สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่ 1302 หญิงรับใช้ของคุณชายเย่1202

บทที่ 1302 หญิงรับใช้ของคุณชายเย่1202
“ได้ค่ะ”Antiกลัวว่าตัวเองจะเสียการคุ้มครองจากเซี่ยชีหรั่นแล้วตกไปอยู่ในมือของผู้ชายคนนั้น เลยรับปากไปอย่างอ้ำๆอึ้งๆ
เซี่ยชีหรั่นหันมามองหน้าผู้ชายอย่างโกรธต่อ：“แล้วก็คุณอีกคน！จะเล่นก็เล่นดีๆ！ทำไม คนอื่นจะวางห้าแสนไม่ได้หรือไง！”
คนรอบข้างโห่ร้องขึ้นมา แล้วล้อมวงเข้ามาอย่างสนใจ สีหน้าของผู้ชายเขียวไปหมดแต่ก็ระบายอารมณ์ไม่ได้ ได้แต่นั่งกลับไปอย่างเก็บโกรธอีกครั้ง
“หึๆ”เย่เชินหลินหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี เห็นเซี่ยชีหรั่นหันหน้ามา ดวงตาเธอยังเต็มไปด้วยไฟโกรธที่ยังไม่จางหาย เย่เชินหลินรู้สึกว่าเซี่ยชีหรั่นตอนนี้เหมือนแมวเหมียวที่โกรธจัดไม่มีผิด เขาอดไม่ได้ยื่นมือไปจับคางเธอหยอกเล่นทีนึง
หน้าของเซี่ยชีหรั่นแดงขึ้นทันที เพิ่งตระหนักได้ว่าตัวเองถึงขั้นอาละวาดท่ามกลางสาธารณะแบบนี้ แล้วก้มหน้าลงทันที
พนักงานแจกไพ่เดินมาข้างหน้า สุ่มแทง5000/10000“ผมตามหนึ่งแสน” ผู้ชายอังกฤษคนเมื่อกี้ยักคิ้ว แล้วมองหน้าเย่เชินหลินทีนึง ลงเพิ่มอีกหนึ่งแสน
“ผมมี3.2ล้านชิป คุณมีห้าแสน เป็นไง อยากจะเล่นเกมใหญ่สักตั้งมั้ย”ผู้ชายกำชิปแล้วพูดด้วยเสียงหัวเราะ
เย่เชินหลินมองไพ่ที่อยู่ในมือทีนึง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย：“ผมไม่ตาม”
“ไม่ตาม？ฮ่าๆๆ ไพ่คุณแย่ขนาดไหนกัน”ผู้ชายหัวเราะ เย่เชินหลินมองผู้ชายทีนึง เอาKKคู่นึงวางที่ไพ่เสีย
“KK จับคู่เฉพาะไพ่ดีกับAA ทำไมเขาถึงไม่ตาม？”คนรอบข้างต่างก็วิภาวิจารณ์ต่างๆนานาและแววตาที่มองเย่เชินหลินก็แอบสะใจและสมน้ำหน้าเขา
เย่เชินหลินรู้สึกมือตัวเองแน่นขึ้น ก้มหน้าก็เห็นเซี่ยชีหรั่นกำลังกำมือเขาไว้แล้วยิ้มให้เขา เย่เชินหลินใช้มือถูหลังมือของเซี่ยชีหรั่นที่นุ่มลื่น แล้วมองหน้าคนอังกฤษที่นั่งเงียบอยู่ข้างโต๊ะมาตลอดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“โง่จริงๆ แค่นี้ก็ไม่ตาม”ผู้ชายประชดขึ้น จู่ๆก็มีมีดเล่มนึงวิ่งผ่านมาปักลงที่โต๊ะของผู้ชาย ในห้องเกิดความวุ่นวายกันใหญ่ รปภ.รักษาความปลอดภัยเบียดเข้ามาเต็มทันที
“ที่นี่ไม่อนุญาตให้นำอาวุธเข้ามานะครับ คุณผู้ชาย”รปภ.รักษาความปลอดภัยพูดกับผู้ชายอย่างสุภาพ
ผู้ชายตกใจแทบตายกับมีดที่จู่ๆปักเข้าใส่หน้าโต๊ะตัวเอง นานสักพักถึงดึงสติกลับมาแล้วด่าทออย่างตัวสั่น：“นายไม่เห็นหรือไง？มีดเล่มนี้ต่างหากที่จู่ๆวิ่งผ่านมาปักที่โต๊ะของฉัน！ฉันไม่ได้เป็นคนพกมีดมา พวกนายยังไม่รีบไปตรวจสอบให้รู้อีก”
รปภ.รักษาความปลอดภัยเดินดูรอบๆในห้องแล้วกลับมาที่เดิมอีกครั้ง มองหน้าผู้ชายแล้วพูด：“คุณผู้ชายครับ ที่นี่ไม่อนุญาตให้พกอาวุธนะครับ”
สายตาของเย่เชินหลินมองมาที่ผู้ชาย ผู้ชายมองมีดแหลมคมที่อยู่ตรงหน้า กลัวจนเหงื่อแตก ราวกับรู้ว่าตัวเองกำลังหาเรื่องคนใหญ่โตเข้าแล้ว
เซี่ยชีหรั่นเหลือบไปเห็นบอดี้การ์ดของพวกเขาบนต้นไม้ทางนอกหน้าต่างแล้วพยักหน้าให้กับเธอ เห็นสีหน้าตกใจของผู้ชายแล้วหัวเราะออกมาทีนึงอย่างอดไม่ไหว
“ดีใจมากเลยหรอก？”เย่เชินหลินมองมาที่เธอ แววตาเต็มไปด้วยความรักใคร่และหลงใหล
เซี่ยชีหรั่นหยุดหัวเราะแล้วส่ายหัว แล้วพยักหน้าต่อ มือใหญ่ของเย่เชินหลินลูบผมยาวของเซี่ยชีหรั่นจนยุ่ง ผู้ชายข้างๆรีบจัดการสีหน้าตัวเองอย่างเก้อเขินแล้วพูด：“จะเล่นต่อมั้ย！ถ้าจะป้อนรักกันก็ออกไปป้อนกันข้างนอกโน่น！”
สายตาของเย่เชินหลินมองไปที่รูมีดที่ถูกดึงออกบนโต๊ะ ผู้ชายบ่นแล้วกลับไปนั่งอย่างเหงื่อแตก
เริ่มเกมต่อ คนอังกฤษมองเย่เชินหลินทีนึง จู่ๆก็หัวเราะแล้วพูด：“ก่อนหน้านี้ ดูแคลนคุณไป”เปิดไพ่ออกมา AAสองใบ
ในห้องมีเสียงโห่ร้องดังขึ้น เย่เชินหลินนั่งอยู่อย่างเงียบๆ ราวกับทั้งหมดนี้อยู่ในความคาดคิดของเขาไว้แล้ว เกมที่สอง ผู้ชายทำท่าจะเอาคืนให้ได้ ลงวงเงินพนันเป็นสองเท่าอย่างบ้าคลั้ง คนอื่นๆก็ลงตาม
เย่เชินหลินเคาะที่โต๊ะ คนอื่นๆเห็นว่าเย่เชินหลินไม่มีไพ่ดี ต่างก็แสดงออกสีหน้าค่อยดูเขาขายขี้หน้า
“เกหมดหน้าตัก”เย่เชินหลินนำชิปออกมาวางที่หน้าโต๊ะหมด
ผู้ชายกำลังอยากจะพูดอะไร พอเห็นท่าทีของเย่เชินหลินแล้วก็กลืนกลับไป คนอื่นๆต่างก็ผ่าน ผู้ชายเปิดไพ่Kในมือออกมา แล้วมองดูรอบๆอย่างได้ใจ ถ้าไม่มีอะไรเกินคาด เกมนี้เขาชนะกลับมาได้แน่ หลังจากนั้นเขาก็จะปรับความเหิมเกริมของเย่เชินหลินให้หนัก
เย่เชินหลินดูเหมือนจะไม่สนใจไพ่ดีของผู้ชายเลยแม้แต่นิด หยิบเช็กออกมาใบนึงวางที่โต๊ะ：“เป็นเช็กจากธนาคารสวิส 50ล้าน”
ผู้ชายมองหน้าเย่เชินหลินด้วยสายตาตะลึง ผู้ชายคนนี้ ที่เขาวางเดิมพันน้อยๆในก่อนหน้านี้ ก็เพื่อนหลอกตัวเองเล่นอย่างงั้นหรอ？
คนอื่นๆเห็นสีหน้ามั่นอกมั่นใจของเย่เชินหลินแล้วต่างก็หมอบไพ่ ผู้ชายดูเช็คห้าสิบล้านนี้แล้ว หน้าผากเหงื่อไหลไม่หยุด
จะเปิดไพ่มั้ย จะพนันต่อหรือเปล่า？ผู้ชายตื่นเต้นมาก เซี่ยชีหรั่นเห็นผู้ชายมือสั่นอยู่ตลอดเลยถามอย่างเป็นห่วง：“คุณไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ？”
ผู้ชายถูกคำถามของเซี่ยชีหรั่นทำจนตกใจวางไพ่ในมือทิ้งลงที่กองไพ่เสีย แล้วจ้องไพ่ในมือของเย่เชินหลินตาไม่ขยับ เย่เชินหลินยักคิ้วแล้วเปิดไพ่ในมือ4สองใบ ไพ่ในมือเล็กมาก
“ปัง！”ผู้ชายตบโต๊ะอย่างไม่พอใจ แม้แต่หน้าของAntiก็ไม่มองแล้วเดินไปทางออก“คุณจะไปง่ายๆแบบนี้เลยหรอ？”
เย่เชินหลินจับไพ่เล่นอยู่ในมือแล้วพูด ผู้ชายหันหน้ามาแล้วพูดอย่างโกรธ：“คุณหมายความว่าไง？ไม่ไปตอนนี้แล้วจะรอดื่มน้ำชากับคุณหรือไง？”
จู่ๆ ในกลุ่มคนก็มีผู้หญิงคนนึงสะดุดล้มแล้วมาชนผู้ชายเข้า ผู้ชายรีบหลบแล้วกระเป๋าเสื้อก็มีไพ่สาดออกมามากมาย“นี่คุณเล่นโกงหนิ！”เซี่ยชีหรั่นตะโกน
ไม่ทันไร รปภ.รักษาความปลอดภัยก็พาคนมามากมายแล้วจ้องผู้ชายไว้อย่างเย็นชา อยู่ที่นี่ต้องรักษากฎ ใครที่กล้าเล่นโกง ถูกจับได้ ก็จะถูกตัดแขนตัดขาเป็นการลงโทษ
“ผมผิดไปแล้ว แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว พวกคุณอย่าทำแบบนี้เลยนะ ผมมีเงิน มีเยอะเลย ผมเอาเงินมาให้พวกคุณหมดเลย ！”ผู้ชายพูดอย่างหวาดกลัว
รปภ.รักษาความปลอดภัยชกไปที่ท้องของผู้ชาย แล้วลากผู้ชายไปนอกห้อง ไม่นานก็มีเสียงร้องโหยหวนของผู้ชายดังมา เย่เชินหลินปิดหูของเซี่ยชีหรั่นแล้วขมวดคิ้วขึ้นพูด：“อย่าไปฟังเลยนะ”
เซี่ยชีหรั่นเหลือบไปเห็นข้างๆ Antiไม่อยู่ที่เดิมแล้ว
“Antiล่ะ？”เซี่ยชีหรั่นพูดกับตัวเอง หางตาเหลือบไปเห็นAntiวิ่งไปทางระเบียงทางเดิน เซี่ยชีหรั่นรีบวิ่งตามเธอออกไป จู่ๆรอบๆก็มีเสียงปืนดังขึ้น
ผู้ชายที่ถูกลากออกไปวิ่งเข้ามา ใบหน้าถูกซ้อมจนไม่เหลือโครงหน้าเดิม ในมือจับปืนไว้แล้วยิงมากระหน่ำ คนในนั้นต่างก็กรี๊ดหนีเอาตัวรอด
มือของเย่เชินหลินที่จับมือของเซี่ยชีหรั่นไว้กลับถูกคนเบียดกันจนหลุดมือ เห็นเซี่ยชีหรั่นวิ่งไปทางเดิน เขามวดคิ้วไว้อย่างแน่น เย่เชินหลินยืนอยู่ที่เดิมอย่างเงียบๆ
“ทำไม？ทำไมไม่วิ่ง？แกเชื่อมั้ยว่าฉันส่งแกไปขึ้นสวรรค์ได้ในนัดเดียวนี่เลย！”ผู้ชายตะโกน！เย่เชินหลินพูดด้วยน้ำเสียงสงบ：“นายจะลองดูก็ได้นะ！”
ผู้ชายยิงไปที่ขาของผู้หญิงที่กำลังคิดหนี แล้วลากผู้หญิงมาข้างกายตัวเอง แล้วตะคอกใส่เย่เชินหลิน：“คุกเข่าลงซะ”
ยังไม่ทันพูดอะไร เย่เชินหลินแค่เอียงหัวนิดๆ ก็มีกระสุนนัดนึงยิงเข้าที่แขนซ้ายของผู้ชายอย่างไม่มีผิดพลาด
“รีบไปตามหาคุณผู้หญิงซะ”เย่เชินหลินมองหน้าผู้ชายอย่างขยะแขยงทีนึง แล้วเดินไปทางที่เซี่ยชีหรั่นวิ่งออกไป
ระเบียงทางเดินที่ยาวเหยียด สุดทางคือห้องน้ำ เซี่ยชีหรั่นเดินเข้าไปหาAntiแล้วตบที่ไหล่ของAntiเบาๆ Antiกรี๊ดร้องขึ้นมา ดึงเซี่ยชีหรั่นไว้แล้วพูดอย่างหวาดกลัว：“คือเขา！เขาเห็นฉันแล้ว ฉันต้องรีบหลบ”
“ใคร？”เซี่ยชีหรั่นถาม？
Antiดึงเซี่ยชีหรั่นแล้วพูด：“เมื่อกี้ ฉันเห็นคนนึงในนั้น เป็นคนที่อยู่ในที่ฉันถูกขายตัวไป ฉันว่าเขาน่าจะเห็นฉันแล้ว”
“พวกเขาจะมาหาผู้หญิงที่สามารถจับไปขายได้ในสถานที่แบบนี้ตลอด ทำไงดีคะ！”Antiกำลังพูดอย่างหวาดกลัว
เซี่ยชีหรั่นจับมือของAntiแล้วปลอบใจ：“ไม่เป็นไรนะ Anti ฉันจะอยู่ข้างกายเธอเอง พาฉันไปหาเขาได้มั้ย ฉันแค่อยากจะดูให้แน่ใจว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง”
Antiร้องไห้แล้วส่ายหัว แล้วมองหน้าเซี่ยชีหรั่น ภายใต้แววตาที่ให้กำลังใจของเซี่ยชีหรั่น สุดท้ายเธอถึงยอมเดินออกมา Antiพาเซี่ยชีหรั่นเดินจากสุดทางของระเบียงแล้วเลี้ยว ชี้ประตูห้องๆนึงแล้วพูดเบาๆ：“เขาเพิ่งเข้าไปเมื่อกี้”
ประตูปิดไม่มิด เซี่ยชีหรั่นมองผ่านประตูเห็นตาแก่คนนึงนั่งหันหลังให้ตัวเองอยู่ ในมือถือกาน้ำชาไว้ “Anti พาเพื่อนมางั้นหรอ？”
จู่ๆ ตาแก่ก็หันมามองทั้งสองที่อยู่นอกประตู Antiขัดขืนให้หลุดพ้นจากมือของเซี่ยชีหรั่นแล้ววิ่งกลับไปทางเดิม เซี่ยชีหรั่นอยากจะดึง Antiไว้ กลับเห็นเธอวิ่งกลับไปแล้ว
เซี่ยชีหรั่นได้ยินเสียงตาแก่ลุก เธอรู้ว่าถ้าวิ่งตามระเบียงทางเดินนี้ไปแล้วก็จะเจอเย่เชินหลินอย่างเร็ว แต่เธอกัดฟันแล้วกลับไปตามAnti
เห็นAntiวิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วล็อคประตู เซี่ยชีหรั่นเคาะประตูอย่างเร่งรีบแล้วพูด：“Antiรีบออกมาซะ หลบที่นี่ไม่ปลอดภัย ฉันพาเธอไปที่อื่น”
“ไม่เอา ฉันเดินไปไม่ไหว ฉันกลัว”Antiหลบอยู่ในห้องน้ำแล้วพูดด้วยเสียงร้องไห้ เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เซี่ยชีหรั่นรีบหลบเข้าไปอีกห้อง
“Anti？หนีออกจากบ้านเจ้านายโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้ มันผิดข้อตกลงนะ รีบออกมาซะ ไม่อย่างงั้น เราก็จะทำธุรกิจนี้ต่ออย่างลำบาก”
เสียงของตาแก่แหบมาก เสียงแหลมจนเหมือนใช้เล็บขูดขีดที่กระจก เซี่ยชีหรั่นเห็นรองเท้าผู้ชายหยุดลงที่ห้องกั้นของเธอ
จู่ๆ ตาขุ่นๆคู่นึงก็แนบเข้ามาที่บานประตู เซี่ยชีหรั่นตกใจ ไม่นานประตูก็ถูกคนเปิดออก ตาแก่มองเซี่ยชีหรั่นด้วยสายตาประหลาดใจ จากนั้นก็พูดอย่างรู้สึกสนใจ：“ดูท่าแล้ว เธอน่าจะรู้ว่าเราทำงานอะไรแล้วสินะ？Antiล่ะ？”
“ฉันไม่รู้”เซี่ยชีหรั่นทำคอแข็งแล้วปฏิเสธอย่างเสียงแข็ง
“ฉันแค่อยากได้ตัวเธอ คนนายไฮโซอย่างพวกคุณฉันยังไม่อยากจะยุ่งด้วย เรียกAntiออกมาซะ”ตาแก่ตาเดียวมองหน้าเซี่ยชีหรั่นอย่างร้ายกาจ
ตาของเซี่ยชีหรั่นสำรวจทางเดินอยู่ตลอด แล้วแอบถอดแหวนที่ใส่อยู่ตลอดแขวนไว้กับราวจับประตู พูดด้วยน้ำเสียงรังเกียจ：“เธอหนีออกจากทางหน้าต่างไปแล้ว พวกแกหาเธอไม่เจอหรอก”
ตาแก่มองดูที่หน้าต่าง มีรองเท้าคู่นึงอยู่จริง หันมามองเซี่ยชีหรั่นอย่างดุร้ายแล้วพูด：“หน้าตาผิวพรรณของเธอสวยกว่านางนั่นตั้งเยอะ สินค้าดีๆแบบนี้ ลูกค้าน่าจะสนใจมาก！”
เซี่ยชีหรั่นถูกผลักให้เดินออกจากประตูไป ข้างหน้ากำลังมีคนกลุ่มนึงเดินมา เย่เชินหลินกำลังพาบอดี้การ์ดค้นหาเธออยู่ ตาแก่รีบจับเซี่ยชีหรั่นเข้าไปในห้องหนังสือห้องนึง แล้วล็อกประตูไว้