สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 101 สาวใช้ตัวแสบ5

ตอนที่ 101 สาวใช้ตัวแสบ5
“ชีหรั่น นั่งลงทานเถอะ น้องสาวเธอยังอยู่นี่นะ” ฝู้เฟิ่งหยีพูด เซี่ยชีหรั่นไม่ปฏิเสธอีกต่อไปแล้วตอบรับ “ค่ะนายหญิง ขอบคุณค่ะ” พูดจบก็นั่งลงข้างๆโม่เสี่ยวหนง
คนรับใช้สาวนำอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้ทุกคน ฝู้เฟิ่งหยีรับประทานไข่ดาวน้ำอย่างช้าๆ พลางพูดว่า “หนูชีหรั่นคนนี้ใช้ได้ ทั้งการวางตัว ทั้งการทำงานล้วนทำได้ดี”
คำที่เธอพูดออกมาตั้งใจพูดให้ลูกชายเธอฟัง เย่เชินหลินไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆคุณแม่ก็ชมเซี่ยชีหรั่นขึ้นมา คุณแม่ไม่อยากให้หล่อนเข้าใกล้เขาด้วยซ้ำ เรื่องนี้เขารู้ดี
เย่เชินหลินไม่ตอบ กลับเป็นส้งหลิงหลิงที่ยิ้มแล้วตอบแทนว่า “แน่นอนสิคะ ไม่งั้นหนูจะมองเธอเป็นเหมือนน้องสาวคน
นึงเหรอคะ? พูดแบบไม่กลัวเหล่าสาวๆในนี้ไม่พอใจ หนูรู้สึกจริงๆว่าไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา หรือการดูแลรับใช้ น้องหรั่นทำได้ดีที่สุดในนี้แล้ว ”
ฝู้เฟิ่งหยีพยักหน้า แล้วพูดต่อว่า “พี่เลี้ยงเด็กที่บ้านฉันตอนนี้กำลังมีความรัก กำลังจะกลับไปแต่งงานที่บ้าน ในบ้านไม่มีคนคอยดูแลใกล้ชิดทำให้รู้สึกไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ ชีหรั่น เธออยากจะไปทำงานที่บ้านฉันไหม? ”
เซี่ยชีหรั่นรอคอยคำนี้อยู่แล้ว พอฝู้เฟิ่งหยีเอ่ยปากออกมา หล่อนก็รีบตอบรับทันใด “ยินดีค่ะ!”
โม่เสี่ยวหนงมองเย่เชินหลินแบบเหมือนขอความช่วยเหลือ แต่เขายังคงนิ่ง ค่อยๆวางนมในมือลง มองคุณแม่แล้วพูดอย่างช้าๆว่า “คุณแม่ครับ เซี่ยชีหรั่นอยู่คอยรับใช้ผมจนชินแล้ว ถ้าคุณแม่ขาดพี่เลี้ยงเด็กจริงๆ ให้จิ่วจิ่วไปแทนก็ได้ เธอค่อนข้างคล่องแคล่ว มีจิ่วจิ่วอยู่ข้างๆ คุณแม่น่าจะพึงพอใจกว่า”
พูดจบ ฝู้เฟิ่งหยียังไม่ทันได้เอ่ย เย่เชินหลินก็พูดต่อด้วยเสียงต่ำว่า “จิ่วจิ่ว ถ้าคุณแม่ไปให้ตามคุณแม่ไปด้วย เดี๋ยวฉันให้เงินเดือนเพิ่มเป็น2เท่า”
จิ่วจิ่วรู้สึกว่าคุณชายเย่ต้องตกหลุมรักเซี่ยชีหรั่นอย่างแน่นอน ไม่งั้นคงไม่เก็บหล่อนไว้ เพราะถ้าเซี่ยชีหรั่นไปแล้ว ก็คงหมดโอกาสพบหล่อนอีก คงสมใจส้งหลิงหลิงผู้หน้าอย่างใจอย่าง และคงสมใจฟางลี่น่า ถึงแม้เธอจะอยากอยู่ในบ้านต่อ
แต่เพื่อเพื่อนรักของเธอ เธอจะยอมเสียสละ อีกทั้งเงินเดือนเพิ่ม2เท่าก็ดึงดูดเธอไม่น้อย
“ค่ะ!” เธอตอบรับคำเดียว ก็ทำให้เซี่ยชีหรั่นฝันสลาย ครั้งนี้เซี่ยชีหรั่นนิ่งต่อไม่ไหวแล้ว หล่อนมองไปที่ฝู้เฟิ่งหยีอย่างหวั่นใจ แต่ฝู้เฟิ่งหยีกลับยิ้มเบาๆแล้วพูดว่า “จิ่วจิ่ว ชื่อน่าสนใจดีนะ ฟังดูน่ารักดี”
เมื่อตอนฝู้เฟิ่งหยีบอกจะพาเซี่ยชีหรั่นกลับบ้านด้วยนั้น อย่าเดาเลยว่าส้งหลิงหลิงนั้นดีใจแค่ไหน เพราะปกติแล้วเย่เชินหลินนั้นเป็นลูกกตัญญู คุณแม่ขออะไรเขาจะรีบทำให้ ใครจะคาดคิดว่าเพื่อเซี่ยชีหรั่นแล้ว เขากลับกล้าขัดคำขอของแม่ต่อหน้าทุกคน นังเซี่ยชีหรั่น ไม่รู้ทำยังไงถึงทำให้เขาหลงนางได้ขนาดนี้ ขนาดเขาโกรธหล่อนขนาดนั้นยังไม่ยอมปล่อยหล่อนไป เธอล่ะจะบ้าตายอยู่แล้ว
ส้งหลิงหลิงขยับนิดนึง สาวใช้เซียวเสี่ยวลี่ที่อยู่ด้านหลังเธอก็รู้ได้ทันที รีบพูดออกมาว่า “ใช่ค่ะ จิ่วจิ่วสวยจริงๆ ทำงานก็ดูคล่องแคล่ว พี่หลิงหลิงของเราเห็นปุ๊บก็ชอบเธอแล้ว ยังบอกอีกว่าถ้ากลับตระกูลส้ง ยังอยากพาเธอไปตระกูลส้งด้วยซ้ำค่ะ”
ส้งหลิงหลิงแสร้งถลึงตาใส่เซียวเสี่ยวลี่นิดนึง ตำหนิหล่อนเบาๆว่า “จะพูดเรื่องนี้ทำไมนะ คิดจะให้ฉันมาแย่งคนกับคุณน้าอีกรึไง?” ฝู้เฟิ่งหยีรู้ได้ทันทีว่าทั้งสองร่วมมือกันเพื่อจะสื่ออะไร เธอก็ต้องการจะนำตัวเซี่ยชีหรั่นกลับไปด้วย กำลังกลุ้มที่ไม่มีข้ออ้างพอดี ในเมื่อมีคนนำข้ออ้างมาให้แล้ว เธอก็คงไม่ขอปฏิเสธ
“ ยังไงลูกหลินก็ยังสายตาดีเยี่ยมเสมอ เลือกคนที่นอกจากจะถูกใจแม่แล้ว หลิงหลิงก็ยังถูกใจอีก งั้นก็ให้จิ่วจิ่วอยู่ที่นี่ดูแลหลิงหลิงเถอะ แม่ขอเป็นชีหรั่นละกันนะ แม่ชอบเงียบๆ ชีหรั่นถูกจริตแม่ดี”
เซี่ยชีหรั่นรีบลุกขึ้นมาคำนับฝู้เฟิ่งหยีพร้อมให้คำมั่นว่า “นายหญิง วางใจเถอะค่ะ หนูจะตั้งใจดูแลนายหญิงอย่างดีที่สุด”
รีบขอบคุณเลยเหรอ? ผู้หญิงแย่ๆที่ในสมองมีแต่เรื่องแย่ๆ! รู้ว่าไปกับไห่ลี่หมินไม่ได้ เลยเปลี่ยนมาไปกับแม่ฉันแทน ดูเหมือนว่าฉันจะทำเธอทุกข์มากสินะ
สีหน้าเย่เชินหลินเย็นชาลง ถามอย่างเย็นชาว่า “ฉันอนุญาตให้เธอไปเหรอ?”
ส้งหลิงหลิงแอบคิดอยู่คนเดียว จริงๆคิดว่าจะใช้โม่เสี่ยวหนงต่อกรกับเซี่ยชีหรั่น แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นหากเซี่ยชีหรั่นไปกับแม่เขาแล้ว อีกไม่นาน แม่เขาก็จะต้องให้ทั้งคู่แยกกัน เธอกับส้งซูหาวก็จะมีโอกาสลงมือ ดังนั้นเธอจะต้องช่วยทำให้เซี่ยชีหรั่นไปแน่ๆ เธอแสยะยิ้ม พูดเหน็บแนมว่า “น้องหรั่น ดูสิต้องโทษเธอที่มีดีขนาดนี้ ทำเอาทุกคนถูกใจเธอไปหมด คุณน้าก็อยากได้ตัว เชินหลินก็เสียดายตัว ” พูดจบ ก็หันไปพูดกับเชินหลินด้วยเสียงอ่อนว่า “เชินหลิน ถ้าคุณน้าถูกใจมากก็ให้หล่อนไปกับคุณน้าเถอะ คุณมีฉันดูแลยังไม่พออีกเหรอคะ?”
ฝู้เฟิ่งหยีตอนแรกก็ยิ้ม แต่เวลานี้ไม่มีรอยยิ้มให้เห็น ดูเหมือนจะเริ่มไม่พอใจแล้ว
“ช่างเถอะ ลูกหลินเสียดายแม่ก็คงไม่บังคับ คนของลูกก็คงฟังลูกคนเดียว แม่ก็คงเอาไม่ลง แม่จะกลับละ!” ว่าแล้วฝู้เฟิ่งหยีก็ลุกขึ้นมาจริงๆ
ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอก็ไม่คิดจะมาไม้นี้ เธออยากจะรู้เหมือนกันว่าลูกชายเธอจะเสียดายเซี่ยชีหรั่นขนาดนั้นจริงไหม