สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่173 สาวใช้ตัวแสบ 77

ตอนที่173 สาวใช้ตัวแสบ 77
จิ่วจิ่วเข้าออกแบบนี้ไปหลายครั้ง เธอรู้สึกว่าตนเองกำลังเทน้ำให้วัว ก็ไม่รู้ทำไมกระเพาะของคุณชายใส่น้ำได้เยอะขนาดนั้น
รอบสุดท้าย เย่เชินหลินมองหน้าของจิ่วจิ่วแล้วพูดจางๆว่า“เธอเป็นคนสอนเซี่ยชีหรั่นหรอ”
“หา？ไม่ใช่ไม่ใช่ค่ะ ที่จริงฉันแค่เสนอเท่านั้น มันใส่เกลือเท่าไหร่ไม่เกี่ยวกับฉันเลย”จิ่วจิ่วรีบโยนความผิดออกไป
“เริ่มจากวันนี้ เธอไปช่วยคุณหมอห่าวต้มยา สองวันนี้เขาจะยุ่งหน่อย”เย่เชินหลินกำชับไป จิ่วจิ่วรู้สึกไม่ดีใจมาก ไอ้คนใจดำนี้รู้ได้ไงว่าเธอไม่ชอบกลิ่นยา
“คุณเย่ เปลี่ยนงานอื่นได้ไหมคะ”
“ได้ งั้นไปที่ถังบำบัดน้ำเสียและนำปุ๋ยคอกมารดดอกไม้เลย”เย่เชินหลินพูดขึ้น จิ่วจิ่วยอมแพ้แล้ว
“คนใจดำ คราวหลังฉันจะไม่สอนเธอแล้ว มันไม่อร่อยขนาดนั้นยังกินไปหมด นี่ชอบเธออยู่ชัดๆ”จิ่วจิ่วพึมพำด้วยเสียงเบาๆ
“ต้มยาสี่วัน”เย่เชินหลินขมวดคิ้วแล้วเปลี่ยนคำพูด
“OMG ขอสองวันเถอะนะ ฉันจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว ฉันไปแล้วค่ะคุณเย่ คุณค่อยๆดื่มน้ำไปเลยค่ะ”พูดจบจิ่วจิ่วก็วิ่งหนีไป
จิ่วจิ่วไปห้องของเซี่ยชีหรั่น พอเห็นเธอก็เริ่มบ่นกับเธอ
“ฉันบังเอิญมีเรื่องกับคุณชายแล้ว ไอคนนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ บอกว่าเป็นฉันสอนเธอแล้วลงโทษให้ฉันไปช่วยคุณหมอห่าวต้มยา ก็ไม่รู้ว่าเขารู้ได้ไงว่าฉันเกลียดกลิ่นยา พอได้กลิ่นนั้นฉันก็อยากจะอ้วก เธอไปช่วยฉันขอร้องคุณชายเถอะนะ”
เซี่ยชีหรั่นยิ้มแล้วตบหน้าเธอเบาๆแล้วพูดว่า“เธอนี่สมน้ำหน้า ดูสิเธอจะกล้าแกลงเขาอีกไหม ทั้งๆที่รู้มันไม่อร่อยก็ยังเอาไปให้เขากิน”
“ไอหยา เซี่ยชีหรั่น เธอกังวลว่าเขาหิวน้ำมากหรอ”
เซี่ยชีหรั่นหน้าแดงขึ้น ตบจิ่วจิ่วไปทีหนึ่งแล้วพูดว่า“อย่าเหลวไหล มีสักที่ไหน ฉันบอกกับเธอแล้วไงว่าคนที่ฉันรักเป็นคนอื่น”
จิ่วจิ่วเบ้ปากแล้วไม่พูดอีก อันที่จริงเมื่อได้ยินเธอพูดเรื่องระหว่างเธอกับโม่เสี่ยวจุน เธอรู้สึกว่าระหว่างพวกเธอไม่เหมือนเป็นคู่รักแต่เป็นพี่น้องมากกว่า
“ชีหรั่น ฉันไปหาคุณหมอห่าวแล้วนะ”พูดแล้วจิ่วจิ่วก็เปิดประตูเดินออกไป
“ฉันไปช่วยเธอจิ่วจิ่ว และคุณหมอห่าวก็มียาจะให้ฉันพอดี อีกทั้งฉันก็ชอบกลิ่นยาด้วย”ยังไงเธอไม่มีอะไรจะทำ ช่วงนี้เธอไปบอกกับพ่อบ้านให้เขาจัดงานให้เธอทำ พ่อบ้านก็ไม่จัดให้
ฐานะเธอในตอนนี้อึดอัดมาก ไม่มีงานทำแต่ก็รับเงินเดือนไป
“ขอบพระคุณมากเลยค่ะ แต่ถ้าคุณชายรู้แล้วท่านจะโทษฉันไหมอะ”จิ่วจิ่วถามเบาๆ
“ฉันว่าคงไม่หรอก ที่ให้เธอไปช่วยคุณหมอห่าวต้มยาก็แค่แกล้งเธอเท่านั้น เขาจะไม่เอาจริงๆหรอก เธอวางใจเดี๋ยวฉันจะไปพูดกับเขาให้”
เซี่ยชีหรั่นพอจิ่วจิ่วไปเคาะประตูของเย่เชินหลิน ตอนที่พวกเธอเข้าไป เย่เชินหลินยังดื่มน้ำอยู่
“คุณชายเย่ ฉันอยากไปช่วยคุณหมอห่าวต้มยาได้ไหมคะ ช่วงนี้ฉันก็ไม่มีอะไรจะทำ รู้สึกเบื่อๆ เลยมาของานกับท่านค่ะ”
เย่เชินหลินวางแก้วน้ำลง หางตาเหลือบมองไปเซี่ยชีหรั่นด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์“ตามใจ เธออยากไปก็ไป และไปกินยาของวันนี้พอดี”
ท่าทีเขาเย็นชามาก มันไม่เหมือนกับตอนที่อยู่ในห้องของเซี่ยชีหรั่น สำหรับการเปลี่ยนแปลงของเขาเซี่ยชีหรั่นก็ชินไปแล้ว
ที่จริงบางทีเธอก็ไม่อยากเห็นเขาที่ในสภาพอ่อนโยน ตอนที่เขาทะนุถนอมคุณหนึ่ง มักจะทำให้คนนั้นมีความรู้สึกหลงใหล และจะรู้สึกว่าตนเองรักเขาและเขาก็รักตนเอง
ท่าทีห่างไกลและเย็นชาแบบนี้ถึงจะให้เซี่ยชีหรั่นรู้สึกว่าคสามสัมพันธ์ระหว่างพวกเขายังสามารถควบคุมได้ เธอถึงจะรู้สึกสบายใจ
“ค่ะ คุณเย่”เธอยิ้มและตอบไป
เช้านี้ตอนที่เธอทำกุ๊กกี้ให้เขา เธอก็บอกกับตนเองว่าต้องยิ้มต่อหน้าเขาบ่อยๆ เพียงแค่เธอยิ้มเขาคงจะไม่โกรธมาก
เซี่ยชีหรั่นและจิ่วจิ่วเดินมาถึงห้องยา จิ่วจิ่วทนกลิ่นยานั้นไม่ได้และไปแล้ว
ในห้องของคุณหมอห่าวกำลังต้มยากี่หม้ออยู่ เขาเป็นคุณหมอที่มีความรับผิดชอบ แม้เซี่ยชีหรั่นบอกว่าเป็นเย่เชินหลินบอกให้เธอมาช่วยงานแต่คุณหมอห่าวก็ยังยืนดูข้างๆ
เซี่ยชีหรั่นดื่มยาคุมกำเนิดในนี้ หลังดื่มเสร็จเธอก็อยู่ในนี้ เมื่อได้ดมกลิ่นยานั้น เธอรู้สึกว่าหัวใจเงียบสงบมาก