สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 1048 สาวใช้ตัวแสบ 952

ตอนที่ 1048 สาวใช้ตัวแสบ 952
“ช่วงนี้ฉันได้รูปภาพมาเยอะมาก รูปพวกนี้สวยจัง ” จงหวีฉวนเปิดซองจดหมายที่มีรูปภาพอยู่ด้านใน
ข้างในมีรูปเป็นปึก
“เย่เชินหลิน ไม่ทราบว่าคุณอยากจะดูไหม ? ”แม้ปากจงหวีฉวนจะพูดให้เย่เชินหลินเลือก แต่เขาได้เปิดรูปภาพพวกนั้นแล้ว
เมื่อมองไปที่ภาพถ่ายดวงตาของเย่เชินหลินก็กลายเป็นความลึกล้ำ ส้งซูหาว แกกล้าดียังไง หัวใจของเย่เชินหลินราวกับมีคลื่นท่วมท้น แต่ภายนอกกลับดูสงบ
“จงหวีฉวน เสื้อจะร้ายแค่ไหนก็ไม่กินลูกตัวเอง คุณคือคนแรก ”
จงหวีฉวนไม่ได้โต้ตอบกลับกับการเยาะเย้ยของเย่เชินหลิน เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เมื่อเขาอยากได้อะไร ก็ต้องเสียสละอะไรสักอย่าง
“เย่เชินหลิน เรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกันดีไหม? ”จงหวีฉวนยิ้ม สายตาเต็มไปด้วยแผนการ
เย่เชินหลินมองเขาอย่างเฉยชา
“พูดข้อแลกเปลี่ยนของคุณมาสิ ฉันจะดูว่ามันคุ้มค่าที่จะให้ฉันลงมือไหม ” เย่เชินหลินกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ ดวงตาของเขาดูเหมือนจะมองไปที่ภาพถ่ายเหล่านั้น ในความเป็นจริงเขากลายเป็นกรรไกรที่แหลมคมและตัดส้งซูหาวให้เป็นชิ้นเรียบร้อยแล้ว
“ฉันจะปล่อยเซี่ยชีหรั่น แต่คุณต้องแต่งงานกับจงหยุนซาง ”จงหวีฉวนมองเย่เชินหลิน เขาไม่อยากพลาดสีหน้าบนใบหน้าของเย่เชินหลินแม้แต่นิด
เย่เชินหลินหัวเราะใหญ่และพูด : “ ประธาน คุณคงจะเข้าใจผิดแล้ว เซี่ยชีหรั่นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉัน ”
ใช่ พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์อะไรกัน ไม่มีความสัมพันธ์กันมานานแล้ว
“ในเมื่อเช่นนี้ งั้นฉันก็มอบชีหรั่นให้ส้งซูหาวดีกว่า ส้งซูหาวก็ไม่เลว ”จงหวีฉวนคิดและพูดสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจออกมา จะบอกว่าเป็นการพูดกับตัวเอง แต่เย่เชินหลินกลับได้ยินอย่างชัดเจน
เย่เชินหลินมองจงหวีฉวนเย็นชา เย่เชินหลินเกลียดเซี่ยชีหรั่น แต่เธอเป็นลูกสาวของเขา ส้งซูหาวจะกล้าละเมิดเธอได้อย่างไร
เย่เชินหลินไม่รู้ว่าเขากำลังหาเหตุผล ดังนั้นเขาจึงใช้คำพูดที่รุนแรงเพื่อป้องกันไม่ให้ส้งซูหาวกลั่นแกล้งเซี่ยชีหรั่น
“ฉันยอมรับกับข้อแลกเปลี่ยนนี้ แต่ฉันต้องการเซี่ยชีหรั่น ผู้หญิงคนนี้ร้ายกาจจริงจริง ฉันจะต้องจัดการสักหน่อย ” เย่เชินหลินพูดด้วยความเฉยชา ราวกับพูดถึงคนที่ไม่เคยไม่รู้จัก
จงหวีฉวนไม่สนว่าเย่เชินหลินจะเอาเซี่ยชีหรั่นไปทำอะไร แค่เขาถึงเป้าหมายก็เพียงพอแล้ว แต่เย่เชินหลินไม่ต้องการชีหรั่นจริงไหมนั้น เขาก็ยังเป็นห่วงเล็กน้อย
“จงหวีฉวน วันที่ฉันแต่งงานวันนั้น ฉันจะทำให้คุณรู้ผลที่หักหลังฉัน ” เย่เชินหลินดูสีหน้าที่ตื่นตกใจในรูปภาพ เซี่ยชีหรั่นพอถึงเวลาเธอจะตื่นตกใจแบบนี้ไหม? หรือเธออาจจะตื่นตกใจกว่านี้ ?
“เย่เชินหลิน ลูกเขยแสนดีของฉัน แค่คุณยอมแต่งงานกับจงหยุนซางดีดี ฉันก็จะส่งเซี่ยชีหรั่นมาให้คุณเอง ” จงหวีฉวนคิดในใจ แค่เซี่ยชีหรั่นรู้ว่าเย่เชินหลินแต่งงานกับจงหยุนซาง เธอจะไม่ก้าวเข้ามาแทรกแน่นอน ตอนนี้เหลือเพียงนำข่าวนี้บอกให้เซี่ยชีหรั่นรู้ก็ได้แล้ว
ทั้งสองคนเป็นผู้ต่อสู้ที่มีฝีมือไล่เลี่ยกัน
เย่เชินหลินนิ่งสงบไปหลายนาทีแล้วพยักหน้า ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะสู้กับจงหวีฉวน อีกอย่างแต่งงานกับจงหยุนซางก็เหมือนแต่งงานกับคนทั่วไป
ใจเย่เชินหลินตัดสินแล้วว่าคือคนนั้นเพียงคนเดียว คนอื่นก็แค่ชั่วคราว ในเมื่อแต่งงานกับใครก็เหมือนกัน เย่เชินหลินก็จะทำให้สมใจจงหวีฉวน แต่งงานกับจงหวีฉวน
หยุนซาง เธออย่าโทษฉัน ฉันก็ไม่มีทางเลือก ถ้าจะโทษ เธอต้องโทษพ่อของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาพ่อของฉันก็จะไม่ตาย
ในใจเย่เชินหลินเกลียดเซี่ยชีหรั่นมาก แต่กลับใจกว้างกับจงหยุนซาง บางทีเราก็คาดหวังสูงเกินไปกับคนที่ตัวเองรัก
“จงหวีฉวน ถ้าคุณแก่เมื่อไหร่ ไม่รู้ว่าคุณจะเสียใจภายหลังกับการกระทำของวันนี้ไหม ”เย่เชินหลินพูดจบและไม่มองจงหวีฉวนต่อ ปล่อยให้จงหวีฉวนไปคิดทบทวนเอง เขายืนขึ้นแล้วยื่นแบงค์ให้พนักงานโดยไม่หันหัวมาแล้วจากไป ในเมื่อจะต้องแต่งงานกับจงหยุนซาง เขาก็จะใช้ให้คุ้มค่า ถ้าไม่ใช้ให้คุ้มค่าเขาก็คงรู้สึกผิดกับตัวเอง
จงหวีฉวนหัวเราะเย็นชามองเย่เชินหลินจากไป เย่เชินหลิน ฉันไม่มีวันเสียใจภายหลัง การไล่ล่าตำแหน่งเป็นภารกิจหรือสิ่งที่ฉันต้องทำ ถ้าวันหนึ่งฉันไม่มีพลังตำแหน่ง ฉันถึงจะเสียใจภายหลัง
มองจากอีกมุมหนึ่ง จงหวีฉวนก็ยังชอบจงหยุนซาง เพราะยังไงก็เติบโตด้วยกัน มนุษย์มีจิตวิญญาณไม่สามารถที่จะไร้ความรู้สึกทุกอย่าง เขามีแค่เซี่ยชีหรั่นกับจงหยุนซาง ก่อนหน้านี้สิบปี เซี่ยชีหรั่นที่เป็นลูกสาวของเขาคนนี้ ซึ่งเขาไม่เคยรู้มาก่อน ถ้าจะพูดถึงความสัมพันธ์ ก็คงจะสู้จงหยุนซางไม่ได้
ตั้งแต่เซี่ยชีหรั่นพักอยู่ที่นี่ก็ไม่เคยพบจงหวีฉวนอีก ทุกครั้งที่เธอขอพบจงหยุนซางหรือจงหวีฉวน ก็มักจะถูกคนที่เฝ้าเธอปฏิเสธโดยตรง เซี่ยชีหรั่นขอหลายรอบมากเกินไป คนเฝ้าก็รู้สึกรำคาญใจ จึงไม่มีความเกรงใจต่อเซี่ยชีหรั่นอีก
“คุณเซี่ย คุณตายใจเถอะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนสูงส่งจริงงั้นหรอ ? เธอเป็นแค่สิ่งของที่ประธานนำมาทำข้อแลกเปลี่ยนเท่านั้น ประธานเขาไม่ได้ป่วยด้วยซ้ำ”
หญิงสาวที่ไม่มีประสบการณ์มากนัก กล่าวด้วยความดูถูกเหยียดหยาม
เซี่ยชีหรั่นมองหญิงสาวคนนั้น ไม่พูดอะไร หญิงสาวคนนี้จะพูดแบบนี้ก็ไม่แปลก เพราะยังไงจงหวีฉวนก็ไม่ได้ทำเรื่องแบบนี้ครั้งแรก แม้จะไม่ได้เจอจนชิน แต่ก็ยังพอรับได้ แต่แค่เซี่ยชีหรั่นไม่คิดว่าจงหยุนซางจะพาเธอมาที่นี่ ที่ผ่านมาเซี่ยชีหรั่นเชื่อใจเธอมาตลอด และเห็นเธอเป็นพี่สาว
“คุณเซี่ย เธอแค่พูดเล่น คุณไม่ต้องสนใจ ”ผู้ชายที่ยืนข้างผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองเธอ เขาก็ปวดหัว แทนเธอ คู่หูของเขาคนนี้มีความสามารถ แต่ไม่ได้เป็นคนคิดร้ายอะไร แค่อยากพูดอะไรก็พูด
“พวกคุณออกไปเถอะ ! ” เซี่ยชีหรั่นยิ้มพร้อมกับส่ายมือ เธอไม่รู้ว่าตัวเองยังหัวเราะออกมาได้อย่างไรอาจเป็นเพราะผ่านอะไรมาเยอะ น้ำตาจะไม่ไหล แต่เสียงหัวเราะกลับเป็นตัวฆ่าที่แข็งแกร่ง
ในเมื่อเธอเป็นสิ่งของที่ใช้ทำการแลกเปลี่ยน จงหวีฉวนก็ไม่ได้ป่วยจริง แล้วเธอจะอยู่ตรงนี้ไปเพื่ออะไร? มองพวกเขาใช้ตัวเองเป็นสิ่งของในการทำข้อแลกเปลี่ยน จากนั้นมายิ้มนับเงินให้พวกเขา ? แม้เซี่ยชีหรั่นจะใจกว้างแค่ไหน ก็ทำไม่ลง
ชายและหญิงมองเซี่ยชีหรั่นยิ้ม รู้สึกแปลกเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าแปลกตรงไหน
“ไปกันเถอะ เธอกำลังตั้งครรภ์ ดูท่าแล้วก็คงจะไม่สามารถทำอะไรได้ ” หญิงสาวคนนั้นยังคงไม่เห็นความสำคัญของเซี่ยชีหรั่น เธอลืมความยิ่งใหญ่ของคนเป็นแม่ไปแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ก็ต้องไม่เข้าใจ
เซี่ยชีหรั่นมองทั้งสองออกไปพร้อมกับรอยยิ้ม เธอต้องรีบหาวิธีออกไปจากที่นี่
“ลูกแม่ แม่จะพาลูกออกไป เพราะฉะนั้นลูกต้องเชื่อฟัง ช่วยแม่ให้เราออกไปด้วยกัน ดีไหม? ”เซี่ยชีหรั่นพูดคนเดียวพลางจับท้องไปด้วย สายตาเธอมีแต่ความมุ่งมั่น
คนพวกนั้นเฝ้าได้เคร่งครัดมาก เซี่ยชีหรั่นเกือบจะหนีไปได้สำเร็จ ใครจะไปรู้ว่าจะเจอเด็กสาวน้อยคนหนึ่ง หญิงสาวน้อยคนนั้นบอกคนอื่นว่าเซี่ยชีหรั่นอยู่กับเธอ
เซี่ยชีหรั่นโชคร้ายมาก เธอโดนชายหญิงคู่นั้นพากลับมา
“ฉันก็ว่ามันแปลกตรงไหน ที่แท้ก็แปลกที่สายตาของเธอ เธออยากออกไปจากที่นี่ มีแค่โอกาสครั้งเดียวเท่านั้น ตอนนี้พวกเราจะเปลี่ยนคิวกันเฝ้าเธอ เธอไม่มีโอกาสหนีออกไปแล้ว พรุ่งนี้เราจะส่งเธอไปให้เย่เชินหลินตั้งแต่เช้า เพียงแค่ส่งไปถึงตระกูลเย่ ส่วนเรื่องอื่นพวกเราไม่สน ”หญิงสาวมองเซี่ยชีหรั่นอย่างโกรธ ผู้หญิงคนนี้เจ้าเล่ห์มาก ถ้าไม่ใช่เพราะสาวน้อยคนนั้น พวกเขาจะกลับไปรายงานยังไง ? คิดถึงผลของการลงโทษที่ทำภารกิจไม่สำเร็จ หญิงสาวจึงโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว
“แต่ว่า เธอไม่ต้องดีใจหรอก ส่งเธอกลับไปให้เย่เชินหลินไม่ใช่เรื่องดี พรุ่งนี้เขาจะแต่งงานกับคุณหนูของเราแล้ว ” หญิงสาวกล่าวด้วยความคึกคะนองราวกับว่าเป็นการแต่งงานของเธอเอง
หลังจากได้ยินสิ่งที่หญิงสาวคนนี้กล่าวแล้ว เซี่ยชีหรั่นกลับเฉยชา ในเมื่อจะส่งเธอไปที่เย่เชินหลิน เธอจากไปจะดีกว่า การแต่งงานของเย่เชินหลิน จะต้องมีคนให้ความสำคัญจำนวนมาก คนอื่นอื่นจะสนใจเธอน้อยลง นี่เป็นโอกาสที่เธอจะหนีออกไปได้ดีที่สุด เธอต้องหนีออกไป หนีไปจากที่นี่
เวลากลางคืน11โมง เซี่ยชีหรั่นก็โดนส่งมาที่ตระกูลเย่เรียบร้อยแล้ว แต่มีแค่เย่เชินหลินคนเดียวที่รู้ โม่เสี่ยวหนงก็ไม่รู้ว่าเธอกลับมาอีกครั้ง
เย่เชินหลินมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นภายใต้โคมไฟสลัว สีหน้าของเขาเคร่งขรึมและเขายิ้มเพื่อดูว่าผู้หญิงคนนี้คิดอะไรและจะทำอะไร
เซี่ยชีหรั่นนั่งอยู่ข้างโต๊ะตลอด คิดแต่เรื่องของตัวเอง เธอไม่ได้กล่าวแม้แต่คำเคารพทักทาย
เย่เชินหลินคิดว่าเขาไม่มีเรื่องแต่หาเรื่องให้ตัวเอง เขามาพบเซี่ยชีหรั่นเอง ?
“เซี่ยชีหรั่น เธอรู้ไหม พ่อของเธอมอบเธอให้ฉันแล้ว ”เย่เชินหลินหัวเราะเย็นชาและพูด : “ เธอรู้ไหมว่าทำไมเธอถึงโดนมอบมา เพราะมีแต่จงหยุนซางเท่านั้นที่เขาอยากดูแล ”
เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลิน ไม่พูดอะไร จงหวีฉวนเอาเธอเป็นสิ่งของแลกเปลี่ยน ถ้าบอกว่าไม่โกรธก็คงจะไม่จริง เซี่ยชีหรั่นโกรธมาก แต่เธอควบคุมได้ดี
“คุณเย่ ขอบคุณสำหรับคำเตือนของคุณ แต่ฉันขอโทษด้วย ฉันเป็นตัวของฉัน ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะเอามาเป็นสิ่งของแลกเปลี่ยน ”
ใช่แล้ว เซี่ยชีหรั่นจะเป็นตัวของตัวเอง เธอไม่อยากเป็นอาวุธเสียสละในการสู้รบของพวกเขา
“เธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะคุยกับฉันหรอ ? รอให้ฉันได้แต่งงานกับจงหยุนซาง สิ่งแรกที่ฉันจะทำก็คือเอาลูกในท้องของเธอออก ไม่งั้นฉันคงจะรู้สึกผิดต่อหยุนซาง ” เย่เชินหลินไม่ได้มองเซี่ยชีหรั่น เขารู้ว่าคำพูดนี้พูดออกมาแล้วจะทำให้เธอเจ็บแค่ไหน แต่เย่เชินหลินก็พูดออกมา
“เชิญคุณเย่ตามสบายค่ะ ” เซี่ยชีหรั่นไม่อยากทะเลาะกับเย่เชินหลิน เธอแค่อยากทำให้เขารีบออกไป
ฝีเท้าของเย่เชินหลินหยุดลงสักพัก แต่ไม่นาน
มองฝีเท้าของเย่เชินหลิน เซี่ยชีหรั่นรู้สึกดีใจมาก แค่เย่เชินหลินไป คนอื่นอื่นก็ต้องตามไปสถานที่ที่สำคัญ เธอจึงจะมีโอกาสหนีได้ ขอบคุณที่เย่เชินหลินแต่งงานในวันนี้ ไม่เช่นนั้นเธอก็ไม่รู้ว่าหัวใจของเธอจะถูกเผาไหม้อีกนานแค่ไหน และเธอก็ยังคงหลุดออกมาจากความดีงามที่ตัวเองสร้างไว้ไม่ได้
เซี่ยชีหรั่นยืนอยู่ที่สนามบิน สวมแว่นกันแดด ดูข่าวที่ออกอากาศติดอันดับหนึ่งของตงเจียง ใช่ ถูกต้อง เย่เชินหลินผู้มีค่าตัวเป็นล้านล้านกำลังจะแต่งงานกับลูกสาวจากคณะกรรมการที่สูงส่ง
เซี่ยชีหรั่นมองทั้งสองที่คุ้นเคย เธอหัวเราะ ไม่แปลกที่จงหยุนซางจะพาเธอกลับมาขังไว้ เมื่อเผชิญหน้ากับความรักทุกคนก็ล้วนเห็นแก่ตัวหมด
ใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นเคยของเย่เชินหลิน เขาแต่งตัวครบและเรียบร้อย
จงหยุนซางเป็นคนที่ตื่นตาที่สุด ด้วยชุดแต่งงานสีขาว วันนี้เป็นวันที่มีความสุขของเธอ เธอควรจะมีความสุข แต่เซี่ยชีหรั่นรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย จงหวีฉวนดูเหมือนจะไม่พอใจกับงานแต่งงาน ใบหน้าของเธอทั้งมีความสุข และเหมือนจะเสียใจ