สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 1075 สาวใช้ตัวแสบ 979

ตอนที่ 1075 สาวใช้ตัวแสบ 979
เย่เชินหลิน คุณกับเซี่ยชีหรั่นออกไปเที่ยว หลังจากนั้นปล่อยให้พี่สาวของเขาทำงานให้หรือ？
หลินเจี๋ยมองดูเวลา รีบไปตอนนี้เย่เชินหลินจะยังอยู่หรือเปล่า？ถ้าเขายังอยู่อาจจะสามารถทำธุระอย่างอื่นได้
แต่หลินเจี๋ยก็ต้องผิดหวัง เย่เชินหลินพาเซี่ยชีหรั่นออกมาแล้ว
“คุณจะพาฉันไปไหน？”เซี่ยชีหรั่นมองเห็นว่าไม่ใช่ทางไปตระกูลหลี่ จึงถามเย่เชินหลินด้วยความสงสัย แต่เซี่ยชีหรั่นกลับไม่กลัวเย่เชินหลินทำร้าย เธอแค่เพียงแปลกใจว่าเขาจะพาเธอไปที่ไหน
“เมื่อถึงแล้วคุณจะรู้เอง”
เย่เชินหลินตอบอย่างเท่ๆ เขาอยากทำเซอร์ไพรส์ให้เซี่ยชีหรั่น
เซี่ยชีหรั่นเห็นว่าถามไปก็ไร้ผล ทำได้เพียงปล่อยวาง เมื่อถึงก็จะรู้เอง
เย่เชินหลินอารมณ์ดี หายากนักที่ยัยตัวเล็กจะยอมร่วมมือแบบนี้ คนที่มีความคิดชายเป็นใหญ่อย่างเขาพึงพอใจมาก
ในไม่ช้า เย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นก็มาถึงร้านขายเครื่องประดับ
“คุณพาฉันมาซื้ออะไร？”
เซี่ยชีหรั่นมองเห็นเครื่องประดับสวยงามและล้ำค่าเหล่านั้น ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกดี ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยเห็นเครื่องประดับเหล่านี้ เธอยังออกแบบด้วยตัวเอง แต่ทำไมเมื่อถูกเย่เชินหลินพามาจึงรู้สึกหวั่นไหว？
เย่เชินหลินมองเห็นความปิติยินดีให้แววตาของเซี่ยชีหรั่น เขาแอบดีใจ ที่แท้เขาทำถูกแล้ว ถึงอย่างไรยัยตัวเล็กก็คือผู้หญิง ที่แท้แล้วไม่ชอบ มองดูคนที่ชอบมอบสิ่งของให้เธอ เชื่อว่ายัยตัวเล็กก็จะชอบ
“พรุ่งนี้ต้องเข้าร่วมงานประมูล คุณไม่มีเครื่องประดับ ควรจะซื้อให้ตัวเองสักชิ้นนะ！”เย่เชินหลินกล่าวตามความเป็นจริง ไม่รู้สึกว่าสิ่งที่พูดผิดอะไร
เซี่ยชีหรั่นมองเย่เชินหลิน ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร คุณชายเย่คนนี้ความจำไม่ดีจริงๆ เขาจะซื้อของขวัญให้เธอในฐานะอะไร？พวกเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันแล้ว ไม่จริงหรือ？
“ยืนงงอยู่ทำไม เข้ามาเลือกดูสิ”เย่เชินหลินดึงเซี่ยชีหรั่นมาที่เคาน์เตอร์อย่างไม่พูดพร่ำทําเพลง
“สวัสดีค่ะ สนใจชิ้นไหนสามารถหยิบออกมาดูอย่างละเอียดได้ค่ะ”พนักงานที่เคาน์เตอร์กล่าวอย่างสุภาพ รอยยิ้มบนใบหน้าสง่างาม แค่มองก็รู้ว่าผ่านการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด
“คุณครับ ที่นี่มีสร้อยข้อมือกี่แบบ？”เย่เชินหลินนึกถึงสร้อยข้อมือที่เซี่ยชีหรั่นนำไปบริจาค หรือว่ายัยตัวเล็กชอบสร้อยข้อมือ？เธออยากออกมาซื้อของกับเย่เชินหลินแต่คิดไม่ถึงว่าเย่เชินหลินจะพาเธอมาซื้อเครื่องประดับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเซี่ยชีหรั่นก็ไม่ชอบสวมใส่เครื่องประดับเพชรพลอย สวยงามเปล่งปลั่งจากข้างใน เธอยังคงเป็นเซี่ยชีหรั่นที่เป็นธรรมชาติมองแล้วสบายตา
“เชินหลิน ฉันไม่อยากได้” เซี่ยชีหรั่นดึงเย่เชินหลินเดินออกมา
เย่เชินหลินรอคอยการเรียกชื่อแบบนี้ที่ห่างหายไปนาน เขาดีใจมาก：“พรุ่งนี้ร่วมงานการกุศล คุณยังไม่มีเครื่องประดับที่พอเข้าท่า ก่อนหน้านี้ก็เก่าหมดแล้ว”
“แต่ฉันไม่อยากได้”เซี่ยชีหรั่นมุ่ยปาก ในตอนนี้เหมือนเด็กมาก
“เด็กดี อย่าดื้อสิ ”เย่เชินหลินคิดอยากจะพูดแบบนี้
“ในวันนี้ การจัดงานการกุศลครั้งนี้ สามารถช่วยเหลือผู้คนมากมายที่พวกเราต้องการช่วยเหลือได้！”
พิธีกรการจัดงานการกุศลครั้งนี้คือหญิงสาวคนหนึ่ง อายุประมาณยี่สิบห้าปีต้นๆ ผมยาวประบ่าสีดำ เครื่องหน้าละเอียดงดงาม สวมใส่สูทสีดำ！เธอมีชื่อว่าสวี่หลิง！
ขอเชิญตัวแทนการระดมทุนผู้อำนวยการเย่เชินหลินจากบริษัทพลังงานกล่าวอะไรกับพวกเราสักเล็กน้อย！
เซี่ยชีหรั่นมองเห็นเหตุการณ์ เย่เชินหลินหลังจากส่งเธอแล้วก็ออกไปกลางคัน กลับกลายเป็นได้รับเชิญ เขาต้องมีส่วนช่วยขับเคลื่อนด้วยแน่นอน！
“ผมระดมทุนในนามของภรรยาของผม เธอมีความปรารถนาจะช่วยเหลือผู้อื่น！”เย่เชินหลินยืนอยู่บนเวที ชายตามองผู้คน ด้วยท่าทางยโสโอหังอย่างยิ่ง
“คุณเย่ภรรยาของคุณช่างมีจิตใจที่งดงามจริงๆ！”
“จริงด้วย！”
เสียงดังขึ้นคล้อยตามไม่หยุดหย่อน เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้ว เธอไม่ต้องการภาพลักษณ์ที่สูงส่งแบบนี้！
เย่เชินหลินยืนอยู่บนเวที สายตาจับจ้องมองดวงตาคู่ใสสะอาดนั้น หญิงสาวกำลังขมวดคิ้ว ในโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล สายตาของเขามีเพียงคนเดียว
เย่เชินหลินส่งไมโครโฟนคืนให้แก่พิธีกรอย่างสุภาพ ตอนนี้เขาอยากไปยืนข้างเซี่ยชีหรั่นที่สุด เย่เชินหลินรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่เคียงข้างเธอเท่านั้น
“ลำดับต่อจากนี้ พวกเราจะทำการเริ่มประมูล”พิธีกรถือไมโครโฟนไว้สักพักหนึ่ง มันคือไมโครโฟนที่เย่เชินหลินถือ เธอยังคิดว่าจะไม่ล้างมือด้วยซ้ำ น่าเสียดายคุณชายเย่มีภรรยาแล้ว นอกจากนี้ยังรักภรรยาของเขามาก อยากรู้จริงๆว่าพระชายาคือใคร
“ภรรยาของคุณคือใคร？”เซี่ยชีหรั่นไม่ยอมรับว่าเธอรู้สึกอิจฉา แต่เธอกับเย่เชินหลินไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว เธอไม่มีสิทธิ์ไปถามเรื่องของเขา แต่เซี่ยชีหรั่นอดถามไม่ไหว ภรรยาของเขาคือใคร
“คุณลองพูดมาสิ？”เย่เชินหลินมองเห็นเซี่ยชีหรั่นออกอาการหึงหวงอย่างชัดเจน แถมยังทำท่าทางไม่ยอมรับแต่โดยดี เขาชอบท่าทางเล็กๆน้อยๆแบบนี้จริงๆ
เซี่ยชีหรั่นเชิดหน้าขึ้น ไม่หันไปมองเย่เชินหลิน พี่สวี？พี่สวีไม่ได้บอกว่าจะไปร่วมงานอภิปรายการวิจัยหรอกหรือ？เห็นว่าเซี่ยชีหรั่นไม่หันกลับมาเป็นเวลานาน เย่เชินหลินไม่ยินยอม หันไปมองตามสายตาของเธอ เย่เชินหลินจึงพบกับสวีเห้าเซิง เป็นเพราะผู้ชายคนนี้ ชีหรั่นถึงไม่หันกลับมาใช่ไหม？
ดูเหมือนเขาต้องลงมือตรวจสอบว่าผู้ชายคนนี้มีความสัมพันธ์กับเซี่ยชีหรั่นอย่างไร？ในขณะนี้ความรู้สึกวิกฤตในใจของเย่เชินหลินเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน
สวีเห้าเซิงก็มองเห็นสายตาของเซี่ยชีหรั่น เขายิ้มอย่างอ่อนโยน ทำให้คนรู้สึกเหมือนกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิ เสี่ยวอ้ายมาที่นี่ เขาจะไม่มาได้อย่างไร？ไม่ใช่ว่างานพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์จะไม่สามารถดำเนินการได้ถ้าขาดเขาไปหนึ่งคน แต่ถ้าเซี่ยชีหรั่นขาดเขาไปจะต้องขาดสีสันไปมาก
ซือซือนั่งอยู่ข้างหลินเจี๋ย เธอเอาแต่สังเกตสวีเห้าเซิง มองเห็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนของเขา สามารถเห็นได้โดยปริยายว่าทำไมถึงยิ้มเช่นนี้ ซือซืออิจฉาริษยาจนบ้าคลั่ง แม้แต่หลินเจี๋ยข้างกายก็สังเกตได้ถึงความผิดปกติของเธอ
“เป็นอะไร？”
“เปล่าค่ะ”ซือซือตอบคำถามเสียงออดอ้อน มองไปที่เวทีแทน
หลินเจี๋ยหันไปมองทางสวีเห้าเซิง และคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วน ถ้าเมื่อสักครู่เขามองไม่ผิดซือซือกำลังมองเห้าเซิง หรือว่าพวกเขารู้จักกัน？ไม่น่าจะใช่เห้าเซิงอยู่ที่อเมริกาตลอด
ส้งซูหาวพาเซียวเสี่ยวลี่มานั่งที่แถวหลัง เขามองไปเรื่อยเปื่อยจนพบเขากับเซี่ยชีหรั่น การชำเลืองมองครั้งเดียวทำให้เขาประทับใจไม่รู้ลืม ก่อนหน้านี้ชอบเพราะความสวยงามของเธอ แต่ในเวลานี้ ส้งซูหาวหัวใจเต้น เพียงเพราะแววตาของเซี่ยชีหรั่น หลังจากผ่านไปหลายปียังคงรักษาแววตาที่สะอาดบริสุทธิ์ ผ่านประสบการณ์มากมาย ส้งซูหาวเข้าใจหลายสิ่ง
เซียวเสี่ยวลี่พบว่าส้งซูหาวผิดปกติ
“เป็นอะไรไป？”เซียวเสี่ยวลี่ถามอย่างไม่ค่อยพอใจ ใช้ชีวิตกับส้งซูหาว เธอรู้สึกเสียใจมาก เธองดงามเหมือนดอกไม้ทำไมถึงได้แต่งงานกับคนไร้ความสามารถอย่างส้งซูหาว？เซียวเสี่ยวลี่ไม่ยินยอม แต่ไม่ยินยอมแล้วจะเป็นอย่างไร？ชีวิตของเธอช่างเลวร้าย ทำได้เพียงยอมรับชะตากรรม
“เปล่า”ส้งซูหาวถอนสายตากลับมาอย่างอาลัยอาวรณ์ ตั้งใจมองการประมูลที่กำลังดำเนินขึ้นบนเวทีแทน
“ฉันได้ยินมาว่ารายการสุดท้ายของการประมูลคือผลงานศิลปะความเจ็บปวดที่ออกแบบโดยหมี่ลี่ คุณซื้อให้ฉันหน่อยสิ”เซียวเสี่ยวลี่นึกถึงข่าวลือบนอินเตอร์เน็ตเหล่านั้น ในฐานะผู้หญิงหนึ่งคน ใครต่างก็อยากสวมใส่เครื่องประดับที่ออกแบบโดยหมี่ลี่ นี่ถึงจะแสดงให้เห็นว่าเธอเซียวเสี่ยวลี่มีความหมาย
ในความเป็นจริงไม่ว่าจะดีและแพงแค่ไหน เครื่องประดับที่มีความหมายจับคู่กับคนธรรมดาแค่ไหนก็ทำให้เครื่องประดับที่แสนหรูหราเหล่านั้นเสื่อมเสีย
ส้งซูหาวไม่ใช่คุณผู้ชายที่ไม่รู้จักคิดคนนั้นอีกแล้ว การแบกรับภาระบริษัทของตัวเองทำให้ส้งซูหาวเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่าเงินไม่ได้หามาง่ายๆ เขาก็ยังชื่นชมเย่เชินหลินจากใจจริง
เพียงแต่น่าเสียดายที่มารู้ตัวเมื่อสายเกินไป
มองเห็นส้งซูหาวไม่ตอบ เซียวเสี่ยวลี่รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ผู้ชายไร้ความสามารถ
เซียวเสี่ยวลี่รู้เรื่องในปีนั้นของเย่เชินหลิน เธออยากรู้มากว่าตอนนี้ใครคือคุณผู้หญิงตระกูลเย่
“เซี่ยชีหรั่น？”เซียวเสี่ยวลี่แทบจะร้องเสียงหลง เธอเอามือปิดปาก ผู้คนรอบข้างต่างเหลือบมองเธอโดยไม่พูดอะไรออกมา
“เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร？”เซียวเสี่ยวลี่เอ่ยถามส้งซูหาว เซี่ยชีหรั่นไม่ได้หายสาบสูญไปหลายปีแล้วหรอกหรือ？ทำไมถึงได้ปรากฏตัวขึ้น？
“สนใจเรื่องของตัวเองเถอะ ผมจะไปรู้ได้อย่างไรว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่”ส้งซูหาวอยากหันไปมองเซี่ยชีหรั่น แต่เนื่องจากนิสัยขี้หึงของเซียวเสี่ยวลี่ที่เพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อนในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ส้งซูหาวไม่อยากทำให้เซี่ยชีหรั่นเดือดร้อน ก่อนหน้านี้เขาก็รู้สึกผิดต่อเซี่ยชีหรั่น
เซียวเสี่ยวลี่ถลึงตาใส่ส้งซูหาวอย่างโหดเหี้ยม มองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าวันนี้ใครมาบ้าง
เมื่อมองเห็นซือซือ เซียวเสี่ยวลี่รู้สึกคุ้นเคยกับผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างมาก แต่เธอไม่เคยเจอหล่อนมาก่อน
ซือซือยิ้มอย่างเหยียดหยามมองไปที่เซียวเสี่ยวลี่ เมื่อมองเห็นส้งซูหาวซือซือแอบจับตาดูอย่างเงียบๆ คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอเซียวเสี่ยวลี่ ดูเหมือนเซียวเสี่ยวลี่จะกลายเป็นคุณผู้หญิงตระกูลส้ง เธอมีความสามารถจริงๆ
การประมูลดำเนินมาถึงรายการสุดท้ายที่หลายคนรอคอย
“ลำดับต่อไปพวกเราจะมาทำการประมูลของชิ้นสุดท้าย ผลงานศิลปะความเจ็บปวดของหมี่ลี่ แขกผู้มีเกียรติทุกท่านคะ ดิฉันเชื่อว่าผู้คนมากมายต่างรู้จักหมี่ลี่ ผลงานการออกแบบของเธอมีความหมายอันลึกซึ้ง มักมีเรื่องราวซ่อนอยู่ภายใน วันนี้ พวกเราโชคดีมากที่มีคุณผู้หญิงท่านหนึ่งบริจาคผลงานศิลปะความเจ็บปวดชิ้นนี้”
พิธีกรสาวสวยเพิ่งจะพูดถึงตรงนี้ ผู้คนด้านล่างเวทีต่างพากันฮือฮา นั้นก็เพราะ ทุกคนที่นี่ต่างเป็นคนร่ำรวย หมี่ลี่ผู้โด่งดังในวงการแฟชั่นล่าสุด ใครจะไม่รู้จัก？
เย่เชินหลินยิ้มบางๆอยู่ตลอด เมื่อวานเขารู้ว่าสิ่งของที่ยัยตัวเล็กประมูลคือผลงานศิลปะความเจ็บปวด ดูเหมือนว่ายัยตัวเล็กจะใช้ชีวิตที่ต่างประเทศได้ดีกว่าที่เขาคิดเอาไว้มาก หมี่ลี่ในวงการแฟชั่นต้องเป็นคนที่มีอำนาจยิ่งใหญ่แน่นอน ยัยตัวเล็กสามารถไปรู้จักเธอได้ นี่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับสิ่งที่พวกเขากำลังปรึกษาหารือกัน
ถึงแม้ชีหรั่นจะไม่ช่วยเขา ก็สามารถช่วยหลี่เหอไท้ได้ ยัยตัวเล็กจิตใจดีแบบนี้ เห็นแก่หน้าของจ้าวเหวินอิง ชีหรั่นต้องช่วยแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นหลี่เหอไท้ยังดีกับชีหรั่นมาตลอด
ข้อมูลที่เกินความคาดหมายทำให้เย่เชินหลินยิ่งมีความสุข มองเห็นสวีเห้าเซิงก็เปลี่ยนเป็นถูกชะตา
หลินหลิงกับไห่ลี่หมินนั่งด้านข้างเย่เชินหลิน หลินหลิงคือผู้ช่วยของเขา เธอคุ้นเคยกับอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปมาของเย่เชินหลิน คุณเย่มีความสุขกับเรื่องอะไรนะ？
“สิบล้านหยวน”ผู้หญิงหน้าตาอ่อนหวาน แวบแรกที่เห็นคือหญิงสาวแต่งตัวแบบลูกสาวเศรษฐีลุกขึ้นตะโกนเสียงดัง
“สามสิบล้าน”ไม่รอให้เสียงของหญิงสาวสิ้นสุดลง ก็มีเสียงอีกเสียงดังขึ้นมา
“หกสิบล้าน”
……
เซี่ยชีหรั่นมองการเสนอราคาที่ยอดเยี่ยมด้านล่างเวทีอย่างตกตะลึง เธอไม่รู้ว่าผลงานของตัวเองจะดึงดูดผู้คนเช่นนี้ ถ้ารู้ก่อนหน้านี้คงจะพกมาเยอะหน่อย เพื่อช่วยเหลือคนเหล่านั้น