รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 762 คำสาปงูหมื่นตัว

บทที่ 762 คำสาปงูหมื่นตัว
บรรดาเซียนที่บำเพ็ญเซียนพวกนี้ตาแดงก่ำไปด้วยเลือดหมดแล้ว ไม่แคร์อะไรกันแล้ว ตอนนี้มีไม้ตายอะไรก็ใช้ออกมาหมด
พอถึงตอนนี้ ฉินหลั่งไม่สามารถเก็บฝีมือไว้ได้อีกแล้ว แทบจะนอกจากอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์แล้ว วิชาและกระบวนท่าที่เขามีทั้งหมดต่างทยอยออกมา
“ปึ้ง!”
วินาทีที่เจ็ด ฉินหลั่งรับการโจมตีของเหลยซี หมัดหนึ่งชกออกไป ทำอีกฝ่ายโดนชกจนกลายเป็นขนมเปี๊ยะเนื้อ
วินาทีที่สิบสาม ฉินหลั่งรับกระบี่จากซิงจ้างทางด้านหลัง ผิวโดนบาดจนเป็นแผล จากนั้นร่างเนื้อทะลวงห้วงเวลา พุ่งชนเสินจีจื่อจนกลายเป็นเนื้อบด
……..
พอผ่านไปสองนาทีสามสิบหกวินาที ฉินหลั่งอารมณ์ฮึกเหิม เริ่มบ้าคลั่งเลือดสาด รับการโจมตีจากรอบด้าน และจับตัวพรตป๋ายซุยได้กลางอากาศ จับเขาฉีกออกเป็นสองท่อน เลือดสาดกระเซ็น เขาเองก็ไม่สนใจ
ทุกคนเริ่มสะท้านกลัวแล้ว!
ฉินหลั่งฆ่าผู้กล้าไปเจ็ดคนภายในเวลาไม่กี่นาที แทบจะเรียกว่าขยับตัวทีก็ฆ่าไปคนหนึ่ง จะไม่ให้ทุกคนสะท้านตกใจได้ยังไงกัน!
“เก่งเกินไปแล้ว”
ผู้กล้าที่เหลืออยู่สิบกว่าคนต่างตัวสั่นงันงก รู้สึกเหมือนโดนสาดน้ำเย็นจัดลงหัว
ก่อนนี้ภายใต้การนำทีมของเซียนทั้งสาม พวกเขาคิดว่ายังสามารถสู้กับฉินหลั่งได้ ไม่คิดว่าฉินหลั่งจะเก่งผิดปกติถึงขนาดนี้ โดนทุกคนล้อมกรอบไว้ตรงกลาง และรุมโจมตีติดกันหลายนาที มีเพียงกระบวนท่ากระบี่นั้นของซิงจ้างที่พอบาดให้หลังของฉินหลั่งมีรอยฟันบ้างแล้ว
แต่แค่ระยะหายใจไม่กี่ที รอยกระบี่นั่นก็หายไปแล้ว
ฉินหนานจงที่ยืนต่อหน้าทุกคน ก็กลับมาสู่สภาพสมบูรณ์อีกครั้ง เลือดลมพลุ่งพล่าน ไม่มีบาดแผลเลยสักนิด!
นี่จะให้สู้ยังไงเนี่ย?
คุณสู้เขาไม่ได้ แต่เขาแค่สะบัดตบมาฉาดหนึ่งก็ทำคุณตายได้ เผชิญหน้าคนเก่งขนาดนี้แทบจะทำให้คนหมดหวังได้เลย
“ย๊าก!”
ซิงจ้างสยายปีกออก โบยบินอยู่กลางอากาศ ผมทองของเขาพลิ้วไหวประหนึ่งรัศมีเพลิง แสงสีขาวสว่างสาดส่องออกมาจากดวงตาทั้งคู่ จมูก หูและปากของเขา มันแสดงว่าซิงจ้างได้ใช้แสงในตัวออกมาจนถึงขีดสุดแล้ว
ประกายแสงสีขาวเคลื่อนตัวมาที่ฝ่ามือ และค่อยๆประสานกลายเป็นกระบี่แสงมีความยาว12เมตร
ซิงจ้างมือถือกระบี่แสงขนาดใหญ่ซึ่งมีความยาวประมาณ17-18เมตร พุ่งเข้ามาฟันฉินหลั่ง ทั่วทั้งปฐพีแทบจะเหลือแค่แสงกระบี่นี้ ประหนึ่งแม้แต่ห้วงเวลายังโดนกระบี่ตัดออก แต่แค่พริบตาเดียว แสงสีขาวสว่างนั่นก็รวมตัวกันแน่น แทบจะกลายเป็นสีทอง
“ตาย!”
ฉินหลั่งสีหน้าเคร่งเครียด ยื่นฝ่ามือออกมาทำสัญลักษณ์โบราณ
“ปมฉางซิน!”
รอยฝ่ามือปรากฏ
อากาศยังโดนสะท้านสะเทือน ลมปราณของดินแดนที่ไร้รูปร่างรวมตัวกันเข้ามาจากทุกสารทิศ จนกลายเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่สีขาว มีพื้นที่ราว24เมตร ประหนึ่งฝ่ามืออรหันต์ของพระยูไล ฉินหลั่งยกฝ่ามือขึ้นประหนึ่งยกภูเขาไท่ซานขึ้นมาสกัดกั้นกระบี่ของซิงจ้าง
“ปึ้ก!”
กระบี่แสงซึ่งมีประกายสีทองฟันเข้าไปไปในฝ่ามือสีขาว
เหนือความคาดหมายของทุกคนคือ ไม่ได้เกิดเสียงระเบิดสนั่นอะไร กระบี่แสงนั่นเหมือนฟันโดนสายใหม และค่อยๆฝังตัวลงไปในฝ่ามือสีขาว ไม่ว่าซิงจ้างจะดึงยังไง กระบี่สีทองยาวสิบกว่าเมตรนั่นก็ไม่ขยับเลยสักนิด สุดท้ายทั้งกระบี่จมหายไปในฝ่ามือสีขาวเลย
ตอนนี้ฝ่ามือนี้ของฉินหลั่งโยนออกไปสิบกว่าเมตร
พอฝ่ามือตกพื้น แสงสีขาวก็ค่อยๆมลายไป และดึงกระบี่ประกายสีทองสดใสนั่นออกมา ฟันไปที่ขอบด้านบนของหุบเหว ทันใดนั้นเกิดเสียงสั่นสะท้านดุจสายฟ้าฟาดดังขึ้น เหมือนกับระเบิดภูเขาก็ไม่ปาน ทุกคนสะดุ้งหันไปมอง ถึงพบว่าภูเขาลูกนั้นโดนกระบี่นี่ตัดออกเป็นแผลใหญ่เกือบยี่สิบเมตร
หุบเขากล้าแข็งยังโดนตัดเหมือนเต้าหู้นุ่มนิ่ม
เห็นได้ชัดว่าการโจมตีครั้งนี้ของซิงจ้างน่ากลัวแค่ไหน
แต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือ การโจมตีหนักหน่วงขนาดนี้ของเขากลับโดนฉินหลั่งสะบัดฝ่ามือออกได้ง่าย ฉินหนานจงมีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์เท่าไหร่กันแน่นะ? ทุกคนเริ่มไม่กล้าคาดเดา
“ได้รับมาแล้วไม่ส่งคืนบ้างก็ใช่ที่ แกฟันฉันตั้งหลายแผล ก็ต้องรับดาบจากฉันด้วย!”
ฉินหลั่งร้องตะโกน พลางผลุนตัวขึ้นฟ้า เหยียบอากาศพุ่งไปบนฟ้าราวเหยียบบันได ประกายดาบในมือเขามีความยาวแค่ประมาณหนึ่งเมตรพุ่งไปหาซิงจ้าง
ดาบหนึ่งเมตรนั้นหลังจากที่ฉินหลั่งก้าวเข้าสู่ระดับกลางของแดนเสวียน พลังยิ่งมีมากขึ้น ประกายดาบที่ฉายออกมาสามารถตัดผ่านได้แม้กระทั่งอากาศ
“เหอะ!”
ซิงจ้างแค่นเสียงเย็น ถึงแม้กระบี่ที่สร้างอานุภาพขนาดนั้นโดนทำลาย ทำให้เขาโมโหมาก ขนาดรัศมีแสงสีขาวด้านหลังยังหม่นมัวลงไปหน่อยเลย แต่ซิงจ้างยังพยายามฮึกเหิมขึ้นมา ในมือฉายกระบี่แสงสีทองพุ่งไปที่เฉินเป่ยอีกครั้ง
“ปึงปังปึงปัง!”
ทั้งสองปะทะกันกลางอากาศด้วยความเร็ว ประกายดาบสีใสกับกระบี่แสงสีทอง ปะทะกันอย่างรุนแรงด้วยความเร็วที่ตาเปล่ามองตามไม่ทัน ในสายตาทุกคน ประหนึ่งเซียนสวรรค์สององค์สู้รบกันกลางอากาศ
ผ่านไปราวสิบกระบวนท่า ประกายดาบฉินหลั่งเพิ่มขึ้น ตัดกระบี่แสง และพาดผ่านไปตัดไหล่ซิงจ้างเอาดื้อๆ
“อ๊า!”
ซิงจ้างร้องด้วยความเจ็บปวด โดนฉินหลั่งฟันกลางอากาศลงมา
ไหล่ของเขาโดนหันออกเป็นแผลยาวประมาณสามนิ้วด้วยการฟันของฉินหลั่ง แถมยังลึกจนเห็นกระดูก เห็นแต่เลือดสดไหลทะลักออกมา ทำให้ครึ่งร่างเขาย้อมเป็นสีแดง ยิ่งทำให้คนแปลกใจมากขึ้นก็คือ ภายในทะเลเลือดนี้ยังมีแสงสีขาวระเรื่อ
สู้กันไปสิบนาทีได้ เซียนทั้งสามก็มีคนรับบาดเจ็บแล้ว
“บ๊าเอ๊ย รุมสิ!”
เหลยซีตาแดงก่ำ ร่างค่อนข้างมืด สายฟ้าแลบที่ใกล้หายไปโดนเขาบีบให้ออกมาอีก เห็นเขาเดินขึ้นหน้าหนึ่งก้าว เกิดเสียงสนั่นขึ้นประหนึ่งมังกรกำลังเหาะ
หนึ่งก้าว สองก้าว สามก้าว….
ทุกย่างก้าวที่เหลยซีเคลื่อนไป ประกายไฟรอบร่างเขาจะสว่างมากขึ้น พอถึงก้าวที่เจ็ด แทบจะครอบคลุมไปทั้งร่างเขาแล้ว
แต่เหลยซีไม่สน สีหน้าแดงก่ำ เดินก้าวที่แปดออกมา
“สายฟ้าพิฆาต!”
แสดงไฟสว่างไสวคลุมรอบตัวเขาจนวัชพืชรอบเขาไหม้ไปตามๆกัน แต่เหลยซียังไม่พอใจ สองตาเขาโดนย้อมด้วยเลือด กล้ามเนื้อทั่วร่างแข็งเกร็ง ปริมาณเลือดขึ้นหน้าเขาเรื่อยๆ พริบตาเดียวก็โดนสายฟ้าเผาไหม้หายไป เหลยซีร้องตะโกนออกมา และเดินก้าวที่เก้าออกมา!
“บรึ้ม!”
สายฟ้าในตัวเขา จากเดินสีขาวก็กลายเป็นสีทองสดใส
ประกายไฟสีทองเคลื่อนไหวอยู่รอบตัวเหลยซี ตัวเขาประหนึ่งเทพสายฟ้าลงมาโลกมนุษย์ก็ไม่ปาน ขนาดแววตาทั้งคู่ยังถูกห่อหุ้มด้วยประกายสีทอง พลังมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แทบจะเก่งกว่าเมื่อก่อนเกือบเท่าตัว เก่งกว่าซิงจ้างขึ้นอีกระดับด้วย
แต่ซิงจ้างในเวลานี้กลับมีสีหน้ายุ่งยากใจ
ผู้กล้าความมืดคนอื่นสีหน้าเปลี่ยนเช่นกัน “วิชาลับเผาไหม้เลือด เหลยซีจะทุ่มสุดชีวิตแล้ว!”
พลังจากยอดมนุษย์มาจากสายเลือด พอเผาไหม้สายเลือดแล้ว จะสามารถผลักดันพลังได้ถึงขีดสุด พริบตาเดียวเพิ่มเลเวลอัพไปอีก
แต่วิชาลับแบบนี้ทำร้ายตัวเอง ถ้าคงอยู่นานไป อาจจะทำให้ระเบิดตัวเองเลยก็ได้
เหลยซีเองก็รู้ สองเท้ากระแทกพื้นอย่างแรง ส่งเสียงตะโกนราวสายฟ้าฟาดออกมา จากนั้นก็แปลงร่างเป็นสายฟ้าแลบสีทอง พุ่งโจมตีฉินหลั่งด้วยความเร็ว
หยูจืดเห็นอย่างนั้น ถอนหายใจยาวออกมา “เพื่อนเอ๊ย จำเป็นด้วยหรือไง”
เขาพูดพลางดึงงูเล็กสีเขียวออกมาจากในอ้อมกอด มองอย่างตัดใจไม่ได้หนึ่งที จากนั้นก็โยนงูเล็กขึ้นฟ้า ใช้วิชาลับ ทันใดนั้นร่างงูเล็กขยายเพิ่มขนาดและระเบิดฉับพลัน กลายเป็นหมอกเลือดสีเขียวกลุ่มหนึ่ง
และในหมอกเลือดเหล่านั้น กลับมีเงาร่างงูสีแดงเลือดโผล่ออกมา
เงาร่างงูนี้มีสีแดงเลือด แต่กลับโดนหมอกสีดำคลุมอยู่ เหมือนมีผีและวิญญาณมากมายอยู่ในนั้น วิญญาณอาฆาตรายล้อมร่างงู ทำให้มันไม่สามารถหลีกหนีได้
“คำสาปงูหมื่นปี!”