สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน – ตอนที่178 สาวใช้ตัวแสบ 82

ตอนที่178 สาวใช้ตัวแสบ 82
“หลิงหลิง ลูกหลินทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับหนูเลย ทำไมหนูไม่บอกน้าเลยสักคำ ตอนนี้หนูตามใจเขาไป เมื่อไหร่ถึงยอมหยุดนะ การเป็นสามีภรรยากันที่ดีไม่ใช่ฝ่ายเดียวมีแต่ไปยอมอีกฝ่ายเท่านั้น หนูก็ต้องมีข้อเรียงร้องไห้เขา เข้าใจไหม”
ส้งหลิงหลิงพยักหน้า ดวงตาเปล่งประกาย
“คุณน้า หนูรู้ว่าหนูก็ผิดด้วย แต่หนูรับปากกับเขาแล้วว่าหนูจะไม่ยุ่งเรื่องที่เขาไปมีผู้หญิงคนอื่น หนูจะผิดคำพูดไม่ได้ อีกทั้งถ้าหนูไม่อนุญาตให้เขามีผู้หญิงคนอื่นเขาจะต้องถอนหมั้นกับหนูแน่นอน หนูขาดเขาไปไม่ได้”พลางพูด ส้งหลิงหลิงก็พลางสะอื้นขึ้นมา
ฝู้เฟิ่งหยีถอนหายใจ ลูบหลังของเธอแล้วพูดว่า“เด็กโง่เอ๋ย”
“รอเขากลับมา น้าจะไปว่าเขาเอง ให้เขาไปไล่ผู้หญิงพวกนั้นออกไป”
ส้งหลิงหลิงส่ายหัว“คุณน้าอย่าทำแบบนี้ดีกว่า ถ้าเราฝืนให้เขาทำแบบนี้เขาต้องไม่สบายใจแน่นอน ฉันว่านะถ้าหนูมีลูกของเขาแล้ว เขาอาจจะเห็นแก่ลูกแล้วยอมฟังของหนูบ้าง ถ้าคุณน้าอยากจะช่วยหนู ก็ช่วยให้เขาไป…..”พูดถึงนี่ หน้าของส้งหลิงหลิงก็แดงขึ้นและพูดไม่ลงอีก แน่นอนเธอรู้ว่าฝู้เฟิ่งหยีเข้าใจความหมายของเธอแล้ว
ฝู้เฟิ่งหยีรู้สึกว่าที่ส้งหลิงหลิงพูดก็มีเหตุผล ผู้ชายมีลูกแล้วถึงจะค่อยๆเป็นผู้ใหญ่บ้าง
ตั้งแต่เด็กนิสัยของเย่เชินหลินก็ดื้อมาก ตั้งแต่เรื่องของหลินเสี่ยวหรั่นแล้วเขาก็ออกมาอยู่ข้างนอก สิบกว่าปีนี้เขาไม่ค่อยอยู่ข้างๆเธอที่เป็นแม่เลย ดังนั้นในใจของฝู้เฟิ่งหยี เขายังเป็นเด็กหนุ่มที่กลัวความเจ็บทางหัวใจ นี่ก็เป็นเหตุผลที่เธอยอมเขาและไม่ไปลงมือกับผู้หญิงที่อยู่รอบๆเขา เธอกลัวว่าเย่เชินหลินจะเป็นเหมือนเมื่อก่อน ทำให้เขาไม่มีความอยากมีชีวิตต่อ
“หลิงหลิง คุณน้าจะพูดกับเขาดีๆ หนูเองก็ต้องพยายามด้วยนะ”
“ค่ะ หนูจะพยายามค่ะ”ส้งหลิงหลิงพูดอย่างเชื่อฟัง
เห็นฝู้เฟิ่งหยีไม่อยากพูดอะไรอีก ส้งหลิงหลิงก็ยิ้มแล้วลุกขึ้น
“คุณน้าคะ หนูจะไปให้ครัวทำอาหารที่คุณน้าชอบทานนะ คุณน้าพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ”ฝู้เฟิ่งหยีพยักหน้า
รอส้งหลิงหลิงไปแล้ว ฝู้เฟิ่งหยีอยู่ห้องคนเดียว เพราะไม่มีอะไรจะทำเธอเลยออกห้องไปและเดินเล่นในวิลล่า
พ่อบ้านเห็นเธอออกมาก็เข้าไปทักทาย
“ไปเปิดห้องของลูกหลิน ฉันจะเข้าไปรอเขา”ฝู้เฟิ่งหยีพูด
“ครับ คุณหญิง”
พ่อบ้านตอบไปก็เอากุญแจออกมาไปเปิดประตูห้องของเย่เชินหลิน
“แกไปทำงานของแกเลย”
“ครับ คุณหญิง”
ฝู้เฟิ่งหยีนานไม่ได้มาห้องนอนของลูกชาย ที่เธอไม่ชอบเข้ามาเพราะว่าเธอรู้สึกห้องของเขาอึดอัด สไตล์สีม่วงเข้ม ทำให้คนง่ายที่จะนึกถึงเรื่องที่ไม่สบายใจ
เห็นห้องนี้ ฝู้เฟิ่งหยีก็รู้แล้วว่าปัญหาทางหัวใจของลูกชายมันยากที่จะแก้ไขได้
เธอยืนเหม่อไปพักหนึ่ง นั่งลงบนเตียงของเขา มองเห็นหัวเตียงมีรูปสองรูป ล้วนเป็นรูปของพวกเธอสองแม่ลูก
ที่จริงตอนเด็กๆ รูปนี้ได้ถ่ายไปสามรูป รูปหนึ่งคือฝู้เฟิ่งหยีถ่ายรวมกับเย่เชินหลิน อีกรูปคือฝู้เฟิ่งหยีถ่ายกับเย่จื่อห้าน รูปที่สามคือพวกเขาสามคนถ่ายกัน
หลังจากที่เย่จื่อห้านหายไป ฝู้เฟิ่งหยีก็เสียใจไปนานๆ แต่เธอยังมีลูกอีกคนหนึ่ง ดังนั้นเธอต้องเข้มแข็งเพื่อดูแลเย่เชินหลิน เพียงแต่เย่เห้าหรันและฝู้เฟิ่งหยีพบว่าการหายตัวไปของเย่จื่อห้านดูเหมือนส่งผลกระทบต่อเย่เชินหลินมาก เขามักจะมองรูปของเย่จื่อห้านและเหม่อลอยไป
และก็ถามบ่อยๆว่า คุณพ่อ คุณแม่ น้องชายไปไหนแล้ว
พอเขาถามแบบนี้พวกเขาก็รู้สึกเศร้าใจมาก ต่อมากลัวว่าเขาจะไม่สามารถเดินออกความเศร้านี้พวกเขาเลยย้ายบ้าน เพื่อให้ชีหรั่นได้มีชีวิตใหม่ ลืมเรื่องเศร้านี้ไป พวกเขาเลยฉีกรูปของเย่จื่อห้านไปหมด
เย่เชินหลินหารูปของเย่จื่อห้านไปทั่วก็หาไม่เจอ เขาโวยวายไปพักหนึ่ง แต่รูปมันก็โดนทำลายไปแล้วจะหากลับมาได้อีกที่ไหน
พวกเขาคิดว่าอย่างนี้เขาจะต้องลืมเรื่องนี้ไป ใครจะรู้เขากลับวางกรอบรูปเปล่าที่หัวเตียง ครั้งที่แล้วที่เซี่ยชีหรั่นไปห้องนอนเขาก็ได้เห็นกรอบรูปเปล่านั้นตั้งอยู่ นี่เป็นเขาเอามาเพื่อละลึกเย่จื่อห้าน เพื่อเตือนตนเองว่าต้องหาน้องชายให้เจอ
ฝู้เฟิ่งหยีเอารูปขึ้นมามอง ถอนหายใจแล้วก็วางกลับไป
เธอมองห้องนี้ไปรอบหนึ่ง อยากจะหาอะไรมาแยกความสนใจต้องเธอไป จอคอมที่กำลังสว่างอยู่ได้เตือนเธอพอดีว่าไปดูที่นั่นได้
วันนี้ก็แปลกมากที่เย่เชินหลินออกไปไม่ได้ปิดคอมไป ฝู้เฟิ่งหยีก็นั่งลงที่หน้าคอม