My Iron Suit ตอนที่ 311: หัวใจ!
คนกลุ่มนี้ที่อยู่รอดได้ยากมากไม่มีความสามารถในการคุกคามการปกครองของคริสตจักร ตราบเท่าที่คริสตจักรเต็มใจพวกเขาสามารถฆ่า พวกเขาทั้งหมดได้ในคราวเดียว แต่พวกเขาอยู่ห่างจากเมืองลิเบียมากเกินไป กระจัดกระจายมากเป็นเรื่องยากที่จะค้นหา
กลุ่มคนยากจนที่ไม่คุกคามไม่มีประโยชน์และ ลําบากในการจัดการถูกคริสตจักรเพิกเฉยโดยตรงและกลายเป็นคนเร่ร่อนในเขตเนเทอร์
อย่างไรก็ตามใน เนเทอร์ นอกจากพลเรือนที่ไม่คุกคามเหล่านี้แล้วยังมีการดํารงอยู่แบบหนึ่งที่คริสตจักรเกลียดชังและจําเป็นต้องกําจัดให้สิ้นซาก
พวกเขาไม่ใช่องค์กรต่อต้านเนื่องจากองค์กรต่อต้านส่วนใหญ่ซ่อนตัวอยู่ในเมืองทํากิจกรรมก่อวินาศกรรมอย่างลับๆเพื่อล้มกฏอันเยือกเย็นของคริสตจักรและจะหลบหนีออกจากเมืองเมื่อพวกเขาหลบเลี่ยงการล่าเท่านั้น
แก๊งที่คริสตจักรทุ่มกําลังคนจํานวนมากเพื่อทําลายล้างนั้นแท้จริงแล้วเป็นกองกําลังขนาดเล็กที่เป็นอิสระ
บางส่วนเป็นผู้คนที่ถูกทอดทิ้งซึ่งเดิมอาศัยอยู่นอกเมือง บางคนเป็นชาวลิเบียที่หลบหนีออกจากเมืองด้วยวิธีต่างๆเพื่อหลบหนีการปกครองอันเยือกเย็นของคริสตจักร แต่พวกเขาไม่เหมือนกับคนที่ถูกทอดทิ้งคนอื่น ๆ อยู่ห่างจากเมืองลิเบีย และซ่อนตัวอยู่ในเนเธอร์ ขอบของทีมนั้นยากที่จะอยู่รอด แต่ผ่านช่องทางลับบางอย่างมันได้ติดต่อกับนักโทษอารมณ์ในเมืองและพวกเขาขายหนังสืองานศิลปะและสิ่งของต้องห้ามอื่น ๆ ที่ลิเบียห้ามอย่างเคร่งครัด
แม้ว่ากฎของคริสตจักรจะเข้มงวด แต่ก็ยังมีนักโทษทางอารมณ์จํานวนมากในแผนกต่างๆ ดังนั้นกําแพงขนาดใหญ่จึงไม่เหมือนกับถัง ภายใต้สถานการณ์ปกติคนธรรมดาไม่สามารถเข้าและ ออกจากประตูได้ แต่ยังมีทางลับและช่องทางบางอย่างที่สามารถแอบเข้าออกได้
พ่อค้างานศิลปะเหล่านี้เสี่ยงต่อการถูกทําลายล้างโดยคริสตจักรและการทํางานแบบตัดหัวนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ดี
แม้ว่าพวกเขาจะแลกเปลี่ยนอาหารและวัสดุอื่น ๆ จากผู้ที่ถูกทอดทิ้ง แต่ก็เป็นเพียงในกรณีที่มีฝ่ายตรงข้ามจํานวนมากและมีปืนอยู่ในมือ บ่อยครั้งที่พวกเขาแสดงบทบาทของโจร
คนที่ถูกทอดทิ้งธรรมดาจะถูกพวกเขาปล้นอาหารและสิ่งของมีค่าทั้งหมดของพวกเขา เท่านั้นและถ้าพวกเขาจะต่อต้านพวกเขาก็จะถูกฆ่าโดยตรง
ดังนั้นชีวิตของผู้คนที่ถูกทอดทิ้งเหล่านี้นอกเมืองจึงไม่เพียงแต่ยากลําบาก แต่ยังอยู่ในภาวะวิกฤตอีกด้วย เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับกลุ่มคน ดังนั้นสําหรับผู้ค้างานศิลปะทั่วไปของโจรเหล่านี้ ผู้ละทิ้งธรรมดาที่อยู่นอกเมืองส่วนใหญ่จะกลัวและซ่อนตัวได้ไกลแค่ไหน
ไม่เพียง แต่คนธรรมดาที่อยู่นอกเมืองเหล่านี้เท่านั้นที่เกลียดชังพวกเขา แต่คริสตจักรของพระยะโฮวาที่กําแพงมองว่าพวกเขาเป็นเหมือนตะปู แทงเข้าที่เนื้อและเกลียดอยากจะทําลายพวกเขาทั้งหมด
การดํารงอยู่ของพวกเขาทําให้สถานการณ์ อาชญากรรมทางอารมณ์ในเมืองแย่ลงอย่างมาก การไหลเข้าของสิ่งของต้องห้ามเช่นหนังสือบันทึกและงานศิลปะที่สามารถกระตุ้นอารมณ์ของมนุษย์ได้ทําให้อาชญากรรมทางอารมณ์ในเมืองถูกแบนซ้ําแล้วซ้ําเล่าซึ่งเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อการปกครองของพวกเขา
ดังนั้นคริสตจักรจึงพยายามอย่างมากในการทําลายล้างพ่อค้างานศิลปะเหล่านี้และยังทุ่มพลัง เพื่อจัดการกับนักโทษทางอารมณ์และองค์กรต่อต้านในเมือง
ในมุมมองของคริสตจักรอาชญากรทางอารมณ์ และองค์กรต่อต้านในเมืองอยู่ภายใต้การจับตามองของพวกเขาและมีขนาดไม่ใหญ่นัก ภายใต้การป้องกันของพวกเขาพวกเขาไม่สามารถดูถูกพายุใด ๆ ได้
แต่พ่อค้างานศิลปะเหล่านี้ที่ซ่อนตัวอยู่ในพื้นที่เนเทอร์ นอกเมืองคือหัวใจที่แท้จริงของพวกเขา
พวกเขาสร้างแรงบันดาลใจและกระตุ้นความรู้สึกของผู้คนในเมืองเปลี่ยนพลเมืองที่ปฏิบัติตามกฎหมายจํานวนมากให้กลายเป็นนักโทษทางอารมณ์และสิ่งของต้องห้ามทุกชิ้นที่หลั่งไหลเข้ามาในเมืองอาจก่อให้เกิดอาชญากรทางอารมณ์ได้หลายรายและองค์กรเหล่านี้ขายสินค้าต้องห้ามหลายพันรายการในเมืองทุกปี
ตราบใดที่องค์กรที่ขายของเถื่อนเหล่านี้ถูกกําจัดออกไปและแหล่งที่มาของการไหลเข้าของของเถื่อนจะถูกกําจัดออกไปเมื่อถึงเวลาที่ไม่มีสิ่งเหล่านี้ที่จะนําไปสู่อารมณ์ของมนุษย์สถานการณ์ของอาชญากรรมทางอารมณ์ก็จะดีขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ท้ายที่สุดแล้วไม่มีสิ่งที่ต้องห้ามในการกระตุ้นอารมณ์และพวกเขาสามารถปลดปล่อยตัวเอง จากการควบคุมของยาได้ เป็นเรื่องยากมากที่คนจะเลิกใช้ยา ผู้กระทําความผิดทางอารมณ์ส่วนใหญ่ที่พวกเขาจับได้อยู่ภายใต้อิทธิพลของสิ่งของต้องห้ามเหล่านี้หรืออาชญากรทางอารมณ์อื่น ๆ ก่ออาชญากรรมเท่านั้น
องค์กรขายของเถื่อนเหล่านี้รู้อยู่แล้วว่าคริสตจักรเกลียดชังพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงระมัดระวังอย่างยิ่ง สถานที่ซ่อนของพวกเขามักจะเป็นความลับและจะถูกย้ายเป็นครั้งคราวไหลไปรอบ ๆ และไม่ใช่เรื่องง่ายที่ในซากปรักหักพังจะจับพวกเขาได้
ควบคู่ไปกับการล่อลวงผลประโยชน์มหาศาลจากการขายสิ่งของต้องห้ามผู้คนที่ไม่กลัวความตายก็ปรากฏตัวในกระแสที่ไม่สิ้นสุด แม้ว่าภายใต การนําของนักบวชพวกเขายังคงกําจัดกองกําลังที่ขายของเถื่อนจํานวนมาก
หลังจากที่ เฉินโม่ ผสมเข้ากับกองทัพเขาก็ไม่ได้ทําให้ใครสงสัย ดังนั้นเขาจึงถูกผสมในทีม และติดตามนักบวชทั้งสองไปจับกุมนักโทษอารมณ์ในเมืองทุกวันหรือออกไปนอกเมืองเพื่อกําจัดองค์กรขายของผิดกฎหมาย
เมื่ออยู่ในเมืองผู้กระทําผิดทางอารมณ์เหล่านั้น มักซ่อนตัวอยู่ที่บ้านคนเดียวและไม่มีอาวุธ พวกเขาเพียงแค่เข้าไปจับและช่วยค้นหาสิ่งของต้องห้ามในห้องและพานักโทษไป มันไม่มีอันตราย
แต่นอกเมืองไม่เป็นเช่นนั้น
มีคนมากกว่าหนึ่งโหลในองค์กรขายของเถื่อน และมีเกือบร้อยคน แต่ละคนมีปืนอยู่ในมือ แม้ว่าพวกมันจะเป็นปืนไรเฟิลเก่าที่หลงเหลือจากสงคราม แต่พลังก็ไม่ได้อ่อนไปกว่าอาวุธในมือของทหารคริสจักรมากนัก แม้ว่าสมาชิกขององค์กรเหล่านี้จะไม่ได้รับการฝึกฝนโดยทหารของกองทัพลิเบีย แต่พวกเขาก็ไม่กลัวความตาย สร้างความเสียหายให้กับพวกเขาได้มาก ในเวลาเพียงหนึ่งเดือนทีมของ เฉินโม่ เกือบครึ่งหนึ่งของผู้คนเสียชีวิต
ในช่วงเวลานี้เขายังเห็นพลังของปืนในระยะใกล้และมันทรงพลังมาก
แม้ว่า จอร์น และ พาร์ทริดจ์ จะเก่งกว่าคนธรรมดา แต่พวกเขาก็เป็นเพียงหน่วยรบพิเศษชั้นยอดเท่านั้นและพวกเขายังห่างไกลจากขีดจํากัดของร่างกายไม่ต้องพูดถึงพลังของ เฉินโม่ มันเป็นมากกว่าคุณภาพทางกายภาพของคนธรรมดา
อย่างไรก็ตามมันเป็นคนธรรมดาที่มีคุณภาพทางกายภาพแย่กว่าเฉินโม่หลายเท่า แต่ด้วยเทคนิคการต่อสู้ด้วยปืนนี้พวกเขาสามารถบรรลุพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งในการต่อสู้ด้วยปืนซึ่งไม่ได้ด้อยไปกว่าเฉินโม่
