ดาบแห่งมิติเวลานั้นสามารถทำลายได้แม้แต่มิติเวลา!
มันทำลายห้วงมิติเวลาลงได้แล้วมีหรือที่คนจะรอดชีวิต?
ความคมของดาบนี้มันยังจะเป็นสิ่งที่คนป้องกันได้หรือ?
แม้แต่ในฝ่ายทัพมนุษย์เองพวกเขาแต่ละคนต่างก็ต้องมองดูภาพตรงหน้านี้ด้วยจิตใจสั่นสะท้าน
พลังต้นกำเนิดดาบนี้มันดูไม่แตกต่างจากก่อนมากมายแต่เนื้อในของมันนั้นกลับเป็นการผสานของยอดแนวคิดสามอย่าง!
ว่านเจิ้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างกล่าวขึ้น “ผสานแนวคิดแห่งห้วงมิติและแนวคิดแห่งกาลเวลานั้นมันยากกว่าการผสานแนวคิดห้าธาตุมากล้น! ท่านนักบุญฟ้าครามนั่นช่างมีความสามารถจนน่ากลัว!”
ผางเจิ้นกล่าวขึ้นเสริม “ผสานแนวคิดแห่งมิติเวลานั้นมันยังพอว่าเพราะอย่างไรเสียมหาบรรพกาลมิติเวลานั้นก็เคยทำมันได้มาก่อน! แต่การผสานมิติ เวลาและดาบเข้าด้วยกันเช่นนี้จนกลายเป็นดาบแห่งมิติเวลามันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว!”
“ท่านนักบุญฟ้าครามนั้นช่างเก่งกาจ! ไม่แปลกใจเลยว่าเขาถึงบอกว่าหากไม่บังคับให้ตัวเองเข้าตาจนคนเราจะไม่รู้ขีดความสามารถของตนเอง! ในศึกครั้งนี้ข้าได้ประโยชน์จากมันไปมหาศาล หลังจากกลับไปแล้วข้าย่อมจะสามารถบรรลุขึ้นได้แน่นอน!”
คนอื่นๆ นั้นต่างพยักหน้าขึ้นมาอย่างเห็นด้วย
การเสี่ยงชีวิตเป็นตายนั้นมันคือการพัฒนาศักยภาพที่ดีที่สุด
สหายร่วมรบของพวกเขาตายตกลงไปหลายคน
แต่คนที่รอดมาได้นั้นต่างได้ประโยชน์อย่างมากล้ำ!
คนทั้งหลายในที่นี้มันไม่มีใครธรรมดา ต่างล้วนเป็นบุตรสวรรค์สิ้น
หลังจากต่อสู้มาอย่างยาวนานพวกเขาย่อมจะได้ประโยชน์ไปอย่างมหาศาล
หลังกลับไปครั้งนี้แล้วนั่งเก็บตัวทบทวนความเข้าใจ พวกเขาทั้งหลายย่อมจะได้มีการบรรลุขึ้นแน่นอนไม่มากก็น้อย
แต่ไม่ว่าจะพัฒนาบรรลุได้มากมายแค่ไหนมันก็คงไม่มีทางเทียบเท่าการพัฒนาของเย่หยวนที่ผสานสามแนวคิด!
เย่หยวนนั้นยังคงมีคลื่นพลังพุ่งทะยานไม่หยุดจนเข้าใกล้อาณาจักรมหาพิภพขั้นสุดเต็มที
หยวนเจิ้นนั้นได้แต่ยืนหน้าเหยเก
ก่อนหน้าเขายังว่าเย้ยเย่หยวน บอกว่าวรยุทธแท้เต๋าสวรรค์นั้นมันสามารถทำให้เขาไม่ต้องสนใจพลังของแนวคิดใด
แต่เวลานี้เมื่อต้องพบเจอกับดาบแห่งมิติเวลานี้เขากลับรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ!
ดาบนี้มันสามารถจะผ่าร่างจำลองสวรรค์ของเขาจนขาดครึ่งได้!
ความคมกริบของมันนั้นไม่อาจจะใช้คำพูดใดมาอธิบาย
“จะยังยืนนิ่งกันทำไม? โจมตีพร้อมกัน! เราต้องใช้โอกาสจังหวะที่มันยังไม่บรรลุนี้เพื่อสังหารมันให้ได้! ใช้รูปแบบต้นสามน้อย!” หยวนเจิ้นร้องสั่ง
เทียนเจ่าและหลี่ชิงนั้นรับคำและเข้าตำแหน่งเหมือนรูปหอกกับหยวนเจิ้นจนทำให้คลื่นพลังของคนทั้งสามนั้นพุ่งทะยานสูงล้ำในพริบตา
รูปแบบต้นสามน้อยนั้นมันคือรูปแบบกองกำลังที่สามารถเสริมพลังให้เต๋าสวรรค์เก้าลายได้!
แต่ว่าเมื่อเย่หยวนได้เห็นการจัดกระบวนนี้เขาก็ต้องหัวเราะขึ้น
“ดูท่าเผ่าเทวาเจ้าเองก็จะพัฒนาขึ้นมาเช่นกัน! ค่ายกลเช่นนี้มันย่อมจะลึกล้ำไม่น้อยเพียงแค่ว่าเจ้านั้นไม่ได้รู้เลยว่าข้านั้นคือบรรพบุรุษของค่ายกลนี้! คิดใช้กระบวนค่ายกลนี้ต่อหน้าข้ามันก็เหมือนเจ้าคิดมาสอนหนังสือสังฆราช!”
เผ่าเทวานั้นมีกำลังแข็งแกร่งจึงไม่ต้องพึ่งพาการรวมกลุ่มต่อสู้มากนัก
แต่เวลานี้เผ่าเทวาที่กลับขึ้นมาผงาดกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก
ทัพบุตรเทวะนี้ต่อสู้ได้อย่างหนักแน่นมีการร่วมมือผสานงานกันอย่างเป็นระบบ ดูแล้วพวกเขาย่อมจะได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี
ส่วนทางด้านหยวนเจิ้นที่เป็นยอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายนั้นกลับสามารถใช้รูปแบบต้นสามน้อยออกมาได้จนถึงระดับนี้ คนทั้งหลายที่ได้พบเห็นย่อมจะต้องอ้าปากค้าง
ดูท่าแล้วพวกเขาทั้งหลายย่อมจะได้รับบทเรียนหนักหน่วงจากสงครามสิ้นโลกครั้งก่อนและเรียนรู้วิชาของหลากเผ่าพันธุ์ไปมาก
รูปแบบต้นสามน้อยนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น!
แต่เหตุผลที่เย่หยวนหัวเราะขึ้นมานั้นมันย่อมเป็นเพราะว่าเขานั้นเห็นเค้าเต๋าค่ายกลของตัวเองในรูปแบบต้นสามน้อยนี้
สิบแปดมหาค่ายกลสืบทอดที่เขาทิ้งไว้นั้นมันย่อมจะมีมหาค่ายกลที่สืบทอดเต๋าค่ายกล
รูปแบบต้นสามน้อยนี่ของเผ่าเทวามันอาจจะดูพัฒนาไปมาก ดูท่าคงจะเรียนรู้มาจากการใช้ของฝ่ายมนุษย์
เย่หยวนนั้นมองมันออกอย่างแจ่มชัด
เพียงแค่ว่ามีหรือที่พวกหยวนเจิ้นจะเข้าใจว่าชายหนุ่มตรงหน้าของพวกเขานี้กลับเป็นคนที่จุดประกายสงครามสิ้นโลกครั้งก่อนขึ้นมา!
และสิ่งที่พวกเขาแอบลอบเลียนแบบมานั้นมันก็คือสิ่งที่เย่หยวนทิ้งไว้
“หึๆ อวดอ้างไม่ดูตัว! รูปแบบต้นสามน้อยนี้มันถูกสร้างขึ้นมาโดยน้ำพักน้ำแรงของปรมาจารย์ค่ายกลเฟยหลิว มันจะเกี่ยวอะไรกับเจ้าได้? หากจะให้พูดว่าใครเป็นบรรพบุรุษมันก็ควรจะเป็นอาจารย์เฟยหลิวมากกว่าที่เป็นบรรพบุรุษของเจ้า!” หยวนเจิ้นตอบกลับมาด้วยเสียงเย้ยหยันเมื่อได้ยิน
เย่หยวนนั้นไม่ตอบกลับใดๆ ไปเขาแค่ยิ้มก่อนจะยกนิ้วมือขึ้น “ดาบแห่งมิติเวลา ไป!”
ฟุบ!
ดาบแห่งมิติเวลานั้นถูกส่งออกไปอย่างไรเสียงกระทบกับอากาศใดๆ
พริบตาต่อมาดาบแห่งมิติเวลานี้มันก็เข้ามาถึงระยะไม่กี่ก้าวระหว่างตัวคนทั้งสามนั้น
ตุบ!
รูปแบบต้นสามน้อยแตกสลายลง!
คลื่นพลังที่พุ่งทะยานของคนทั้งสามย่อมจะพังทลายลงจนกลับมาสู่สภาพเดิม
หยวนเจิ้นเบิกตากว้างอย่างไม่คิดอยากเชื่อ
ในยุคก่อนนั้นอาจารย์เฟยหลิวได้เรียนแบบแผนค่ายกลของฝ่ายหลากเผ่าพันธุ์และเข้าใจจนถึงระดับของต้นกำเนิดระดับห้า!
ต่อให้เย่หยวนจะมีต้นกำเนิดเต๋าค่ายกลระดับสองมันก็คงไม่มีทางใดที่จะทำลายรูปแบบต้นสามน้อยลงได้ในพริบตาเช่นนี้ใช่หรือไม่?
รูปแบบต้นสามน้อยนั้นมันคือสิ่งที่อาจารย์เฟยหลิวลงแรงสร้างขึ้นมาอย่างยากเย็น
เมื่อคนสามคนมาผสานกำลังกันเป็นหนึ่งหน่วงมันจะเพิ่มพูนพลังของเผ่าเทวาไปอีกหลายเท่า
สำหรับยอดฝีมือระดับเต๋าสวรรค์เก้าลายอย่างพวกเขานี้แล้ว หากได้ร่วมมือกันมันย่อมจะทำให้เกิดระดับพลังที่ไม่อาจคาดเดา
เดิมทีพวกเขาทั้งหลายนั้นย่อมจะมีกำลังเหนือล้ำมนุษย์เป็นทุน
และเมื่อใช้รูปแบบต้นสามน้อยออกมาซ้ำแล้ว การผสานร่วมมือของคนทั้งสามนี้มันย่อมจะเหนือล้ำกว่ามนุษย์ในระดับเดียวกันนับยี่สิบ
แต่ค่ายกลระดับนั้นกลับถูกเย่หยวนพังทลายลงในพริบตา
เรื่องราวเช่นนี้มันย่อมน่ามึนงงสงสัย
พวกเขานั้นไม่เข้าใจความหมายในคำพูดของเย่หยวนเลย
แต่แม้พวกเขาจะไม่เข้าใจแต่พวกว่านเจิ้นนั้นเข้าใจเต็มอก!
เผ่าเทวานั้นลอบเรียนรู้ศาสตร์วิชาค่ายกลของหลากเผ่าพันธุ์และนำมันมาใช้สร้างเต๋าค่ายกลแสนน่ากลัว แต่สุดท้ายทุกสิ่งอย่างนั้นมันเกิดขึ้นมาจากเย่หยวนสิ้น
แม้ว่าสิ่งที่มหาบรรพกาลค่ายกลพัฒนาขึ้นมามันจะต่างจากเต๋าค่ายกลของเย่หยวนไปไม่น้อยแต่มันก็เกิดขึ้นจากรากฐานเดียวกัน
ใช้รูปแบบค่ายกลที่เย่หยวนสั่งสอนมาจัดการเย่หยวน นี่มันคือเรื่องที่โง่เง่าที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยพบเจอ
และเรื่องนี้มันก็ยิ่งทำให้ว่านเจิ้น ผางเจิ้นและพวกทั้งหลายเคารพเย่หยวนมากขึ้นกว่าเก่า
ท่านักบุญฟ้าครามนั้นมีอิทธิพลเหนือวิชาศาสตร์ต่างๆ มากมายในช่วงหลายหมื่นล้านปีมานี้!
เต๋าค่ายกลที่เขาทิ้งไว้นั้นมันกลับถูกเผ่าเทวาลักลอบเรียนรู้ไปใช้!
เต๋าโอสถที่เขาทิ้งไว้นั้นทำให้เผ่าเทวากลัวจนหัวหด!
สมบัติสืบทอดมิติเวลาที่เขาทิ้งไว้นั้นกลับได้ขับไล่เนรเทศเทียนชิงผู้เก่งกาจไปยังกระแสมิติเวลาเป็นเวลานับหมื่นๆ ล้านปี!
เรื่องราวที่เขาทิ้งไว้นั้นมันเดินทางผ่านห้วงเวลากลับมาด้วย มันเป็นสิ่งที่เหนือเกินบรรยาย!
“ดาบแห่งมิติเวลา สังหาร!”
ระหว่างที่คนทั้งหลายกำลังตื่นตะลึงกับภาพนั้นอยู่เย่หยวนก็บังคับดาบแห่งมิติเวลาอีกครั้งพุ่งใส่ตัวเทียนเจ่า
ดาบนี้มันรวดเร็วจนเกินจะมองตาม
เทียนเจ่านั้นหน้าซีดขาวลงทันทีคิดพยายามหลบ
แต่ว่าดาบนี้มันกลับมุ่งติดตัวเขาไม่ปล่อยให้เขาได้มีโอกาสหลบใด
เขานั้นมิใช่หยวนเจิ้นที่สามารถควบคุมขนาดร่างกายหลบดาบแห่งมิติเวลาได้
เทียนกับหยวนเจิ้นแล้วตัวเขามันอ่อนแอ!
ฉัวะ!
ดาบเดียวนี้กลับตัดหัวเทียนเจ่าออกจากตัวได้!
ยอดฝีมืออาณาจักรเต๋าสวรรค์เก้าลายนั้นกลับตายลงง่ายๆ เช่นนั้น!
คนทั้งหลายได้แต่จ้องมองดูมันอย่างตกตะลึงไม่อาจหุบปากที่อ้าค้าง
ยอดฝีมือเต๋าสวรรค์เก้าลายกลับตายลงด้วยมือของจักรพรรดิเทพสวรรค์คนหนึ่งเช่นนี้?
ทัพบุตรเทวะนั้นรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบมันได้พลิกกลับลงตรงหน้า
เต๋าสวรรค์เก้าลายนั้นคือตัวตนที่เก่งกาจในเรื่องพลัง แต่เขานั้นกลับถูกมนุษย์สังหารด้วยกระบวนท่าเดียว!
เรื่องเช่นนี้มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร?
“ท-ท่านเทียนเจ่าตายลงเช่นนี้?”
“เจ้ามนุษย์คนนั้นมันสังหารเต๋าสวรรค์เก้าลายได้ทั้งๆ ที่กำลังบรรลุยังไม่เสร็จ!”
“เจ้ามนุษย์เช่นนี้มันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร? หรือว่าเผ่าเทวาของเราจะมิใช่เผ่าที่ไร้เทียมทาน?”
…
คนทั้งหลายเริ่มจะสงสัยในชีวิตของตน
แน่นอนว่าความฮึกเหิมใดๆ ของทัพบุตรเทวะก่อนหน้านี้มันย่อมจะแตกสลายลงไปในพริบตา
………………………..
