป็นไปอย่างราบรื่น และจระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ก็ไม่ได้ปรากฏตัวออกมาให้เห็น พวกเขาพาจระเข้น้อยไปกับพวกเขาขณะที่เทเลพอร์ตหนีไปหลายระบบจักรวาล พวกเขาโชคดีที่ไม่ได้ไปเจอกับจระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ในระหว่างการเดินทาง
“พวกเราเป็นอิสระแล้ว!” หลี่เคอเอ๋อไม่อยากเชื่อเลยว่าจะหนีออกมาได้ง่ายๆแบบนั้น
จระเข้น้อยมีศักยภาพที่สูง แต่สำหรับตอนนี้มันยังเป็นแค่ระดับเทพเจ้าขั้นพริมีทีฟ มันไม่สามารถจับตัวพวกเขาได้ง่ายๆเหมือนอย่างที่จระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่ทำ หลี่เคอเอ๋อและเอ็กซ์ควิสิทสามารถเทเลพอร์ตหนีไปเมื่อไหร่ก็ได้ที่พวกเธอต้องการ
จระเข้น้อยมองมาที่หานเซิ่นและส่งเสียงออกมา เหมือนกับว่ามันกำลังถามว่า “ไวน์อยู่ที่ไหน? ผู้คนอยู่ที่ไหนกัน?”
“อย่าเพิ่งรีบร้อน พวกเราเพิ่งจะออกมา พวกเรายังต้องเดินทางอีกไกล”
หานเซิ่นจำเป็นต้องทำให้จระเข้น้อยใจเย็นลง และขณะที่เขากำลังคิดหนทางที่จะกำจัดมัน เขาก็สะดุ้งขึ้นมา
เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อเองก็ชะงักไปเช่นกัน พวกเธอสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่เลวร้ายที่กำลังตรงเข้ามา
“จระเข้ระดับเทพเจ้าใหญ่กำลังไล่ตามมาอย่างนั้นหรอ?”
หานเซิ่นหันไปทางที่พลังที่น่าสะพรึงกลัวนั้นกำลังตรงเข้ามาและเห็นซีโน่เจเนอิคตัวหนึ่งกำลังตรงเข้ามาหาพวกเขา
“นั่นเป็นซีโน่เจเนอิคอะไรกัน?” หานเซิ่นจ้องไปที่มันและเห็นว่ามันไม่ใช่จระเข้ระดับเทพเจ้า มันเป็นงูขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนกับมังกร
งูมีความยาวกว่าร้อยเมตร และหัวของมันก็เหมือนกับงูเห่า แต่บนคอของมันมีแถวดวงตาสีเขียวอยู่ข้างละ 3 ดวงด้วยกัน
“เทพงูหกคอร์ระดับเทพเจ้า?” เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋ออุทานออกมา เมื่อดูจากท่าทางตกใจของพวกเธอแล้ว ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าตัวนั้นต้องเป็นซีโน่เจเนอิคที่พิเศษ
