รวยชั่วข้ามคืน?！ – ตอนที่ 844 เสียงดังวุ่นวาย

ดาบโจมตี ทำให้ถอยหลังไปเป็นพันฟุต
ไม่รอให้เซียนชางหลงพักเหนื่อย ในหูได้มีเสียงของฉินหลั่งดังขึ้นมา
“ดาบที่สอง!”
เชือด
ฟ้าแตกสลาย ราวกับพายุฝนฟ้าคะนองโหมกระหน่ำ เต็มไปด้วยสายฟ้าทั่วสารทิศ รวมกันเป็นดาบพระเจ้า พลังที่แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อน สั่นสะเทือนอยู่ระหว่างฟ้าและดิน
เซียนชางหลงหน้าถอดสี หน้าดูไม่ดีอย่างมาก
เขาไม่คาดคิด ว่าฉินหลั่งจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
“เหี้ยเอ้ย”
เซียนชางหลงหน้าเคร่งเครียด ปีกสายฟ้าวิบวับเหมือนสายฟ้า พลังทั้งหมดถึงขั้นขีดสุด จากแขนเสื้อ สายฟ้าออกมา โปร่งใส ราวกับดาบยาวที่สะท้านฟ้าดิน
ปล่อยพลังกระบี่ออกมา
อากาศกระจายออก พลังดาบสายฟ้าพุ่งขึ้นบนฟ้า
“ชื่อวิชาดาบ‘กระบี่ทัณฑ์ฟ้า’ปรมาจารย์ของฉันสร้างฟ้าผ่าชิงกางของโลกเทพฟ้าชั้นที่เก้าขึ้น เป็นตัวแทนในการลงทัณฑ์ของสวรรค์ ควบคุมกฏธรรมชาติ” เซียนชางหลงพูดพลาง แสดงสีหน้ามั่นใจออกมา
“กระบี่นี้เป็นสิ่งมีค่าของปรมาจารย์ของฉัน เคยฆ่าเซียนดินสิบเจ็ดคนมาแล้ว แกจะเป็นคนที่สิบแปด”
เป็นสมบัติวิเศษอีกชิ้นแล้ว!
แต่หน้าของฉินหลั่งสงบ ก่อนจะถือกระบี่เข้ามา
การโจมตีครั้งนี้ ไม่มีสายฟ้าของรุ่งโรจน์ ไม่มีแสง เป็นดาบสายฟ้าที่ยาว บนดาบ มีสีม่วงรวมกันอยู่ เปลี่ยนเป็นสีดำ ผ่าท้องฟ้าไป ในอากาศ มีรอยต่างๆ ราวกับฟ้าถูกผ่าออก
“ไป”
เซียนชางหลงทิ่มกระบี่ทัณฑ์ฟ้าเข้าไป
สายฟ้าสีเขียว ผ่าลงมาอย่างบ้าคลั่ง ทุกๆครั้ง ล้วนมีกลิ่นอายของการทำลายล้าง เหมือนมีเสียงระเบิด ราชาลืมตาขึ้น แล้วลงทัณฑ์มาทันใด
ฉินหลั่งเดินไปตามกระบี่ไป ก่อนจะแปลงร่างเป็นพลังดาบ พร้อมกับเข้าจู่โจมในทันที
วิชาของเซียนชางหลง ใส่เข้าไปในกระบี่ทัณฑ์ฟ้า สมบัติวิเศษทั้งสอง ได้ชนเข้ากันในอากาศ กระบี่ทัณฑ์ฟ้าที่โปร่งใส ชนเข้ากับดาบควงที่เต็มไปด้วยฟ้าผ่าสีม่วง
“เปรี้ยงๆ”
สายฟ้าสองสาย ชนเข้ากัน
สายฟ้าสีเขียวทุกสาย หรือฟ้าผ่าสีม่วง ล้วนมีพลังที่น่ากลัวซ่อนอยู่ และมันมากพอที่จะผ่าหินยักษ์ให้แตกได้ ทำให้รถถังแตกเป็นเสี่ยงๆ ทั้งสองเป็นจุดศูนย์กลาง ในระยะร้อยเมตร กลายเป็นทะเลแห่งสายฟ้า
“เริ่ม!”
เซียนชางหลงตะคอก
สายตาของเขาเหมือนไฟ พลังสะเทือนฟ้าดิน ทำให้อากาศสั่นสะเทือน
แต่ฉินหลั่งแทงกระบี่ต่อไป ดันลงไปข้างล่าง
สายตาฉินหลั่งเลือดเย็น ก่อนจะมองลงไปที่เซียนชางหลง สำหรับคนที่กล้าขัดขวางงานแต่งของเขา ฉินหลั่งจะฆ่าให้หมด อยากจะฆ่าให้เป็นสองท่อน
“ตูม”
สุดท้ายเซียนชางหลงก็ต้านทานไม่อยู่ จึงถอยหลังไป ชนเข้ากับช่องว่างขนาดใหญ่ในกลุ่มเมฆ หล่นลงมาจากกลุ่มเมฆนับพันชั้น
กระบี่ทัณฑ์ฟ้าก็ได้ส่งเสียงสะอื้นออกมา กระบี่โปร่งใสสั่นสะเทือน
ถึงแม้กระบี่ทัณฑ์ฟ้าจะเป็นกระบี่พระเจ้า
แม้จะเป็นสมบัติวิเศษ แต่สำหรับการทำจากฟ้าผ่าแห่งฟ้าชั้นที่เก้า กลับกลายเป็นเพียงศพเท่านั้น ในส่วนของวัสดุที่แตกต่างกัน ก็ยิ่งไม่ต้องพูดเข้าไปใหญ่ กระบี่ทัณฑ์ฟ้าเป็นกระบี่ที่ในประวัติศาสตร์เจ้าสำนักครอบครองไว้ ไม่รู้ว่าถูกใช้มาแล้วกี่ครั้ง แต่เก่งกว่าดาบสายฟ้าอย่างมาก
แต่การฝึกฝนของฉินหลั่ง เทียนกับเซียนชางหลง แข็งแกร่งกว่าไม่รู้ตั้งเท่าไหร่
“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปได้อย่างไร”
เซียนชางหลงท่าทางไม่เข้าใจ
เขาเป็นเจ้าสำนักของสำนักอัสนี สูงสุดในโลกเทพเท็จ แล้วยังมีสมบัติวิเศษ จะแพ้ให้กับคนธรรมดาบนโลกนี้ได้อย่างไรกัน?
“ถ้าในมือของแกคือสมบัติวิเศษ ยังสามารถต่อกรกับฉันได้หลายหมัดอยู่ แต่ถ้าเป็นระยะพรสวรรค์ขั้นท้ายแล้วล่ะก็ ไม่ใช่แค่เรื่องของกระบี่แล้วล่ะ?” ฉินหลั่งดูแคลน ลงมาจากฟ้า ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ขึ้น
ดาบสายฟ้าส่งเสียงดีใจ
ร้อยพันปีที่ผ่านมา น้อยมากที่มันจะชนะกระบี่ทัณฑ์ฟ้า
เซียนชางหลงหน้าถอดสี สมบัติวิเศษคือสิ่งล้ำค่าของปรมาจารย์หัวเลี้ยวหัวต่อว่าจะตายหรือไม่ แม้เขาจะเป็นเจ้าสำนัก แต่กลับไม่กล้าเอาสมบัติวิเศษมายังโลก ถ้าทำหล่นจะผิดอย่างมหันต์
เซียนชางหลงตะโกน
เห็นเพียงร่างยักษ์ ปรากฏอยู่ด้านหลังของเขา ร่างนั้นใส่กุ่นหลงผาว และมงกุฎผิงเทียน ราวกับจักรพรรดิโบราณ กลิ่นอายความน่ากลัว วกวนอยู่บนร่างนั้น
เมื่อร่างนี้ปรากฏ พลังของเซียนชางหลง เพิ่มขึ้น จนถึงขั้นสูงสุด แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนอย่างมาก
“ไม่คาดคิดโลกเทพเท็จ จะมีวิชาร่างกล เสียดายที่แกฝึกฝน เป็นวิชาร่างกลแค่ระดับต่ำ จะขวางฉันยังไง?” ฉินหลั่งกล่าว แต่ในมือยังไม่หยุด
“แคล็ก”
ฟ้าผ่าลงมา อากาศถูกผ่าออกด้วยสายฟ้า
และเซียนชางหลงก็ยังคงถือกระบี่ไว้ ร่างด้านหลังของเขา เดินมาข้างหน้า แล้วชักกระบี่ยาวออกมา กระบี่นั่นคล้ายกับกระบี่ทัณฑ์ ราวกับมีเซียนชางหลงสองคน ต่อสู้พร้อมกัน
วิชาร่างกลคือวิชาหนึ่งของโลกบำเพ็ญเซียน เมื่อฝึกฝนสำเร็จ สามารถเพิ่มวิชาต่างๆ ฝึกให้ถึงจุดสุดยอด และแข็งแกร่งได้
อย่างเช่นปลาลักษณะกลคุนนกเผิงที่ปรากฏของฉินหลั่ง เป็นวิชาร่างกลวิชาหนึ่ง แต่ความแข็งแกร่งของลักษณะกลปลาคุนนกเผิงนั้น เซียนชางหลงยังเทียบไม่ได้
“ปัง”
มีดคลั่งกับกระบี่ทัณฑ์ฟ้าชนกันอีกครั้ง
ครั้งนี้ ถ้าฉินหลั่งไม่ออกมือ ลำแสงดาบอันน่ากลัวจะผ่าลงมา เพื่อทำลายต้นไม้และพัดท่อนซุงด้วยแรงผ่าออกเป็นสองท่อน จากนั้นก็ผ่าไปที่เซียนชางหลง
“อ้า”
เซียนชางหลงส่งเสียงโอดครวญ
เขาถูกฉินหลั่งผ่าร่วงลงมาจากฟ้า หล่นลงที่เขาตง ทำให้ยอดเขาที่สูงกว่าร้อยเมตร ผ่าออกเป็นสองท่อน ถ้าไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเซียนดิน เกรงว่าจะกลายเป็นเนื้อบดไปแล้ว
“ผ่าอีก!”
ฉินหลั่งชี้ดาบลงกับพื้น ลงมายังดิน ด้วยสายตาเยือกเย็น
เซียนชางหลงหวาดกลัว
นี่เป็นครั้งแรก ที่เขารับรู้ได้ถึงความเป็นความตาย ความน่ากลัวของฉินหลั่งนั้น เหนือกว่าที่เขาคิดไว้มาก
“โลกเทพเท็จคนแรกนักพรตไท่กู่ หรือนักพรตหงสือ ก็ไม่น่ากลัวแบบนี้”
เซียนชางหลงพุ่งออกจากเขา ใช้ปีกสายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เป็นสายฟ้าสีฟ้าขาว ฟาดเข้าไป
ยังไงเขาก็ไม่คาดคิด ทำไมโลกถึงได้มียอดฝีมืออย่างฉินหลั่งแบบนี้อยู่ด้วย
“แกหนีไปไหนไม่รอดหรอก”
ฉินหลั่งเข้าไปในช่องว่าง ทุกๆก้าวอยู่ในพันฟุต แม้จะไม่ได้ใช้ลักษณะกล แต่มันเร็วมาก เร็วถึงห้าเท่า ราวกับความเร็วแสงก็มิปราณ ไล่ตามเซียนชางกลที่อยู่ไม่ไกล
“ปังๆ”
ชนเข้าอีกนับไม่ถ้วน
ทุกครั้งที่เซียนชางหลงจะหนี จะต้องโดนเข้ากับฟ้าผ่าของฉินหลั่งผ่ามาตลอด
“ดวงตาฟ้าผ่า”
“มือมังกรฟ้าผ่า……”
วิชาและเวทย์ขั้นสูงของสำนักอัสนี ได้ถูกปล่อยออกมาจากเซียนชางหลง เขาในฐานะที่เป็นระยะพรสวรรค์ขั้นท้าย มีชีวิตมาแล้วสี่ถึงห้าร้อยปี มีวิชามากมาย ไม่กล้าคาดคิด
แต่ฉินหลั่งวิชาเป็นพัน เวทมนตร์เป็นหมื่น ปล่อยวิชากระบี่ไป ก็ถูกทำลายหมด
เซียนชางหลงกระอักเลือด
เขาไม่เคยเจอศัตรูแบบนี้มาก่อน ฉินหลั่งใช้วิชาที่ฝึกฝนมา แม้แต่วิชาเวทย์ก็ยังไม่ใช้ แต่เซียนชางหลงต้านทานไม่ได้ พลังจิตของฉินหลั่งน่ากลัวจริงๆ บีบคั้นเขาตายได้
“ตูม!”
โดนทำลายอีกครั้ง
เวทย์ของเซียนชางหลง ถูกฉินหลั่งทำลาย จนร่วงลงมาจากฟ้า ตกไปที่ทางด่วน ทำให้ทางด่วนทั้งเส้น พังหมด ถนนกว่าร้อยเมตร โดนทำลายไม่เหลือซาก จนเกิดเป็นหลุมรูปคน
สดท้ายเจ้าสำนักของสำนักอัสนีก็รับไม่ไหวแล้ว
“ฉินหนานจง แกคิดว่าฉันทำอะไรแกไม่ได้หรือไง?”
เซียนชางหลงตะคอกออกมา ด้วยสีหน้าดุดัน
“เสียงดังวุ่นวาย”