ตูม!
เสียงระเบิดดังขึ้นมาพร้อมๆ กับวินาทีที่หัวใจแห่งถงเทียนนั้นเข้าไปรวมเป็นหนึ่งกับเขาแห่งถงเทียน
วินาทีต่อมามันก็เกิดการสั่นไหวรุนแรงขึ้น!
ครืน…
เขาแห่งถงเทียนนั้นมันสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
จุนเถียนนั้นหน้าถอดสีไปทันที ข-เขาแห่งถงเทียนมัน… ถูกเจ้าครอบครองแล้ว?
จุนเถียนนั้นรู้สึกว่าตนเองช่างอับโชคเสียเหลือเกิน
เขานั้นไม่เคยนึกฝันเลยว่าเรื่องราวนี้มันกลับจะมาเกิดขึ้นต่อหน้า
เย่หยวนนั้นกลับครอบครองเขาแห่งถงเทียนไว้ได้!
เขาแห่งถงเทียนนั้นมันเป็นสมบัติล้ำค่าในตำนานของนิกายสวรรค์หยกแท้!
ใครจะไปคิดเล่าว่าสมบัติเช่นนั้นมันกลับจะตกไปอยู่ในมือของเย่หยวน!
ใช่แล้ว ไม่เช่นนั้นมีหรือที่มดปลวกเช่นข้านี้จะเอาชนะยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์อย่างเจ้าลงได้? เย่หยวนกล่าวขึ้น
ตั้งแต่ที่บรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์มานั้นความคิดความเข้าใจต่อโลกของเย่หยวนมันก็เปลี่ยนไปหน้ามือเป็นหลังมือ เขานั้นรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าตัวเขาควบคุมพลังงานของเขาแห่งถงเทียนได้อย่างง่ายดาย
มันเป็นเพราะเรื่องนั้นเองที่ทำให้เขาสามารถซัดจุนเถียนจนลอยปลิวไปได้อย่างง่ายดาย
ไม่เช่นนั้นแล้วมีหรือที่มือใหม่ที่เพิ่งบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์ระดับเลิศน้อยอย่างเขานั้นจะไปต่อสู้ใดๆ กับยอดฝีมืออย่างจุนเถียนได้?
เย่หยวนนั้นไม่เคยคิดฝันเช่นกันว่าเขาแห่งถงเทียนที่คนทั้งมหาพิภพถงเทียนคิดว่ามันคือดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการบ่มเพาะนั้นแท้จริงแล้วเป็นแค่สมบัติชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่ง!
และสมบัตินี้มันกลับสามารถเอาไปใช้งานได้!
กุญแจสำคัญในการเปิดใช้งานมันนั้นก็คือการที่ต้องหลอมควบคุมหัวใจแห่งถงเทียนให้ได้สมบูรณ์
เย่หยวนนั้นลองผิดลองถูกหลอมบ่มจนควบคุมหัวใจแห่งถงเทียนได้และสร้างบัญญัติเทพแห่งถงเทียนที่เป็นเส้นทางสู่ชั้นบรรยากาศสวรรค์ขึ้นมาจากมัน
จนสุดท้ายเขาก็ได้ครอบครองเขาแห่งถงเทียนไปในที่สุด!
วินาทีที่เขานั้นขยับ โลกทั้งใบมันย่อมจะขยับตาม!
เวลานี้ทั้งมหาพิภพถงเทียนต่างรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนได้สิ้น
เย่หยวนนั้นพุ่งตัวลงไปยังตีนเขาแห่งถงเทียน
ตูม!
เย่หยวนแทงมือลงไปในดินทันที
ความรู้สึกแรกที่เขารับรู้คือมันหนัก!
หนักราวกับน้ำหนักของโลกทั้งใบ!
ใบหน้าของเย่หยวนนั้นแดงก่ำออกแรงสุดตัวเพื่อดึงมันขึ้นมา
แม้ว่าเขานั้นจะครอบครองเขาแห่งถงเทียนได้แล้วแต่เขานั้นย่อมจะไม่มีวิธีการใดที่จะเรียกใช้มันได้
ต่อให้จิตใจของเขาจะเชื่อมกับเขาแห่งถงเทียนและทำให้เขาแห่งถงเทียนนั้นเบาลงไปจากน้ำหนักจริงๆ มากมายแค่ไหนก็ตาม
แต่มันก็ยังหนักหน่วงมหาศาล!
ครืน…
เขาแห่งถงเทียนเริ่มขยับ!
สีหน้าของจุนเถียนนั้นซีดขาวลงอย่างชัดเจน
เจ้าหมอนี่… มันบ้าบิ่นเสียจริง! มันนั้นไม่ได้รู้วิธีใช้งานเขาแห่งถงเทียนเลยแม้แต่น้อย มันจึงคิดจะใช้มือยกเขาแห่งถงเทียนขึ้นมาตรงๆ! หากเจ้าเอาเขาแห่งถงเทียนมาใช้ได้จริงมันก็คงแปลกแล้ว! จุนเถียนกล่าวขึ้นมาพร้อมเสียงหัวเราะ
ในเวลานั้นเองเขาก็ยกหอกยาวในมือขึ้น
กับมือใหม่เช่นนี้ ต่อให้จะได้รับสมบัติล้ำค่าใดๆ ไปอีกฝ่ายก็คงไม่อาจจะหาทางใช้งานมันได้!
มีหรือที่เขาจะไปแพ้ให้แก่มือใหม่อ่อนหัดเช่นนี้ได้?
ส่วนอีกด้านคนทั้งมหาพิภพถงเทียนนั้นต่างสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนนี้
ผู้คนต่างตกตะลึงอย่างสุดใจ
เว่ยเฟิงและพวกนั้นหันไปมองดูด้วยความตกตะลึงอย่างถึงที่สุด ท่านนักบุญฟ้าครามคิดทำอะไรกันแน่? ห-หรือว่าท่านคิดจะยกเขาแห่งถงเทียนขึ้นมา?
บ-บ้าน่า! เขาแห่งถงเทียนนั้นมันเป็นเส้นทางเชื่อมสู่สวรรค์! มีหรือที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เช่นนั้นมันจะถูกยกขึ้นมาด้วยเรี่ยวแรงของผู้คนได้?
นายท่านคิดจะทำอะไรกันแน่? หรือว่าท่านจะคิดใช้เขาแห่งถงเทียนนี้จัดการจุนเถียนผู้นั้นลง?
…
ในจุดที่คนทั้งหลายอยู่ในตอนนี้พวกเขายังพอจะเห็นเงาของเขาแห่งถงเทียนอยู่ลิบๆ ที่เส้นขอบฟ้า
คลื่นพลังของเย่หยวนในเวลานี้ต่อให้จะอยากปิดบังอย่างไรมันก็คงไม่อาจปิดได้ มีหรือที่คนทั้งหลายจะไม่เข้าใจว่าเย่หยวนคิดทำอะไร?
แต่จุนเถียนนั้นไม่คิดสนใจยกหอกยาวขึ้นมาเตรียมง้างไว้ในมืออย่างสุดแรง
หอกคำรามเจ็ดยอดฟ้า! หอกนี้มันจะทำให้เจ้าได้รู้ผลของการต่อต้านสวรรค์!
แต่พูดยังไม่ทันขาดคำสีหน้าของจุนเถียนก็ต้องเปลี่ยนสีไป
ย้าก…!
ครืน…
เย่หยวนร้องลั่นขึ้นมาสุดเสียง
พร้อมๆ กันนั้นเขาแห่งถงเทียนมันก็ลอยขึ้นจากดิน!
จุนเถียนนั้นอ้าปากคางขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
ใต้เขาแห่งถงเทียนนั้น ร่างของเย่หยวนมันยืนอยู่อย่างสง่า
สองมือของเขาชูสูงยกเขาแห่งถงเทียนด้วยท่าทางค่อนข้างลำบาก
แต่เขานั้นก็ยังยกมันไว้ได้!
ตูม!
เมื่อเขาแห่งถงเทียนถูกยกขึ้นมาแล้วมันก็เหมือนราวท้องฟ้านั้นเกิดรูรั่ว
คลื่นพลังงานวิญญาณหนาแน่นหลั่งไหลลงมาดั่งสายฝน
พร้อมๆ กันนั้นบนท้องฟ้ามันก็เกิดหลุมดำขึ้นมา
มันเหมือนว่ามีใครไปถอดจุกปิดของอ่างน้ำออก
ในมหาพิภพถงเทียนนั้นคนทั้งหลายต่างอ้าปากค้างขึ้นมาราวกับว่านี่มันคือวันสิ้นโลก
ภาพตรงหน้านี้มันน่าตกตะลึงจนเกินไป!
เว่ยเฟิงนั้นหรี่ตาลงมองอย่างตื่นตะลึง ข-ขึ้นมาแล้ว! มันยกขึ้นมาได้จริง! น-น-นี่มัน… มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?
ตูม!
เย่หยวนนั้นยกเท้าขึ้นมาก้าวออก
วินาทีที่เท้าของเขากระทบลงพื้น แผ่นดินมันก็สั่นสะเทือนไหวอย่างรุนแรง!
ตูม!
เย่หยวนยกเท้าก้าวขึ้นอีกครั้ง!
ภายใต้ขนาดของเขาแห่งถงเทียนนั้น ตัวเย่หยวนย่อมจะมีขนาดเล็กเสียยิ่งกว่ามด
แต่คลื่นพลังของเขามันกลับสูงล้ำฟ้าราวกับเป็นทวยเทพลงมาจุติ!
ยกเขาด้วยมือเปล่า อัดพลังล้นฟ้า!
เวลานี้คลื่นพลังจากร่างของเย่หยวนมันทำให้แม้แต่ท้องฟ้ายังเกิดรอยรั่วขึ้น
จุนเถียนนั้นง้างหอกไว้อย่างสุดตัว เหลือเพียงแค่เวลาที่จะปล่อยหอกออกไปเพียงเท่านั้น
แต่เวลานี้เขากลับเริ่มลังเล!
ทำไมเล่า? เจ้าเก่งกาจมากมิใช่หรือ? ขว้างหอกนั้นมา! มดปลวกอย่างข้านี้ไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าเขาแห่งถงเทียนมันใช้งานอย่างไร หรือว่าเจ้าจะกลัว? เย่หยวนกล่าวเย้ยหยันขึ้น
ใบหน้าของจุนเถียนนั้นกระตุกกขึ้นมาทันทีแต่กำลังที่ง้างเตรียมปล่อยไว้ของเขามันกลับค่อยๆ เบาบางลงไป
หากคิดจะขว้างหอกแล้ว คนเราต้องง้างมันให้สุดกำลัง!
ต่อให้จะเป็นยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์เองก็ยังต้องทำตามเรื่องนี้อยู่เช่นกัน
คลื่นพลังที่เขาง้างเตรียมรอไว้นั้นมันพอที่จะทำลายสวรรค์ลงได้
แต่เขานั้นกลับต้องมาเผชิญหน้ากับเย่หยวน!
เจ้าหมอนี่มันเหนือเหตุผลใดๆ ไปสิ้น!
เขายกเขาขึ้นมา!
ไม่ว่าพลังที่เขาง้างสะสมไว้นั้นมันจะรุนแรงสักแค่ไหน แต่มีหรือที่มันจะเทียบกับตัวเย่หยวนในตอนนี้ได้?
เพราะฉะนั้นเขาจึงเริ่มลังเล!
เขานั้นเริ่มคิดถอย!
หึๆ เจ้าบอกว่าตนคือสวรรค์มิใช่หรือ? สวรรค์อันสูงส่งมันก็กลัวมดปลวกเป็นหรือ? น่าขัน! บ้าบอสิ้นดี!
เย่หยวนคืนคำเย้ยหยามไปให้แก่จุนเถียนอย่างสุดตัว!
เขานั้นยังคงก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ส่วนตัวจุนเถียนเองก็ค่อยๆ ถอยหลังไปเรื่อยๆ
เวลานี้มันไม่มีทางใดที่เขาจะปล่อยหอกออกไปได้แล้ว!
ห-ให้ตายสิ! เจ้าบ้า! จำเอาไว้เถอะ! หลังจากข้ากลับไปรายงานเรื่องนี้กับที่นิกายแล้ว ข้าอยากจะรู้ว่าเจ้านั้นยังจะเอาอะไรมาโอหังได้อีก?!
สุดท้ายจุนเถียนก็เก็บหอกยาวในมือลงก่อนจะพุ่งตัวขึ้นสูง
เขานั้นไม่คิดจะต่อสู้ใดๆ กับเย่หยวนอีกแล้ว!
เวลานี้เขาแห่งถงเทียนมันอาจจะมีน้ำหนักแค่หมื่นกิโลกรัมในมือของเย่หยวน
แต่หากมันถูกโยนออกมาด้วยคลื่นพลังรุนแรงนั้น มันอาจจะกลายเป็นหนึ่งล้านหรือสิบล้านกิโลกรัมไปได้ง่ายๆ!
หอกของเขานั้นมันคงแหลกเละลงแน่!
เขาแห่งถงเทียนนั้นมันคือสมบัติวิญญาณสวรรค์!
หอกของเขานั้นมันไม่อาจจะไปเทียบเคียงได้เลย!
หากเย่หยวนโยนเขาออกมาจริงๆ แล้วน้ำหนักแรงปะทะมันจะต้องหนักหน่วงสักแค่ไหน?
เพียงแค่ว่ามีหรือที่เย่หยวนจะปล่อยเขาไปง่ายๆ เช่นนั้น?
เย่หยวนหัวเราะขึ้นมาก่อนจะใช้ปราณเทวะในร่างกายอย่างบ้าคลั่งส่งแรงทั้งหมดที่มีโยนเขาแห่งถงเทียนออกไป
จากนั้นเขาแห่งถงเทียนก็พุ่งขึ้นฟ้าเข้าใส่เงาร่างนั้นท่ามกลางสายตาของคนทั้งหลาย
ความเร็วของมันนั้นรวดเร็วจนแทบไม่อยากเชื่อว่าเป็นเขาขนาดใหญ่ยักษ์
จุนเถียนที่กำลังเหินตัวอยู่นั้นต้องเร่งความเร็วอย่างถึงที่สุดแต่ความเร็วของเขาแห่งถงเทียนมันก็ยังเหนือล้ำพร้อมทั้งขนาดที่ใหญ่ยิ่ง!
ไม่มีที่ให้หลบ!
เขาต้องเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยขนที่ลุกทั่วร่าง
เช่นนี้แล้วเขาคงมีแต่ต้องฝืนทนรับมันไว้!
ตูม!
จุนเถียนกระอักเลือดขึ้นพร้อมรู้สึกได้ว่ากระดูกทั้งร่างมันแตกสลายลงสิ้น
การโจมตีของสมบัติวิญญาณสวรรค์มันย่อมจะรุนแรงอย่างถึงที่สุด!
แต่ว่าจะอย่างไรตัวจุนเถียนนั้นก็เป็นถึงยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์ พลังกระแทกเช่นนี้ย่อมจะไม่มากพอที่จะสังหารเขาลงได้
เมื่อได้รับแรงกกระแทกที่รุนแรงนั้นเขาจึงยืมพลังของมันมาเสริมความเร็วของตนจนจึงยิ่งเหนือล้ำหายวับไปกับห้วงมิติทันที!
เย่หยวน ข้าจะจดจำเรื่องในวันนี้ไว้! เส้นทางเชื่อมต่อมันใกล้จะปิดเต็มทีแล้ว ต่อให้เจ้าจะบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์ได้แต่เจ้าก็ไม่มีทางออกไปจากเขาแห่งถงเทียนได้! ล้างคอรอวันถูกเชือดเอาไว้เสียเถอะ!
นั่นคือเสียงสุดท้ายของจุนเถียนก่อนที่คลื่นพลังของเขาจะหายวับไปจากมหาพิภพถงเทียน
